ဒီလို ေအးခ်မ္းတဲ့ ဒီဇင္ဘာလေတြကို
ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းေပါင္းစံုလမ္းေလွ်ာက္ထြက္တဲ့အခါမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတယ္။
တၿမိဳ႕လံုးပတ္ၿပီး ကာယေလ့က်င့္ခန္းသရုပ္ျပ ခဲ့ရတုန္းကလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတယ္။
အသက္ ၁၆ႏွစ္ေက်ာ္ခါစ...
ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ပုသိမ္ေကာလိပ္တက္ေတာ့ ကားနဲ႕ မသြားပဲ မနက္ေစာေစာ ကန္သံုးဆင့္လမ္းကို စက္ဘီးစီးရတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတယ္။
ျမဴေတြဆိုင္းေနတဲ့ ႏွစ္တႏွစ္မွာတုန္းက စက္ဘီးစီးရင္း ေရွ႕ တလံေလာက္ကို မျမင္ရေတာ့တာ။ စက္ဘီးတူတူစီးဘက္ေတြနဲ႕ တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ၾကရင္း မ်က္ေတာ္ေတြေပၚက ႏွင္းေတြကို သေဘာတက် ရယ္ေမာခဲ့ရတာ ဘယ္လိုမွမေမ့ႏုိင္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြေပါ့။
အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တက္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာခ်မ္းခ်မ္းေအးေအးထဲ မနက္ေစာေစာ အေဆာင္ေရွ႕က ၿခံတံခါး၀မွာ လာထားတတ္တဲ့ ကိုယ့္နာမည္တပ္သစ္ခြျဖဴျဖဴေတြကို ဘယ္သူေပးလဲ မသိတတ္ပဲ ေန႕တုိင္းဆင္းယူၿပီး ဘုရားပန္းကပ္ခဲ့တာ။(အဲဒါ ဘယ္သူလဲ ခုထိမသိခဲ့ရဘူး)
အသက္ ၃၀ မွာ...
ခ်စ္တဲ့သူ ရွိရာ လြိဳင္ေကာ္ကို လိုက္သြားေတာ့လဲ ခုလိုဒီဇင္ဘာေအးေအးေတြ ႀကံဳရျပန္ေရာ။ အေႏြးထည္ေတြ တထပ္ႀကီး ၀တ္ၿပီး မနက္ေစာေစာ လမ္းထေလွ်ာက္ၾကရတာ၊ တျဖည္းျဖည္းတထည္ၿပီး တထည္ခၽြတ္ကိုင္ေတာ့ လက္ထဲမွာ အေႏြးထည္ခ်ည္းပံုေနတာ။ မီးပံုေတြ ဖိုၿပီး ရဲေဘာ္ေတြနဲ႕ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြေျပာရင္း ေခါင္ရည္ ရယ္ အသားကင္ရယ္နဲ႕ ႏွစ္သစ္ႀကိဳဆိုခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ေတြ ျပန္မဆံုႏုိင္ေသးတဲ့ အဲဒီရဲေဘာ္ေတြကိုလဲ အမွတ္ရမိေနေသးတယ္၊ ေတာင္ေတြ ၾကားထဲက လြိဳင္ေကာ္ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေအးျမမႈ လန္းဆန္းမႈေတြေၾကာင့္ ဒီေန႕ထိမေမ့ႏုိင္ပဲ ျမန္မာျပည္ျပန္ျဖစ္ရင္ လြိဳင္ေကာ္မွာ သြားေနခ်င္တယ္လို႕ ခဏခဏေျပာျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။
အသက္ ၄၀ ေက်ာ္...
ေနာ္ေ၀းေအာ္စလိုေဆာင္းရဲ႕ အႏႈတ္ ၇ ခ်မ္းေအးမႈမွာ တုိက္ရိုက္တင္ဆက္တခုအျဖစ္ ၂၀၀၈ ႏုိဘယ္ဆုရွင္ ပိုလန္သမတေဟာင္းကို ႏႈတ္ဆက္တဲ့ သတင္းသြားရုိက္တုန္းက ကင္မရာမန္းကလဲ လက္ေတြေအးခဲ၊ တင္ဆက္သူက်မကလဲ တုန္တုန္ခိုက္ခိုက္.. အဲဒါကလဲ အမွတ္တရတခု။
ခုေရာက္ေနတဲ့ မဲေဆာက္ကေတာ့ ေဆာင္းဆိုတာ သိသာယံုေလးေအးေနတာပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လဲ ဒီဇင္ဘာအေငြ႕အသက္ ခရစ္စမတ္သီခ်င္းဆုိသံေတြကေတာ့ ၾကားေနရၿပီေလ။ ၿခံတံခါး၀ကေန ဟက္ပီးခရစ္စမတ္ တူးယူ ဆုိတဲ့အသံသာသာေလးနဲ႕ လႈပ္ႏိႈးလာရင္ေတာ့ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားတဲ့ လိေမၼာ္သီးေတြ သၾကားလံုးေတြနဲ႕ ႀကိဳဆိုရဦးမွာေပါ့။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ တႏွစ္ၿပီး တႏွစ္ျဖတ္သန္းခဲ့ရ..
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို အမွတ္တရေပြ႕ဖက္လို႕..
နာက်င္မႈေတြကို ေမ့ပစ္ႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစားလို႕..
က်ရံႈးခ့ဲရမႈေတြကို သင္ခန္းစာယူလို႕...
ေအာင္ျမင္မႈေတြက ေလွခါးထစ္အသြင္ေျပာင္းလို႕...
ဘ၀ႀကီး မဆံုးသေရြ႕... ဆက္ေလွ်ာက္ေနၾကရဦးမွာပဲ မဟုတ္လားးးး
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္
9 comments:
ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာေတြ ေဆာင္းမနက္ေတြအမ်ားၾကီးပဲ ရွိခဲ့ၿပီ....
ေနာက္ထပ္ ဆက္ၿပီး ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ရအံုးမယ့္ ဒီဇင္ဘာေတြ ေဆာင္းမနက္ေတြမွာ ႏွင္းပြင့္ေတြလိုပဲ ေအးခ်မ္းၿပီး က်ရႈံးမႈေတြ နာက်င္မႈေတြ ကင္းေဝးေစဖို႔ပဲ အတူတူ ဆုေတာင္းၾကတာေပါ့ အမရယ္...
အမ္မယ္..
ခ်စ္ေသာ ဒီဇင္ဘာတဲ့..
ဟီးးဟီ..
အစ္မေရ..
ဒီက ဒီဇင္ဘာမနက္ခင္းေတြက ျမဴလဲ မရွိ..
နွင္းဆိုတာ ေဝးေရာ့..
မဲေဆာက္ ဒီဇင္ဘာကေတာ့ ႏွင္းမက်ပဲ မိုးေတြရြာေနတယ္ေနာ့္ း)
သက္ေ၀... တူတူဆုေတာင္းၾကမယ္ေလ။
ေပါက္.. ထဆင္ထူးက အဲလိုလားး။
ေမာင္မ်ိဳး..မိုးက ရန္ကုန္မွာလဲ ရြာတယ္တဲ့ ။
~လိေမၼာ္ခ်ိန္ေရာက္ျပီ.. ဒါဟာေဆာင္းေပါ႔ကြယ္..
ရာသီေတြလည္းေရြ႕ေျပာင္းတစ္ပတ္လည္လာ...~
ခ်စ္စရာဒီဇင္ဘာေတြကို ေအးေအးေဆးေဆးလာဖတ္သြားပါတယ္။
လန္းဆန္းတက္ၾကြဖြယ္ ဒီဇင္ဘာ
ရင္ခုန္လိႈက္ေမာဖြယ္ ဒီဇင္ဘာ
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ ဒီဇင္ဘာ
ထူးျခားစိတ္၀င္စားဖြယ္ ဒီဇင္ဘာ
စိမ့္ရုံေလး ေအးျမေနတဲ့ ဒီဇင္ဘာ
ႏွစ္တိုင္းရဲ႕ဒီဇင္ဘာေတြမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပြ႕ဖက္ႏိုင္ပါေစ.. :)
ဒီဇင္ဘာက တကယ္ပဲ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ က်ဴရွင္သြားရင္ မနက္အေစာၾကီးထသြားရတာ။ ျမဴေတြနဲ႔ ေမွာင္ေနတာေပါ့။
ေက်ာင္းပိတ္ရင္ အမ ေျပာသလိုပဲ ဒီဇင္ဘာ လမ္းေလွ်ာက္လဆိုပီး မနက္အေစာၾကီး ထထ ေလွ်ာက္ၾက ဟိုးအေဝးၾကီး ရြာေတြဖက္ သြားၾကတာ။ လမ္းမွာ ေကာက္ညွင္းေပါင္းနဲ႔ ငါးသေလာက္ေပါင္း အေၾကာ္ စံုေအာင္ ေကၽြးၾကတယ္။
ခရစ္မတ္ဆိုလည္း ဗမာျပည္ကခရစ္မတ္ပြဲေတြကိုပဲ ၾကိဳက္တယ္။ တကယ့္ ခရစ္ယာန္ေတြကပဲ လုပ္ၾကတယ္။ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ႔ လက္ေဆာင္ေတြ ေပးၾက မုန္႔ေတြ ေကၽြးၾက အလွဴေငြထဲ့ၾက သိတ္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတယ္။ အိမ္မွာလည္း စားစရာေတြကို စကၠဴအိတ္ေလးေတြနဲ႔ အထုတ္ေလးေတြ ထုတ္ထားတယ္။ စကၠဴအိတ္ေတြလည္း ကိုယ့္ဖာသာ လုပ္တာဆိုေတာ့ တကယ့္ကို ေပ်ာ္စရာပဲ။
မယ္ရီ ခရစ္မတ္စ္လို႔ ကိုယ့္အိမ္ေရွ႔ လာေအာ္ပီဆို သိတ္ေပ်ာ္တာပဲ။ အီအိမ္ေပၚတြင္ ေကာင္းျခင္းမင္ဂလာ ေရာက္ေစေသာ္ ေရာက္ေစေသာ္ ဆိုတာေလးကို အရမ္း သေဘာက်တယ္။ ဒီလူေတြေတာ့ ဆုေတာင္းေပးသြားပီ အကုန္ ေကာင္းေတာ့မယ္နဲ႔ စိတ္ထဲကို ေပ်ာ္လို႔။
ျပန္ခါနီး ေက်းဂ်ဴးတင္ပါတယ္ ေက်းဂ်ဴးတင္ပါတယ္ဆို ဝမ္းနည္းရေသးတယ္။ ဒီဇင္ဘာအေၾကာင္း ေျပာရရင္ စာ ၂ပုဒ္ ၃ပုဒ္စာ မကဘူး။
တကသိုလ္ေရာက္ေတာ့ ကားၾကီးနဲ႔ကို ရန္ကုန္ပတ္ ကယ္ရယ္ဇင္း ထြက္ၾကတယ္။ အေဆာင္ကေန မုဒံုေစာင္ေတြ သကလပ္ေစာင္ေတြ လိုက္ငွား ညၾက ခ်မ္းတယ္ေလ။ ေစာင္မပါလာတဲ့လူကို မွ်ရေအာင္ေပါ့။
တကယ့္ေပ်ာ္စရာပါ။ ေပ်ာ္စရာပဲ ဆိုေနေပမယ့္ ရုိးစင္းတယ္။ ေႏြးေထြးတယ္။ ခင္ခင္မင္မင္ ရင္းရင္းနွီးနွီးနဲ႔။ ခုေခတ္လို ရန္ကုန္မွာ ပို္က္ဆံရွိတဲ့လူေတြ ဘိုဆန္သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ဖက္ရွင္ ထြင္ပီး ဟန္လုပ္ပီး လုပ္တာမ်ိဳး မအယ္တို႔ရွိတုန္းကေတာ့ မရွိဘူး။
ခုက်ေတာ့ ကုန္မနီေတြလည္း မ်ားလာတာလည္း ပါမယ္။ MULTICULTI ေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ ေပါ့ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ဟန္လုပ္တာ မ်ားတယ္ ထင္တာပဲ။ အနွစ္သာရ သိတ္မရွိဘူး။
ဒီက ခရစ္မတ္စ္ကေတာ့ ဖီလင္ မလာပါဘူး။
ေတာ္ေသးပီ အရီးရယ္။
မအယ္
တူေမာင္craton
ညီမ ပန္ပန္နဲ႕ မအယ္... လာမန္႕ၾကတယ္ေပါ့။
ရာသီတုိင္းကို တမ်ိဳးစီႏွစ္သက္ပါတယ္။
ေႏြဆိုလဲ ေႏြအေလ်ာက္။
မိုးဆိုလဲမိုးအေလ်ာက္ ခ်စ္ခင္မိတဲ့အေၾကာင္းေလးေတြ ေရးပါဦးမယ္။
မအယ္ရဲ႕ မန္႕အရွည္ႀကီးကိုဖတ္ၿပီး ကယ္ရယ္ဇင္း ထြက္တဲ့အခ်ိန္ေတြကို ျပန္သတိရမိတယ္။ အေမဖက္က အမ်ိဳးေတြက ရိုမန္ကက္သလစ္ေတြ မ်ားတာမို႕ ခ်ာ့ခ်္လိုက္တက္ခဲ့တာ ရန္ကုန္ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ တေလွ်ာက္လံုးမုိ႕ ခရစ္ယာန္ကို ေတာ္ေတာ္ကၽြမ္း၀င္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ အေသြးေတာ္အသားေတာ္စားတဲ့အဆင့္သာ မေရာက္ခဲ့တာေလ။ ေက်းဇူးတင္ပါသည္ အိမ့္ရွင္မ်ား ဆုိရင္ ၀မ္းနည္းတတ္တာလဲ တူပါ့။ ခုေနာက္ပိုင္း ႀကိဳက္တဲ့သီခ်င္းတပုဒ္ကေတာ့ အိမ္ကိုျပန္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ရည္လည္ ဆုိတဲ့ ခရစ္စမတ္သီခ်င္းေလးပဲ မအယ္ေရ။
အမခင္မင္းေဇာ္
မဂၤလာ Gregorian နဲ႔ ကရင္ႏွစ္သစ္ပါ၊ အားလံုးပဲ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာေစဖို႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။ :-)
Post a Comment