ဘ၀မွာ လက္တြဲေဖာ္က ဘယ္လိုအရည္အခ်င္းရွိရမယ္ လို႕ ငယ္တုန္းကေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ မိတာပါပဲ။
ကိုယ့္ထက္ စာေတာ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္က အဓိက အခ်က္ အျဖစ္ ထည့္ထားတဲ့အခါ ေက်ာင္းမွာ အၿမဲ ထိပ္ပိုင္းမွာ ရွိခဲ့တဲ့ က်မအတြက္ ေတာ္ရံု စဥ္းစားဖို႕ လူ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒီလုိနဲ႕ ၁၀ တန္းေအာင္ေတာ့ က်မက မိဘတေယာက္ ႏိုင္ငံျခားသားျဖစ္ေနေတာ့ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း တကၠသိုလ္ေတြ မတက္ရျပန္ဘူး။ ပုသိမ္ေကာလိပ္မွာ ေက်ာင္းတက္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္…။ ဒီအသက္အရြယ္ေရာက္လာေတာ့့ ကိုယ့္လက္တြဲေဖာ္ဟာ သာမန္ ဘြဲ႕ရတေယာက္ျဖစ္ေနယံုနဲ႕ မလံုေလာက္ေတာ့ ျပန္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ က်မက ကိုယ့္ရင္ခုန္သံကိုလဲ ဥေပကၡာ ျပဳေလာက္ေအာင္ ေလာဘကႀကီးလာျပန္တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ပုသိမ္ေကာလိပ္မွာ သိပ္ႀကီးက်ယ္တဲ့ မိန္းမတေယာက္အျဖစ္ လူမုန္းမ်ားခဲ့တယ္။
အခ်စ္ဆိုတာကို လံုး၀ အယံုအၾကည္မရွိတဲ့ မိန္းမပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အခ်စ္လို႕ ထင္တဲ့ အထင္ႀကီးမႈကိုေတာ့ ေတြ႕ရွိခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ခဏအတြင္းမွာပဲ ဒါဟာ အခ်စ္မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကိုလဲ က်မက ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ ႏို္င္စြမ္းခဲ့ပါတယ္။
ပုသိမ္ေကာလိပ္ကေန ေက်ာ္ၿပီး မဟာသိပၸံတက္ဖုိ႕ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေရာက္တဲ့ အခါမွာလည္း အခ်စ္ကို အယံုအၾကည္မရွိလို႕ ေႁကြးေၾကာ္ခဲ့ေသးတာပါပဲ။ အခ်စ္ဆိုတာ အလကားပါပဲ ၊ ေငြရွိမွ ပညာတတ္မွ အဲဒီလူမ်ိဳးကို လက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ တြဲမယ္။ အဲဒါမ်ိဳးမေတြ႕ရင္လဲ အပ်ိဳႀကီးပဲ လုပ္မယ္လုိ႕ စဥ္းစားထားတဲ့ က်မဟာ တကယ့္ကို ဂုဏ္ျဒပ္ရွိတဲ့ ပညာတတ္မိသားစုက ေဆးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတေယာက္ကို ဘ၀လက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ စဥ္းစားခဲ့မိေသးတယ္။ အားပါးပါး ပညာတတ္ေပမယ့္ စိတ္ဓါတ္ေတြ ေအာက္တန္းက်တာလဲ ရွိေနပါေသးလားလို႕ သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေစာေစာစီးစီးသိလိုက္ရတာ ကံေကာင္းလို႕ ဆိုတဲ ့သီခ်င္းကို အားရပါးရ ဆုိေနႏိုင္ၿပီေပါ့။
ခုအခ်ိန္မွာေတာ့ က်မ ေျပာတဲ့ စကားေတြကို ခ်က္ခ်င္းအဓိပၸါယ္ မေပါက္တတ္တဲ့ ၊ က်မထက္စာေတာ္ေပမယ့္ က်မေလာက္ မသြက္လက္တဲ့၊ အင္မတန္စြာသေလာက္ ေဒါသႀကီးတတ္တဲ့ က်မနဲ႕ ဆန္႕က်င္စြာ စိတ္ရွည္သည္းခံတတ္ၿပီး က်မလို လူမုန္းမမ်ားတဲ့ ၊ ေအးေပမယ့္ ေခါင္းမာမာနဲ႕ သူ႕လမ္းသူ ဆက္လွမ္းေနတဲ့ လက္တြဲေဖာ္ကို ကံၾကမၼာက ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ မယံုၾကည္တဲ့ က်မက ခုရရွိတဲ့ လက္တြဲေဖာ္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ရင္ခုန္ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အားမလို အားမရ အမူအက်င့္ေတြ ၾကားထဲကပဲ သူ႕ဆီမွာ ရွိေနၿပီး က်မဆီမွာ လံုး၀မရွိတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ၊ စြန္႕လႊတ္ႏိုင္မႈေတြကို တစတစ ေလးစားအထင္ႀကီး လာခဲ့ၿပီး ဘယ္လိုမွ ခ်န္ထားခဲ့လို႕မရေအာင္ ခ်စ္ျမတ္နိုးမႈေတြနဲ႕ လက္တြဲဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပါ။
(က်မလက္တြဲေဖာ္မွာ က်မသတ္္မွတ္ခဲ့သလုိ ဘြဲ႕တခု မရရွိခဲ့ပါဘူး။ ပိုက္ဆံမခ်မ္းသာပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္လွန္ေရးသည္ ငါတို႕ေက်ာင္း ငါတို႕တကၠသိုလ္လို႕ ေႁကြးေၾကာ္ရင္း ေတာ္လွန္ေရး ဆိုတဲ့ ေလာကတကၠသိုလ္ကို ခိုင္မာတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္၊ မေလွ်ာ့ေသာဇြဲ ၊ ၀ီရိယ၊ ငုပ္မိသဲတုိင္ တက္ႏိုင္ဖ်ားေရာက္ စိတ္ဓါတ္စတာေတြ နဲ႕ ခုခ်ိန္ထိ တက္ေရာက္ေနဆဲပါ)
ဒါ့ေၾကာင့္ က်မခုအခ်ိန္မွာ လက္တြဲေဖာ္ဆိုတာကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရရင္ တေယာက္လုိအပ္ခ်က္ကို တေယာက္က ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္မယ့္ ၊ ၂ေယာက္ေပါင္းမွ ဘ၀တခုကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ့္၊ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးျခင္းေတြနဲ႕ ရစ္ေႏွာင္ထားတဲ့ ဆန္႕က်င္ဖက္ လူ ၂ ေယာက္လည္း ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္လို႕ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
ဒီပို႕စ္ကို ဆက္လက္ tag ခ်င္တဲ့ ဘေလာ္ဂါေတြကေတာ့..
ခ်စ္ခင္ရပါေသာ ေကာင္းတူဆိုးဘက္ ဘေလာ္ဂါ ကိုဖိုးေဇ ၊ ကုိဇန္ နဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ တူေလး ထူးျမတ္ တို႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္
