ဓါတ္ပံုကို ဒီက ယူပါတယ္။
လူတိုင္းမွာ ငယ္ငယ္တုန္းက အတုခုိးစရာ စံျပထားစရာ အားက်စရာ လူပုဂၢိဳလ္တေယာက္ေတာ့ ရွိခဲ့မွာပါပဲ။
တခ်ိဳ႕ေတြက ကိုယ့္အမိ အဖ အကို အမ ဦးေလး စသျဖင့္ေပါ့။
က်မ ငယ္ငယ္တုန္းက ၆ တန္းႏွစ္ေလာက္မွာေတာ့ စံျပထားစရာ အတုယူစရာ တေယာက္ကို စိတ္ထဲမွာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။
အသက္ ၁၁ ႏွစ္ ၁၂ အရြယ္ေကာင္မေလးတေယာက္က အဲဒီအခ်ိန္က အသက္ ၁၆ ႏွစ္ေလာက္ အမႀကီးတေယာက္ကို အေတာ္အားက်ခ်စ္ခင္ခဲ့ဘူးတယ္။
အဲဒီအမႀကီးက က်မရဲ႕ အမ၀မ္းကြဲနဲ႕ အတန္းတူ။ သူတို႕ ၁၀ တန္းေအ ခန္းကို အမ၀မ္းကြဲကခဏေခၚသြားရင္း သူ႕ကို စျမင္ဖူးခဲ့တာ။ ပိန္ပိန္ပါးပါးအသားျဖဴျဖဴ မွာ ႏွာတံေပၚေပၚေလးနဲ႕ အမႀကီးက စာလဲေတာ္တယ္လို႕ သိခဲ့ရတယ္။ ေက်ာင္းေကာင္စီမွာ အ၀ါအသင္းကုိယ္စားျပဳ နဲ႕ မဲေပးရတဲ့အထဲ အဲဒီအမႀကီးပါလာလို႕ မဲထည့္ေပးလိုက္ေသးတယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ အဲဒီအမႀကီးကို ရုပ္ကလဲေခ်ာ စာကလဲေတာ္လို႕ ဘယ္လိုခ်စ္မိမွန္းမသိ အားက်မိမွန္းမသိ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာ။ သူ႕ညီမတေယာက္ရွိတာ တႏွစ္ႀကီးတႏွစ္ငယ္ေပမယ့္ အမႀကီးနဲ႕ အတန္းတူေနတာ လဲ ဘာလို႕လဲ သိခ်င္ေနေသးတယ္။ အဲဒီအမက်ေတာ့ အမႀကီးေလာက္ မေခ်ာဘူး။ ေနာက္သူ႕မွာ ေမာင္ေလးတေယာက္ရွိတာ။ က်မတို႕ အထက ၁ ေက်ာင္းနဲ႕ နီးေတာ့ သူတုိ ႕ေက်ာင္းတက္လာရင္အလယ္တန္းေဆာင္ေတြဘက္က ျဖတ္သြားတာမို႕ ေန႕တုိင္းေစာင့္ၾကည့္တာပဲ။
သူ ဆယ္တန္းေအာင္သြားေတာ့ ဂုဏ္ထူးေတြ တသီႀကီးပဲ။ အဲဒီေခတ္က ေဒသေကာလိပ္ေခတ္ဆုိေတာ့ သိပၸံသခ်ာၤတြဲ ယူတယ္လို႕ အမ၀မ္းကြဲကေျပာတယ္။ က်မအိမ္နဲ႕ တအိမ္ေက်ာ္က အကိုႀကီးနဲ႕လဲ အခန္းတူတူပဲလို႕ သိရေတာ့ သတင္းသြား သြားေမးမိတယ္။ သိပ္ေတာ့ မေတြ႕ေတာ့ဘူးေပါ့။
