ေနာ္ေ၀းရဲ႕အတိတ္

ၿပီးခဲ့တဲ့ ပို႕စ္အရ သူတို႕အရံႈးေပးလိုက္တာမ်ိဳးကို ပရိသတ္က မႀကိဳက္ၾကေလဘူး။ ဒါ့ထက္ဆိုးတာ ရွိပါေသးတယ္။ သူတုိ႕ႏုိင္ငံကို မအုပ္ခ်ဳပ္တတ္လို႕ လာအုပ္ခ်ဴပ္ပါဆိုၿပီး ဒိန္းမတ္ကေန ဘုရင္ကို ကန္ထရိုက္စနစ္နဲ႕ ငွားေသးသတဲ့။ တႏွစ္ေလာက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေပးၿပီး ျပန္သြားတယ္ ၾကားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေနာ္ေ၀းႏုိင္ငံဟာ ၁၉၇၀ ခုလြန္ေရနံေတြ႕ရွိခ်ိန္မွ ခ်မ္းသာလာတဲ့ ႏုိင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္မတုိင္ခင္ကေတာ့ ပင္လယ္ဓါးျပ လုပ္စားတယ္လို႕နာမည္ဆိုးနဲ႕ ေက်ာ္ၾကားပါတယ္။ ေက်ာက္ေတာင္ခ်ည္းသာ ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံ၊ ပင္လယ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံမို႕ ဘာမွစိုက္ပ်ိဳးမရပဲ တံငါလုပ္စားၾကရတာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္လဲ ေရနံေတြ႕ၿပီး ခ်မ္းသာလာမွ ငွက္ေပ်ာသီးကို စားဖူးသတဲ့။ ခုခ်ိန္ထိ ငွက္ေပ်ာသီးဆိုတာ သူတုိ႕အတြက္ တကယ့္ေတာ္၀င္သီး။ ဒါေတာင္ ခြံစိမ္းတမ်ိဳးပဲ ေတြ႕ဖူးၾကတယ္။ ေရသီ၊ ဖီးၾကမ္း၊ ေထာပတ္ ၊ ငွက္ေပ်ာခ်ဥ္ ဒီလို ငွက္ေပ်ာအမ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတယ္ ဆုိတာ သူတို႕မသိၾကတာလဲ အမွန္ပါ။

ေနာ္ေ၀းႏိုင္ငံမွာ ေရာဂါတမ်ိဳးက်ေရာက္တုန္းကဆို (ကပ္ဆိုးႀကီးျဖစ္တယ္ေခၚမွာေပါ့) ေနာ္ေ၀ႏုိင္ငံသားေတြ ေလွေတြ သေဘာၤေတြနဲ႕ အေမရိကတိုက္ဘက္ကို ေျပးၾကသတဲ့။ သမုဒၵရာထဲမွာ ေသသူေသ။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ေရာက္သူေရာက္ေပါ့။ အင္မတန္ ရိုးသားတဲ့ လူမ်ိဴးျဖစ္ပါတယ္။ ခုခ်ိန္ထိလဲ ေနာ္ေ၀းႏုိင္ငံသားေတြထဲမွာ ႏုိင္ငံျခားမေရာက္ဖူးသူက ၈၀ ရာႏႈန္းရွိပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ဆင္းရဲခဲ့တဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ေတြနဲ႕ႏုိင္ငံကို ဟုိေခတ္က ဘယ္သူမွ မ်က္စိက်ခဲ့ပံုမေပၚပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတုိ႕ကို လာနယ္ခ်ဲ႕တဲ့ ဂ်ာမန္ေတြ သူတို႕က အုပ္ခ်ဳပ္ခိုင္းလို႕ အုပ္ခ်ဳပ္ရတ့ဲ ဒိန္းမတ္ေတြက ေနာ္ေ၀ႏုိင္ငံကို မလိုလား မႏွစ္သက္ဘူးျဖစ္မွာပါ။ ဘာမွမမက္ေမာဘူး ျဖစ္မွာပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ပို႕စ္တင္ၿပီး က်မ ေကာမန္႕ေတြေစာင့္ေနရင္း ဒီပို႕စ္ကို ဆက္ေရးပါတယ္။ အားလံုးက အရံႈးေပးလိုက္တာ အေပၚမွာ သိပ္သေဘာမေတြ႕တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေရးေနရင္းေကာမန္႕ထဲမွာ ေအာင္ က လဲ ၀င္ေျပာသြားပါတယ္။ သူေျပာတဲ့ အခ်က္ေတြကလဲ ဟုတ္ပါတယ္။

ေနာ္ေ၀းတႏုိင္ငံလံုးရဲ႕ လူဦးေရဟာ ေလးသန္းခြဲပဲ ရွိပါတယ္။အခုေခတ္မွာေတာ့ သူတို႕ ေရနံနဲ႕ သဘာ၀ ဓါတ္ေငြ႕ေရာင္းခ်ေငြဟာ ႏွစ္စဥ္ပိုလြန္းလို႕ သူ႕ႏုိင္ငံသားေတြကို ဘယ္လို သံုးခိုင္းရမလဲ ျဖစ္ေနရတဲ့ ႏုိင္ငံပါ။ လူတဦးရဲ႕ အလုပ္က၀င္ေငြ ၂၅ ရာႏႈန္းကို အခြန္အျဖစ္ေကာက္ပါတယ္။ ေနာက္အလုပ္တခုရွိရင္ ဒုတိယအလုပ္က ၀င္ေငြကို ၃၅ ရာႏႈန္းေကာက္ခံပါတယ္။ ဒီေငြေတြအကုန္ ပလံုသြားတယ္ ထင္သလား။ ႏွစ္ကုန္တုိင္း အခြန္ေကာက္ထားတဲ့ ေငြေတြကို ေဘာနပ္အျဖစ္ ႏုိင္ငံေတာ္က ျပန္ထုတ္ေပးပါေသးတယ္။ ကေလးေမြးဖို႕ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္က စလို႕ ေနာက္ဆံုးေသဆံုးခ်ိန္ထိ ကိုယ့္ႏုိင္ငံသားကို လံုး၀ တာ၀န္ယူေပးႏုိင္တဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ ကမၻာ့ထိပ္ဆံုးက ႏုိင္ငံတခုပါ။

ဒီလို အစိုးရမ်ိဳး ဒီလိုျပည္သူမ်ိဳးျဖစ္ဖို႕ အဓိက လိုအပ္တာကေတာ့ စနစ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီစနစ္ကို ျပဳလုပ္တဲ့ လူေတြရဲ႕ ဥာဏ္ပညာႀကီးမားမႈကေတာ့ ေျပာမကုန္ႏုိင္ပါပဲ။ ဒ့ါေၾကာင့္ မူနဲ႕ လူက ဆက္စပ္ေနတယ္လို႕ ေျပာရမွာပါပဲ။ က်မတို႕ ႏုိင္ငံက ျပည္သူေတြကို သူတုိ႕လို လူမႈေထာက္ပံ့မႈေတြ ျပည့္စံုေအာင္ ထားေပးႏုိင္ခဲ့ရင္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူေတြ ခိုးဆိုး လုယက္မႈေတြ က အတန္အသင့္ေလ်ာ့ပါးသြားမယ္ ထင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြဟာ ဒီမုိကေရစီနဲ႕ မထိုက္တန္ဘူး ဆိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ဖ်က္ဆီးခံထားလိုက္ရတဲ့အတြက္ စိတ္ဓါတ္ေတြ ပ်က္စီးသြားတာပါ။ ဒီလူေတြကို ျပဳျပင္ယူႏုိင္ဖုိ႕ဆိုတာမွာ ျပည္ပေရာက္မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာေတြရဲ႕ အခန္းက႑က အေရးႀကီးလာမွာပါ။ ဒါက ေနာ္ေ၀းကိုေလ့လာရင္း ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ စဥ္းစားမိတာပါ။

ကိုယ့္ခရီးကို ျပန္ဆက္ရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္သြားမိတဲ့ေနရာေလးတခုက ေဆာက္လုပ္ၿပီးစီးစ ေအာ္ပရာကဇာတ္ရံုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေန႕က ျပဇာတ္ရံုပိတ္တဲ့ ေန႕ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ ျပဇာတ္ျပတဲ့ အထဲထိ ၀င္မရပဲ ေအာက္ထပ္မွာ ပဲ လွည့္ပတ္ ဓါတ္ပံုရိုက္ျပန္လာခဲ့ရတယ္။

ဒီဇာတ္ရံုကို ၂၀၀၈ ႏွစ္ကုန္ခါနီးမွ ဖြင့္တာ

အဲဒါ အိမ္သာကို အျပင္က ရိုက္လာတာ။ ကဇာတ္ရံုအထဲက အိမ္သာကလဲ မိုက္သလား မေမးနဲ႕ေနာ္။

ကဲ ေနာက္တပတ္ေတာ့ ေနာက္တေနရာ သြားတာေလး တင္ေပးမယ္ေနာ္။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္