အသက္ ၄၉ ႏွစ္ဆုိတာ လူ႕ေလာကႀကီးကို ထက္၀က္ထက္ မက အမ်ားႀကီးေက်ာ္ခဲ့တာေပါ့။
က်မသူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ဆို ၄၀ မျပည့္ခင္ကတည္းက လူ႕ေလာကႀကီးကို ေက်ာခိုင္းသြားခဲ့ၾကၿပီ။
ဒီလိုအက်ဥ္းက်ခံဘ၀ႀကီးထဲမွာ ေနေနရတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္က ဘယ္လိုမွ ျပန္မေျပာျပခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခံစားသိႏုိင္ပါတယ္။ နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။
သူလို လူမ်ိဳးက ဒီလိုဒုကၡေတြ ေတြ႕ႀကံဳခံစားရလဲ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕မွ ယံုၾကည္ခ်က္ကို ေက်ာခိုင္းမသြားခဲ့ဘူး။ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကို တစိုက္မတ္မတ္ ခုခ်ိန္ထိ မတြန္႕မဆုတ္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ေနျပတာကိုပဲ က်မကေတာ့ေလးစားၿပီးရင္း ေလးစားခဲ့တယ္။
၁၉၈၈ ကာလတုန္းက မင္းကိုႏုိင္ ဆုိတာ သူတဦးတည္းပိုင္နာမည္ေလး မဟုတ္ခဲ့ ေသးပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီနာမည္ကို တေယာက္က ယူဖို႕ သေဘာတူညီၾကၿပီးကတည္းက ဒီနာမည္ရဲ႕ သမိုင္းကို အေတာက္ပဆံုးထြန္းလင္းေစခဲ့သူ ၊ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ခဲ့သူပါပဲ။
ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ၁၉၈၈ ရဲ႕ ၾသဂုတ္လ ၂၈ ရက္မွာ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းႏုိင္ခဲ့ၿပီး ဥကၠဌတာ၀န္ကို ခိုင္ခိုင္မတ္မတ္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သူ။ အဲဒီေနာက္ ၁၆ ႏွစ္ေက်ာ္ အက်ဥ္းက်ခံၿပီး ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာခ်ိန္မွာလဲ တြန္႕ဆုတ္သြားျခင္း အလ်ဥ္းမရွိ၊ ျပည္သူေတြအတြက္ ျပည္သူ႕အသံကို ရင္ဘတ္နဲ႕ ခံစား ႏွလံုးသားနဲ႕ ၾကားနာ ဦးေႏွာက္နဲ႕ ပိုင္းျဖတ္လို႕ ရဲရဲႀကီးေရွ႕ကို တက္ခဲ့တဲ့သူ၊ ဘာအေၾကာင္းနဲ႕မွ ေနာက္မဆုတ္ဘူးတဲ့၊ ေဟာဒီလမ္းမေတြ ေပၚမွာ ငါတုိ႕ရဲေဘာ္ရဲဘ က္ျပည္သူေတြရဲ႕ ေသြးေတြနဲ႕ ၀ိဥာဥ္ေတြက ဒီမိုကေရစီ ဒီမုိကေရစီနဲ႕ ေအာ္ဟစ္ေနဆဲတဲ့။
ဆက္ဖတ္ခ်င္ရင္ ေခါင္းစဥ္ သို႕မဟုတ္ links to this post ကို ကလစ္ပါ။
