သူနဲ႕က်မ

မနက္ အိပ္ယာထခ်ိန္...

သားကိုေက်ာင္းလိုက္ပို႕ရတာ သူ႕တာ၀န္ဆုိေတာ့ က်မက မနက္စားဖို႕စီစဥ္ေပးၿပီးရင္ သူတုိ႕သားအဖ ၂ေယာက္ကို တက္ႏိႈးရတယ္။ သားက ႏိႈးၿပီးလို႕ ေအာက္ထပ္ဆင္းသူလုပ္စရာ ရွိတာ လုပ္ၿပီး စားေသာက္ၿပီးလို႕ အေပၚထပ္ျပန္တက္ ေက်ာင္း၀တ္စံုလဲခါနီး တခါ ထပ္မႏိႈးမိရင္ သူ႕ဘာသာ ဘယ္ေတာ့မွမထပဲ ႏွပ္ေနတတ္ေသးတာ။  ဟာ ခုန ႏိႈးထားတာ ခုထိမထေသးဘူးလား !@#$%^&*

တခါတေလက်ျပန္ေတာ့ မနက္ေစာေစာ ထၿပီး ေရဒီယိုကို ကြိစိကြစေတြ ကလိေနတတ္သလို တီဗီက သတင္းေတြ ၾကည့္ေနျပန္ေရာ။ ဘဲလ္ေပးထားတာ မျမည္ခင္သူ႕ အသံေတြေၾကာင့္ ကိုယ္က ႏုိးရေတာ့ စိတ္က သိပ္မၾကည္ပဲ ပြစိပြစိ မနက္ခင္း  !@#$%^&*

ေက်ာင္းပို႕ၿပီး နံနက္ခင္းစာ စားခ်ိန္...
က်မ... ဘာစားမလဲေဟ.
သူ...... မင္းစားခ်င္တာစားေပါ့.
က်မ.... ဘယ္ဆုိင္သြားမလဲေဟ..
သူ... မင္းသြားခ်င္တဲ့ဆုိင္သြားေလ...
က်မ... မုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္သြားမလား လဘက္ရည္ဆုိင္သြားရမလား ကူစဥ္းစားေပးဦး။
သူ... မင္းဘာစားခ်င္တာလဲ အဲဒီဆိုင္သြားမယ္။
က်မ... ဟာ စဥ္းစားေပးပါဆိုတာ ငါ့ကိုပဲ စဥ္းစားခိုင္းတယ္။ ငါခ်ည္းပဲ စဥ္းစားေနရတာ။ သူကေတာ့ တခါမွ ကူမစဥ္းစားဘူး..!@#$%^&*

ဟင္းခ်က္ဖုိ႕ ေစ်း၀ယ္ခ်ိန္..
က်မ....ဘာခ်က္ရင္ေကာင္းမလဲ ။
သူ... မင္းစားခ်င္တာ ခ်က္ေလ...
က်မ... နင္ဘာစားခ်င္လဲ...
သူ.... မင္းခ်က္တာပဲ စားမယ္..
က်မ... ေအးေလ ဘာခ်က္ရမလဲ စဥ္းစားေပးဦး။
သူ.. လြယ္တာပဲ ခ်က္ဟာ..
က်မ.. ေအးေလ ဘာလြယ္တာ ခ်က္ရမယ္ မသိလုိ႕ေပါ့။
သူ.... ေအးေလ ဒါဆိုလဲ ခ်က္မေနနဲ႕..
က်မ.. မခ်က္ ဘာနဲ႕ စားမလဲ။
သူ.. ၀ယ္စားလိုက္တာေပါ့။
က်မ... ဘာ၀ယ္စားမလဲ။
သူ... မင္းစားခ်င္တာ ၀ယ္ေပးမယ္။။
က်မ...... ဘာစားရမလဲ မသိဘူး။
သူ.. စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့။ စားခ်င္တာ ၀ယ္ေပးမယ္။
က်မ...ကိုယ့္ဘာသာပဲ ခ်က္ေတာ့မယ္။
သူ... ေျပာ သြား၀ယ္ေပးမယ္။ ဘာ၀ယ္ေပးရမလဲ။
က်မ...ဟာ ငါခ်ည္းပဲ စဥ္းစားရတယ္။ နင္ေတာ့ တခါမွမစဥ္းစားဘူး !@#$%^&*

ညေနစားၿပီးခ်ိန္..
က်မ ... ကဲ အလုပ္ေတာ့ ၿပီးၿပီ။ ဘာလုပ္ရပါ့။
သူ...... လမ္းေလွ်ာက္မလား..ဘယ္သြားမလဲ။
က်မ... ေအး ဘယ္သြားရပါ့။
သူ... မင္းသြားခ်င္တဲ့ေနရာသြားေပါ့။
က်မ..... ေအးေလ အဲဒါ ဘယ္သြားရမလဲ စဥ္းစားေပးဦး။
သူ.. ... စားစရာ သြား၀ယ္မလား။
က်မ... မနက္က ၀ယ္ထားၿပီးၿပီေလ။
သူ.. ဒါဆို မုန္႕သြားစားၾကမလား။
က်မ ... ညဘက္ႀကီး မစားခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
သူ .. ဒါဆို ဘာလုပ္မလဲ။ ဘယ္သြားမလဲ ေျပာ။။
က်မ... ဟင္ ငါခ်ည္း စဥ္းစားရတယ္ ။ နင္ေတာ့ တခါမွမစဥ္းစားဘူး !@#$%^&*

(က်မပီေအ ရဲ႕ ၄၈ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႕ အမွတ္တရ )
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

ေရာက္တတ္ရာရာ

                                              အေတြးေတြက မိုးတိမ္ပမာ
                                         ေလႏွင္ရာ ေ၀့၀ဲ ေရာက္တတ္ရာရာ

မနက္က ကုလားဆုိင္ကေန အမဲသား ကီလို၀က္ ၀ယ္တယ္။ အမဲသားကို ကိုယ္တုိင္က မႀကိဳက္ေပမယ့္ သားက ႀကိဳက္ေတာ့ သူစားဖို႕ ခ်က္ဦးမယ္ဆိုၿပီး ၀ယ္တာပါ။ အသားကို မေရြးတတ္ေတာ့ ေကာင္းတာေလးပဲ ထည့္ေပးပါဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တာ အိမ္မွာ ခ်က္ေတာ့ ခဏေလးနဲ႕ နူးသလို အသားက အေတာ္ေကာင္းတယ္။ သန္႕ေနတာပဲ။

တခ်ိန္တည္းပဲ ငါးဖယ္ ငါးဆုပ္ ၀ယ္တယ္ ဗမာဆုိင္ကပါ။ ခါတိုင္း ၀ယ္ေနက် ဆုိင္ကို မသြားျဖစ္ေတာ့ပဲ လမ္းေဘးမွာ ဗန္းေလးခ် ငါးဖယ္ေတြကို လွီး ေနတဲ့ ကိုယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားကိုပဲ အားေပးပါေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ၀ယ္လာခဲ့တာ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ငါးဖယ္ကို ေထာင္းဖို႕ ဆံုထဲ ထည့္ တခ်က္ေထာင္းလိုက္ကတည္းက ငါးဖယ္ျခစ္ မဟုတ္ဘူးလို႕ သိလိုက္တယ္။ ဘယ္လိုမွ မေစးဘူး။ ဘာငါးနဲ႕ အင္ရိုက္လိုက္သလဲေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။ စိတ္ထဲ အေတာ္ေဒါသထြက္လုိက္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတခါပဲ ရမွာေပါ့။ ဘာလို႕ တနပ္စားပဲ လုပ္ခ်င္ရလဲ လို႕ ေတြးရင္း ႀကီးပြားေရး စီးပြားေရးေတြမွာ မသမာတဲ့နည္းသံုးတာ။ ေစတနာ မသန္႕တာေတြဟာ အင္မတန္ အေရးႀကီးတယ္လုိ႕ ေတြးမိတယ္။ ငါးဖယ္ငါးဆုပ ္ကီလို၀က္ဘိုးဟာ က်မအတြက္ ဘာမွ မျဖစ္ေပမယ့္ သူ႕အတြက္ အသံု၀င္ခ်င္လဲ ၀င္သြားႏုိင္မွာပါလို႕ စိတ္ေလွ်ာ့ေပးလိုက္တယ္။ ဘာသာ လူမ်ိဳးက အေရးမႀကီးဘူး စိတ္ ထားကသာ အေရးအႀကီးဆံုးပါပဲ။ (ငယ္တုန္းကဆို နင္ဘာလို႕ အတုလုပ္ေရာင္းလဲ လို႕ ခ်က္ခ်င္းျပန္သြားေျပာပစ္မွာ)

အဲလို ေတြးမိေတာ့ တခ်ိန္က မွတ္ထားတာေလးေတြ အစီအရီ သတိရလာတယ္။

ျဖစ္စဥ္ (တစ္)