ဖုန္မႈန္႕မ်ား တိုက္ပြဲမ်ား စိန္မႈန္ပြင့္မ်ား

က်မတို႕ တိုင္းျပည္တြင္း ျဖစ္ေပၚေနေသာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ကို အရုပ္ အသံ မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ျမင္ သိရွိခဲ့ရပါသည္။ အသက္စြန္႕လႊတ္သြားခဲ့သူ ရဟန္းသံဃာ ေက်ာင္းသားျပည္သူအေပါင္းကို ေလးစားစြာ ဦးညႊတ္ရင္း၊ မိမိအတၱေတြကို ေတာ္လွန္ရင္း အႏိုင္ယူကာ၊ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ျခင္းျဖင့္ ရန္သူ နအဖကို တုန္လႈပ္ေစသည့္ သူရဲေကာင္းမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ဂုဏ္ယူမိပါသည္။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္တဦးရဲ႕ ပရင့္ထုတ္ထားေသာ ဒီေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရႈမိၿပီး ရရွိခံစားလိုက္ရမႈကို မွ်ေ၀ေပးခ်င္စိတ္ျဖင့္ ျပန္လည္ တင္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး စကားလံုးတုိင္း စာေၾကာင္းတိုင္းကို ေသခ်ာခံစား နားလည္ေပးႏိုင္ခဲ့လွ်င္ ေ၀မွ်ရက်ိဳးနပ္ပါသည္ ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။

ဖုန္မႈန္႕မ်ား တိုက္ပြဲမ်ား စိန္မႈန္ပြင့္မ်ား

မၾကာမီက အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး အဖြဲ႕တခုအတြင္းမွ တုိက္ေဖာ္တုိက္ဖက္ေဟာင္း တဦးႏွင့္ က်ေနာ္ စကားလက္ဆုံက် ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးႏွင့္ အတူပါလာေသာ ေခတ္ပ်က္ေဇာတိကမ်ားက အာဇာနည္တုိ႕၏ အ႐ုိးပုံေပၚတြင္ အတၱနိဗၺာန္ဘံု တည္ေဆာက္ေနၾကေၾကာင္း သူက ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းစြာ ညည္းတြား ေျပာဆုိခဲ့ပါသည္။

က်ေနာ္သည္ သူ၏နာက်င္မႈေ၀ဒနာကုိ နားလည္မွ်ေ၀ ခံစားခဲ့ပါသည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ အာဇာနည္မ်ားထဲမွ က်ေနာ္ေလ့လာ သင္ယူခဲ့ဖူးေသာ ေလာကသစၥာ စိန္မႈန္ပြင့္မ်ားကုိလည္း ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့မိပါသည္။
အထက္တန္းေက်ာင္းသား အရြယ္ေလာက္မွစ၍ ‘ဘ၀အနက္အဓိပၸာယ္’ အမွန္တရားကုိ သိနားလည္လုိေသာ အာသာဆႏၵ က်ေနာ့္ရင္မွာ ကိန္းေအာင္ေနခဲ့ပါသည္။ အေျဖေတြ႕ႏုိးႏုိးႏွင့္ လက္လွမ္းမီသမွ်စာအုပ္မ်ား၊ လူပုဂၢဳိလ္ ဆရာသမားမ်ားထံ က်ေနာ္ဆည္းကပ္ခဲ့ပါသည္။ ႐ုိးသား စြာ၀န္ခံရလ်င္ ရလာသမွ်အေျဖမ်ားက က်ေနာ္၏ဆာေလာင္မႈကုိ မေျပေပ်ာက္ေစခဲ့ပါ။ ရင္သည္ အလုိမျပည့္မႈျဖင့္ လစ္ဟာေနခဲ့ပါသည္။

ေနာင္အခါက်မွသာ ‘ဘ၀ဆုိသည္ တရားမွ်တမႈကုိ ထိန္းသိမ္းျခင္းႏွင့္ မတရားဖိႏွိပ္ေစာ္ကားမႈကုိ ပုန္ကန္ ေတာ္လွန္ျခင္း’ ျဖစ္ေၾကာင္း ေက်နပ္စြာ လက္ခံယုံၾကည္ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ ထုိယုံၾကည္မႈကပင္ က်ေနာ့္အား သူပုန္ တပ္သား ဘ၀သုိ႕ ပုိ႕ေဆာင္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

လက္ေတြ႕ တုိက္ပြဲစစ္ေျမျပင္တြင္ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူအေပါင္း၏ မ်က္ရည္မ်ား၊ ေသြး၊ ေခၽြး၊ အသက္မ်ား အဆမတန္ စေတးခဲ့ရသည္ကုိ ျမင္ေတြ႕ လုိက္ရေသာအခါ အမွန္တရားအတြက္ ေပးဆပ္ရသည့္တန္ဖုိးကား ႀကီးမားလြန္းေလစြဟူေသာ အသိတခု ျဖစ္ေပၚလာပါသည္။ ထုိအသိက က်ေနာ့္အား ပုစၧာသစ္တခု ေပးလာ ပါသည္။

‘အမွန္တရားအတြက္ အသက္စြန္႕ဖုိ႕ အသင့္ျဖစ္ရဲ႕လား။’ ထုိေမးခြန္းသည္ က်ေနာ့္အတြက္ ထုိစဥ္က တုန္လႈပ္ ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ အမွန္တရားတခု ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ေသျခင္းတရား၏ ရက္စက္မႈျဖင့္ စုိထုိင္းေအးစက္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက က်ေနာ္၏လည္ပင္းကို ပြတ္သပ္က်ီစယ္ လုိက္သလုိ ခံစားခဲ့ရပါသည္။

‘အသင့္ရွိသူ အသက္စြန္႕၍ အသင့္မရွိသူ ေၾကာက္ဒူးတုန္၏။’
‘ကုိယ္က်ဳိးစြန္႕သူအႏုိင္ရ၍ ကုိယ္က်ဳိးၾကည့္သူ အညံ့ခံ၏။’
ဤသည္မွာ လက္ေတြ႕တုိက္ပြဲအတြင္းမွ အျငင္းမထြက္ေသာ အမွန္တရားျဖစ္ပါသည္။
က်ေနာ္သည္ ဖိႏွိပ္မႈကုိ ေၾကာက္ဒူးတုန္အ႐ႈံးေပးသူ မျဖစ္ခ်င္ခဲ့ပါ။ အသက္စြန္႕ရန္ အသင့္ရွိၿပီး အႏုိင္ရသူသာ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ပါသည္။ ဤတြင္ က်ေနာ့္ကုိယ္တြင္း၌ ပဋိပကၡတုိက္ပြဲေပၚပါသည္။ က်ေနာ့္ အသိဉာဏ္က ကုိယ္က်ဳိးစြန္႕ဖုိ႕ ေတာင္းဆုိၿပီး က်ေနာ့္အတၱက ျငင္းဆန္ပါသည္။

မတရားမႈမွန္သမွ်ကုိ တုိက္ရေသာတုိက္ပြဲသည္ မိမိကုိယ္တြင္းမွ အတၱစိတ္ကုိ တုိက္ရေသာ တုိက္ပြဲႏွင့္ ခြဲမရေၾကာင္း ထင္ရွားလာပါသည္။ အတၱစိတ္ကုိ အႏုိင္မတုိက္ႏုိင္လွ်င္ မတရားမႈ ဆန္႕က်င္ေရးတိုက္ပြဲကုိလည္း ဆုံးခန္းတုိင္ပါ၀င္ေရးမွာ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ မတရားမႈ ဆန္႕က်င္ေရး တုိက္ပြဲတြင္ မပါ၀င္ဘဲ မိမိအတၱစိတ္ကုိလည္း အႏုိင္တုိက္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ထုိႏွစ္ခုသည္ အသက္ႏွင့္ ခႏၶာလုိ ႏွစ္ခုေပါင္းမွ တခုျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္သည္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ဆန္႕က်င္တုိက္ပြဲဆင္ရင္း မိမိကုိယ္တြင္းမွ အတၱစိတ္ကုိ ေခ်မႈန္းရန္ ျပင္ဆင္ရပါေတာ့သည္။
အတၱေခ်မႈန္းေရးတုိက္ပြဲသည္ ပုပၸါးေတာင္ကုိ ၿဖဴိရသလုိ ျဖစ္ေလမလား။

က်ေနာ့္အာ႐ုံတြင္ အာဇာနည္မ်ား၏ပုံရိပ္ ဖ်တ္ခနဲ လင္းလက္လာပါသည္။ က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္သည္ အာဇာနည္မ်ား ေမြ႕ေလ်ာ္ရာ တုိင္းျပည္ျဖစ္ပါသည္။ ျပာလဲ့ၾကည္လင္ေသာ တိမ္စင္ေႏြည မုိးေကာင္းကင္တြင္ သူတုိ႕ကုိ အစဥ္ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။ သူတုိ႕သည္ သမုိင္းေခတ္အဆက္ဆက္ မတရားဖိႏွိပ္ေစာ္ကားမႈ မွန္သမွ်ကုိ ဆန္႕က်င္ပုန္ကန္ခဲ့ၾကေသာ သူရဲေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ က်ေနာ္တုိ႕ကသာ အမွန္တရားအေပၚ သစၥာေစာင့္သိပါက က်ေနာ္တို႕ရင္ထဲမွ သူတို႕၏ သစၥာစကားသံကို အၿမဲတေစၾကားေနႏိုင္သည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႕အကူအညီကုိ ရယူႏုိင္သည္သာ ျဖစ္ပါသည္။

သူပုန္တေယာက္ျဖစ္ေသာ က်ေနာ္သည္ ဓမၼတာပင္ တကၽြန္းႏွင့္ အက်ဥ္းေထာင္အုတ္႐ုိး အတြင္း ႏွစ္ကာလအတန္ၾကာ ေနခဲ့ရပါသည္။ ေတာပန္းေတာင္ပန္းတုိ႕ ေ၀ေနေအာင္ပန္ထားေလ့ ရွိသည့္ ရွမ္း႐ုိးမ ေတာင္တန္းေပၚတြင္ ေျပာက္က်ားစစ္သည္တဦးအျဖစ္ ဆယ္စုႏွစ္တခုေက်ာ္ၾကာ လွည့္ပတ္လႈပ္ရွား တုိက္ခုိက္ခဲ့ဖူးပါသည္။

အက်ဥ္းေထာင္၌ျဖစ္ေစ ေျပာက္က်ားစစ္ေျမ၌ျဖစ္ေစ ေသအံ့မူးမူး တုိက္ေဖာ္တုိက္ဖက္မ်ားကို က်ေနာ္ႀကိမ္ဖန္ မ်ားစြာ ေတြ႕ခဲ့ဖူးပါသည္။ အခ်ဳိ႕ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထက္မွာပင္ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ကို ႐ႉထုတ္သြားခဲ့ၾကပါသည္။ ထုိအေတြ႕အႀကဳံမ်ားက က်ေနာ့္အား သင္ၾကားေပးခဲ့သည္မွာ ေသျခင္း တရားသည္ က်ေနာ္တုိ႕ ထင္ထားသည္ထက္ ပုိမုိ႐ုိးစင္းသည္ ဆုိေသာအခ်က္ႏွင့္ အတၱကင္းစင္ ၾကည္လင္ေနေသာ သူတုိ႕၏ စိတ္ဓာတ္က က်ေနာ္တုိ႕ကို အစဥ္ႏုိးၾကား ေနႏုိင္ေစစြမ္းရွိသည္ဆုိေသာ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္တုိ႕ကုိခ်န္ထားရစ္ကာ အမည္မသိ ေ၀းလံရာတေနရာသို႕ ထြက္ခြာသြားၾကသေယာင္ ထင္ရေသာ္လည္း က်ေနာ္တုိ႕ ႏွလုံးသားထဲတြင္ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနသူမ်ား ျဖစ္သည္္ဆုိေသာ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္။

သူတုိ႕သည္ အဖိႏွိပ္ခံလူထုႀကီး၏ တရားေသာတုိက္ပြဲတြင္ ပါ၀င္ရင္း သူတုိ႕ကုိယ္သူတုိ႕ မွန္ကန္စြာ ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိသြားသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႕ကုိယ္သူတုိ႕ အသိရွိစြာ အသစ္တဖန္ ျပန္ လည္ တည္ေဆာက္ ခဲ့ၾကပါသည္။ သူတုိ႕၏ ခႏၶာကလာပ္စည္းမ်ား၊ ေသြးေၾကာခက္ႁမႊာမ်ားအတြင္း လွည့္ပတ္ပုန္းခုိေနေသာ အတၱစိတ္ကုိ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္အထိ သတိရွိရွိ တုိက္ပြဲဆင္ခဲ့ၾကပါသည္။တိုက္လိုက္႐ံႈးလိုက္၊ ထပ္တိုက္လိုက္ထပ္႐ံႈးလိုက္ႏွင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္သူတို႕ ေအာင္ပြဲရသြားခဲ့ၾကပါသည္။ သူတုိ႕သည္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ေဟာင္းကုိ ပုန္ကန္ေျပာင္းလဲရင္း သူတုိ႕ကိုယ္သူတုိ႕ ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္စြမ္းရွိသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႕သည္ အဖိႏွိပ္ခံလူသားထုႀကီး ခ်စ္ေသာအရာကုိ ခ်စ္ၿပီး မုန္းေသာအရာကုိ မုန္းတတ္ခဲ့ၾကပါသည္။ လူထုႀကီး ငုိေႂကြးေသာအခါ သူတုိ႕ ငုိေႂကြးၾကပီး ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေသာ အခါသူတုိ႕လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာ ခဲ့ၾကပါသည္။သူတုိ႕ႏွင့္လူထုႀကီးအၾကား ျခားနားထားေသာ ဟင္းလင္းျပင္သည္ တစတစ ပါးလ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ သြားကာ အဆုံး၌ သူတုိ႕သည္ လူထုႀကီးအျဖစ္ လူထုႀကီးသည္ သူတုိ႕အျဖစ္ အျပန္အလွန္ ေပ်ာ္၀င္ေပါင္းစည္း သြားၾကပါသည္။ လူထုႀကီး၏ တန္ခုိးအင္အားမွန္သမွ် သူတုိ႕တဦးခ်င္းစီ၏ အင္အားအျဖစ္ ခုန္ကူးေျပာင္း လဲကာ ထုိတန္ခုိးအင္အားမွန္သမွ်ကုိ လူထုႀကီး၏ တရားေသာတုိက္ပြဲအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ၾကပါ သည္။

အဖိႏွိပ္ခံလူထုႀကီး၏ တရားေသာတုိက္ပြဲႏွင့္ကင္း၍ က်ေနာ္တုိ႕ ကုိယ့္ကုိယ္ကို မွန္ကန္စြာ ရွာေဖြေတြ႕ရွိရန္၊ အသစ္္တဖန္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း က်ေနာ္တုိ႕အား သိျမင္လာေစပါသည္။

သူတုိ႕သည္ အျခားသူမ်ားနည္းတူ ဘ၀ကုိ ခ်စ္ခင္တြယ္တာတတ္ေသာ ေမြးရာပါဗီဇစိတ္ ရွိၾကသည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ အတၱျမဴမႈန္တုိ႕ျဖင့္ ဖုံးအုပ္ညစ္ေထးေနေသာ ထုိဗီဇစိတ္ကုိ ကိုယ္ပုိင္ ႏုိးၾကားမႈအသိစိတ္ျဖင့္ တုိက္ပြဲဆင္ေဆးေၾကာရန္ လုိအပ္ေၾကာင္းကိုလည္း သူတို႕ သိျမင္ခဲ့ၾကပါ သည္။ ဤသည္မွာ တုိက္ပြဲအတြင္းမွ ရရွိထားေသာ သူတုိ႕၏ ကုိယ္ပုိင္အသိပညာ ျဖစ္ပါသည္။ လူပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္း၏ အသိဆုိင္ရာ အတိမ္အနက္ကုိ ေဖာ္ျပျခင္းလည္း ျဖစ္ပါသည္။ အတၱဗီဇစိတ္ ကုိ တုိက္ခၽြတ္သန္႕စင္ႏုိင္သည္ႏွင့္အမွ် ဘ၀အေပၚ သစၥာရွိစြာ ခင္တြယ္တတ္သလုိ သစၥာရွိစြာပင္ စြန္႕ခြာႏုိင္စြမ္းရွိေၾကာင္း က်ေနာ္တုိ႕အား နားလည္လာေစပါသည္။

မိမိဘ၀ကုိ ခ်စ္ခင္တြယ္တာျခင္းသည္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းႀကီးအေပၚ ခ်စ္ခင္တြယ္တာျခင္းႏွင့္ ခြဲျခားမရေၾကာင္း၊ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းသည္ ပန္းတ႐ုံျဖစ္လွ်င္ လူသားသည္ ပန္းတပြင့္ျဖစ္ၿပီး၊ ပန္း႐ုံ မရွိဘဲ ပန္းမပြင့္ႏုိင္သလုိ ပန္းမ်ား မပြင့္ေသာ ပန္း႐ုံသည္ မတင့္တယ္ႏုိင္ေၾကာင္း သူတုိ႕၏ လက္ေတြ႕ လုပ္ဟန္မ်ားျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႕၏ အသိတရားကုိ ေလးနက္ေစပါသည္။ သူတုိ႕သည္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းႀကီး၏ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာအတြက္ အသက္ရွင္ေနထုိင္ခဲ့ၾကၿပီး ထုိအတြက္ပင္ အသိရွိစြာ ေသဆုံး ခဲ့ၾကပါသည္။ သူတုိ႕၏ ခ်စ္သူဇနီးမယားမ်ား၊ မိဘေမာင္ဖြား အေဆြခင္ပြန္းမ်ား၊ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္မ်ား စသည့္ ခ်ဳိျမစြာေႏွာင္ဖြဲ႕ထားေသာ ေရႊေရာင္ သံေယာဇဥ္ပုိးႀကဳိးမ်ားကုိ ညင္သာစြာ ေျဖေလ်ာ့သိမ္းဆည္းကာ တရားမွ်တမႈအတြက္ ေသျခင္းတရားႏွင့္ စီးခ်င္းထုိးခဲ့ ၾကပါသည္။ သူတို႕သည္ အသက္ရွင္ေနစဥ္မွာပင္ ႐ုိးစင္းေသာ ေသျခင္းတရား၏ လ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ကို သိျမင္ကာ ေၾကာက္ရြ႕ံျခင္း ကင္းခဲ့ ၾကပါသည္။ အတၱအညစ္အေၾကး စင္ၾကယ္ေသာစိတ္သည္ ေသျခင္းတရား၏ ႐ုိးစင္းမႈႏွင့္ လ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ကုိ နားလည္ေစႏုိင္ေၾကာင္း၊ အတၱႏွင့္ကင္းေလ အမွန္တရားႏွင့္ ပုိနီးေလျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႕ ၏ စြန္႕လႊတ္မႈ အတုိင္းအတာ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ျပသခဲ့ၾကပါသည္။

လူအေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ အနာဂတ္သည္ ေရာက္မလာေသးေသာ မေရမရာ အာ႐ုံရိပ္တခု ျဖစ္ေနတတ္ပါသည္။ သုိ႕မဟုတ္ ေ၀းလံသီေခါင္ေသာ မုိးကုပ္စက္၀ိုင္းတံစက္ၿမိတ္မွ ေ၀၀ါး၀ါး အလင္းတစ ျဖစ္ေနတတ္ပါသည္။ သူတုိ႕အဖုိ႕မူ အနာဂတ္သည္ သူတုိ႕ႏွလုံးသားထဲမွ ရွိေနႏွင့္ၿပီး ထြန္းသစ္စေနတစင္း ျဖစ္ပါသည္။ သူတို႕၏ ထက္သန္ေသာ အနာဂတ္အေပၚ ယုံၾကည္မႈက အနာဂတ္ကာလတြင္မွ ရရွိမည့္ ဆုလာဘ္ကုိ ပစၥဳပၸန္မွာပင္ သူတို႕အား ခ်ီးျမွင့္အပ္ႏွင္းလုိက္ပါသည္။ ထုိဆုလာဘ္မွာ ေတာ္လွန္ေသာ သူရဲေကာင္းတုိ႕၏ ေအာင္ပြဲခံစိတ္ဓာတ္ ျဖစ္ပါသည္။ အနာဂတ္ ေအာင္ပြဲအေပၚ သံသယရွိသူမ်ား နားမလည္ႏုိင္ေသာ အရာပင္ျဖစ္ပါသည္။

သူတုိ႕သည္ ‘အေမွာင္တြင္း၌ က်ိန္စာသင့္ၿပီး အသက္ရွင္ရျခင္းထက္ အလင္းေရာင္ကုိ ရွာေဖြရင္း ေသရသည္ ကမွ ျမတ္ေသးသည္’ ဟူေသာ အမွန္တရားကုိ သစၥာရွိစြာ ယုံၾကည္ႏုိင္စြမ္းရွိသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႕သည္ အလင္းေရာင္ကုိ ရွာေဖြရင္း သူတုိ႕ကုိယ္တုိင္ပင္ အလင္းအျဖစ္ အဆန္း တၾကယ္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ၾကပါသည္။ အမွန္တရားကုိ ရွာေဖြရင္း သူတုိ႕ကုိယ္တုိင္ပင္ အမွန္တရား ျဖစ္သြားၾကပါသည္။

အလင္းသည္ သူကုိယ္တုိင္က အလင္းျဖစ္မွသာ အျခားအရာမ်ားအတြက္ အလင္းေရာင္ျဖန္႕ ေ၀ေပးႏုိင္ပါသည္။ အမွန္တရားသည္ သူကုိယ္တုိင္က မွန္ေနမွသာ အျခားအရာမ်ားကုိ အမွန္ျမင္ လာေအာင္ သင္ၾကား ေပးႏုိင္ပါသည္။ အာဇာနည္မ်ားသည္ သူတုိ႕၏ကုိယ္ပုိင္အလင္း၊ ကုိယ္ပုိင္ အမွန္တရားမ်ားျဖင့္ လူသားတုိ႕၏ အနာဂတ္ခရီးကို လမ္းျပႏုိင္ၾကပါသည္။

အဓိပၸာယ္တခုအရ အာဇာနည္ဆုိသည္မွာ ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ပါ၊ အစုအေပါင္းျဖစ္ပါသည္။ မျပည့္စုံမႈ မဟုတ္ပါ၊ ျပည့္စုံမႈျဖစ္ပါသည္။ မွားယြင္းမႈမဟုတ္ပါ၊ မွန္ကန္မႈျဖစ္ပါသည္။ အေမွာင္ထဲက မျမင္ရေသာအရာ မဟုတ္ပါ၊ ကုိယ္ပုိင္အလင္းေဆာင္ ၾကယ္တာရာျဖစ္ပါသည္။ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္ မဟုတ္ပါ၊ အႂကြင္းမဲ့ျဖစ္ပါသည္။ ေသဆုံးမႈ မဟုတ္ပါ၊ ထာ၀ရရွင္သန္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

အျခားအဓိပၸာယ္တခုအရဆုိလွ်င္ သက္ရွိထင္ရွား တုိက္ပြဲကာလ၌ သူတုိ႕သည္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ အမည္နာမကုိယ္စီ ရွိၾကပါသည္။ လူမ်ဳိးအသားအေရာင္ ျခားနားၾကပါသည္။ က်ား၊ မလိင္ကြဲျပားပါသည္။ စ႐ုိက္သဘာ၀ကုိယ္စီ ေထြျပားပါသည္။ အမွန္အမွား ဒြန္တြဲပါသည္။ ေမြးဖြားျခင္း ေသဆုံးျခင္းမကင္းပါ။ အႂကြင္းမဲ့မဟုတ္၊ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႕ရာတြင္ အဖိႏွိပ္ခံလူသားအေပါင္း၏ တရားေသာတုိက္ပြဲ ‘လုံ’ အတြင္းထည့္ကာ ဖုိက်င္ထုိး မီးျပင္းေပးလုိက္ၿပီးေနာက္ အေပၚယံအကာ ေခ်းေညွာ္မွန္သမွ် ကြာက် သန္႕စင္သြားပါသည္။ ငရဲမီးအတင္ခံေသာ ဇမၺဴရာဇ္ေရႊစင္အျဖစ္ ဘ၀ကူးသြားပါသည္။ ထုိအရာသည္ ႀကီးျမတ္ ေသာ မဟာအာဇာနည္ ျဖစ္ပါသည္။

အာဇာနည္ကုိ ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲ႐ႈျမင္ျခင္းျဖင့္ အမည္နာမရွိသူ သူရဲေကာင္းကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။ က်ေနာ္တုိ႕ အတြက္ အတုယူစရာ စံျပနမူနာပုဂၢိဳလ္မ်ား ရရွိေစပါသည္။ သူတုိ႕ကုိယ္သူတုိ႕ ဘယ္လုိျပဳျပင္ တည္ေဆာက္ခဲၾကသည္၊ အမွားကုိဘယ္လုိျမင္ၿပီး ဘယ္လုိျပင္ခဲ့ၾကသည္၊ အခက္အခဲကုိ ဘယ္လုိ ေက်ာ္နင္းခဲ့ၾကသည္ ဆုိသည့္ ရပ္တည္မႈ၊ အျမင္၊ နည္းနာမ်ားကုိ ေလ့လာနားလည္ လာေစႏုိင္ပါသည္။

အာဇာနည္ကို လူပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ခြဲျခား႐ႈျမင္ျခင္းျဖင့္ အေကာင္အထည္မဲ့သေဘာ ျဖစ္တည္လာပါသည္။ က်ေနာ္တုိ႕၏ အခုိင္အမာ လက္ေတြ႕တုိက္ပြဲတြင္းမွ စုေဆာင္းရရွိခဲ့ေသာ တေလာကလုံးဆုိင္ရာ အေကာင္အထည္မဲ့ အမွန္တရားကုိ ပုိမုိၾကည္လင္ ျပတ္သားစြာ နားလည္လာေစႏုိင္ပါသည္။ ေရရွည္သေဘာ၊ တခုလုံးသေဘာ၊ မုခ်သေဘာတုိ႕၏ ေရွ႕ေနာက္ေၾကာင္းက်ဳိးဆီေလ်ာ္မႈ တသီတတန္းႀကီးအေပၚ ယုံၾကည္စိတ္ခ် ႏုိင္စြမ္း အားေကာင္းလာေစပါသည္။

သူတုိ႕သည္ လက္ေတြ႕တုိက္ပြဲတြင္းမွ စုေဆာင္းရရွိထားေသာ အမွန္တရားတုိ႕ကုိ စာျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ႏႈတ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ အာ၀ဇန္းရႊင္စြာ ျပန္လည္သင္ၾကား ျပသႏုိင္သူမ်ား ဟုတ္ေကာင္းမွ ဟုတ္မည္ျဖစ္ ေသာ္လည္း သူတို႕၏ လက္ေတြ႕လုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ အေကာင္းဆုံး သင္ၾကားေပးႏုိင္သည့္ ဆရာျမတ္ မ်ားျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တုိ႕ကသာ က်ဳိးႏြံစြာ သင္ယူေလ့လာဖုိ႕ လုိပါသည္။

သူတုိ႕သည္ သူတုိ႕ကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ေသာ တုိက္ပြဲရလဒ္မ်ား ခံစားခြင့္မရမီ က်ဆုံးသြားႏုိင္သည့္အျဖစ္ကုိ ႀကဳိတင္သိျမင္ထားၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တုိက္ပြဲလမ္းခုလတ္၌ သူတုိ႕၏ အ႐ုိးပုံေပၚတြင္ အတၱ၀ါဒီမ်ား၊ သစၥာေဖာက္ အေခ်ာင္သမားမ်ားက ေခါင္းေပါင္းစတလူလူျဖင့္ အတၱ နိဗၺာန္ဘုံ တည္ေဆာက္ႏုိင္စရာ ရွိမႈကုိလည္း သိျမင္နားလည္ခဲ့ၾကသည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိအျဖစ္မ်ဳိးသည္ ေၾကကြဲဖြယ္ရာ အေထာင္၊ အေသာင္းအနက္ ေၾကကြဲဖြယ္အေကာင္းဆုံး၊ နာၾကည္း ဖြယ္ရာ အေထာင္၊ အေသာင္းအနက္ နာၾကဥ္းဖြယ္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည့္တုိင္ ေအာင္ပြဲအတြက္ အသက္စြန္႕ေပးလႉရန္ ေနာက္ဆုံးပိတ္ အာဇာနည္တဦး လုိအပ္ေနသည္ ဆုိလွ်င္ ထုိလုိအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးရန္ အသင့္ရွိေနသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

႐ုရွားစာေရးဆရာႀကီး မက္ဇင္းေဂၚကီ၏ အေမႀကီး အုိအီဇာဂ်ယ္ပုံျပင္ထဲမွ အာဇာနည္ ဒန္ကုိ ၏ တုိက္ပြဲ၀င္ ေအာင္ပြဲခံ စိတ္ဓာတ္ျဖင့္ သက္၀င္လႈပ္ရွားေနေသာ ပုံရိပ္ကုိ အာ႐ုံပိတ္ကားေပၚမွာ ထင္ျမင္ၾကည့္ လုိက္ၾကစမ္းပါ ဒုကၡႏြံအုိင္ထဲက ဘ၀တူလူသားတုိ႕ အေပၚထားရွိသည့္ ဟင္းလင္းျပင္လုိ က်ယ္ေျပာနက္႐ိႈင္းေသာ ေမတၱာစိတ္ေၾကာင့္ ၾကယ္တစင္းလုိ လင္းေနေသာ ႏွလုံးသားရွိသူ၊ ရင္ကိုခြဲ၍ ႏွလုံးသား မီးအိမ္နီကုိ ဆြဲထုတ္ကုိင္ေျမွာက္ကာ ပူပန္ငုိေႂကြးေနေသာ လူသားအေပါင္းအား လမ္းျပေရွ႕ေဆာင္ ခဲ့သူ၊ ေဘးဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေနာက္ ပန္းတုိင္အေရာက္ လဲက်ေသဆုံးခ်ိန္၌ သူ႕ႏွလုံးသား မီးအိမ္ကုိ ၿငိမ္းသတ္ရန္ ေျချဖင့္နင္းေခ်ခဲ့ေသာ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ အမည္မသိလူတေယာက္။ သုိ႕တုိင္ ႏွလုံးသားအလင္းသည္ ၿငိမ္းေသမသြား႐ုံမက စတက္ျမက္ခင္းျပင္ႀကီးအႏွံ႕ ျပန္႕သြားခဲ့သည့္ အျဖစ္။ ပုံျပင္နိဂုံးသည္ နိဂုံးႏွင့္မတူဘဲ ဂုဏ္ယူေလးနက္ဖြယ္ရာ၊ တက္ႂကြဖြယ္ရာ၊ စက္္ဆုပ္နာ ၾကည္းဖြယ္ရာတုိ႕ျဖင့္ ကမၻာကုန္က်ယ္သေရြ႕ ကဆုန္စုိင္းေျပးလႊား စီးဆင္းေနေတာ့မည့္ ေတာင္က် ေရတံခြန္တခု၏ နိဒါန္းအစလုိ။
ေအာင္ပြဲဥယ်ာဥ္မုခ္ဦးသုိ႕ ေရာက္သည္ႏွင့္ အေရးေတာ္ပုံအတြက္ ရက္ေရာစြာ အသက္ေပး လႉခဲ့ၾကသူ အာဇာနည္ အေပါင္းအား ေမ့ေလ်ာ့ပစ္လုိက္ၾကသူမ်ား၊ ေမ့ေလ်ာ့ပစ္လိုသူမ်ား၊ အာဇာနည္တုိ႕၏ အ႐ုိးပုံေပၚတြင္ အတၱနိဗၺန္ဘုံတည္ေဆာက္ၾကသူ ကုိယ္က်ဳိးရွာသမားမ်ား၊ သစၥာေဖာက္ အေခ်ာင္သမားမ်ား ဤကမၻာ ေျမျပင္ေပၚတြင္ အမွန္တကယ္ပင္ ရွိၾကပါသည္။

ထိခုိက္နာက်င္ဖြယ္ရာ ထုိျဖစ္ရပ္မ်ဳိးအတြက္ ေလးနက္ျပည့္စုံ၍ ထုိက္တန္တည္ၾကည္ေသာ စကားလုံးတလုံး၊ ၀ါက်တေၾကာင္း ေရးျပရန္မွာ လြန္စြာခက္ခဲလွပါသည္။

သုိ႕ေသာ္..ကိစၥမရွိပါ။

ကုိယ္က်ဳိးရွာသမားတုိ႕သည္ သူတုိ႕၏ ပစၥဳပၸန္ခဏအတြက္ မေအာင္ျမင္ေသာ ခုိးယူျခင္းျဖင့္ အနာဂတ္ကုိ ခုိးယူရန္ ႀကံစည္ၾကရင္း အတိတ္၏ အညစ္အေၾကးႏြံအုိင္ထဲ၌ လဲက်ေသဆုံး ရၿမဲျဖစ္ပါသည္။

ကုိယ္က်ဳိးစြန္႕သူမ်ားကမူ သူတုိ႕၏ကုိယ္ေပၚမွာ အတိတ္၏ဖုံမႈန္႕မ်ားကုိ ပုတ္ခါသန္႕စင္လ်က္ ေတာက္ပေသာ အနာဂတ္အတြက္ ပစၥဳပၸန္၌ ေမြ႕ေလွ်ာ္ရွင္သန္ ေတာ္လွန္ႏုိင္စြမ္း ရွိၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

ျမတ္ႏိုး
(၁၄၊ ၁၂ ၊၂၀၀၅ ေခတ္ၿပိဳင္ အြန္လိုင္းမဂၢဇင္းမွ)