Wednesday, April 22, 2009

ကၽြန္းျပန္တေယာက္နဲ႕ စကားလက္ဆံု…

မေန႕ညေနက မိတ္ေဆြတဦးက အမ မုန္႕ဟင္းခါးခ်က္တယ္ လာစားပါ ဆိုလို႕ သြားရင္း ကၽြန္းျပန္တဦးနဲ႕ အမွတ္မထင္ေတြ႕တယ္။ အဲဒါ ဆရာဦးတင့္ေဇာ္ေလ ဆိုၿပီး ကဗ်ာဆရာ ေမာင္လြမ္းဏီက ေျပာေတာ့ စားလက္စ မုန္႕ပန္းကန္ကို ေဘးနားခ်ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို မိတ္ဆက္လို႕ သိခ်င္တာေတြ တရစပ္ေမးမိတယ္။ သူကလဲ စကားကို ေရပက္မ၀င္ကို ေျပာတာပဲ။ က်မျဖင့္ အားရလိုက္တာ စိတ္ထဲမွာ သိခ်င္တာေတြကို ေသခ်ာေမးလိုက္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေက်နပ္မိတယ္။

ဆရာဦးတင့္ေဇာ္နဲ႕ ေတြ႕ေတာ့ သူ႕လက္ေရးစာမူ စာအုပ္ကို ၁၉၉၇ ေလာက္က ဖတ္ရတာ မွတ္မိေနတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ဖတ္မိၿပီး သိခ်င္တာတခ်ိဳ႕ကို ေမးမိတာပါ။

ေမးမိတဲ့အထဲမွာ ကၽြန္းက ထြက္ေျပးမယ့္လူေတြကို သံလိုက္အိမ္ေျမွာင္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့အေၾကာင္း၊ ေလွကို တြန္းထုတ္ေပးမယ့္ လူအျဖစ္ လုိက္ေပးေတာ့ လုိက္သြားခ်င္စိတ္ မျဖစ္မိဘူးလား ဆုိတာေရာ ေမးတာအစံု။ သူ ျပန္ေျဖတာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးေပါ့။

အဲလိုေျပာၾကရင္းနဲ႕ ကၽြန္းဖ်က္သိမ္းတဲ့ စာမထြက္ခင္ က်ဆံုးခဲ့တဲ့ အစာငတ္ခံဆႏၵျပတဲ့ လူေတြအေၾကာင္း ေရာက္သြားေရာ။ ဘယ္လိုအစာငတ္ခံၾကတာလဲ ဆရာေရာ အဲဒီအစာငတ္ခံတဲ့အထဲ ပါေသးလား ဆုိေတာ့ သူက ပထမ တခါ ရက္ ၄၀ တုိက္ပြဲမွာ ပထမသုတ္ကတည္းက ပါထားလို႕ ခုအပတ္မွာ မပါရပဲ ေဘးက ကူညီတဲ့အဖြဲ႕မွာ ပါတယ္တဲ့။
သူတို႕ အရက္၄၀ တုိက္ပြဲတုန္းက အေသအေပ်ာက္မရွိပဲ သူတုိ႕လိုခ်င္တဲ့ အခ်က္ေတြ ရခဲ့တယ္တဲ့။ ခု သမီးေမးတဲ့ ္တိုက္ပြဲမွာေတာ့ ကၽြန္းစနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္တဲ့ ထိ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ တို႕ဖက္က ၈ ေယာက္ က်ဆံုးခဲ့တာတဲ့။

ဦးတင့္ေဇာ္(ခ) ဦးလွေဖ(တကသ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း)
တခါတုိက္ပြဲမွာ ပထမသုတ္ ဒုတိယ သုတ္ ဘယ္လိုခဲြလဲ ဆိုေတာ့ ပထမ တသုတ္ အစာငတ္ခံၿပီး တပတ္အၾကာမွာ ဒုတိယသုတ္၊ ဒုတိယသုတ္ ၀င္ၿပီးေနာက္တပတ္အၾကာ တတိယသုတ္ ၊ ပထမသုတ္နဲ႕ ဆိုရင္ ၂ ပတ္အကြာေပါ့။ အဲလို၀င္တာတဲ့
က်ဆံုးတဲ့ ၈ ေယာက္လံုးက ပထမသုတ္ကခ်ည္းပဲလား ဆုိေတာ့ မဟုတ္ဘူးတဲ့ ပထမသုတ္ကလဲ ပါတယ္ ဒုတိယသုတ္ကလဲ ပါတယ္ တတိယ သုတ္ကလဲ ပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ဆံုး တုိက္ပြဲ ဘယ္ႏွစ္ရက္ၾကာခဲ့လဲ ဆုိေတာ့ ၅၃ ရက္တဲ့။

ဆရာေရ အဲဒီမွာ အစာငတ္ခံတုိက္ပြဲ၀င္ေနရင္း ႏႈတ္ထြက္တာေရာ ရွိသလားေပါ့။ ေသတဲ့လူရွိလာတဲ့အခါမွာ ႏႈတ္ထြက္မယ့္လူေရာ မရွိဘူးလားေပါ့။ ဒီေတာ့ ဆရာဦးတင့္ေဇာ္က ဒီတိုက္ပြဲကို စတိုက္မယ္ ဆုိကတည္းက အသက္ေသတဲ့အထိ အဆံုးတုိင္ တုိက္မယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ထားတာပဲတဲ့ ။ ဒီေတာ့ လူေတြက ႀကံ႕ခိုင္ၿပီးသားတဲ့။ ေသေတာ့မယ္ဆုိရင္ လူက ေျခဖ်ားေတြက စၿပီးေအးလာတာတဲ့။ ေအးလာတဲ့ လူကို က်န္တဲ့လူေတြက ျပဳစု ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေလးေတြကုိ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး စကားေလး ေျပာေပးေနရင္း က်ဆံုးၾကတာပဲတဲ့။ တခ်ိဳ႕က် သတိလစ္သြားတာကေန က်ဆံုးတာတဲ့။ တေယာက္ဆိုရင္ လက္ေျမွာက္ေတာ့ တခုခု လိုခ်င္တယ္မွတ္လို႕ ဘာလိုခ်င္လဲလို႕ ေမးေနရင္း က အေလးျပဳလိုက္ရင္း က်ဆံုးသြားတာတဲ့။ ၅၃ ရက္တိုက္ပြဲမွာေတာ့ တေယာက္ ႏႈတ္ထြက္တာ ရွိခဲ့တယ္တဲ့။ က်န္တဲ့လူေတြကေတာ့ တိုက္ပြဲ ၿပီးတဲ့ထိ တုိက္မယ္ဆိုၿပီး ႀကံ႕ႀကံ႕ခံေနခဲ့တာတဲ့။(အဲဒီႏႈတ္ထြက္တဲ့ လူနဲ႕ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေထာင္ကလြတ္ေတာ့ သူနဲ႕ ဆံုခဲ့ေသးတယ္တဲ့။ ႏွစ္ေတြ အဲေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ အဲဒီလူက အဲဒီတုန္းက သူႏႈတ္ထြက္ခဲ့တာ မွားပါတယ္လို႕ ေတာင္းပန္တယ္တဲ့ ဆရာကေျပာသြားေသးတယ္။)

သူတုိ႕လက္ထက္က စာေရးဆရာ ျမသန္းတင့္တို႕ ၊ေလထီးဦးအုန္းေမာင္တို႕ေတြက ဒီတုိက္ပြဲေတြကို ဦးေဆာင္ပါ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။ အသက္ေသခ်င္ ေသပါေစ အာဏာရွင္ကို တုိက္မယ္။ မတရားတဲ့ အမိန္႕ကို တုိက္မယ္ဆိုၿပီး တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတုိ႕ တုိက္ပြဲေၾကာင့္ ဒီေန႕ထိ အဲဒီကၽြန္းစနစ္က မရွိေတာ့တာေပါ့။ သူတုိ႕သာ ခုလိုအေသခ ံမတုိက္ခဲ့ၾကရင္ ခုခ်ိန္ဆို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႕ မင္းကိုႏုိင္တို႕ အဲဒီကိုကိုးကၽြန္းကို ေရာက္ေနေလာက္ၿပီ။

သူေျပာတာကို နားေထာင္ရင္း က်မက ဒီေန႕အေျခအေနနဲ႕ ဆက္စပ္ေတြးမိေနတာပါ။
အဲဒီကၽြန္းလို ေနရာမဟုတ္ပဲနဲ႕ ဒီေန႕ နယ္စပ္ေဒသက လူေတြ အေနနဲ႕ သူတို႕လို ဆက္သြယ္မႈဘယ္လိုမွ လုပ္မရတဲ့ေနရာလဲ မဟုတ္၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႕ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေနႏိုင္တဲ့ ဘ၀မွာ ဘာလို႕ တုိက္ပြဲေတြကို စြန္႕ခြာေျပးၾကသလဲ။ လူ႕ဘ၀မွာ လူတုိင္းေတြ႕ႏုိင္တဲ့ အခက္အခဲ အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ဘ၀ေရာ အသက္ေရာ ေပးၿပီးလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ ေ၀းရာကို ဘာလို႕ ေျပးၾကသလဲ။ အဲဒီေခတ္က ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ ၊ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ေတြေလာက္ အနစ္နာခံ အေသခံ ၿပီး တုိင္းျပည္အတြက္ လုပ္ေပးဖို႕ စိတ္ဓါတ္ေတြကို မရွိေတာ့တာလား။ လုပ္ဖို႕ အလုပ္မရွိတာလား။

သားသမီးေတြ ေရွ႕ေရးေၾကာင့္ဆိုတဲ့ လူေတြ။ ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္ ဘယ္၀ါ့ေၾကာင့္ ဒီနယ္က ထြက္ရတာလို႕ သူမ်ားအျပစ္လႊဲခ်ၿပီး ထြက္သြားၾကသူေတြ။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ နအဖ ထံမွာ လက္နက္မခ်ခဲ့ၾကေပမယ့္ တတိယႏုိင္ငံမွာ လက္နက္ခ်သြားသူေတြ။ ေအာ္ …. တုိက္ပြဲကို သူတို႕ ဘယ္လိုနားလည္သလဲ။ အႏွစ္ ၂၀ ရွိၿပီ ဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး လို႕ ေျပာေနသူေတြ။ သူတုိ႕ေရာ အာဏာရွင္ကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ ဆန္႕က်င္ခဲ့ဘူးသလဲ …

ခုေနာက္ပိုင္းေတြ႕ရတဲ့ အာဏာရွင္တုိက္ေနတဲ့ ဘက္က လူေတြ မေကာင္းေၾကာင္းေတြခ်ည္း လုိက္ေျပာၿပီး ကိုယ္တုိင္က နာမည္ေတာင္မေဖာ္ရဲတဲ့ လူေတြ။ ဒါေတြကို ျမင္ရ ဖတ္ရတဲ့အခါ ဆရာဦးတင့္ေဇာ္တုိ႕ရဲ႕ အသက္ေပးတုိက္တဲ့ ကၽြန္းတုိက္ပြဲကိုပဲ ျမင္ေယာင္ေနမိေတာ့တယ္။

အဲဒီမွာလဲ အဖြဲ႕ေတြပါတီေတြ အစံုရွိတာပါပဲ။ ေျမေပၚ ေျမေအာက္ ေက်ာင္းသား ပါတီ အစံုရွိေနခဲ့တာပဲ။ သူတုိ႕ေတြ သိခဲ့ၾကတယ္။ အဓိကရန္သူက ဘာလဲ။ ဒီတုိက္ပြဲကို ဘယ္လိုတုိက္မလဲ။ ဘယ္သူေတြက ပံ့ပိုးကူညီမလဲ။ ဘယ္ေလာက္ထိ စြန္႕ရမယ္ …။ သိရက္နဲ႕ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကသူေတြ… အဲဒီေခတ္က ႏုိင္ငံခ်စ္စိတ္က ဒီေန႕ေခတ္ထက္မ်ား ပုိေနၾကသလား။

ဆရာနဲ႕ စကားေျပာခန္းက ဆံုးသြားေပမယ့္ က်မအေတြးေတြက မဆံုးႏုိ္င္ေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ ေျပာဖူးပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္မယ္ဆုိရင္ အဆံုးထိ လုပ္ရမယ္တဲ့။ ဒါ့ေၾကာင့္လဲ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ ကာလထဲမွာပဲ အာဇာနည္တုိ႕၏ လုပ္ငန္းသည္ ဆံုးခန္းတုိင္ေအာင္ လုပ္ရမည္လို႕ သူ႕အိမ္မွာေတာင္ စာတန္းခ်ိတ္ခဲ့ဘူးတာပဲ။ သူက ခိုင္မာျပတ္သားစြာ ရပ္တည္ေနဆဲ။ ေတာ္လွန္ေရးအေပၚ ယံုၾကည္စိတ္က ခုလို ခိုင္မာျပတ္သားမႈကို ျဖစ္ေစတာထင္ပါရဲ႕။

ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ဘယ္ေန႕ၿပီးမယ္ေတာ့ မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္ရဲ႕ယံုၾကည္စိတ္ကပဲ အနားသတ္ေပးတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ သူရဲေကာင္းေတြ ရွိေနဆဲပါ။
(ကိုယ္ေတြးမိရာကို ေတြးတဲ့အတုိင္း ေရးထားတာပါ။)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

85 comments:

ATN said...

ကၽြန္းတိုက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ခဲ့သူေတြထဲမွာ အေခ်ာင္သမားေတြ မပါဘူးေလဗ်ာ... အုတ္အေရာေရာ ေက်ာက္အေရာေရာေတြမွ မပါတာ... ျပီးေတာ့ ကၽြန္းတိုက္ပြဲမွာ မွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ မွန္ကန္တဲ့ေခါင္းေဆာင္မႈ ရွိခဲ့တယ္ေလ... အားလံုးက သည္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈေနာက္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႕လိုက္ပါခဲ့ၾကတာကိုး... ဒါေၾကာင့္လည္း အဖြဲ႕အစည္း မတူညီၾကသည့္တိုင္ တိုက္ပြဲအလံတခုေအာက္မွာ အတူတကြ ရပ္တည္္ျပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ရင္ဆိုင္ေနႏိုင္ခဲ့ၾကတာပါပဲ... က်ေနာ္ကေတာ့ သည္လိုပဲ ရိုးရိုးသာားသား ျမင္မိပါတယ္...

ေနာက္တခုကေတာ့ က်ေနာ္ တေယာက္တည္းအတြက္ ေျပာတာပါ... က်န္တဲ့သူေတြကို မဆိုလိုပါဘူး... လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို စြန္႕ခြာျပီး
တတိယႏိုင္ငံကို ေရာက္သြားတဲ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ထြက္ေျပးေရးသမားပါ... သည္လိုပဲ ကိုယ့္ကုိယ္ကို တံဆိပ္ကပ္ပါတယ္... ေအာင္သာငယ္-ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သူပုန္ပါ... ေတာ္လွန္ေရးသမားပါလို႕ လက္နက္ကို စြန္႕လႊတ္ျပီး ေတာအုပ္ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ခ်ိန္ကတည္း မေျပာေတာ့ပါဘူး... သည္ေန႕အထိလည္း မေျပာပါဘူး... ဒါေပသည့္ ရန္သူ႕ဆီမွာ ဒူးေထာက္ အညံ့ခံျပီး လက္နက္ခ်ခဲ့တဲ့သူေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး... တတိယႏိုင္ငံမွာလည္း လက္နက္ ခ်စရာ မလိုပါဘူး... ခ်စရာ လက္နက္လည္း က်ေနာ့္မွာမရွိဘူး... ဘာလို႕ဆို က်ေနာ့္ လက္နက္ကို ကိုယ့္အဖြဲ႕အစည္းမွာပဲ ခ်ထားခဲ့ျပီးျပီမို႕ပါ... ရန္သူ႕ဆီမွာေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မခ်ခဲ့ပါဘူး... က်ေနာ္ကေတာ့ အခုလက္ရွိမွာ ေတာ္လွန္ေရးသမားလည္း မဟုတ္ဘူး... သူပုန္လည္း မဟုတ္ဘူး... အနိမ့္ဆံုး သူလိုငါလို သာမန္ျပည္သူတေယာက္ပါပဲ... စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို မၾကိဳက္ဘူး... စစ္အာဏာရွင္ကို ဆန္႕က်င္သူေတြကို ေထက္ခံအားေပးေနသူ တေယာက္ပါပဲ...

ေနာက္တခု က်ေနာ္ နားလည္ထားတဲ့ သူပုန္ဆိုတာကေတာ့ ဘုရင္ေတြကို လက္နက္ကိုင္ျပီး ေထာင္ထားျခားနားေနတဲ့သူေတြပါ... ဘုရင္ေတြမွန္သမွ် ေျခက္ျခားၾကရတဲ့သူေတြပါ... လက္နက္ကိုင္ျပီး ဘုရင္ကို မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္သမွ် သူပုန္လို႕ ေခၚလို႕ရမယ္ မထင္ပါဘူး.. သူပုန္အားေပး... သူပုန္လိုလားသူ... သူပုန္ sympathizer ေပါ့ဗ်ာ... အဲလိုပဲ ေခၚလို႕ရမယ္ ထင္တယ္...

သို႕ေသာ္လည္း ေခတ္ကာလေတြေျပာင္းလာေတာ့ စနစ္ေတြကလည္း ေျပာင္းလာတဲ့အခါ သက္ဦးဆံပိုင္စနစ္ ေနရာမွာ အာဏာရွင္စနစ္ကလည္း ေနရာ အသစ္ယူလာတာ ဆိုေတာ့ သူပုန္ဆိုတဲ့ အနက္အဓိပၸါယ္ကလည္း ေျပာင္းလာေလသလားေတာ့ မသိပါဘူး... က်ေနာ္ေတြးမိတာ ေျပာတာပါ...

သည္ေတာ့ သူပုန္ဆိုတဲ့ အနက္အဓိပၸါယ္ကိုေတာ့ တတ္သိနားလည္ေသာ ပညာရွင္မ်ားကသာ ဖြင့္ႏိုင္ၾကမွာပါလုိ႕ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္... က်ေနာ့္လို သာမန္ ဘေလာ့ေလး ေခ်ာက္တီးေခ်ာက္ခ်က္ ေရးေနတဲ့ ဘေလာ္ဂါ တေယာက္အတြက္ေတာ့ လက္လွမ္း မမွီေၾကာင္း ေျပာပါရေစဗ်ား...

ေျပာခ်င္တာေတြမ်ားလို႕ ကြန္မန္႕က နည္းနည္း ရွည္သြားျပီ... ေဆာရီး... း)

ေအာင္ေအာင္ said...
This comment has been removed by the author.
ေအာင္ေအာင္ said...
This comment has been removed by the author.
ေအာင္ေအာင္ said...
This comment has been removed by the author.
ကုိေပါ said...

မခင္မင္းေဇာ္ေရ…. ကၽြန္းျပန္တေယာက္နဲ႔ စကားလက္ဆုံကုိ မွ်ေ၀ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ အုိးေ၀(စကၤာပူ) အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမွာတင္ခဲ့တဲ့ နီဟိန္းေရးသားတဲ့ ေလထီးအုန္းေမာင္အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးမွာ ကၽြန္းတုိက္ပြဲကုိ ဖတ္ရတုန္းကလုိပဲ အခု မခင္မင္းေဇာ္ပုိ႔စ္ကုိ ဖတ္ရေတာ့ ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထေအာင္ အားက်အတုယူမိပါတယ္။

ေထာင္ထဲမွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား အက်ဥ္းက်ခံရာကေန လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားတဦးကုိ မၾကာခင္က က်ေနာ္တုိ႔ စကားေျပာ ေမးျမန္းခြင့္ရတယ္။

“အန္ကယ္လ္တုိ႔ ဒီလုိ အခက္အခဲ၊ ဆင္းရဲဒုကၡေတြကို ဒီေလာက္ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံႏုိင္ေအာင္ ဘယ္လုိ ျပင္ဆင္သလဲ” လုိ႔ေမးတဲ့အခါ….

“နံပါတ္တစ္က ယုံၾကည္မႈ(belief)တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ယုံၾကည္မႈသက္သက္ နဲ႔တင္ မလုံေလာက္ေသးဘူး။ နံပါတ္ႏွစ္က ပုိင္းျဖတ္မႈ(resolution)တဲ့။ ေနာက္တခ်က္က ကုိယ္စလုပ္ကတည္းက ကုိယ့္အတြက္ အနိမ့္ဆုံး ပုိင္းျဖတ္မ်ဥ္းေတာ့ ရွိရမယ္တဲ့။ ဘယ္လုိအခက္အခဲေတြ႕ေတြ႕ အဲသည္ ပုိင္းျဖတ္မ်ဥ္းေအာက္ေတာ့ ျပန္မဆင္းသင့္ဘူး” လုိ႔ ေျပာခဲ့တာကုိ မွတ္သားခဲ့ရဘူးပါတယ္။

အဲဒီ ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီး ေျပာတဲ့အခ်က္ေတြဟာ အင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ျဖစ္တတ္တာက ႏုိင္ငံေရးေရခ်ိန္အျမင့္မွာ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ဘယ္ေလာက္ ခံႏုိင္ရည္ရွိသလဲ မေတြးေတာ၊ မဆန္းစစ္ဘဲ အတင္းစြတ္တင္ေတာ့ ေရရွည္မွာ ဒုကၡမ်ဳိးစုံ ႀကဳံလာတဲ့အခါ မခံႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ ပစ္ခ်ၿပီး ထြက္သြားတယ္ ဆုိတာမ်ဳိးေတြက ျဖစ္တတ္လြန္းလုိ႔ပါ။ နယ္စပ္မွာမွ မဟုတ္။ ေနရာအႏွံ႕မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာပါ။

တခါတေလက်ေတာ့လည္း ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ဆုိတာထက္ ျဖတ္လမ္းကေန သူရဲေကာင္းျဖစ္ခ်င္တာမ်ဳိး၊ ေပၚျပဴလာျဖစ္ခ်င္တာမ်ဳိးေတြေၾကာင့္ ဟုန္းကနဲ ထေတာက္တာမ်ဳိးေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါမ်ဳိးက ေရရွည္မခံဘူး။ အခက္အခဲနဲ႔ ႀကဳံလာတဲ့အခါ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပၿပီး ေဘးထြက္ ထုိင္သြားၾကတာခ်ည္းပါပဲ။

ျပည္တြင္းမွာ ဒုကၡမ်ဳိးစုံနဲ႔ ဖိႏွိပ္မႈဒဏ္ကုိ အံတုရင္း၊ နယ္စပ္မွာ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ဳိးစုံကုိ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံရင္း ယုံၾကည္ခ်က္အတြက္ ဆက္လက္တုိက္ပြဲ၀င္ေနသူအားလုံးကုိ အထူးေလးစားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး တတိယႏုိင္ငံေရာက္ေသာ္လည္း ကမၻာအႏွံ႕အျပားကေန နယ္စပ္နဲ႔ ျပည္တြင္းကုိ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ကူညီေထာက္ပံ့ေနၾကဆဲ သူေတြကုိလည္း ေလးစားပါတယ္။ ဒါေလာက္ပါပဲ။

ေအာင္ေအာင္ said...
This comment has been removed by the author.
Anon........ said...

Indoctrination works.

Beliefs can only be rooted deep in the young mind of those who were indoctrinated in any doctrine: Marxism, Radical Islam, Christian, Liberalism, at early age, earlier the better. So like it or not, any fighting force will need an appropriate doctrine.

Resolution came from reinforced beliefs that one is fighting for a right cause, and it has to be done.

So in any religion, any "-ism" that want to survive the test of time and events must have a built-in indoctrination mechanism. Look at Church choirs, Sunday schools, Madarassa are such mechanisms. Even the drill, war cries of soldiers not only instill discipline but they are in fact indoctrination camps, the armies want to make their men believe they are elite fighting force, an invincible army. A thinking army made of free will men is a good and romantic idea but it may not be able to fight an indoctrinated force, at least in the short run.

Thet Oo said...

ဆရာေမာင္စြမ္းရည္ ေျပာသလို အၾကမ္းပဲဖက္ဖက္၊ အႏုပဲဖက္ဖက္ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ တခုခုေတာ့ ဖက္ေနသင့္ပါတယ္ ဆိုတာကို က်ေနာ္ေတာ့ သေဘာက်တယ္။

ခင္မင္းေဇာ္ said...

ကိုေအာင္သာငယ္… ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမရွိလို႕ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္က တကယ့္ကို ေတြးစရာပါပဲ။ ဆက္ၿပီးေတြးမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္တုိင္ေရာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလို႕ မရဘူးလား..။ ကိုယ္တုိင္လဲ တပ္ရင္းမႈးတာ၀န္ယူခဲ့တာ မို႕ ေခါင္းေဆာင္ေတာ့ ေခၚႏိုင္တာပဲ မဟုတ္လားးးးးလို႕။ ေတြးမိတာပါ။

ေမာင္ေလးေအာင္ေဆြ..
အသက္ ငယ္ငယ္မွာ ကိုယ့္အဖြဲ႕က ၀ိုင္းၿပီး အႏိုင္က်င့္လို႕ ဆိုေတာ့… အဲဒီကာလေတြက လက္နက္ကိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားနာမည္အေျခခံထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရွိမယ္။ လူ႕ေဘာင္သစ္ပါတီ ရွိမယ္။ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ က အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ရိွမယ္။ ဘယ္အဖြဲ႕ဆိုတာကိုေတာ့ ရွင္းရွင္းေရးသင့္တယ္ ထင္တာပဲေလ။ ေတာ္ၾကာ ထင္ေယာင္ထင္မွားေတြ ျဖစ္ကုန္ဦးမယ္။ ကုိယ္က တကယ့္အေျခအေနကို ေျပာၿပီဆုိရင္ေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းကိုလဲ ေသခ်ာေျပာျပသင့္တယ္။

ကိုေပါ…ဟုတ္ပါတယ္ က်မေျပာခ်င္တာကလဲ ယံုၾကည္ခ်က္ကို ပစ္ခ်ထားခဲ့တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြကိုပဲ ဆုိလိုခ်င္တာပါ။

ကိုသက္ဦး…
ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ တခုခုကို လက္ေတြ႕က်က် ဖက္ေနဖုိ႕ဆုိတာေတာ့ က်မလက္ခံပါတယ္။ လက္ေတြ႕လဲ က်င့္သံုးပါတယ္။

ေကာမန္႕ေရးၾကတဲ့ အတြက္လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ က်မကိုယ္တုိင္ သိခ်င္တဲ့ မရွင္းတဲ့ အေတြးေတြကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ ၀င္ေရာက္ေျပာျပၾကတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ။

ေအာင္ေအာင္ said...
This comment has been removed by the author.
ေအာင္ေအာင္ said...
This comment has been removed by the author.
Nge Naing said...

“သားသမီးေတြ ေရွ႕ေရးေၾကာင့္ဆိုတဲ့ လူေတြ။ ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္ ဘယ္၀ါ့ေၾကာင့္ ဒီနယ္က ထြက္ရတာလို႕ သူမ်ားအျပစ္လႊဲခ်ၿပီး ထြက္သြားၾကသူေတြ။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ နအဖ ထံမွာ လက္နက္မခ်ခဲ့ၾကေပမယ့္ တတိယႏုိင္ငံမွာ လက္နက္ခ်သြားသူေတြ။ ေအာ္ …. တုိက္ပြဲကို သူတို႕ ဘယ္လိုနားလည္သလဲ။ အႏွစ္ ၂၀ ရွိၿပီ ဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး လို႕ ေျပာေနသူေတြ။ သူတုိ႕ေရာ အာဏာရွင္ကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ ဆန္႕က်င္ခဲ့ဘူးသလဲ …”

အစ္မ
ဒီိပို႔စ္ကို ဖတ္ခ်င္လို႔ ကၽြန္မအရင္ေန႔က ၀င္ေတာ့ အင္တာနက္ျပဳတ္က်သြားတာနဲ႔ မဖတ္လိုက္ရဘူး အခုမွ ျပန္လာဖတ္ျဖစ္တယ္။ အခုတေလာ ဆရာမ ေမၿငိမ္းဘေလာ့ဂ္၊ ကိုေအာင္သာငယ္ ဘေလာ့ဂ္ အပါအ၀င္ တျခားဘေလာ့ဂ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း ၀င္တာနဲ႔ အင္တာနက္က ျပဳတ္က်တာပဲ ကၽြန္မအင္တာနက္ သိပ္မေကာင္းလို႔ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ အစ္မရဲ့ ပို႔စ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာဦးတင့္ေဇာ္အေၾကာင္းကိုေတာ့ အကုန္လံုး မဖတ္ျဖစ္လို္က္ဘူး အဲဒီအေၾကာင္းေတြကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ စုႏွစ္ ႏွစ္ခုနီးပါးကေန အခုထိ လူခ်င္းေရာ သူေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ၊ သူနဲ႔အင္တာဗ်ဴးလုပ္တဲ့ မီဒီယာေတြကတဆင့္ပါ သိၿပီးသား၊ ၿပီးေတာ့ အန္ကယ္က ကၽြန္မအမ်ိဳးသားနဲ႔ကလည္း ျမန္မာသံစဥ္သီးခ်င္းေတြကို ဒီမွာအတူတူ စႏၵယားေလးနဲ႔ ၿငီးေနက် ဆိုေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရပါ ရင္းႏွီးေနၿပီးသားျဖစ္လို႔ အစ္မေရးထားတာကို အကုန္မဖတ္ျဖစ္ေပမယ့္ အန္ကယ္ဦးတင့္ေဇာ္တို႔ရဲ့ စြန္႔စားမႈ အေၾကာင္းကို သိေနပါၿပီ။ ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေၾကာင့္၊ ဘာျပႆနာေၾကာင့္ ဆိုတာထက္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာထိ လုပ္ခဲ့တယ္။ ABSDF တာ၀န္နဲ႔ ေရွ႔တန္းစစ္ေျမျပင္က က်ည္ဆံေတြၾကားမွာ ဒါဏ္ရာရ ရဲေဘာ္ေတြရဲ့ အသက္ကို လုယူခဲ့၊ နယ္စပ္ စခန္းေတြမွာ ငွက္ေပ်ာအူနဲ႔ ငပိရည္ပဲ စားၿပီး တိုက္ပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္တဲ့ သင္တန္းေတြ တက္ခဲ့ရတာ၊ ေက်းလက္ေဒသက က်န္းမာေရးခ်ို႔တဲ့ ေနတဲ့ လူထုကို ေဆး၀ါးကုသေပးခဲ့ရာကေန ကေနဒါႏိုင္ငံ ဗန္ဂူး၀ါး ျမိဳ႔မွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ အာရွေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢညီလာခံ သြားတက္တဲ့အထိ မကဒတ တပ္ဖြဲ႔၀င္တေယာက္အေနနဲ႔ လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ထားလိုက္ေတာ့ ဒါေတြ၊ ကၽြန္မ ဆိုလိုခ်င္တာက မကဒတဟာ ကၽြန္မတို႔ လုပ္ခဲ့တုန္းက အစ္မတို႔ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ လို ေရကန္အသင့္၊ ၾကာအသင့္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာနဲ႔ မကဒတရဲ့ တာ၀န္ကို အတြင္းအျပင္ အကုန္လံုး လုပ္ဖူးတယ္ဆိုတာပါပဲ။ အေပၚက အစ္မေျပာတဲ့ တတိယႏိုင္ငံကို ထြက္တဲ့သူေတြရဲ့ အၾကာင္းအရင္းမွာ ျပည္သူလူထုအတြက္ ကိုယ္ဘာလုပ္ႏိုင္လဲ ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ကေတာ့ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ တူမယ္မထင္ဘူး ကိ္ုယ္နဲ႔ အျမင္ထပ္တူမက်တိုင္း တဖက္ေစာင္းနင္း ျမင္လို႔လည္း သဘာ၀မက်ပါဘူး။ အစ္မရဲ့ အျမင္ေတြက ၈၈ ကေန လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ခန္႔ကအထိေတာ့ ကၽြန္မအျမင္နဲ႔ ထပ္တူက်ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္က အဲဒီတုန္းက ႏိုင္ငံျခားထြက္ခဲ့တဲ့ သူေတြကို အဖြ႔ဲအစည္းအက်ိဳးကို မၾကည့္ပဲ ကိုယ္လြတ္ရုန္းသြားတဲ့ သူေတြအျဖစ္ပဲ ျမင္ခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မွာ လက္နက္သြားခ်တယ္ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈံးကေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ မထင္ခဲ့ မသံုးခဲ့ဖူးပါဘူး။ အသက္ေပးၿပီး မေသလို႔ က်န္ခဲ့တဲ့ သူေတြကို သိပ္ကို ေစာ္ကားရာေရာက္ေနတယ္မ်ား ထင္လို႔ အစ္မကို ျပန္လည္သံုးသပ္ဖို႔ အၾကံျပဳရတာပါ။ အမွားပါရင္လည္း ျပန္ေဆြးေႏြးႏိုင္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ မတူကြဲျပားတဲ့ အျမင္ေတြကို လက္ခံတဲ့ က်င့္စဥ္ပါအစ္မ။
စစ္အဏာရွင္ကို ေတာ္လွန္ေနသူ အားလံုးကို ေလးစား ဂုဏ္ျပဳလ်က္ပါ။
With regard
ငယ္ႏိုင္

ခင္မင္းေဇာ္ said...

မငယ္ႏုိင္…
မငယ္ႏုိင္တို႕ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့မႈကို ေလးစားပါတယ္။ က်မက ခုလဲ ေအဘီအဖြဲ႕၀င္မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ က်မ နယ္စပ္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ေအဘီမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တဲ့ က်မအမ်ိဳးသားက လဲ ဘာမွ မေထာက္ပံ့ေပးႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ေအဘီက မဟုတ္တဲ့ က်မနဲ႕ အထဲကတည္းက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တဦးအိမ္မွာ တႏွစ္ခဲြေလာက္ေနၿပီး ဘ၀ကို အသစ္က ေန စခဲ့ရတာပါ။ က်မသားကိုလဲ တခ်ိန္က ကူညီဖူးတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တေယာက္ကပဲ ေက်ာင္းထားေပးခဲ့ပါတယ္။ က်မ အလုပ္ရဖို႕ကိုလဲ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အရွိန္အ၀ါကိုမွ မယူခဲ့ရပါဘူး။ အပုဒ္စားနဲ႕ ရိုက္ကူးၿပီး သတင္းပို႕ခ်ိန္တုန္းက ၃ လအတြင္းမွာ က်မပို႕တဲ့ ၁၅ ပုဒ္ကို တပုဒ္မွ မသံုးတဲ့ထိလဲ ႀကံဳဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မဒီအလုပ္ကို ဇြဲရွိရွိနဲ႕ လုပ္ခဲ့လို႕ ဒီအေျခအေနကို ေရာက္ရွိတာပါ။ က်မ ဆိုလိုခ်င္တာက က်မေရာက္ခ်ိန္မွာ ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ဘ၀မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ပါ။

က်မ ဒီပုိ႕စ္ကိုေရးတာမွာ ေတြးတဲ့ အတုိင္းေရးပါတယ္လို႕ ၀န္ခံထားပါတယ္။ ဘာလို႕ဆို က်မက ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာကို အသက္နဲ႕ လဲၿပီး ထိန္းရမယ္လို႕ ခံယူထားသူပါ။ က်မထက္ေတာင္ ယံုၾကည္ခ်က္ျပင္းထန္လို႕ စိတ္ဓါတ္မာေက်ာလို႕ ေတာခို ခဲ့ၾကတဲ့ လူေတြက ဘာလို႕ဒီယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို ပစ္ခ်သြားရတာလဲ ဆိုတာ တကယ္ပဲ သိခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီယံုၾကည္ခ်က္ကို ပစ္သြားတဲ့ ထဲမွာ က်မနဲ႕ ခင္တဲ့ ကိုမိုးသီးဇြန္တို႕လို ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူေတြေတာင္ ပါတယ္ မဟုတ္လား။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ( ထိုင္းရဲ႕ ဖိအားေတြေၾကာင့္) ထြက္သြားခဲ့ရတယ္ ဆုိသူေတြကလဲ တကယ့္ကို ယံုၾကည္ခ်က္ရွိေနေသးရင္ ၁၀ ႏွစ္ ၁၅ ႏွစ္အၾကာမွာ ဒီနအဖကို ေတာ္လွန္ဖို႕ တခုခု ျပန္မလုပ္သင့္ဘူးလား။ အဲလုိ ျပန္လုပ္သူေတြက လက္ခ်ိဳးေရရင္ လက္တဖက္ေလာက္ပဲ ရပါတယ္။ အနည္းဆံုး တတိယႏုိင္ငံက အထူးေန႕ေတြမွာ သံရံုးေရွ႕သြားေအာ္တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကိုေတာင္ မလုပ္ေတာ့တဲ့ လူေတြလဲ အမ်ားႀကီးပ ဲမဟုတ္လား။ ႏုိင္ငံျခားမွာ လက္နက္ခ်သြားတယ္ဆုိတာကေတာ့ ခုပဲ ၾကည့္ေလ ႏိုင္ငံျခားကုိ အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ကုိယ္စားျပဳနဲ႕ ပညာေတာ္သင္ေရာက္ခဲ့သူေတြက၂၀၁၀ကို ၀င္ဖို႕ေအာ္ေနတာ လက္နက္ခ်တာပဲ မဟုတ္လား။ အသက္ေပးခဲ့ၿပီး အသက္မေသခဲ့ေပမယ့္ ယံုၾကည္ခ်က္ ေသသြားသူေတြကိုေတာ့ ဒီပုိ႕စ္ကေန ေမးမွျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ေစာ္ကားတာ ျဖစ္မယ္ မထင္ပါ။ အႏုအၾကမ္း တခုခုကို ဖက္ေနေသးတယ္ဆုိရင္ က်မ ေထာက္ခံတယ္လို႕ေတာင္ ကိုသက္ဦးေကာမန္႕ကို ျပန္ထားပါေသးတယ္။
ခင္မင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

JulyDream said...

ကၽြန္းအေၾကာင္း အေသးစိတ္ သိခ်င္ေသးတယ္။ အခ်ိန္ရလို႕ ေရးျဖစ္ရင္ ဖတ္ခ်င္မိတယ္ ခင္ဗ်ာ။

Thway Ni said...

ဒီပို႔စ္ကကြန္မန္႔ေတြကိုဖတ္ျပီး က်ေနာ့္စိတ္ထဲရွိတာေလး ၀င္ေျပာပါရေစ ။

တကယ္ေတာ့ ကြ်န္းတိုက္ပြဲမွာပါ၀င္ခဲ့ၾကသူေတြအားလံုးရဲ႔လုပ္ရပ္မွာ အတုယူစရာေတြပါ ။ ပထမအခ်က္က ေထာင္ကြ်န္းၾကီးတခုလံုးဆိုတဲ့ စနစ္တခုလံုးကို ပေပ်ာက္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုျပီး ဆံုးျဖတ္ထားျပီး ပထမသုတ္ ၊ ဒုတိယသုတ္ ၊ တတိယသုတ္ .. ေနာက္ ဘယ္သူက ဘယ္အသုတ္မွာပါမယ္ .. စတာေတြကို တကယ္ကို စနစ္တက်စီစဥ္ျပီးမွ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာကို အတုယူနိုင္ပါတယ္ ။ ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ အဲဒီအစာငတ္ခံတဲ့ပြဲမွာ ႏႈတ္ထြက္တဲ့လူနဲ့ပတ္သက္ျပီးေတာ့လည္း ခုခ်ိန္ထိ ဦးတင့္ေဇာ္က ေထြေထြထူးထူးမေျပာခဲ့ဖူး ။ အဲဒီလူကိုယ္တိုင္က သူ႔ကို ဘယ္သူကမွတြန္းအားမေပးဘဲ သူ႔ဘာသာ ေနာင္တရခဲ့တယ္ဆိုတာ ။ လူတေယာက္ဟာ ကိုယ့္လုပ္ရပ္အေပၚ မွားတယ္ မွန္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာစမ္းစစ္သင့္ပါတယ္ ။ ေဘးလူေတြကလည္း တျခားလူလုပ္ရပ္ကို မွားတယ္ မွန္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာထက္ ကိုယ္ျဖစ္သင့္တယ္ထင္တာကို လက္ေတြ႔နဲ႔နမူနာျပလိုက္တာမိ်ဳးက ပိုေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္ ။ တတိယအခ်က္ကေတာ့ မငယ္နိုင္ကိုျပန္ေျပာထားတဲ့ မခင္မင္းေဇာ္ရဲ႔ ကြန္မန္႔ထဲကလို မခင္မင္းေဇာ္ ဒီပို႔စ္ကိုေရးတာ "က်မထက္ေတာင္ ယံုၾကည္ခ်က္ျပင္းထန္လို႕ စိတ္ဓါတ္မာေက်ာလို႕ ေတာခို ခဲ့ၾကတဲ့ လူေတြက ဘာလို႕ဒီယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို ပစ္ခ်သြားရတာလဲ ဆိုတာ တကယ္ပဲ သိခ်င္ပါတယ္။" ဆိုတာပါပဲ .. ဒီပုိ႔စ္ရဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ တကယ္သိခ်င္လို႔ဆိုေပမယ့္ တခါတေလက် သံုးလိုက္တဲ့စကားလံုးေတြက အခန္႔မသင့္ရင္ အထင္လြဲနိုင္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္ ။

က်ေနာ့္အျမင္ကို ေျပာရရင္ေတာ့ .. ခုလိုပို႔စ္ကိုသံုးျပီး ကိုေအာင္သာငယ္ နဲ႔ ကိုေအာင္ေဆြတို႔ေျပာျပသြားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြက မဟုတ္တာလုပ္ေနတဲ့လူေတြကို ဘယ္လိုေဖာ္ထုတ္ ဖယ္ရွားနိုင္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတာကို ၀ိုင္းစဥ္းစားေဆြးေႏြးသင့္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ဦးတင့္ေဆြတုိ႔တုန္းကလည္း စနစ္ၾကီးတခုကို အရွံဳးေပးလိုက္တာထက္ ဘယ္လိုတိုက္ထုတ္မယ္ဆိုတာ စဥ္းစားျပီး စနစ္က်က်လုပ္ခဲ့လို႔ ေအာင္ျမင္ခဲ့တာပါ ။ အေျခအေန အတိမ္အနက္က မတူဘူးလို႔ေတာ့ ေျပာစရာ ရွိပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အတိုင္းအတာတခုအထိ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကို က်ေနာ္တို႔ နမူနာယူျပီး တခုခုလုပ္နိုင္ရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ။ အဲလိုလုပ္ဖို႔ အေျပာလြယ္ျပီး လက္ေတြ႔ခက္တယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ေျပာတာကေတာ့ ေျပာနိုင္ပါတယ္ ။ အဲလိုဆို က်ေနာ္တို႔ ေျပာေနတာေတြနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္ေနရေတာ့မယ္ထင္တယ္ ။

ဆရာေမာင္စြမ္းရည္ေျပာခဲ့တဲ့ "အၾကမ္းပဲဖက္ဖက္၊ အႏုပဲဖက္ဖက္ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ တခုခုေတာ့ ဖက္ေနသင့္ပါတယ္" ဆိုတာေလးကိုလည္း က်ေနာ္မွတ္သားသြားပါတယ္ ။ အဲဒါေလးကို ၀င္ေျပာျပခဲ့တဲ့ ကိုသက္ဦးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။

ဦးဂင္ႀကီး said...

ဆရာဦးတင့္ေဇာ္နဲ႕ေတြ႕ရတဲ့အခါေမးျဖစ္တာေလးေတြေရးထားတယ္ေနာ္ ဆရာရွင္းျပထားတာေလးေတြ ဖတ္ရတာ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ အရင္ကလဲ ဆရာဒီအေၾကာင္းေတြ ေဒါင္းအိုးေဝမွာ အခန္းဆက္ေရးခဲပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ခင္မင္စြာနဲ႕ေဝဖန္ရမယ္ေလဗ်ာေနာ တတိယႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ေနတဲ့သူတဦးမို႕ေရးတာေတာ့မဟုတ္ဘူး သံုးသတ္ထားတာစည္းရံုးေရးမဲ့ေနတယ္ဗ် တတိယႏိုင္ငံကိုထြက္တဲ့သူေတြဟာ တတိယႏိုင္ငံမွာ လက္နက္ခ်သြားသူေတြဆိုတာမေရးသင့္ဘူး ခင္ဗ်ားေရးသလိုသာေတြးၾကည့္ရင္ ဆရာဦးတင့္ေဇာ္ပါအဲ့ဒီလိုျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ ဆရာလည္းအသက္နဲ႕အေျခအေနအရ တတိယႏိုင္ငံမွာေနရတာမလား က်ေနာ္တို႕လဲေတာ္လွန္ေရးမွာ မေသလို႕က်န္တာပါ မတတ္သာလို႕ဒီလိုေရးရတာပါ မခင္မင္းေဇာ္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ဒီဗီြဘီိ သတင္းဌာနဆိိုတာ ဒီမိုကေရစီသတင္းဌာနပဲေလ တတိယႏိုင္ငံမွာပဲဖြင့္ထားရတာမလား သူတို႕လုပ္ႏိုင္တာလုပ္ေနၾကတာပဲေလ မခင္မင္းေဇာ္လဲလုပ္သင့္တယ္ လုပ္ႏိုင္တယ္ထင္လို႕လုပ္ေနတာမလား ထိုငး္နယ္စပ္မွာေနမွေတာ္လွန္ေရးလုပ္မဲ့သူ စစ္အုပ္စုကိုစည္းျပတ္တဲ့သူလိုဆိုသလိုျဖစ္ေနလို႕ပါ ဘယ္အရပ္ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ျမန္မာျပည္က အဖိႏွိပ္ခံလူထုအတြက္ မေမ့မေလ်ာရွိေနတဲ့သူမွန္သမွ် က်ေနာ္တို႕အင္အားပဲ ဒီလိုစည္းရံုးေရးမဲ့တဲ့ေရးဟန္ကို အျပဳသေဘာေဝဖန္လိုက္တာပါ ခင္မင္စြာနဲ႕ပါ သူ႕အဆင့္ေနရာနဲ႕သူလုပ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္ၾကတာပဲဗ်ာ

Unknown said...

က်ေနာ္က မခင္မင္းေဇာ္ဘေလာ့ကို အျမဲဖတ္သူတဦးပါ။ က်ေနာ့္ကိုယ္ကို အရင္ မိတ္ဆက္ပါရေစ။ က်ေနာ္ဟာ မကဒတ (ABSDF) မဖြဲ႕စည္းခင္ကတည္းက နယ္စပ္ကို လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ဖို႕ ေရာက္ေနခဲ့တဲ့ လူငယ္တဦးပါ။ ေအဘီ ဖြဲ႕ေတာ့ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ေတြ အရမ္းမုန္းတဲ့ ေသေဘာဘိုး စခန္းရဲ႕ အဖြဲ႕၀င္တဦး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တိုက္ပြဲမွာ ဒဏ္ရာရတယ္။ က်ေနာ့လိုပဲ ဒဏ္ရာရလို႕ ကိုယ္လက္အဂၤါေတြ စြန္႕လႊတ္ခဲ့ရတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြအမ်ားၾကီးပါ။ အဖြဲ႕အစည္းကကို တာ၀န္မယူႏိုင္ေတာ့လို႕ ယူအန္ေလွ်ာက္ျပီး တတိယႏိုင္ငံကို ထြက္လာခဲ့ၾကသူေတြထဲမွာ က်ေနာ္လည္း ပါပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို စြန္႕လႊတ္ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႕ စြန္႕လႊတ္ခဲ့တာက ေအဘီကိုပါ။ အေခ်ာင္သမားေတြ ေခါင္းေဆာင္ေနရာတက္ယူျပီး အဖြဲ႕အစည္းမွာ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာကို အေၾကာင္းျပျပီး လက္ေတြ႕မွာေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္က်င့္သံုးေနတာကို မၾကည့္ႏိုင္လို႕ ေပၚလာတဲ့ ေတာ္လွန္ေကာ္မတီ ဆိုတာထဲလည္း က်ေနာ္ ပါခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေအဘီ အေၾကာင္းကို ေျပာရရင္ ေသနတ္ထမ္းျပီး ေျပာရမွာပါ။ စည္းရံုးေရး ပ်က္ျပားမႈကို မလိုခ်င္လို႕ ဒီအေၾကာင္းေတြကို က်ေနာ္တို႕ မေျပာတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကခ်င္ကိစၥ၊ ဘုရားသံုးဆူမွာ ေက်ာင္းသားေတြ အသတ္ခံရတဲ့ကိစၥ၊ ေအဘီ ၂ ဖြဲ႕ ကြဲခ်ိန္မွာ ေနာ္တခံစစ္ေၾကာင္းက ရဲေဘာ္ ၃ ဦး အသတ္ခံရတဲ့ ကိစၥ၊ ရဲေဘာ္ေဇာ္ထြန္း မာနယ္ပေလာနဲ႕ မဲေဆာက္အၾကား ေပ်ာက္သြားတဲ့ကိစၥအဲလို ကိစၥေတြကို ဘယ္ေအဘီေခါင္းေဆာင္က တာ၀န္ယူပါသလဲ။ ဆက္ေျပာရရင္ ကိုေအာင္သာငယ္ (ကိုေအာင္ခိုင္)ဆိုတာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေသေဘာဘိုးစခန္းရဲ႕ ဒုဥကၠဌ ျဖစ္သလို တပ္ရင္း (၂၀၄)ရဲ႕ တပ္ရင္းမွဴးပါ။ သူ႕ကို တပ္ရင္းမွဴး ညီလာခံမွာ ဗဟိုေကာ္မတီနဲ႕ကြဲလြဲလို႕ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ထြန္းဦးနဲ႕ ကြဲလြဲလို႕ မာနယ္ပေလာမွာ လူမသိေအာင္ တိတ္တိတ္ကေလး ေသနတ္နဲ႕ ခ်ိန္ ဖမ္းခဲ့တာ ဘယ္သူေတြသိသလဲ။ သူနဲ႕အတူ စခန္းအတြင္းေရးမွဴး ကိုေအာင္ေက်ာ္ျမင့္ပါ အဖမ္းခံခဲ့ရတာပါ။ ဗဟိုနဲ႕ ကြဲလြဲရင္ ဖမ္းရေရာလား။ သူတို႕ကို ဖမ္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ၂၀၄ တပ္ရင္းက ရဲေဘာ္ေတြဟာ သံလြင္စခန္း (၂၀၉)မွာ စစ္ေၾကာင္းဆင္းဖို႕အတြက္ ေရာက္ေနတာပါ။ ဒီရဲေဘာ္ေတြကို ဗဟို အမိန္႕နဲ႕ ဘယ္မွ ေပးမသြားဘူး။ ဒီလိုမ်ိဳး ကလိန္ကက်စ္လုပ္ေနတဲ့ ဗဟိုေကာ္မတီကို က်ေနာ္တို႕က ဘယ္လို ယံုၾကည္ရမလဲ။ ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ တေန႕မွာ သမိုင္းမွာ ျပန္ရွင္းရမယ့္ ကိစၥေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ခု က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ က်ေနာ္တို႕ဟာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ မမွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကို မဖယ္ရွားႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႕ ေအဘီလည္း ၂ ဖြဲ႕ကြဲခဲ့တာပါပဲ။ အဲသည္မွာ ခံရတာ အသက္ေပးရတာေတြက ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြပါ။ ကိုမိုးသီးဆိုက္ကို ထြက္လာတဲ့ ရဲေဘာ္ ၃ ေယာက္ကို ကိုႏိုင္ေအာင္ဆိုက္က ထြန္းထြန္း (ဒသ) က ကရင္ကို ထြက္ေျပးတယ္ေျပာျပီး တိုင္လိုက္လို႕ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ရဲေဘာ္ ၃ ေယာက္ နံမည္ကို က်ေနာ္တို႕ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဘာမွ ခံစားရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႕က စံစားေနတာ။ က်ေနာ္တို႕လို ရဲေဘာ္ေတြသာ ခံစားၾကရတာ။ ဒါေၾကာင့္ ေအဘီကို က်ေနာ္တို႕ စြန္႕ခြာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႕ထက္ထိ က်ေနာ္တို႕ တတ္ႏိုင္တာေတြ လုပ္ေနေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ ေျပာရရင္ဗ်ာ ကိုဆလိုင္းေယာေအာင္ အေမရိက လာတုန္းကလည္း က်ေနာ္တို႕ေတြ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေအဘီအတြက္ ေငြေတြ ထည့္ေပးလိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ တတိယႏိုင္ငံေတြကို အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရာက္ေနခဲ့ရတဲ့ ေအဘီအဖြဲ႕၀င္ ေဟာင္းေတြ လွဴတဲ့ေငြကိုေတာ့ လက္ခံျပီး ဒီလူေတြကို ေစာ္ကားေနသလိုမ်ိဳး ေရးေနတာကေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးထင္တယ္။ က်ေနာ္ အၾကံေပးခ်င္တာကေတာ့ တစံုတေယာက္ကို ရည္ရြယ္ရင္လည္း တျခားတနည္းနဲ႕ ေရးပါဗ်ာ။ ခုကေတာ့ အားလံုးကို ပတ္ရမ္းေနသလို ျဖစ္ေနလို႕ပါ။
ေနာက္တခု ေျပာရရင္ ဦးတင့္ေဇာ္ ကုိယ္တိုင္က သူ႕သမီးေတြကိုေတာ့ အဂၤလန္မွာ ေက်ာင္းထားျပီး သူလည္း ေအာ္စီမွာ ေနေနတ မဟုတ္ဘူးလားဗ်။ သူကေရာ ဘာေတြ စြန္႕လႊတ္ေနခဲ့လို႕လဲ။ ကၽြန္းတိုက္ပြဲမွာ ပါတာတခုထဲပါပဲ။ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ PDF ကို စြန္႕ခြာသြားခဲ့တာကိုေရာ မခင္မင္းေဇာ္က ဘာေၾကာင့္လဲလို႕ ေနာက္တခါၾကံဳရင္ သူ႕ကို ေမးၾကည့္ပါလား။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ PDF ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးတာ၀န္ခံၾကီး ဆရာ ဦးတင့္ေဇာ္ (ေခၚ) ဆရာဦးလွေဖကေတာ့ တတိယႏိုင္ငံမွာ လက္နက္ခ်သြားတာ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ အဲလိုလား။ က်ေနာ္ကေတာ့ ကြန္မန္႕ေတြ ဘယ္မွာမွ မေရးပါဘူး.။ အခုက သိပ္ျပီးေတာ့ မဟုတ္ဘူးထင္လို႕ ၀င္ေရးတာပါ။ မခင္မင္းေဇာ္ ျပန္ရးမယ့္ ကြန္မန္႕ကိုလည္း ေစာင့္ဖတ္ျပီး က်ေနာ္ ျပန္ရးပါဦးမယ္။

Nge Naing said...

အစ္မ
အစ္မ ျပန္ေဆြးေႏြးေပးတာ သိပ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အစ္မကို ကၽြန္မက DVB မွာ အဖြဲ႔စည္းက ေစလႊတ္တဲ့ အဖြ႔ဲ၀င္တေယာက္ထင္ခဲ့တာပါ။ အစ္မက ABSDF မွာ တပ္ဖြဲပ၀င္တေယာက္ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ အရင္ေပးတဲ့ မွတ္ခ်က္က တခ်ိဳ႔ေနရာမွာ ကြာဟမႈ ရွိေနႏိုင္တာကို ကၽြန္မေတာင္းပန္ပါတယ္။ အခု တပ္ဖြဲ႔၀င္တေယာက္ရဲ့ ပါရမီျဖည့္ဖက္ တေယာက္လို သေဘာထားၿပီး ျပန္ေဆြးေႏြးရရင္ ကၽြန္မတို႔က အစ္မထက္ ပိုၿပီးစိတ္ဓါတ္ရွိလို႔ ေတာခိုခဲ့တယ္ဆိုတာ ဟုတ္ခ်င္လည္း ဟုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ရွိတပ္ဖြ႔ဲ၀င္တေယာက္ရဲ့ ပါရမီျဖည့္ဖက္တေယာက္အေနနဲ႔ အျပင္ေရာက္သြားတဲ့ တပ္ဖြဲ႔၀င္ေဟာင္းေတြအေပၚ ေမးခြန္းထုတ္စရာရွိေနတာေတြ၊ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနတာေတြကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ အစ္မက အခုေလာေလာဆယ္ အေျခအေနမွာ ကၽြန္မတို႔ထက္ ပိုၿပီး စိတ္ဓါတ္ပိုရွိေနတယ္ဆိုတာ သိသာထင္ရွားပါတယ္။ အစ္မက အမ်ိဳးသားေနာက္ကို လိုက္လာၿပီး အစ္မတို႔မွာ သားေလးတေယာက္ မရွိခဲ့ဘူးဆိုရင္ အစ္မအခုလို အျပင္မွာ အလုပ္ထြက္ရွာျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုရင္ အစ္မျငင္းလို႔ ရမယ္မထင္ဘူး။ အမ်ိဳးသားေနာက္ကို လိုက္လာတဲ့ အမ်ိုးသမီးေတြ သူတို႔ အမ်ိဳးသားေတြနဲ႔အတူ ေတာ္လွန္ေရးကို အတူတကြ ျဖတ္သန္းသြားၾကတာ မကဒတ တပ္ရင္းတိုင္းလိုလိုမွာ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါတယ္။ အစ္မက အဲဒီလို အမ်ိဳးသမီးေတြလို ဘာျဖစ္လို႔ မလုပ္ႏိုင္ရတာလဲဆိုတာ အစ္မျပန္ေျဖႏိုင္ရင္ ကၽြန္တို႔ ထြက္သြားတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာထဲက တခုရဲ့ အေျဖကို အစ္မရထားၿပီးသား ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အျပင္ေရာက္သြားတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ဆိုတာေတြက အေပၚက ရဲေဘာ္ေတြ ေျပာသြားတာ အပါအ၀င္ လက္ရွိ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းမွာ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးရဲ့ ရွိရွိသမွ် အခက္အခဲ အားလံုးကို ဆိုလိုပါတယ္။ ဒီအခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားဖို႔ ဒဏ္မခံႏုိင္လို႔ ထြက္သြားတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မကေတာ့ ၀န္ခံပါတယ္။ အဲဒီမခံႏိုင္တဲ့ ဒဏ္ေတြထဲမွာ ေသနဂဗ်ဴဟာ၊ ထိုးစစ္၊ ေသနဂဗ်ဴဟာ ခံစစ္နဲ႔ ရန္သူ႔လက္နက္ကို ကိုယ့္လက္နက္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ကာ တိုက္ပြဲ၀င္ၿပီး ေအာင္ပြဲဆင္မယ္ ဆိုတဲ့ စစ္ေရးလမ္းစဥ္ကို ဆြဲခဲ့တဲ့ သူေတြကိုယ္တိုင္ေတာင္ ကၽြန္မတို႔ထက္ အရင္ေစာၿပီး သူတို႔ဆြဲတဲ့လမ္းစဥ္ကို သူတို႔စြန္႔သြားခဲ့ၾကတာလည္းပါပါတယ္။ ထားလိုက္ေတာ့ ကၽြန္မတဦးတည္းအတြက္ေတာ့ ဒါက နံပါတ္ ၁ အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ ရင္ေသြးဆိုတာကို မေတြးမိခင္က ေတာ္လွန္ေရးရဲ့ အခက္အခဲေတြကို ကၽြန္မ ဘယ္လိုပဲ ခံႏိုင္ခဲ့ၿပီး(သို႔) ေနာက္လည္း ခံႏို္င္ပါတယ္လို႔ အေျပာႀကီးလာခဲ့ေပမယ့္ ရင္ေသြးကိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ ပင္ပမ္းဆင္းရဲၿပီး အႏၱရယ္ မ်ားလွတဲ့ ခရီးၾကမ္းႀကီးကို အေမြမေပးႏိုင္တဲ့ အားနည္းခ်က္က အျပင္ေရာက္လာရျခင္းရဲ့ အေၾကာင္းရင္းမ်ားစြာအနက္ အဓိက နံပါတ္ ၁ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ကၽြန္မတဦးတည္း ရဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ အေနျဖင့္ အစ္မသိခ်င္တာကို ေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။

Unknown said...

မခင္မင္းေဇာ္ ... ရဲ ့ဘေလာ့ကို အျမဲတမ္း ၀င္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္..ဒါေပမဲ ့ တခါမွေတာ ့ကြန္မန္ ့မေရးဘူးပါဘူး...
ဒါေပမဲ ့...မငယ္ႏိုင္ နဲ ညြန္ ့တို ့ေျပာထားတာေတြက သဘာ၀က်ပါတယ္..ျပီးေတာ့ မခင္မင္းေဇာ္ေျပာတဲ ့အယူအဆတခုက မွားေနတာနဲ ့၀င္ေရးျဖစ္တာပါ..။
ႏိုင္ငံျခားကို ေရာက္တဲ ့လူေတြထဲမွာ ျပန္ျပီး ၾကည့္ၾကတဲ ့လူက လက္ တဘက္စာေတာင္ မျပည့္ပါဘူး..ဆိုတဲ ့စကား ကလည္း မွန္ေကာင္းမွန္ပါမယ္..ဒါေပမဲ ့သံရံုးေရွ ့ဆႏၵျပတာေတာင္ တခ်ိဳ ့ေတြ ျပလို ့လားဆိုတဲ ့အခ်က္ကေတာ့ မွားေနပါတယ္။
တခုေတာ့ ေမးျခင္ပါတယ္..။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ဘာကို ေခၚတာလည္း မခင္မင္းေဇာ္ ဘယ္လို နားလည္ထားလည္းဆိုတာကိုပါ... ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာထားသလို ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ အရာအားလံုး အေရး လည္း နိုင္ငံေရးဆုိတာကို က်ေနာ္လက္ခံတယ္..။ ဥပမာ ပညာေရးလည္း ႏိုင္ငံေရး..လူမွဳေရးလည္း ႏိုင္ငံေရးပါ..။
မခင္မင္းေဇာ္ ေျပာသလို ႏိုင္ငံျခား ေရာက္ေနတဲ ့လူေတြ သံရံုး ေရွ ့ေတြ ဆႏၵျပမွ ႏိုင္ငံေရးလား လူေရွ ့ သူေရွ ့မွာ ထြက္ေနမွ ႏိုင္ငံေရးလား...အဲဒီလို သံရံုး ဆႏၵျပလည္း ပါ... အစည္းအေ၀းဆုိလည္းပါ အသင္းဖြဲ ့ရင္လည္းပါ..အဲဒီလူေတြထဲမွာေရာ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနတဲ ့ေထာင္က်ေနတဲ ့ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ၊ လက္ရွိေတာထဲမွာ ေနဆဲ ေအဘီကလူေတြ၊ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ ျဖစ္ေနတဲ ့ျပည္သူေတြ၊ ျပည္တြင္းမွာ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ ့နီးစပ္ရာက ျပည္သူေတြ ကို ဘယ္သူေတြက ၾကည့္ျပီး ဘယ္သူေတြက ကိုယ့္အေရးပဲၾကည့္လည္းဆိုတာ မခင္မင္းေဇာ္ သိပါသလား.. က်န္တာေတြ ထားပါေတာ့ နာဂစ္တုန္းကေတာင္ အဲဒီလို သံရံုးေရွ ့မွာ သြားေအာ္ေနၾကလူေတြ အလွဴေငြ ထည့္ဖုိ ့က်ေတာ့ သူမ်ားကိုေတာ့ က်ေနာ္တို ့က်မတို ့ အားက်ပါတယ္..ဒါေပမဲ ့မထည့္ႏိုင္လုိ ့ပါတဲ ့..ႏိုင္ငံျခားက လူမွာ မထည့္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မရွိဘူး.. မထည့္ျခင္တာပဲ ရွိတယ္... ဆင္ပိန္ ကြ်ဲေလာက္ပါ...
အဲဒါေၾကာင့္မို ့လို ့မခင္မင္းေဇာ္ကို တခု ေျပာျခင္တာက ကိုယ့္အထင္ တခုထဲ ကိုယ့္လုပ္ရပ္တခုထဲကို ၾကည့္ျပီး အားလံုးကို မေျပာပါနဲ ့... ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ ့လူေတြ ဟာ သူ ့နည္းသူ ့ဟန္နဲ ့ေတာ့ ကူညီေနၾကတာကို နားလည္ဖို ့ေလ ့လာပါအံုး..။
မခင္မင္းေဇာ္ေရးခဲ့တဲ ့အထဲမွာ ..က်မ အလုပ္ရဖို႕ကိုလဲ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အရွိန္အ၀ါကိုမွ မယူခဲ့ရပါဘူး။..ဆိုေပမဲ့... မခင္မင္းေဇာ္ရဲ ့အမ်ိဳးသားေၾကာင့္ ဒီဗြီဘီက ျပန္ၾကည့္ခဲ့တယ္လို ့ေျပာလာရင္ေရာ မခင္မင္းေဇာ္ျငင္းႏိုင္ပါလား..။
တကယ္တမ္း မခင္မင္းေဇာ္ဆိုတာ ေရာက္လာထဲက မခင္မင္းေဇာ္အခုေခၚဘေလာ့ထဲမွာ ေရးေရးေနတဲ ့မခင္မင္းေဇာ္ရဲ ့ပီေအေၾကာင့္ပဲ မခင္မင္းေဇာ္ကို လူေတြ သိလာတာပါ..။
မငယ္ႏိုင္ေျပာခဲ့ဘူးသလို မခင္မင္းေဇာ္ တို ့ေရာက္တဲ ့အခ်ိန္မွာ ေရကန္ အသင့္ၾကာအသင့္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူးလို ့မခင္မင္းေဇာ္ ျငင္းထားတယ္.. မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုတာလည္း ေတာထဲမွာ မေနရ..စစ္မေျပးရ..ငွက္ေပ်ာအူ မစားရပဲ မဲေဆာက္ျမိဳ ့ေပၚမွာ ေရာက္ထဲက ေနရတာ အဲဒီေလာက္ထိ ေရကန္ မသင့္ရင္ ဘယ္ဟာကို ေခၚတာလည္း..။
ေတာထဲမွာ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ ့ဧည့္သည္လာမွ အသားဟင္းကို ျမင္ရတဲ ့ရဲ ေဘာ္ေတြရဲ ့စိတ္ဓာတ္က တကယ္ကို ေလးစားစရာေကာင္းျပီး သူတို ့မွ ေတာထဲမွာ ဒုကၡတကယ္ေရာက္ျပီး ေနေနရတာပါ....။
မခင္မင္းေဇာ္အမ်ိဳးသား၊ ကိုလြမ္းဏီ၊ တို ့မွ ဘယ္က ဘာမွ မရပဲ တကယ္ကို မထြက္တဲ ့လူေတြပါ.. ဒါေပမဲ မဲေဆာက္မွာ ငါတို ့ကေတာ့ ဘယ္ႏိုင္ငံမွ မသြားဘူး မဲေဆာက္မွာ ပဲ ေနမယ္ဆိုတဲ ့လူေတြကို ေလ့လာၾကည့္ပါ။
တခ်ိဳ ့တခ်ိဳ ့ေသာ လူၾကီးလို ့နာမည္တပ္ထားတဲ ့လူေတြ နဲ ့မခင္မင္းေဇာ္တို ့လို ရပ္တည္ႏိုင္တဲ ့လူေတြ အဲဒီလူေတြရဲ ့၀င္ေငြ တလကို ဘတ္၂ေသာင္း ေအာက္ထစ္ မေရာက္ပါဘူး..။
ဒါဟာ မခင္မင္းေဇာ္က ႏိုင္ငံျခားသြားတဲ ့လူေတြကို ကုိယ့္အျမင္နဲ ့ေျပာလာလို ့နားလည္ဖို ့ေျပာျပတာပါ။
တကယ္ေတာ့
လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ အေျခအေန တိုင္း ခံယူခ်က္နဲ ့လုပ္ရပ္တိုင္းဟာ ကြာျခားပါတယ္.. ကိုယ္မလုပ္တဲ ့ကိစၥတခု အတြက္ တျခား လုပ္တဲ ့လူေတြကို အျပစ္ မတင္ပါနဲ ့..လူတိုင္းဟာ ကိုယ္ထင္သလို ေတာ့ မမွန္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မခင္မင္းေဇာ္ကို ေျပာျခင္ပါတယ္..။

P.S။ ႏိုင္ငံျခားသြားမွ မဲေဆာက္ေနမွ ေတာထဲေနမွ မဟုတ္ပါဘူး... တန္းတူ အခြင့္အေရး ရဖို ့လုပ္ေနတဲ ့လူအခ်င္းခ်င္းမွာ သာတဲ ့လူက ကဒုကၡေရာက္ေနတဲ ့လူကို ဘယ္ေလာက္ ျပန္ျပီး အကူအညီေပးလည္းဆိုတာက အဓိက ပါ..။ သံရံုးေတြေရွ ့ဆႏၵျပေနတဲ ့အခ်ိန္မွာ အလုပ္ဆင္းေနရျပီး တတ္ႏိုင္သေလာက္လစဥ္ ေထာက္ပံ ့ေနတဲ ့လူေတြလည္း ႏိုင္ငံျခားမွာ အမ်ားၾကီးပါဆုိတာကို မခင္မင္းေဇာ္သိေစျခင္ပါတယ္။

ဦးရဲေသြး

Anonymous said...

wow! ေသြးပူေလ႕က်င္႕ခန္းဆင္းၾကတာလို႕မွတ္ယူပါတယ္..
အားလံုးသူနည္းနဲ႕သူမွန္ႀကပါတယ္..(သူမသာ..ကိုယ္အသုဘ ေပါ႕ခင္ဗ်ာ)
အေရးႀကီးတဲ႕အခ်ိန္မို႕..အားလံုးေက်ာခ်င္းကပ္ထားတာပဲၿမင္ခ်င္ပါတယ္..

ေလာက္ဖ်ား

mg said...
This comment has been removed by the author.
mg said...

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံက စစ္အစုိးရနဲ႔ပဲ တန္တယ္ထင္ပါတယ္။
ဘာလုိ႔လဲ ဆုိေတာ႔ ၂ ေယာက္႐ွိရင္ ၄ ဖြဲ႔ကြဲတတ္ၾကလုိ႔ ပါ။ ဒါေၾကာင္႔ လာမယ္႔ ၂၀၁၀ ေပၚလာမယ္႔ အစုိရသစ္နဲ႔ အံဝင္ေအာင္ေနထုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ပဲ ႀကဳိးစားၾကပါလုိ႔ အတုိက္အခံ အဖြဲ႔ အားလုံးကုိ တုိက္တြန္း ေစခ်င္ပါတယ္။

ေအာင္ေအာင္ said...
This comment has been removed by the author.
Zephyr said...

ဒီ comment က ၀င္ေရးရင္လည္းမေကာင္း .. မေရးရင္လည္းတာ၀န္မဲ႔ရာေရာက္မယ္ ...

Blog ေရးတဲ႔ အမ ခင္မင္းေဇာ္ ကိုလည္းေလးစားလို႕ေရးလိုက္တာပါ ....။

ႏိုင္ငံေရးကို နားလည္ပံုမတူၾကဘူးလို႕ျမင္ပါတယ္ ...။

လူတစ္ေယာက္မွာစီမွာ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ရိွပါတယ္ .... ဖြင္႔ေျပာလို႕မရတဲ႔ အခက္အခဲေတြကို ကိုယ္႔ ဂုဏ္သိကၡာက်မွာစိုးတာတစ္ခုတည္းနဲ႔ ... ထုတ္ေျပာလိုက္ရင္လည္း အဖြဲ႕အစည္းအတြက္လည္းမေကာင္းဘူး ..
ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြအတြက္လည္း weak points ေကာင္းေကာင္းရသြားဦးမယ္ ...။

ကိုယ္႔ထက္ပိုျပီးရဲရင္႔လို႕ .. ကိုယ္႔ထက္ပိုျပီးတာ၀န္သိလို႕ ... သူတို႕ေတြ ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕ငဲ႕ငဲ႔ေတာ္လွန္ခဲ႔ၾကတယ္ ...။ တခ်ိန္မွာ .. အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ သူတို႕ ဒီလိုဆက္ျပီး ေနလို႕မျဖစ္ေတာ႔တာကို ထိုးႏွက္ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ မမွ်တပါဘူး ... စည္းအျပင္ကတိုက္ကြက္ျဖစ္ေနပါျပီ ....။ (တကယ္တမ္းသိခ်င္ရင္ ... သူတို႕ကိုသာဆက္သြယ္ျပီး ေမးၾကည္႔ဖို႕ေကာင္းပါတယ္ ...။)

...ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မလုပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊လုပ္ရင္းနဲ႔ရပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ရပ္ရင္းနဲ႔ ထလုပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူတစ္ေယာက္စီရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင္႔ပဲ ....ဘာလို႕လဲဆိုတဲ႔ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖကို ကိုယ္႔ရင္ထဲမွာ ကိုယ္ အရင္ရွာၾကည္႔ရင္ပိုမွ်တသြားမယ္လို႕ထင္ပါတယ္ ....။

..ေတာ္လွန္ေရးသမားဆိုတာ .. ငါတို႕အားလံုးအတြက္ ေသတဲ႔ အထိ ဒီအတိုင္းပဲေတာ္လွန္ပေစ ...ဆိုတဲ႔အျမင္မ်ိဳးရိွတယ္ဆိုရင္ေတာ႔လဲ.... မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ႔ ...။

ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တာကို ကိုယ္လုပ္ၾကဖို႕ပဲရိွပါတယ္ ...။ ဟုိလူေတြက ငေၾကာက္ေတြ... ဟိုလူေတြကျဖင္႕ ႏိုင္ငံေရးကို ပဲေလွာ္နဲ႔လဲစားလိုက္ၾကျပီ ... သူ႕တို႕ကိုေလွာင္မွ ...ေျပာင္မွ ..ႏိုင္ငံၾကီးသား ...၊ သူတို႕ကိုရိမွ ...ႏိုင္ငံေရးသမား ..၊ သူတို႕ကို ထိမွ ... ကို္ယ္က activist ...ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ႔ စတန္႔ျပရံုေလာက္ပဲေကာင္းပါတယ္ ...။ ဘာအက်ိဳးမွမရိွဘူးဆိုတာ ကိုယ္႔ဘာသာကို သိၾကမွာပါ ...။

မတရားမႈမွန္သမွ်ကို မုန္းတီးျပီး .. ဖိႏိွပ္မႈမွန္သမွ်ကို ခါးသီးေနေသးသ၍ ... သူတို႕ရဲ႕ရင္ထဲမွာစိတ္ဓာတ္ေတြမီးမျငိမ္းေသးဘူးဆိုတာသိသာပါတယ္ ...ဘယ္နည္းက အလုပ္ျဖစ္ႏိုင္လည္းဆိုတာကို တကယ္လုပ္ၾကည္႔ဖူးမွပဲနားလည္ပါလိမ္႔မယ္ ...။

ဘယ္တက္နဲ႔ေလွာ္ေလွာ္ ... ခရီးေရာက္ဖို႕ပဲအေရးၾကီးပါတယ္ ...။ ဘယ္သန္ကို ညာနဲ႔ မေလွာ္ၾကည္႔ရေကာင္းလား .. လက္ေညာင္းလို႕ ခဏနားတဲ႔သူကို အေမာေဖာက္ရေကာင္းလား ....၊ လက္ေျပာင္းေလွာ္တဲ႔သူကို အေျပာင္းအလဲျမန္ရေကာင္းလား ...၊ၾကြက္သားနာသြားတဲ႔သူကို အေခ်ာင္ခိုရေကာင္းလား ... ဆိုျပီး အားမနာတမ္းေမးၾကည္႔ၾကဖို႕ တကယ္လိုအပ္တယ္လို႕ကြ်န္ေတာ္႔အေနနဲ႔ေတာ႔ မထင္မိေၾကာင္းပါ ...။

ပြဲလန္႔တုန္းဖ်ာ၀င္ခင္းခ်င္တဲ႔လူေတြအတြက္ ဒီပို႕စ္မွာေနရာလြတ္ေတြမ်ားလြန္းေနတယ္ ...။

မတူညီတဲ႔ အျမင္ရိွေပမယ္႔ ...
ပို႕စ္အတြက္ အမကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ...။

ကုိေပါ said...

ပုိ႔စ္က ေပးခ်င္တဲ့ Message နဲ႔ ေျဖၾကားၾကတဲ့ ကြန္မင့္ေတြ အံလြဲေနတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။

ဘေလာ့ဂ္ပုိင္ရွင္က ပုိ႔စ္ထဲမွာ ဆရာဦးတင့္ေဇာ္တုိ႔ရဲ႕ ကၽြန္းတုိက္ပြဲတုန္းက တုိက္ပြဲကုိ ဘယ္လုိ ခုိင္မာတဲ့စိတ္နဲ႔ ဆုံးခန္းတုိင္ တုိက္သြားခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ ေဖာ္က်ဴးပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီဘက္ေခတ္မွာ လူတုိင္းဘ၀မွာ ႀကဳံေတြ႕ႏုိင္တဲ့ အခက္အခဲမွ်ကုိ ႀကဳံေတြ႕ရ႐ုံနဲ႔ တုိက္ပြဲကုိ ပစ္ခြာၿပီး ထြက္သြားတာမ်ဳိး ႀကဳံေတြ႕လာရေတာ့ ဟုိတုန္းက လူေတြက ဒီဖက္ေခတ္က လူေတြထက္ ႏုိ္င္ငံခ်စ္စိတ္ ပိုလုိ႔မ်ားလားလုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္တယ္။ ထုတ္သင့္တဲ့ ေမးခြန္းတခုပါ။

ေနာက္ဆုံးအပိတ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာၾကားတဲ့ “ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ရင္ အဆုံးအထိ လုပ္ရမယ္” ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔ ျပန္ပိတ္ထားတယ္။

ဒီပုိ႔စ္ဟာ ေမးသင့္ေမးထုိက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကုိ ေမးထားတဲ့၊ ေရးသင့္ေရးထုိက္တာေတြကုိ ေရးထားတဲ့ ပုိ႔စ္တခုလုိ႔ ျမင္မိပါတယ္။

က်ေနာ္ဟာ ကုိယ့္တဦးတည္း အယူအဆကုိ ေျပာရရင္ လက္နက္ကုိင္လမ္းစဥ္ကုိ မထက္သန္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လက္နက္ကုိင္လမ္းစဥ္ပဲျဖစ္ေစ၊ ေျမေပၚက ရပ္တည္ၿပီး အစုိးရကုိ ေပၚေပၚထင္ထင္ ရပ္တည္တာျဖစ္ေစ၊ ႏုိင္ငံျပင္ပကေန အစုိးရကုိ ဆန္႔က်င္တာျဖစ္ေစ မည္သည့္ကိစၥမဆုိ ဆုံးခန္းတုိင္ေအာင္ လုပ္သင့္တယ္ဆုိတဲ့ အယူအဆကုိေတာ့ သေဘာက် လက္ခံပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တာဟာ စားေသာက္ဆုိင္စပ္တူဖြင့္သလုိ၊ အေပ်ာ္ခရီးသြားၾကသလုိ၊ ထုတ္ဆီးတုိးသလုိ လမ္းတ၀က္က်မွ ကုိယ့္သေဘာနဲ႔ကုိယ္ (၀င္စုိ႔ ထြက္စုိ႔ လုပ္ၿပီး) ထြက္ခြာသြားလုိ႔ ေကာင္းတဲ့အရာမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး လႈပ္ရွားၾကရတဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ အဲသည္လုိ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ အဲသည္လုပ္ရပ္ဟာ (မိမိ မရည္ရြယ္ေသာ္ျငား) အတူသစၥာႏွံၿပီး လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ေတြကုိ ခ်န္ထားရစ္ၿပီး ကုိယ္လြတ္႐ုန္းသြားရာ က်ေနပါတယ္။ က်န္ခဲ့တဲ့ လူေတြကလည္း အဲသည္လုိပဲ ျမင္ၾကမွာပဲ။ ေဘးလူကလည္း ဒီအတုိင္းပဲ ျမင္မွာပဲ။ အဲဒါကုိ အဲသည္လုိ မျမင္ၾကပါနဲ႔လုိ႔ လုိက္လံ ပိတ္ပင္ေနလုိ႔ အခ်ည္းႏွီးပါ။

လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ဖုိ႔ နယ္စပ္ကုိ ထြက္လာၾကစဥ္ကတည္းက အသက္ေပးလွဴမယ္လုိ႔ ႀကံရြယ္ခဲ့ၾကသူေတြပီပီ ဒီလုိအခက္အခဲမ်ဳိးေတြ ႀကဳံလာႏုိင္တယ္ဆုိတာလည္း ထည့္တြက္ခဲ့ၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ ေတြးေတာေမွ်ာ္လင့္စရာ ရွိပါတယ္။

အခုကေတာ့ အေပၚက ကြန္မင့္ေတြအရ ၾကည့္ရရင္ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးအေပၚ ယုံၾကည္ခ်က္ေျပာင္းလဲသြားလုိ႔ စြန္႔ခြာသြားတာမဟုတ္ဘဲ က်န္တဲ့ အခက္အခဲေတြ၊ ကြဲလြဲမႈေတြေၾကာင့္ စြန္႔ခြာသြားတာလုိ႔ သေဘာအဓိပၸါယ္ထြက္ေနတဲ့အတြက္ အေပၚက ေမွ်ာ္လင့္ေတြးထင္ထားသမွ်ဟာ မွားယြင္းေနၿပီလုိ႔ ကုိယ့္ဘာသာ နားလည္လုိက္ပါတယ္။

ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တခုလုံးက လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးကို မယုံၾကည္ေတာ့လုိ႔ အားလုံးသေဘာတူ ရပ္တန္႔လုိက္ၾကၿပီး အျခားအသြင္ကြဲတမ်ဳိးနဲ႔ ဆက္လက္ေတာ္လွန္တာမ်ဳိးဆုိရင္ေတာ့ တမ်ဳိးေပါ႔။ သုိ႔ေသာ္ ယခုအေနအထားမွာေတာ့ တုိက္တဲ့လူေတြက တုိက္ေနဆဲ။ ေဘးထြက္ထုိင္တဲ့လူက ထုိင္ေနဆဲ…. ဆုိေတာ့ တုိက္တဲ့လူေတြက ဘာလုိ႔ ဆက္တုိက္ေနၿပီး ေဘးထြက္ထုိင္တဲ့လူေတြက ဘာေၾကာင့္ ေဘးထြက္ထုိင္ေနသလဲ ဆုိတာ စဥ္းစားစရာျဖစ္လာပါတယ္။

တုိက္ပြဲမွာ ဒဏ္ရာရၿပီး မသန္မစြမ္းျဖစ္သြားလုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ျပည္ပအဆက္အသြယ္ေတြ ရွာေဖြဖုိ႔ျဖစ္ေစ အဖြဲ႔ကေန တာ၀န္နဲ႔ ေစလႊတ္လုိက္လုိ႔ သြားတာမ်ဳိးေတြကုိလည္း ဘာမွ ေျပာစရာမရွိပါဘူး။ အခုက အေတာ္မ်ားမ်ား ထြက္ခြာသြားၾကတာ အဲသည္လုိ တာ၀န္နဲ႔ သြားၾကတာမဟုတ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္။ က်ေနာ္သိသမွ်လူေတြကေတာ့ သန္သန္စြမ္းစြမ္းႀကီးေတြပါပဲ။

ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ငါတုိ႔အားလုံးအတြက္ ေသတဲ့အထိ ဒီအတုိင္းပဲ ေတာ္လွန္ပေစ… ဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေရးၾကေျပာၾကတာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာသိေစခ်င္တယ္။ ဘာမဆုိ အလုပ္တခုကို လုပ္ရင္ ဆုံးခန္းတုိင္ေအာင္ လုပ္တာဟာ ေကာင္းတယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ကုိ ေျပာခ်င္တာပါ။ (က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ ဆုံးခန္းတုိင္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါကုိ မေကာင္းဘူးဆုိတာ လက္ခံပါတယ္။)

တတိယ ႏုိင္ငံေရာက္သြားတဲ့လူေတြထဲက ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဆက္လက္လႈပ္ရွားေနသူေတြ၊ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေနသူေတြ မရွိမဟုတ္၊ ရွိၾကပါတယ္။ အဲသည္အတြက္လည္း ေလးစားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါက တက႑၊ တခ်ိန္က ကုိယ္ယုံၾကည္လုိ႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ငန္းကုိ ဆုံးခန္းတုိင္ေအာင္ လုပ္မသြားတာက တက႑လုိ႔ ဆုိလုိခ်င္တာပါ။

ဒီလုိေရးလုိ႔….. မင္းကေရာ…. ဘာေကာင္လဲ။ သူတုိ႔ေလာက္ ေပးဆပ္ဘူးလုိ႔လား၊ စြန္႔လႊတ္ဘူးလုိ႔လား၊ အနစ္နာခံဘူးလုိ႔လား ေမးလာရင္ က်ေနာ္ ဘာေကာင္မွလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ႔ေလာက္လဲ မေပးဆပ္ဘူးပါဘူး။ မစြန္႔လႊတ္ဘူးပါဘူး။ အနစ္နာမခံဘူးပါဘူး။ ၀န္ခံပါတယ္။ ဘာမွ ဖုံးကြယ္ထားစရာ မရွိပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ လုပ္ရပ္တခုကို ေကာင္းတယ္၊ မေကာင္းဘူး၊ မွန္တယ္ မမွန္ဘူးေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ပုိ႔စ္တခုမွာ မိမိထင္တဲ့အတုိင္း လြတ္လပ္ေျပာပုိင္ခြင့္ ရွိတယ္လုိ႔ ယူဆတဲ့အေလ်ာက္ အယူအဆတရပ္အေနနဲ႔ ဒီကြန္မင့္ကုိ ေရးသားလုိက္ပါတယ္။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီေလာက္ ေ၀ဖန္႐ုံေလးနဲ႔ ညီၫြတ္ေရးကိုထိခုိက္ေစတယ္ အေၾကာင္းျပၿပီး ဒီလုိမေရးသင့္ဘူး၊ ဟုိလုိမေရးသင့္ဘူး စသျဖင့္ ကန္႔သတ္ေနၾကတာေတြကလည္း မျဖစ္သင့္ဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။

တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အျမင္မတူရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္မေဆြးေႏြးဘဲ၊ မေ၀ဖန္ဘဲ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ၿပီး အတင္းဆြဲေစ့ထားတဲ့ ညီၫြတ္ေရးမ်ဳိးဟာ တာရွည္မခံဘဲ အခုလုိ အကြဲကြဲ အၿပဲၿပဲ အၿမဲ ျဖစ္ေနခဲ့တာကုိၾကည့္ၿပီး သင္ခန္းစာ ယူသင့္ၾကပါၿပီ။

Unknown said...

ကိုေပါဆိုသူသို႕
မေျပာခ်င္ပဲနဲ႕ ေျပာရဦးမယ္
မင္းဘာသာေအးေအးေနပါလား ဒီေနရာမွာ မင္းေစာက္လုပ္ ဘာတခုမွ မရွိဘူး ေတာထဲမွာဆို မင္းလိုေကာင္မ်ိဳး ကၽြန္းပင္ေအာက္ေရာက္သြားတာၾကာျပီ မင္းလိုမ်ိဳး စကၤာပူမွာ ပီအာရ္ရျပီး ေဒၚလာေထာင္ေက်ာ္တန္ အလုပ္ေလးလုပ္ အခ်ိန္တန္ ကိုယ့္မိန္းမ ဖက္အိပ္ အဖမ္းမခံရမယ့္ သံရံုးေရွ႕ အခါအားေလ်ာ္စြာ ဆႏၵျပတာမ်ိဳးကေတာ့ လူတိုင္း ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ လုပ္လို႕ရတာေပါ့ကြ ေခြးေကာင္ရဲ႕ ၾကားထဲကေန မင္း ၀င္မေဟာင္နဲ႕ကြာ နားျငီးတယ္

Nge Naing said...

ေဆြးေႏြးရင္းနဲ႔ အျပဳသေဘာထက္ အပ်က္သေဘာ ျဖစ္တာမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ႏိုင္ငံျခားမွာ လက္နက္ခ်တယ္ဆိုတာ အစ္မအဓိက ဆိုလိုတာက စေကာလားရွစ္နဲ႔ လာတဲ့သူေတြ နအဖ ေရြးေကာက္ပြဲကို ပူးေပါင္းဖို႔ ဆိုတဲ့အေပၚမွာသာ မူတည္ၿပီး က်န္တဲ့သူေတြကိုက်ေတာ့၊ တိုက္ပြဲတခုကို ၿပီးဆံုးေအာင္ မတိုက္ပဲ ဘာေၾကာင့္ လမ္းတခုလတ္မွ ာ ရပ္သြားၾကတာလဲဆိုတာ သိခ်င္တာတခုပဲ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ အခုေတာ့ အားလံုး သေဘာေပါက္ေလာက္္ပါၿပီ။ ဒါေတြက ေဆြးေႏြးရင္းနဲ႔မွ သိရၿပီး စစခ်င္း ပို႔စ္ကို ဖတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ မသိေတာ့ အျပင္ေရာက္ေနတဲ့သူေတြအေနနဲ႔ လက္နက္ခ်တယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရင္၀ကို လာထိသြားသလို ျဖစ္သြားၾကလို႔သာ ျဖစ္တယ္။ အစ္မလည္း ဒီလူေတြ ဘာေၾကာင့္ထြက္သြားသလဲဆိုတာ ခုေလာက္ဆို ခန္႔မွန္းလို႔ ရေလာက္ၿပီထင္တယ္။ ဟိုတုန္းကဘာလုပ္လာတယ္ဆိုတာထက္ အခုခ်ိန္မွာ လုပ္ေနတဲ့သူေတြကသာ မလုပ္တဲ့သူေတြထက္ ပိုၿပီး အေရးပါတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ ျငင္းလို႔ မရပါဘူး။ ကိုယ္ၿပီးဆံုးေအာင္ မလုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္တခုကို ဆက္လုပ္ေနတဲ့ သူေတြကို ေက်းဇူးတင္ရမယ္ အားေပးရမယ္။ လုပ္ခဲ့တဲ့သူေတြရဲ့ ေပးဆပ္မႈေတြကိုလည္း ဆက္လုပ္ေနဆဲ ျဖစ္တဲ့သူေတြက တန္ဖိုးထား အသိအမွတ္ျပဳရမယ္ ဒါဆိုရင္ အခ်င္းခ်င္း အျငင္းပြားစရာ ရွိမယ္မထင္ဘူး။ ဆက္လုပ္တယ္မလုပ္ဘူးဆိုတာက တဦးခ်င္းစီရဲ့ ခံယူခ်က္၊ အေျခအေနနဲ႔ ေရြးခ်ယ္မႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတိုင္း လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆို အစ္မပို႔စ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္မတို႔မွာ မရွင္းလင္းစရာ ဘာမွ မက်န္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္။

ဆက္ေဆြးေႏြးခ်င္တာက စစ္အာဏာရွင္နဲ႔ပဲ တန္တယ္ ႏွစ္ေယာက္ရွိတာ ေလးဖြဲ႔ကြဲေနတယ္ဆိုတဲ့ Mg ေျပာတဲ့စကားပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္အာဏာရွင္နဲ႔ တန္လို႔ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ ေရာက္ေနရတာ လံုး၀ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နွစ္ေယာက္ရွိတာ ေလးဖြဲ႔ကြဲေနတယ္ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး နည္းနည္းေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္ရွိၿပီး သေဘာထား ေလးခုကြဲတာက နည္းေသးတာေပါ့။ တခါတရံ ကိုယ္တေယာက္တည္းမွာေတာင္ ဘာကိုဘယ္ေရြးရလဲဆိုတာ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ၿပီး စိတ္ဆယ္မ်ိဳးေလာက္ ကြဲေနႏိုင္ေသးတာပဲမဟုတ္လား။ ကိုယ့္စိတ္ကိုေတာင္ ကိုယ္အလုိမက် ျဖစ္ၿပီး ေဒါသျပန္ထြက္တဲ့အခါေတြ ရွိေနေသးတာ တျခားသူေတြနဲ႔ သေဘာထားမတိုက္ဆိုင္တာကို အထူးေျပာစရာ လိုမယ္မထင္ဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ၆၂ ေနာက္ပိုင္း ေမြးလာတဲ့သူေတြ အားလံုးက တပါတီအာဏာရွင္ ဒါမွမဟုတ္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္မွာ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းလာရသူေတြပဲ ျဖစ္ေနေတာ့ အျမင္မတူရင္ ေဒါသထြက္တတ္တဲ့အက်င့္၊ တနည္းအားျဖင့္ အရာရာကို အၾကမ္းဖက္တဲ့နည္းသာလ်င္ ေျဖရွင္းခ်င္တဲ့ အေလ့အက်င့္ဗီဇက ေမြးကတည္းကပါလာၾကေတာ့ သိပ္ကို ျပင္ရခက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ပါးစပ္နဲ႔ ေက်လည္ေအာင္ ေဆြးေႏြးတာကို ရန္ျဖစ္တယ္ပဲ သေဘာထားၿပီး နည္းနည္းေလး သေဘာထားမတူတာနဲ႔ ဆက္လုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး ကြဲၿပီ ဒါမွမဟုတ္ ကြဲမွ ျဖစ္မယ္ထင္ၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေတြ အမ်ားစုျဖစ္ၾကၿပီး ေဒါသကို မထိန္းႏိုင္ ေျခပါ၊ လက္ပါ၊ ဒုတ္ပါ၊ ဓါးပါ ေသနတ္ပါေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းေတြ တကၠသိုလ္ေတြမွာလည္း တလမ္းသြားပညာေရးပဲ ရွိၿပီး အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ရတာမ်ိဳး တခါမွ မသင္ၾကားဖူးဘူးဆိုေတာ့ ဘြဲ႔ရပညာတတ္လို႔ ေျပာတဲ့သူေတြမွာေတာင္ အၾကမ္းဖက္ခ်င္တဲ့ ဗီဇက ေဖ်ာက္လို႔မရျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို႔ အားလံုးပါပဲ။ အခုလည္း ေဆြးေႏြးတာကို အျမင္သံုးေလးခု ကြဲတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရေပမယ့္ သံုးဖြဲ႔ေလးဖြဲ႔ကြဲေနတယ္လို႔ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ လူတိုင္းကြဲလြဲပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ Mg ကို ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာက ဒီျပင္ပ အင္အားစုေတြကပဲျဖစ္ျဖစ္ နယ္စပ္က အဖြဲ႔ေတြကပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုလုပ္မယ္လို႔ တညီတညြတ္တည္း ဆံုးျဖတ္လိုက္လည္း ျပည္တြင္းက ျပည္သူမပါပဲနဲ႔ ျပည္တြင္းမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေခတ္စနစ္တခုကို ေျပာင္းလဲလို႔မရပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔တုန္းက ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳတဲ့ ကၽြန္တို႔ရဲ့ ဟာသင္ခန္းထဲမွာ ကုန္ရမယ့္ အခ်ိန္ေတြကို ကၽြန္မတို႔ အသံုးခ်ၿပီး အတတ္ႏိုင္ဆံုး အသက္ကိုေတာင္ ေလာင္းေၾကးထပ္ၿပီး လုပ္ခဲ့ပါတယ္ အခုလည္း အျပင္ကေနၿပီး ပံ့ပိုးေနဆဲပါ။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို အျပင္ကေနၿပီးလည္း ပံ့့ပိုးလို႔ပဲရတယ္ ဘယ္သူမွ ယူလာေပးလို႔မရပါဘူး။ လက္ရွိဖိႏွိပ္ခံေနရတဲ့သူေတြထဲက လံုေလာက္တဲ့ အတိုင္းအတာနဲ႔ တျပည္လံုး အံုၾကြလႈပ္ရွားၿပီး ျဖဳတ္ခ်မွသာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္က ျပဳတ္က်မွာျဖစ္တယ္။ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုႀကီးက ႀကိတ္မွိတ္ ၿငိမ္ခံေနသ၍ ဒီလိုပဲ အဖိႏွိပ္ခံေနရဦးမွာ ျဖစ္တယ္။

Nge Naing said...

ေဆာရီးအစ္မေရ ကၽြန္မက ၿပီးသြားၿပီထင္ေနတာ ကိုေပါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတဲ့စကားကို နားလည္မႈ လြဲေနတယ္ထင္လို႔ ထပ္ေဆြးေႏြးစရာ ေပၚလာျပန္ၿပီ။ ကိုေပါ- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတဲ့ ၿပီးဆံုးေအာင္လုပ္ဆိုတာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီနဲ ႔လူ႔အခြင့္ေရး ရရွိေရးကို ေျပာတာသာ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ္က လက္နက္ကိုင္တဲ့ နည္းနဲ႔ စလုပ္လို႔ ဒါနဲ႔ပဲ ဆံုးသတ္မွရမယ္ဆိုရင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကလည္း ျမန္မာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ထြက္စရာအေၾကာင္း ဘာမွ မရွိဘူး။ ျမန္မာျပည္ကလည္း ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္က လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္တဲ့နည္းနဲ႔ပဲ ေအာင္ပြဲခံမွ ျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး လုပ္ေနရင္ အခုထိ လြတ္လပ္ေရးရေသးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလို ေျပာလိုက္လို႔ ကၽြန္မက ကိုယ္လုပ္လာတဲ့ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို ေစာ္ကားလိုက္တယ္လို႔ မထင္ပါနဲ႔။ လိုအပ္ခ်က္အရ လက္နက္ကိုင္နည္းနဲ႔ လုပ္သင့္လို႔ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္လည္း လုပ္သင့္ရင္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ကၽြန္မလက္ခံတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆြန္ဇူုးရဲ့ စစ္အတတ္ပညာအတိုင္း ငါးၾကင္းဆီနဲ႔ ငါးၾကင္းေၾကာ္ရမယ့္ ေသနဂၢဗ်ဴဟာကိုပဲ ကၽြန္မက လက္မခံေတာ့တာ ျဖစ္တယ္။ လူဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ၾကံဳမွ ကိုယ္သိတယ္ ေျပာရေတာ့ ခက္တယ္ကိုေပါ။ ဥပမာ- အခုကိုေပါလုပ္ေနတဲ့အလုပ္ကို အလုပ္ရွင္ရွင္က ကိုေပါမိသားစုအတြက္ စားေလာက္ဖို႔ လွဴဖို႔၊ တန္းဖို႔ ေနေနသာသာ ကိုေပါတေယာက္စာနဲ႔ ေရဖိုးမီးဖိုးေလာက္ေတာင္ မကာမိေအာင္ လစာေလွ်ာ့ခ်လိုက္ရင္ ကိုေပါ ဒီအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ဦးပါ့မလား။ စလုပ္တဲ့အလုပ္တခုကို ၿပီးတဲ့အထိ ဘာႀကီးပဲ ျဖစ္ေနပါေစ ၿပီးေအာင္ဆက္လုပ္ရမယ္ ဆိုလို႔ ကၽြန္မေျပာတာပါ။ ကတ္ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီကို လိုလားတဲ့သူေတြအားလံုးဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ အင္အားေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကိုေပါ။

ဦးဂင္ႀကီး said...

မခင္မင္းေဇာ္က တတိယႏိုင္ငံမွာလက္နက္ခ်သြားသူေတြလို႕ ေရးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလိုေတာ့မေရးသင့္ဘူးဗ်ာ ဒီေရးဟန္ဟာ သည္းရံုးေရးမဲ့ပါတယ္လို႕ အေပၚကက်ေနာ္ကြန္မင့္မွာ အျပဳသေဘာမခင္မင္းေဖာ္ကို ေဝဘန္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕ေဝဘန္ရသလဲဆိုေတာ့ မခင္မင္းေဖာ္ဟာ က်ေနာ္တို႕ရဲေဘာ္ႀကီးျဖစ္ေနလို႕ပါပဲ သူဟာႏိုင္ငံေရးအက်ည္းဟားေဟာင္းတေယာက္ပါ ေအဘီက က်ေနာ္တို႕ရဲေဘာ္ႀကီးကိုမင္းေဖာ္ရဲ႕ဇနီးပါ လက္ရွိလဲစစ္အာဏါရွင္စံနစ္ကိုဖ်က္သိမ္းပစ္ဘို႔ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္မွာလုပ္ႏိုင္တာေတြလုပ္ေနဆဲပါ။ အားမလိုအားမရျဖစ္လို႕ေရးတာပါ ဆႏၵေစာသြားေတာ့ ေစတနာအမွားပါသြားတာေပါ႕ ဒါေပမဲ့ ရျေဘာ္ရဲဘက္ေတြအေနနဲ႕ ဒီလိုမ်ိဳးရွိတဲ့အခါမွာ ေထာက္ျပေဝဖန္ရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကိုတိုက္ေနၾကတာ ျပည္တြင္း၊နယ္စပ္၊ျပည္ပႏိုင္ငံစတဲ့မ်က္ႏွာစာသံုးခုရွိပါတယ္။ ျပည္တြင္းမ်ာတိုက္ပြဲဝင္တဲ့ရဲေဘာ္ေတြဟာ ေထာင္ႏႈပ္ခမ္းဝမွာလုပ္ေနရတာပါ တကယ္ေပးဆပ္လုပ္ကိုင္ရင္ ေထာင္က်ပါတယ္ ေထာင္ထဲမွာအဆင္းရဲပင္ပန္းႏွိပ္စက္ဒါေတြခံရပါတယ္ အျပင္ကမိသားစုဒုကၡေရာက္ပါတယ္ တခ်ိဳ႕ဘဝပ်က္ၾကပါတယ္။ ေတာထဲမွာလက္နက္ကိုင္ေတာ္လန္းေရးလုပ္တဲ့ရဲေဘာ္ေတြ ပင္ပန္းဆင္းရဲပါတယ္ အသက္နဲ႕ရင္းလုပ္ၾကရတာပါ တခ်ိဳ႕ဒါဏ္ရာေတြရ ဒုကၡိတေတြျဖစ္ အသက္ေပးသြားၾကတဲ့ရဲေဘာ္ေတြမနည္းလွပါဘူး။ ရည္ရြယ္ခက္က စစ္အာဏါရွင္စံနစ္ဖ်က္သိမ္းပစ္ခ်င္လို႔ပါပဲ။ ေနာက္တခ်ိဳ႕လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ရင္း ဒါမွမဟုတ္ စစ္အစိုးရရဲ႕ေထာင္ထဲကထြက္လာတဲ့အခါျဖစ္ျဖစ္ ဘဝေတြအေျခအေနေတြအခက္အခဲေတြအရ တတိယႏိုင္ငံကိုထြက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္အာဏါရွင္စံနစ္ကိုဖ်က္သိမ္းပစ္ဘို႕ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ ဆက္လုပ္ၾကပါတယ္ ဒီလူေတြဟာက်ေနာ္တို႕ရဲေဘာ္ေတြမဟုတ္လား က်ေနာ္တို႕စည္းရံုးေရးအားေတြပါ ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္တို႕ရဲေဘာ္ႀကီးမခင္မင္းေဇာ္ကို အဲပဳသေဘာေဝဖန္တာပါ။ ဒီေနရာမွာမလိုအပ္တဲ့ လက္ေတြဝင္လာတယ္။ mg ခင္ဗ်ားကစစ္အာဏာရွင္စံနစ္ပဲေကာင္းပါတယ္ေျပာတယ္ က်ေနာ္တို႕ေရာ မခင္မင္းေဇာ္ပါစစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကိုလံုးဝလက္မခံပါ ဒီေလာက္ဆိုရင္သေဘာေပါက္ပါ။ ေနာက္တခုက Ko Paw ေျပာထားပါတယ္ က်ေနာ္ဟာ ကုိယ့္တဦးတည္း အယူအဆကုိ ေျပာရရင္ လက္နက္ကုိင္လမ္းစဥ္ကုိ မထက္သန္ပါဘူး လို႕ေျပာထားပါတယ္။ ဟုတ္ၿပီးဒါဆို ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ စြန္႕လႊတ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါသလဲ ဒါေမးစရာရွိပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကိုေရာက္တဲ့ေနရာ လုပ္ွိုင္သေလာက္လုပ္ေနတယ္ဆိုရင္ဒီရဲေဘာ္ေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကိုတိုက္ေနတာပါပဲ ခင္ဗ်ားေျပာသလိုဝင္စို႕ ထြက္စို႕လုပ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး ေနာက္တခုက မင္းကေရာ…. ဘာေကာင္လဲ။ သူတုိ႔ေလာက္ ေပးဆပ္ဘူးလုိ႔လား၊ စြန္႔လႊတ္ဘူးလုိ႔လား၊ အနစ္နာခံဘူးလုိ႔လား ေမးလာရင္ က်ေနာ္ ဘာေကာင္မွလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ႔ေလာက္လဲ မေပးဆပ္ဘူးပါဘူး။ မစြန္႔လႊတ္ဘူးပါဘူး။ အနစ္နာမခံဘူးပါဘူး။ ၀န္ခံပါတယ္။ ဘာမွ ဖုံးကြယ္ထားစရာ မရွိပါဘူး။ လို႕ေရးထားေတာ့ တကယ္လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ တကယ့္လက္ေတြ႕အခက္အခဲေတြက်ေနာ္အပါအဝင္ မေျဖရွင္းခဲ့ႏိုင္တာေတြရွိတယ္ ခင္ဗ်ားလက္ေတြ႕သိေအာင္လုပ္ၿပီးမွေရးေပါ႕ဗ်ာ ဆရာဝင္လုပ္တာေလာက္ေတာ့လာမလုပ္နဲ႔။ ဒီေတာ့ခင္ဗ်ားေရာဘယ္ေလာက္လုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ ေျပာပါမယ္ က်ေနာ္ကိုယ္ရည္ေသြးသလိုျဖစ္ေနရင္ အားလံုးကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ ၁၉၈၈ ကေန ၁၉၉၀ အထိ ျပည္တြင္းမွာႏိုင္ငံေရးလုပ္ပါတယ္ ၁၉၉၀မွာေတာခိုပါတယ္ ၁၉၉၇ မွာဒါဏ္ရာ ရပါတယ္ မေသလို႕က်န္တာပါ ၂၀၀၅ အထိနယ္စပ္မွာေနခဲ့ပါတယ္ လုပ္ႏိုင္တာေတြလုပ္ခဲ့ပါတယ္ ၂၀၀၆ မွာ US ကိုထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေလာက္ပါပဲ အခုအခ်ိန္အထိစစ္အာဏာရွစံနစ္ဖ်က္သိမ္းေရးအတြက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္ေနပါတယ္။ ဌာင္ထဲမွာေပးဆပ္ေနတဲ့သူေတြ ျပည္တြင္းကရဲေဘာ္ေတြ ေတာထဲမွာ အႏစ္နာခံေနၾကတဲ့ရဲေဘာ္ေတြကို အခုထက္ထိ တသသ ေလးစားလွ်က္ပါ။ သူတို႕ဟာက်ေနာ္႕အတြက္ေတာ့ သူရဲေကာင္းေတြပါ။

ေလးစားခင္မင္လွ်က္ပါ မခင္မင္းေဇာ္

Unknown said...

ဒီပို ့စ္မွာ ဒီေလာက္ဆူညံသြားရတာက မခင္မင္းေဇာ္ အေနနဲ ့ကိုယ္ေျပာျခင္တဲ ့လူ ကိုယ္နဲ ့ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ မၾကည္တဲ ့လူေတြကို တိုက္ရိုက္ အေနနဲ ့မဟုတ္ပဲ..အားလံုးသိမ္းက်ံဳးေျပာေတာ့ မဟုတ္တဲ ့လူက မခံႏိုင္ပါဘူး..။ အားလံုးမိမိတတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေနတာပဲ..လုပ္ခဲ့ၾကတာပဲလို ့ေတြးတတ္မယ္ဆိုရင္ ပိုေကာင္းမွာပါ..။

''ဟိုတုန္းကဘာလုပ္လာတယ္ဆိုတာထက္ အခုခ်ိန္မွာ လုပ္ေနတဲ့သူေတြကသာ မလုပ္တဲ့သူေတြထက္ ပိုၿပီး အေရးပါတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ ျငင္းလို႔ မရပါဘူး။ ကိုယ္ၿပီးဆံုးေအာင္ မလုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္တခုကို ဆက္လုပ္ေနတဲ့ သူေတြကို ေက်းဇူးတင္ရမယ္ အားေပးရမယ္။ လုပ္ခဲ့တဲ့သူေတြရဲ့ ေပးဆပ္မႈေတြကိုလည္း ဆက္လုပ္ေနဆဲ ျဖစ္တဲ့သူေတြက တန္ဖိုးထား အသိအမွတ္ျပဳရမယ္ ..။''
ဆိုတဲ ့မငယ္ႏိုင္ေျပာတဲ ့စကားက သဘာ၀က်တယ္။ တေယာက္နဲ ့တေယာက္ေလးစားစြာ ဆက္ဆံမယ္ဆိုရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္..။
ႏိုင္ငံေရး ဆိုတာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဥ္ကို လက္ခံတဲ ့လူရွိသလို ျငိမ္းခ်မ္းစြာေတာင္းဆိုတဲ ့လမ္းစဥ္ကိုလည္း လက္ခံတဲ ့လူရွိပါတယ္။ ဒီအျမင္မွာေတာင္ေယဘူယ် အားျဖင့္ ၂မ်ိဳးကြဲေနျပီ။ က်ေနာ္တို ့ရဲ ့လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚစုေတာင္ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ ့လမ္းစဥ္ကို ေရြးခ်ယ္ျပီး ဇြဲရွိရွိနဲ ့ေစာင့္ေနေသးတာပဲ..။
အဲဒီေတာ့ အျမင္မတူတာေတြကိုခ၀ါခ်ျပီး ကိုယ္ဘယ္ေလာက္လုပ္ေပးႏိုင္မလည္းဆိုတာကို
ကိုယ့္လက္ခံတဲ ့လမ္းစဥ္ကို ကိုယ္တဦးထဲ ေရြးခ်ယ္ျပီး ပါ၀င္တာလက္ေတြ ့က်ပါတယ္။

ေတာထဲေနမွ မဲေဆာက္ေနမွ ႏိုင္ငံျခားမွ လို ့ခြဲျခားျပီး ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ မဲေဆာက္ေနတဲ ့လူက ႏိုင္ငံျခားက လူကိုေျပာသလို ေတာထဲေနတဲ ့လူကလည္း မဲေဆာက္မွာေနတဲ ့လူကို ေ၀ဖန္မွာပဲ..
လက္ရွိေအဘီ ဥကၠဌ ကိုသံခဲရဲ ့ဇနီး မလွိဳင္ဆိုရင္ ကန္ ့ထဲမွာ အားလံုးနဲ ့တန္းတူေနျပီး အခုထိ ဆရာမတာ၀န္ကိုထမ္းေဆာင္ေနပါတယ္.။
အဲဒီလိုေတြ ေထာက္ျပလာရင္ ျပီးမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး..။

တိုင္းရင္းသားထဲမွာ နန္ ့ခ်န္ေထာင္း ေတာ္ပါတယ္..ဒါေပမဲ ့ႏိုင္ငံတကာကို သြားျပီးေတာ့ က်မက အဂၤလိပ္၊ ထိုင္းလို တတ္ပါတယ္၊ တရုတ္လို နည္းနည္းတတ္ပါတယ္။ ျမန္မာလို မတတ္ပါဘူး..အဂၤလိပ္လို ေျပာပါလို ့ေျပာပါတယ္။ ျမန္မာေတြဟာ သူနဲ ့ေျပာရာမွာ အဂၤလိပ္ျမန္မာ စကားျပန္တေယာက္နဲ ့စကားေျပာရပါတယ္။ အေမရိကားကို သမၼတဘုရွ္နဲ ့ေတြ ့တဲ ့အခ်ိန္မွာ လည္း အဲဒီလိုပဲေျပာေတာ့ သမၼတ ဘုရွ္ ကေတာ္က ေမးပါတယ္..ေၾသာ္ ..ဟုတ္လားတဲ ့...က်မေတာင္ ဗမာလို သင္ေနပါတယ္တဲ ့..။ စဥ္းစားတတ္ရင္ ရွက္စရာေကာင္းပါတယ္။
နန္းခ်န္ေတာင္း အေနနဲ ့ျမန္မာျပည္က ရွမ္းတိုင္းရင္းသူ တဦးပါ ျမန္မာျပည္ကို ကုိယ္စားျပဳတဲ ့ရွမ္းအေနနဲ ့ကမၻာကိုလွည့္ေနျပီး တရုတ္စာေတာင္နဲနဲ တတ္တယ္ဆိုျပီး ဗမာစာၾကေတာ့လုံး၀မတတ္ပါ လို ့ေျပာလိုက္တာ သူ ့အေနနဲ ့ေတာ့ ဂုဏ္ယူျခင္ေကာင္း ယူေနပါလိမ့္မယ္။

အဲဒီလိုပဲ ဖဒိုမန္းရွာ (ကြယ္လြန္) ရဲ ့ သမီး ဇိုယာဖန္း စာအုပ္ထုတ္ေ၀ရာမွာ “ျမန္မာျပည္ အေျခအေနကေတာ့ လူထုေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္၊ အမွန္ဆိုရင္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုေတြ မက ပါဘူး၊ ဗမာေတြလဲ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္မွာ ဖိႏိွပ္ခံရတယ္“ ။

သူတို ့ ၂ေယာက္ရဲ ့စိတ္ထား ထားပံုကိုေလ့လာ ၾကည့္ပါ။ က်ေနာ္ ဇိုယာဖန္းရဲ ့စိတ္ဓာတ္ကို ေလးစားတယ္..။ အမ်ားအလုပ္လုပ္တဲ ့လူဟာ အမ်ားကို ေလးစားစိတ္ ရွိသင့္ပါတယ္..။

က်ေနာ္ ့အဖုိ ့ကေတာ့ ကိုယ္က ဘာမွ မဟုတ္ေသးပါဘူး.. ေလးစားစရာေကာင္းတဲ ့လူေတြ ကိုယ့္ေဘးမွာ အမ်ားၾကီးပါ..အဓိက က ညီညြတ္ေရးပါ..စည္းလံုးေရးပါ..။ သူတပါးကို မုဒိတာ ပြားတတ္ဖို ့စိတ္ပါ..။ ေနာက္ဆံုး အခုအခ်ိန္မွာ ဘာမွ မလုပ္ေပးတဲ ့လူရွိခဲ့ရင္ေတာင္မွ အဲဒီလူေတြ က သစၥာေဖာက္ မျဖစ္တာကိုပဲ က်ေနာ္တို ့ေလးစားရမွာပါ.....။ ကိုယ့္အျမင္နဲ ့လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚခြင့္.ကြဲလြဲခြင့္..ဆံုးျဖတ္ခြင့္ ရွိပါတယ္..ဒါေပမဲ သူမ်ားေတြကို ကုိယ့္နဲ ့အျမင္မတူလို ့ေ၀ဖန္မယ္ဆိုရင္ သဘာ၀မက်ပါဘူး....မခင္မင္းေဇာ္..။

အျမင္တူျခင္းတဘက္ထဲရပ္ေနေသးတာကိုပဲေလးစားလွ်က္ပါ..။
ဦးရဲေသြး

Unknown said...

က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္လည္း ၁၉၇၄၊ ၁၉၉၀၊ ၁၉၉၃ ကေန ၂၀၀၅ထိ ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့ရတာပါ။ အခု ၂၀၀၆မွ ႏိုင္ငံျခားကို ေရာက္လာတာပါ။ က်ေနာ္ အေန နဲ ့လုပ္သင့္တာတခုကို အသက္အပိုင္းအရတခုအေနနဲ ့လုပ္ခဲ့ပါတယ္..အခုလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေနဆဲပါ...။
ဒါေပမဲ ့က်ေနာ္ ဘာမွ မဟုတ္ေသးပါဘူး..။
ေထာင္ထဲမွာ ေနတာ ၾကာလာလို ့လည္း အျပင္အေၾကာင္းကို အခုမွ ျပန္လည္ပတ္ေအာင္ ေလ့လာ ေနဆဲပါ..။ ဒါေပမဲ ့က်ေနာ္ အခုအခ်ိန္ထိ ဘယ္သံရံုးေရွ ့မွာ ဆႏၵျပတဲ ့အထဲ မပါခဲ့ပါဘူး.. အလုပ္လုပ္ေနရတဲ ့အတြက္ အခ်ိန္မရလို ့ပါ..။ ဒါေပမဲ ့က်ေနာ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေနဆဲပါ..။ မခင္မင္းေဇာ္ ေျပာတဲ ့စကားက သိမ္းေျပာလို ့က်ေနာ္ ၀င္ေျပာရတာပါ။ ထိုင္းဖိအားေပးလို ့ထြက္သြားတဲ ့ဆိုတဲ ့လူေတြကလည္း နအဖ ျပဳတ္ဖို ့တခုခု မလုပ္သင့္ဘူးလားဆိုတာ..ထြက္သြားတဲ ့လူတိုင္း မလုပ္ ေတာ့တဲ ့လူေတြ မဟုတ္တာကို သိေစျခင္လို ့၀င္ေျပာျဖစ္တာပါ....။
လူၾကီး၊ လူငယ္၊ အားလံုးကို က်ေနာ္ ေလးစားလွ်က္ပါ....။
ဦးရဲေသြး

Anonymous said...

တကယ္ေတာ့ မခင္မင္းေဇာ္နဲ့ကိုေပါက ” ငါ ” ေတြနဲနဲမ်ားေနလို့ပါ၊လူေၿပာမသန္၊လူသန္မေၿပာတဲ့၊တကယ္
တမ္းလုပ္ေနတဲ့သူေတြ၊ဘဝကိုစြန့္ၿပီးအနစ္နာခံေနတဲ့သူေတြ
ဆီကအခုခ်ိန္ထိဘာလုပ္ေနပါတယ္၊ဘယ္လိုအနစ္နာခံေနပါ
တယ္၊ခင္ဗ်ားတို့ကထြက္ေၿပးတဲ့လူေတြ၊သစၥာေဖါက္ေတြလို့
တခြန္းတပါဒမွမၾကားရေသး၊ေနာင္လဲၾကားရလိမ့္မယ္မထင္ပါ။
ေနာက္တခုကခင္ဗ်ားတို့ကလူထုကသတ္မွတ္ထားတဲ့၊ေလးစား
ခံထားရတဲ့၊အသိအမွတ္ၿပဳထားတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြမဟုတ္
ဘူးေလ၊ဆရာၾကီးလူထုစိန္ဝင္းဒါမွမဟုတ္ဆရာၾကီးဦးဝင္းတင္
ကေၿပာရင္ေတာ့တမ်ိဳးေပါ့၊အခုေတာ့ခင္ဗ်ားတို့ဟာကအ
ခ်င္းခ်င္းတမူးပိုရူေနတာမ်ိဳးၿဖစ္ေနတာဗ်။အၿပဳသေဘာနဲ့
ေဝဖန္တာထက္ဆရာၾကီးလုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္မ်ားေနတာ။ငါသိ၊
ငါတတ္၊ငါလုပ္တာမွအမွန္ဆိုတာမ်ိဳး ”ငါ”ေတြနဲနဲမ်ား
ေနသလားလို့........။

Anonymous said...

ထြက္ေျပးလာႀကသူခ်င္းအတူတူ
ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ဘန္ေကာက္ျမဳိ ႔ UNHCRရံုးတြင္ ဒုကၡသည္ ေလွ်ာက္ထားလွ်က္ ျမန္မာ့အေရး လွဳပ္ရွားေနေသာ က်ေနာ္သည္၊ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဧျပီလ(၁၇ )ရက္(ျမန္မာ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္)ေန ့က၊ မဲေဆာက္ျမိဳ ့AAPPရုံး သုိ့ေရာက္ခဲ့စဥ္ ၊၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္က ႏုိင္ငံ ေရး မွဳ့ေႀကာင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာငး္ႀကီးတဦးႏွင့္ စကားစျမည္ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကရင္း၊
ယခုအခါ ထိုသူ၏ေျပာစကားအေပၚ အေျခခံလွ်က္အေတြးပြားမိသျဖင့္ က်ေနာ္ကဲ့သုိ့အေတြးပြားခ်င္သူမ်ား ဆက္လက္ေတြး ေတာ ႏိုင္ေစရန္၊ ဤစာကုိေရးသားလုိက္ရပါသည္။
က်ေနာ္သည္(၁၉၈၉)ခုႏွစ္မွ(၁၉၉၂)ခုႏွစ္အထိ အင္းစိန္ေထာင္ႏွင့္ သာယာ၀တီေထာင္တုိ့တြင္ န၀တစစ္အုပ္စု၏ ႏုိင္ငံေရးပုဒ္မ (၅/ည)ျဖင့္ အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရေသာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတဦးျဖစ္ခဲ့ျ႔ပီး။(၂၀၀၂)ခုႏွစ္တြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံ သုိ ့ထြက္ေျပးလာသူ =(တ နည္း) ထြက္ခြာလာသူျဖစ္ပါသည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ျပီးေနာက္ (ABYMU)ႏွင့္(AAPP)တုိ့တြင္ ျမန္မာအေရးလဳွပ္ရွားမွဳ့မ်ားလုပ္ေဆာင္ရင္း၊အမ်ားနည္းတူ လုံျခဳံေရး အေျခအေန မေကာင္းသျဖင့္၊ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ(UNHCR)၏ ေစာင့္ေရွာက္မူ ့ရေစရန္ ၊ထိုင္းႏိုင္ငံUNHCRရံုးတြင္ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ရပါသည္။
ထုိစဥ္အေတာအတြင္းထုိင္းႏုိင္ငံသို့ေရာက္ရွိေနထိုင္ေနၾကေသာျမန္မာ့အေရးအလွဳပ္ရွားသူမ်ားအသုိင္းအ၀ုိင္းတြင္က်ေနာ္ကဲ့သုိ. ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္သူႏွင့္မေလွ်ာက္သူဟူ၍ကဲြျပားေနႀကသည္ကုိ သတိျပဳအကဲခတ္မိလာခဲ့ပါသည္။
အဖဲြ ့အစည္းမ်ား၌ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမဟုတ္သူ -က်ေနာ္ကဲ့သုိ.လူမ်ားစုမွာ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ ထားႀကျပီး၊ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္း ဆုိ သူ လူနည္းစုႏွင့္ေနာက္လုိက္တခ်ဳိ.့တ၀က္မွာ ဒုကၡသည္-မေလွ်ာက္ထားႀကသည္ကုိ- ေလ့လာ့အကဲခတ္မိ လာခဲ့ပါသည္။
အဖဲြ.အစည္းတခုတည္းမွာပင္-ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္သူႏွင့္မေလွ်ာက္သူမ်ားႀကား-စကားအေျခအတင္အခ်ိတ္ အေင့ါေလးမ်ာ ေျပာ ႀကား တတ္သည္ကုိေတြ.ရွိလာခဲ့ရပါသည္။
ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္သူတုိ့.ဘက္ကလည္း အေၾကာင္းျပသည္မွာ ...”ထုိင္:ရဲတုိ့.၏ အဖမ္းအဆီးခံခဲ့ရလွ်င္ ဗမာျပည္ျပန္မပုိ့ .ေစရန္ လုံျခဳံေရးအေထာက္အကူအျဖစ္ ဒုကၡသည္ ေလွ်ာက္ႀကရေႀကာင္း “ ေျပာဆိုၾကသလို ၊ဒုကၡသည္မေလွ်ာက္သူတို. ဘက္က လည္း ….“ထိုင္းရဲတို.၏အဖမ္းဆီးခံရမွာ ေၾကာက္လွ်က္ႏွင့္ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္လွ်င္ပဲ...သိကၡာက်သလုိလုိ..ဘာလုိုလုိႏွင့္”မေရ မရာစကားမ်ားျဖင့္ျပန္လည္တုံ့ျပန္ေျပာဆုိႀကသည္ကိုႀကားသိလာခဲ့ရပါသည္။
------------------------------------------------------------------

ႏုိင္ငံေရး ဒုကၡသည္မိသားတစု တတိယႏုိင္ငံသုိ႔ အသြား


ဤစာ(ေဆာင္းပါး)အစမွာက်ေနာ္နိဒါန္းခ်ီခဲ့ေသာ(၁၉၇၄)ခုႏွစ္ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းႀကီးကလည္း...
“ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္လာသူေတြကို..အမ်ိဳးအစားခြဲၾကည့္ ရမယ္။ထြက္ေျပးလာတာလား။ႏိုင္ငံေရး ဆက္လုပ္ခ်င္လုိ့ လား။ဆုိတာ ခြဲၾကည့္ ရမယ္။ထြက္ေျပးလာသူေတြက..ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ၾက။ဒို.လိုႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္ခ်င္ သူေတြက..ဒုကၡသည္.. မေလွ်ာက္ ႀကနဲ ့”ဟူ၍ က်ေနာ့္ သေဘာထားႏွင့္ကြဲလြဲေသာ အျမင္တခုကို လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ျပီး၊ထိုစဥ္က အက်ယ္တဝင့္ ျပန္မေျပာျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခု အခါ ဤစာျဖင့္ျပန္လည္တင္ျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ့. (ႏုိင္ငံေရးအရ) လာေရာက္ျပီ ဆုိကတည္းကထြက္ေျပးလုိ ့ေရာက္လာႀကတာပဲ မဟုတ္လား ။စစ္အစုိးရရဲ့ ဖမ္းဆီး ညွင္းပန္းႏိွပ္စက္မွာကုိ မခံခ်င္၍ ၊ထြက္ေျပးလာႀကသူခ်ည္းပဲမဟုတ္ပါလား ။
ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ရွိသူတုိင္း-မိမိတုိ့၏ဘ၀အမွန္ကုိမိမိတုိ.မေမ့ဖုိ့လိုအပ္ေပသည္။
မိမိတုိ၏ပကတိအျဖစ္အမွန္ကုိ-မိမိတုိ.မဖုံးကြယ္ဖုိ့.လိုအပ္သည္။
ထိုင္းႏုိင္ငံမွာ ေရာက္ရွိေနထုိင္လွ်က္ျမန္မာ့အေရး လွဳပ္ရွားေနသူတုိင္းပထမဦးစြာလကၡံႀကရမည့္အခ်က္မွာ မိမိတုိ ့သည္ ကိုယ္စီ ကုိယ္ငွ အတြင္းစိတ္တြင္ တူညီေနႀကသည္မွာ-
ျမန္မာ စစ္အစုိးရလက္မွလြတ္ရာ ထြက္ေျပးလာႀကသူခ်ည္းပင္- ဆုိသည့္ ပထမအခ်က္ကုိလက္ခံႀကရမည္ျဖစ္သည္။
ဤ ပထမအခ်က္ျဖစ္ေသာ -အားလံုးမွာ ထြက္ေျပးလာၾကသူမ်ားပင္ ျဖစ္သည္-ဟူသည့္အခ်က္သာ တူညီၾကမည္ျဖစ္ျပီး၊ဒုတိယ အခ်က္ျဖစ္မည့္ -ႏိုင္ငံေရး ဆက္လုပ္-မလုပ္ဆိုသည့္ အခ်က္သာ ကြဲျပားသြားေပလိမ့္မည္ဆိုသည္ကိုလည္း ရွင္းလင္းစြာ လက္ခ ံၾကရမည္ ျဖစ္သည္။
အျခားသူမ်ားမည္သုိ ့ရွိမည္မသိ။က်ေနာ့္တကုိယ္ရည္ခံစားခ်က္အရဆုိရင္ ျပည္တြင္းမွာျမန္မာအေရး မလုပ္ရဲေတာ့၍ ျပည္ပသုိ့. ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ရန္ထြက္ခြာ(ထြက္ေျပး) လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေႀကာင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာခ်င္ေပသည္။ဘယ္အဖဲြ ့မွာျဖစ္ျဖစ္-က်ရာအခန္းမွေန၍ တတ္စြမ္းသမွ်ေဆာင္ရြက္ေပးရန္ရည္ရြယ္ခ်က္သာ ရွိခဲ့ျပီး။ ထိုင္းမွာအေနၾကာရင္း ထိုင္းရဲတို ့ဖမ္းဆီးမွဳ အေျခအေနမ်ားကိုသိလာရျပီးေနာက္ပုိင္းက်မွွွ UNHCR တြင္ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္မွစိတ္ခ်ရေၾကာင္းအကဲခတ္မိလာခဲ့ပါသည္။
ထိုအခါက်မွ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ရေကာင္းမွန္း သိလာခဲ့ရျပီး-ထိုင္းသို ့လာသည္မွာ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ဖို ့လာခဲ့ျခင္း မဟုတ္ ေၾကာင္း ဝန္ခံရဲပါသည္။ သို ့ေသာ္ မေျပးေသာ္လည္း-ကန္ရာရွိဆိုသည့္စကားပံုလိုပင္ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ရန္ထြက္ေျပး လာျခင္း မဟုတ္ေသာ္လည္းအေျခအေနအရ က်ေနာ္ကဲ့သို ့ဒုကၡသည္မေလွ်ာက္မျဖစ္ ေလွ်ာက္ထားလိုက္ရသူမ်ား မ်ားစြာရွိလာခဲ့သည္ကို ျမင္ခဲ့ရပါသည္။
ျပည္တြင္းမွ မထြက္ခြာလာခင္ကေရာ.. ျပည္ပထိုင္းကုိေရာက္ကာစေရာ..(UNHCR)တြင္ဒုကၡသည္ ေလွ်ာက္ရျခင္းကိစၥကို လုံး၀ မသိခဲ့ရုိးအမွန္ပင္။
ျပည္ပထိုင္းတြင္ လအတန္ႀကာေနထုိင္လာခဲ့ျပီးခါမွ လုံျခဳံေရးအေျခေနမ်ားအရ UNHCR တြင္ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ႀကရ ေႀကာင္း သိလာခဲ့ရေပသည္။
ထုိအခါမွသာလွ်င္ က်ေနာ္သည္ျမန္မာ့အေရးလွဳပ္ရွားလုပ္ေဆာင္ရင္း အဖမ္းအဆီးခံရမည္ကုိေႀကာက္သျဖင့္အကာအကြယ္တခု ခုေတာ့ရမည္ဟု ယုံႀကည္ကာ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ထား(တနည္းအားျဖင့္ )ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ႀကသူမ်ား၏အယူအဆကုိ ေထာက္ ခံလွ်က္ေလွ်ာက္ထားခဲ့ေပသည္။
ထိုသို ့ေလွ်ာက္ထားသျဖင့္ တခ်ိဳ ့ေသာ(UNHCR) မေလွ်ာက္ႀကသူမ်ား ေျပာသကဲ့သုိ ့သိကၡာက်စရာအေႀကာင္းမရွိပါ။
က်ေနာ္ကဲ့သုိ ့ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ေနသူ ဒုကၡသည္မ်ားအဖုိ ့လုံျခဳံေရးအရ ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ မွန္သည္ဟုျမင္မ္ိပါသည္။
ဒုကၡသည္ ေလွ်ာက္ျခင္းသည္ သူမ်ားပစၥည္းခုိးစားတာ မဟုတ္သျဖင့္ သိကၡာက်စရာ မလိုပါ။
ဒီအလုပ္သည္ န၀တ၊နအဖထံသုိ ့ျပည္ပသတင္းမ်ား ျပန္လည္ေပးပုိ ့ေနျခင္းကိစၥမဟုတ္သျဖင့္လည္း သိကၡာက်စရာ မလိုပါ။
UNHCRေလွ်ာက္ျပီး ဒီမုိကေရစီေရး ေႏွာင့္ေႏွးေနေစသည့္ လုပ္ရပ္မ်ား လုပ္ေနျခင္းမဟုတ္၍လည္း သိကၡာက်စရာမလိုေပ။
က်ေနာ့္အျမင္အရ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရာတြင္ အေထာက္အကူလုံျခဳံမူရေစရန္ ဒုကၡသည္ဆက္လုပ္ေနသူမ်ားကုိေထာက္ခံရေပမည္။
UNမွအသိမွတ္ျပဳခံရျပီးပါကလည္း..ႏုိင္ငံေရးဆက္လုပ္ေနသူမ်ားကုိေထာက္ခံရေပမည္။
သုိ့ေသာ္ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနရင္း အဖမ္းဆီးခံရမွာေႀကာက္သျဖင့္ UN ေလွ်ာက္ႀကလွ်က္- UN ၏အသိမွတ္ျပဳခံရျပီးေသာအခါ ႏုိင္ငံ ေရးဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲ-UN ၏ လုံျခဳံမူ အကာအကြယ္ကုိယူလွ်က္ မိမိတကုိယ္ရည္ေကာင္းစားေရး မိသားစုတကြက္ေကာင္း စားေရး စီးပြားေရးလုပ္သြားသူမ်ား -လုပ္ေနသူမ်ားကုိေတာ့ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္အသုိင္းအ၀ုိင္းမွ မေထာက္ခံအပ္ေပ။
က်ေနာ္ကဲ့သုိ ့ေခါင္းေဆာင္ပုိင္း မဟုတ္ေသာသူမ်ား ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနရင္း UNHCR ေလွ်ာက္ထားႀကသကဲ့သုိ ့အဖဲြ ့စည္းတခ်ဳိ ့မွ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းဆုိသူတခ်ဳိ ့လည္း လုံျခဳံေရးအေျခေနရ UNHCR မေလွ်ာက္ထားႀကေသာ္လည္းအေမရိကန္ အစရွိေသာ ဒီမုိ ကေရစီေရးအားေပးေသာႏုိင္ငံႀကီးမ်ားသုိ ့သြားေရာက္လွ်က္ ႏုိင္ငံေရးခုိလွဳ ံခြင့္ ေလွ်ာက္ထားႀကေႀကာင္းထပ္မံ၍ ႀကားသိ လာ ခဲ့ရေပသည္။
သြားခြင့္သာ၍ ႏုိင္ငံေရးခုိလွဳံခြင့္ေလွ်ာက္ထားႀကသည့္ကုိ က်ေနာ့္လုိ လူမ်ဴိးကေတာ့ အျပည့္အ၀ မုဒိတာျဖင့္ ႀကဳိဆုိပါသည္။
ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနရင္း ျပည္ပႏုိင္ငံမွာလုံျခဳံေရးအေျခေနအရ မလုပ္မျဖစ္ေတာ့၍ ခုိလွဳံခြင့္ သြားေလွ်ာက္ႀကျခင္းသည္ လုပ္သင့္ သည့္ အလုပ္တခုကုိ လုပ္ျခင္းျဖစ္သျဖင့္ သိကၡာက်ရာမလုိပါ။
အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္သည့္ႏုိင္ငံေရးဆက္လုပ္ေရးပင္မဟုတ္ပါေလာ ။
သုိ ့ေသာ္ခုိလွ ုံခြင့္ေလွ်ာက္ႀကသူမ်ား ခုိလွဳံခြင့္ရရွိျပီးကာမွ ႏုိင္ငံေရး မလုပ္ေတာ့ဘဲ၊ ေရာက္ရာႏုိင္ငံမ်ားတြင္မိမိတုိ ့မိသားစု တ ကြက္ ေကာင္းစားေရးျဖစ္သည့္ စီးပြားေရးေသာ္လည္းေကာင္း-လုပ္သြားႀကလွ်င္ေတာ့ /လုပ္ေနႀကလွ်င္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္ အသုိင္းအ၀ုိင္းက လုံး၀ခြင့္္လႊႊတ္မည္မဟုတ္ေပ ။သိကၡာက်စရာ လုပ္ရပ္အျဖစ္သာရွဳံခ်ႀကေပလိမ့္မည္။
အဘယ္ေႀကာင့္ဆိုေသာ္ ႏုိင္ငံေရးကုိအေႀကာင္းျပလွ်က္ခုိလွဳ ံခြင့္ယူသြားျပီးကာမွ ႏုိင္ငံေရးမလုပ္ေတာ့ သျဖင့္ န၀တနအဖ အလုိ က်=လက္နက္ခ်အလင္း၀င္သြားသည္ႏွင့္တူေနျပီျဖစ္ျပီး အလင္းဝင္တာႏွင့္ဘာမ်ားထူးလုိ.နည္း။
ဒီမုိကေရစီေရးကုိ အားမေပးေတာ့သည္လုပ္ရပ္ျဖစ္သျဖင့္ ဒီမုိကေရစီေရး လွဳပ္ရွားေနသူမ်ား၏
ဆူးေျငာင့္ခလုတ္သာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
က်ေနာ.(ေဆာင္းပါး)ကုိ နိဂုံးခ်ဳပ္တင္ျပရလွ်င္ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ ့ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာႀကသူခ်င္း
တူပင္ တူျငားေသာ္လည္း...
(၁)။ ႏုိင္ငံေရး ဆက္လက္လုပ္ရင္း ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္သူ /မေလွ်ာက္သူူူ ။
(၂)။ နုိင္ငံေရးလည္း ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္သူ /မေလွ်ာက္သူ ။
(၃)။ ဒုကၡသည္အျဖစ္ အသိမွတ္ျပဳခံရျပီးကာမွ နုိင္ငံေရးဆက္လက္ မလုပ္ေတာ့သူ /ဆက္လုပ္သူ ။
(၄)။ ႏုိင္ငံေရးဆက္လုပ္ေနရင္း ႏုိင္ငံေရးခုိလုံခြင့္ သြားေလွ်ာက္သူ /မေလွ်ာက္သူ။
(၅)။ႏုိင္ငံေရးလည္း ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲ ႏုိင္ငံေရးခုိလွ ုံခြင့္ သြားေလွ်ာက္သူ /မေလွ်ာက္သူ ။
(၆)။ ႏုိင္ငံေရးခုိလွ ုံခြင့္ရျပိီးကာမွ- ႏုိင္ငံေရးဆက္မလုပ္ေတာ့သူ /ဆက္လုပ္သူ ။
ဟူ၍အမ်ဴိးအစားမ်ား ကဲြျပားသြားမည္သာျဖစ္ေပမည္။
ေနာက္ဆုံးအေျဖထုတ္ႀကည့္လွ်င္ -ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ ့ႏုိင္ငံေရးအရ ေရာက္လာသူတုိင္း ထြက္ေျပးလာသူခ်ည္းပဲဆုိသည္ကုိ လက္ခံ ရေပမည္။
ထြက္ေျပးလာႀကသူထဲမွာ ႏုိင္ငံေရး ဆက္လုပ္ခ်င္သူႏွင့္ မလုပ္ေတာ့သူမ်ားကိုထပ္မံခဲြျခား သိျမင္ရေပလိမ့္မည္။
ႏုိင္ငံေရးလုပ္သူမ်ားထဲတြင္လည္း ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္သူႏွင့္မေလွ်ာက္သူ။ ခုိလွဳံခြင့္ေလွ်ာက္သူႏွင့္မေလွ်ာက္ သူမ်ားက ထပ္မံ ံခဲြျခား သိရေပလိမ့္မည္။
ႏုိင္ငံေရးဆက္မလုပ္ေတာ့သူမ်ား (တနည္း)= စီးပြားေရးသာ လုပ္သြားႀကသူမ်ားထဲတြင္လည္း ဒုကၡသည္ ေလွ်ာက္သူႏွင့္
မေလွ်ာက္သူ။ခုိလွဳံခြင့္ေလွ်ာက္သူႏွင့္မေလွ်ာက္သူမ်ားကိုထပ္မံခဲြျခားသိျမင္ရေပလိမ့္မည္။
ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနရင္း-ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ထားရင္း UNမွ အသိမွတ္ျပဳခံရျပီးကာမွ ႏုိင္ငံေရးဆက္လက္ မလုပ္ေတာ့သူမ်ား =စီးပြားေရးလုပ္သြားႀကသူမ်ားကိုလည္း ထပ္မံခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာရမည္ျဖစ္ေပသည္။
ထုိ ့အတူ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရင္း=ခုိလဳွ ံခြင့္ေလွ်ာက္ထားရင္း၊ သက္ဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံႀကီးမ်ားမွ ခုိလွံဳခြင့္ေပးျပီးကာမွ နုိင္ငံေရးဆက္မလုပ္ ေတာ့ဘဲ..မိမိကုိယ္က်ဴိးစီးပြား ေကာင္းစားေရးသာ လုပ္သြားႀကသူမ်ားကိုလည္း ခဲြျခားသိျမင္ရေပလိမ့္မည္။
ထုိသုိ ့ဆုိလွ်င္ ၁၉၇၄ခုႏွစ္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းႀကီးေျပာသည့္ သူ.အျမင္ထက္ ပုိမုိျပည့္စုံသည့္ က်ေနာ္၏ အေတြး အျမင္ မ်ား ရွင္းလင္းသြားေလာက္ျပီဟု ယူဆမိပါသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္-ထြက္ေျပးလာႀကသူခ်င္းအတူတူ နုိင္ငံေရးဆက္လုပ္ /မလုပ္ ဆုိသည့္အဓိက မူေပၚတြင္သာ ႏုိင္ငံေရးေလာက တြင္ မွတ္ေက်ာက္တင္သင့္ေပသည္။
သာမည မူျဖစ္ေသာ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ျခင္း /မေလွ်ာက္ျခင္း ။ႏုိင္ငံေရးခုိလွဳ ံခြင့္ရျခင္း /မရျခင္း ဆုိသည့္ သာမည ကိစၥမ်ားကို ေရးႀကီး ခြင့္က်ယ္လုပ္ကာ ‘ဘယ္သူျမတ္သည္ /မျမတ္သည္ “ကို မျငင္းႀကဘဲ အဓိကဦးတည္ခ်က္ လမ္းေႀကာင္းျဖစ္သည့္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရး ဆက္လုပ္ေနေရးသာ “အခရာ”ျဖစ္ပါေႀကာင္း…။

(အိုးေ၀ေအာင္)

Anonymous said...

ဟစ္တုိင္အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေပၚက ကိုအုိးေ၀ေအာင္ရဲ ့စာတပုဒ္ကို ဖတ္ရလုိ ့ ေကာ္ပီ.ေပ့စ္ လုပ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဆုိင္လား မဆုိင္လားေတာ့မသိ။ က်ေနာ္လည္း ဒီပို ့စ္ကို စိတ္၀င္တစား ဖတ္ေနလုိ ့ ထည့္သြင္းစဥ္းစားနိင္ေအာင္ တင္ထားေပးတာပါ။ ကိုအုိးေ၀ေအာင္ဆုိတာက ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တုန္းက အေျခခံပညာေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ. အတုိေကာက္ အကသ အဖြဲ ့၀င္တေယာက္ ထင္ပါတယ္။ မဆုိင္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ။
ဘေလာ့ဖတ္သူတေယာက္ပါ။

ကုိေပါ said...

ပထမဦးဆုံး ၫြန္႔ဆုိသူကုိ ေျပာလုိပါတယ္။

က်ေနာ္ဟာ စကၤာပူမွာ ေနထုိင္ေပမယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတဦးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့အေရးကိစၥဆုိရင္ ျမန္မာတုိင္းမွာ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိသုံးသပ္ ပုိင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ငါတုိ႔ေလာက္ အသက္ေသြးေခၽြးမေပးခဲ့လုိ႔၊ မေပးဆပ္ခဲ့လုိ႔၊ မစြန္႔စားခဲ့လုိ႔ ၀င္မေျပာနဲ႔ဆုိတာဟာ နအဖရဲ႕ ဖုန္တက္ေနတဲ့ အေတြးအေခၚပါ။ အဲဒီစကားမ်ဳိးကုိ နအဖကေျပာေျပာ၊ ဒီမုိကေရစီ ဘက္ေတာ္သားဆုိသူေတြကေျပာေျပာ လက္ခံႏုိင္ဖြယ္ မရွိပါဘူး။ (ဒီအေျဖဟာ ဦးဂင္ႀကီးအတြက္လည္း ရည္ရြယ္ပါတယ္။)

ေတာထဲမွာဆုိ “မင္းလုိေကာင္မ်ဳိး ကၽြန္းပင္ေအာက္ ေရာက္သြားၿပီ” ဘာညာ ၿခိမ္းေျခာက္လုိ႔လဲ ေနာက္ဆုတ္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အျမင္မတူမႈကုိ ရန္သူသဖြယ္သေဘာထားၿပီး အဲသည္လုိ အၾကမ္းဖက္ေျဖရွင္းခ်င္တတ္မႈကို ဒီေနရာကေန အတိအလင္း ႐ႈတ္ခ်လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ မွားယြင္းတဲ့ သေဘာထားေတြကုိ ျပင္ဖုိ႔သင့္ေနၿပီဆုိတာလည္း သတိေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရးမွာ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ပုိင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိပုိင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ကုိယ္နဲ႔မတူ ကုိယ့္ရန္သူလုိ႔ သတ္မွတ္တာဟာ ဒီမုိကေရစီမဟုတ္သလုိ လူ႕အခြင့္အေရးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။

ေနာက္တခ်က္က မငယ္ႏုိင္ကုိ ေျပာလုိတာပါ။ မငယ္ႏုိင္ရဲ႕ စနစ္တက် ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္လည္ ေျဖရွင္းပုံကုိ သေဘာက်ပါတယ္။

မငယ္ႏုိင္ေျပာသလုိပဲ ျမန္မာျပည္သားတုိင္းဟာ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ထုိက္တန္တယ္။ လူ႕အခြင့္အေရးေတြကုိ ကမၻာတလႊားက လူသားေတြနည္းတူ ရသင့္ရထုိက္တယ္လုိ႔ပဲ က်ေနာ္တုိ႔ ႐ႈျမင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရးကုိ ေဖာ္ေဆာင္ဖုိ႔ဖက္က က်ေနာ္တုိ႔ အၿမဲသျဖင့္ ေထာက္ခံခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္တခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတဲ့စကားဟာ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးကုိ ရည္ရြယ္ၿပီး ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာလည္း က်ေနာ္သေဘာေပါက္ပါတယ္။ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးဘက္က ကာကြယ္ေျပာၾကားဖုိ႔ဆုိရေအာင္ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးအယူအဆကုိ မထက္သန္ဘူးဆိုတာ အရင္ကြန္မင့္မွာကတည္းက ေျပာခဲ့ၿပီးသားပါ။

ဒါေၾကာင့္ အဆုံးတုိင္ေအာင္ လုပ္မယ့္အေၾကာင္းကုိ ေျပာကတည္းက နားလည္မႈလြဲမွာစုိးလုိ႔ စကားခံၿပီး အေသအခ်ာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တာဟာ စားေသာက္ဆုိင္စပ္တူလုပ္သလုိ၊ အေပ်ာ္ခရီးသြားသလုိ၊ ထုတ္ဆီးတုိးသလုိ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မငယ္ႏုိင္ေျပာသလုိပဲ က်ေနာ့္အလုပ္ရွင္က က်ေနာ့္ကုိ လုပ္ခႏွိမ္ေပးတယ္ဆုိ ဘယ္လက္ခံလိမ့္မလဲ။ ခ်က္ခ်င္း ေနာက္အလုပ္တခုကုိ ေျပာင္းမွာေပါ႔။ ဒါေတာင္ အစကတည္းက ကုိယ္ေက်နပ္လုိ႔ ၂ ႏွစ္ လုပ္ေပးပါမယ္လုိ႔ ႏႈတ္ကတိေပးခဲ့တာမ်ဳိး ရွိရင္ အဲသည္ ၂ ႏွစ္အတြင္းေတာ့ ေျပာင္းဖုိ႔ ႀကဳိးစားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

တျခားအရာေတြမွာ တခုကေန တခု အဲသည္လုိ ကူးေျပာင္းသြားဖုိ႔ လြယ္ကူေပမယ့္ ေတာ္လွန္ေရးတရပ္ကုိ ဆင္ႏႊဲေနရာက အျခားေတာ္လွန္ေရးအသြင္တမ်ဳိးကုိ တဦးတေယာက္တည္းအေနနဲ႔ ကူးေျပာင္းသြားတယ္ဆုိရင္ က်န္တဲ့ ကိစၥေတြနဲ႔ အက်ဳိးဆက္ျခင္းက မတူဘူးလုိ႔ ဆုိလုိခ်င္တာပါ။

လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ေနရာကေန ယုံၾကည္ခ်က္ေျပာင္းသြားလုိ႔ သူ႕ေရြးခ်ယ္ခြင့္နဲ႔သူ တျခားေတာ္လွန္ေရးနည္းတမ်ဳိးကုိ ေျပာင္းလဲသြားလုိ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တခုလုံး လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးကို မယုံၾကည္ေတာ့လုိ႔ အျခား လႈပ္ရွားမႈတခုကို ေျပာင္းလုပ္သြားရင္ေတာင္ အေထြအထူးေျပာစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးဆုိတာေလ။

ဒါေပမယ့္ အတူတြဲလုပ္လာၿပီးမွ လမ္းတ၀က္မွာ စြန္႔ခြာသြားရင္ အဲဒီလုပ္ရပ္ဟာ မွားတယ္ မွန္တယ္ဆုိတာထက္ ကုိယ္လြတ္႐ုန္းသြားတာလုိ႔ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့လူေတြက ျမင္သြားတတ္တဲ့ သေဘာသဘာ၀ကုိေတာ့ ေျပာင္းလဲေစႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဖြဲ႕အစည္း သေဘာတူညီခ်က္နဲ႔၊ အမ်ားသေဘာတူညီခ်က္နဲ႔ ကူးေျပာင္းသြားတာဆုိရင္ေတာ့ ဒီလုိထင္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။

ဒါဟာ ျဖစ္တတ္တဲ့ သဘာ၀ကုိ ေျပာျပတာပါ။ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးမွာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ အျခား အခက္အခဲကုိ အံတုရတဲ့ အရာမွန္သမွ်မွာ ဒီလုိမ်ဳိး ျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဥပမာေပးရရင္…. စကၤာပူမွာ တက္တက္ႂကြႂကြ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားသူေတြကုိ စကၤာပူအစုိးရက ေနထုိင္ခြင့္ပါမစ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဖိအားေပးတဲ့အခါ တခ်ဳိ႕က ဒူးေထာက္ၿပီး ေဘးထြက္ ထုိင္သြားၾကေပမယ့္၊ အာဏာပုိင္ေတြဆီမွာ အညံ့ခံလုိက္ေပမယ့္ က်န္တဲ့လူေတြကေတာ့ ဘယ္လုိ အခက္အခဲေတြ ႀကဳံေတြ႕ပေစ…. မူလ ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ အခ်င္းခ်င္းအေပၚမွာ သစၥာမေဖာက္ဖ်က္ဘဲ မူလ လမ္းေၾကာင္းအတုိင္း စည္းစည္းလုံးလုံးနဲ႔ ခုိင္ခုိင္မာမာ ဆက္လက္ ရပ္တည္သြားတာကုိ ေတြ႕ရပါမယ္။ စကၤာပူမွာေနထုိင္ခြင့္ကုိ ကုိယ့္ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ မလဲလွယ္ဘဲ ဆက္လက္ အံတု ရပ္တည္သြားတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ အခ်ဳိ႕မွာ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ စကၤာပူမွ ထြက္ခြာသြားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာင္တမရသလုိ၊ လက္လည္း ေျမႇာက္မသြားပါဘူး။ ေရာက္ရာအရပ္မွာ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ထက္သန္ေနၾကဆဲပါ။

ဒါေပမယ့္ အထက္မွာ ေျပာခဲ့ၾကတဲ့ ကြန္မင့္ေတြထဲမွာေတာ့ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးကုိ မယုံၾကည္ၾကေတာ့လုိ႔ စြန္႔သြားတာမဟုတ္ဘူးဆုိတဲ့အတြက္ ဘာေၾကာင့္စြန္႔သြားတာလဲ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းဟာ အလုိအေလ်ာက္ေပၚလာတယ္ဆုိတာကုိ ေထာက္ျပတာပါ။

တတိယႏုိင္ငံေရာက္သြားလည္း အဲဒီေရာက္ရာ ကမၻာတလႊားကေန ဒီမုိကေရစီအေရးအတြက္ အားတက္သေရာ ဆက္လက္ လႈပ္ရွားဆဲဆုိရင္ က်ေနာ္ေလးစားတယ္လုိ႔လည္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးကုိအုိးေ၀ေအာင္ေဆာင္းပါးပါ ႏုိင္ငံေရးခုိလႈံခြင့္ခံယူၿပီးသည့္ေနာက္ပုိင္း ႏုိင္ငံေရးကုိ ဆက္လက္လႈပ္ရွားေနသည္ကုိလည္း ႀကဳိဆုိပါတယ္။ ကုိသက္ဦးေျပာသလုိ တခုခုကုိ ဖက္ေနေသးတယ္ဆုိတာမ်ဳိးေပါ႔။

ဒါေပမယ့္ အဲဒါက တက႑၊ စြန္႔ခြာသြားစဥ္က လုပ္ရပ္က တက႑ ဆုိတာလည္း အေသအခ်ာ ခြဲျခားေျပာခဲ့ပါတယ္။ လူတေယာက္ဟာ အတိတ္မွာ အမွားေတြ လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ယခု အမွန္ေတြ လုပ္ေနတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အလားတူ အတိတ္တုန္းက အမွန္ေတြ လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ အခုေလာေလာဆယ္မွာ အမွားေတြ လုပ္ေနတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါေသးတယ္။

ဒါေၾကာင့္ “ ဟိုတုန္းကဘာလုပ္လာတယ္ဆိုတာထက္ အခုခ်ိန္မွာ လုပ္ေနတဲ့သူေတြကသာ မလုပ္တဲ့သူေတြထက္ ပိုၿပီး အေရးပါတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ ျငင္းလို႔ မရပါဘူး။ ” ဆုိတဲ့ မငယ္ႏုိင္ရဲ႕ စကားကုိလည္း အႂကြင္းမဲ့ ေထာက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ ဘာမွမလုပ္ေတာ့ဘဲ အတိတ္က လုပ္ခဲ့တာေလးအေပၚမွာ သာယာၿပီး၊ ေရႏွဴးၿပီး အခြင့္သာတုိင္း အသားယူဖုိ႔ ႀကဳိးစားတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိေတာ့ အသိအမွတ္မျပဳတဲ့အျပင္ ႐ႈတ္ခ်လုိပါတယ္။

ေနာက္တခုက မငယ္ႏုိင္ေျပာတဲ့ ဒီမုိကေရစီစနစ္မာွ အယူအဆ အမ်ဳိးမ်ဳိး အဖုံဖုံ ကြဲျပားႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိလည္း လက္ခံပါတယ္။ တေသြးတသံတမိန္႔ဆုိတာ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာပဲ ေဖာ္ေဆာင္လုိ႔ ရတာပါ။ ကြဲလြဲတဲ့၊ မတူညီတဲ့ အယူအဆေတြ အျမင္ေတြကုိ ရန္သူလုိသေဘာမထားပဲ လက္ခံေဆြးေႏြးႏုိင္တဲ့ အေလ့အထတခုကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ထူေထာင္ၾကရမွာပါ။

ဒီလုိမွ မဟုတ္ရင္ ဒီမုိကေရစီအတြက္ အသက္ေပးတုိက္တယ္လည္း ေျပာလားေျပာရဲ႕။ တဖက္မွာလည္း ကုိယ္စီးတဲ့ျမင္းကုိ အထီးမွန္း၊ အမမွန္းမသိ ဆုိတာလုိ အာဏာရွင္အငယ္စားေလးေတြသဖြယ္ အာဏာရွင္အက်င့္စ႐ုိက္ကေလးေတြကုိ ထိန္းသိမ္းေမြးျမဴထားၿပီး အာဏာရွင္လုိ ျပဳမူေနသေရြ႕ေတာ့ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ ေ၀းေနဦးမယ္ဆုိတာ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။

ဦးဂင္ႀကီး said...

Ko Paw ခင္ဗ်ားဟာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္ေနသလား ဟုတ္ၿပီ အခု က်ေနာ္တို႕လဲတတ္ႏိုင္သေလာက္ ဆက္လုပ္ေနၾကတယ္။ ျမန္မာ့အေရးဟာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းနဲ႕ဆိုင္တယ္ ျပည့္ကလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ အရံပဲျဖစ္တယ္ အဓိကအဆံုးအျဖတ္က ျပည္တြင္းမွာပဲရွိတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႕က ႄကြားျခင္လို႕ ဘာလုပ္ခဲတယ္ဆိုတာ ထုတ္ေျပာေနၾကတာမဟုတ္ပါ ခင္ဗ်ားကိုလဲမခ်ိမ္းေျခာက္ပါ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြဘဝအရကိုယ္တိုင္မသိခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြကို ရမ္းမေဝဘန္ပါနဲ႕ လက္ေတြ႕ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာသိတ္အေရးႀကီးတာေပါ႕ အဲ့ဒါမွန္တယ္။ က်ေနာ္တို႕ကသမိုင္းမ်ာကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ဟာကိုအမွန္အတိုင္းေျပာခဲ့ၾကတယ္ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာျဖတ္သန္းမႈသမိုင္းရွိရတယ္ ေျပာလဲေျပာရဲရတယ္ လုပ္ႏိုင္တာလဲဆက္လုပ္ေနရတယ္။ အခုကိစၥက ခင္ဗ်ားနဲ႕ၿပိဳင္ေနတာမဟုတ္ပါ။ ၿပိဳင္စရာလဲမလိုပါ အဓိကကေတာ့ အေျခအေနမွန္ကို လက္ေတြမသိပဲ သိသေယာင္ေယာင္ဝင္ေျပာေနတာက ျပသာနာရွိေနတာပါ။ လူတေယာက္ရဲျဖတ္သန္းမႈသမိုင္းဘယ္ေလာက္ရွိလို႕ သူကဝင္ေျပာေနတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားနဲ႕ပတ္သက္ၿပီးက်ေနာ္တို႕မတြက္တတ္ဘူး။ တတိယႏိုင္ငံမွာ ဆက္လုပ္ႏိုင္တာေလးေတြဆက္လုပ္ေနတယ္။ အရင္ကလဲလုပ္ခဲ့ဘူးတဲ့သမိုင္းရွိတယ္ သူ႕ေပးဆပ္မႈနဲ႕သူေပါ႕ေလ ဒါဆိုလူတေယာက္ရဲ႕ျဖတ္သန္းမႈကိုတြက္လို႕ရမွာပါ။ က်ေနာ္က မခင္မင္းေဇာ္ကို အျပဳသေဘာေဝဘန္တယ္ သေဘာတရားဆိုတာ လက္ေတြနဲ႕ေပါင္းစပ္မွ တိက်တဲ့ အေျဖကိုရတယ္ လက္ေတြမသိရင္ လက္ေတြသိေအာင္ေလ့လာရတယ္ ၿပီးရင္သေဘာတရားနဲ႕ေပါင္းစပ္ရတယ္ ဒါျငင္းမရတဲ့အခ်က္ပဲ။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ၿပီးႏိုင္ငံျခားထြက္သြားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြမွာ ဆက္လုပ္တဲ့သူရွိတယ္ မလုပ္တဲ့သူရွိတယ္ သိမ္းႀကံဳးပီး မေျပာသင့္တာေျပာရင္ စည္းရံုးေရက်တယ္ ဒါေၾကာင့္ေဝဘန္တာ က်ေနာ္တို႕လဲ မခင္မင္းေဇာ္ကို ခင္ဗ်ားထက္မနည္းတဲ့ အသိအမွတ္ျပဳ ခင္မင္မႈရွိတယ္ ခင္ဗ်ားကစကၤာပူကေန ကေနာ္တို႕ကို ေဝဘန္ေနတယ္ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားဒီမိုကေရစီေရးကို ေထာက္ခံတယ္ ေကာင္းတယ္ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္လက္ေတြမသိတဲ့ကိစၥေတြမွာ သိေအာင္အရင္က်ိဳးစားေလ့လာၿပီးမွာ အက်ိဳးရွိတဲ့ဘက္က ေထာက္ျပရတယ္ လက္ေတြဘာမွမသိပဲ ေရာေယာင္ေျပာေနတာမ်ိဳး မလုပ္ပါနဲ႕ေလ။ က်ေနာ္ကေတာ့သိတာ လက္ေတြၾကတာပဲေျပာတယ္ စကၤာပူမွာ ဘယ္သူက အလကား ဘယ္သူကတကယ္လုပ္တာ က်ေနာ္မသိပါ ဒါေၾကာင့္မေျပာပါ။ က်ေနာ္ျဖတ္သန္းခဲ့ဘူးတဲ့ကိစၥဆိုေျပာတယ္ သိမွေျပာတယ္ ဒီေတာ့ ဒီမိုကေရစီရွိတယ္ဆိုတာေျပာၿပီး တျခားသူေတြကိုဆရာလုပ္ဝင္ေျပာေနလို႕ေျပာရတာပဲ အလုပ္တခုဆံုးေအာင္လုပ္တယ္ဆိုတာ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကို ရတဲ့ေနရာကဖ်က္သိမ္းဘို႕က်ိဳးစားတာပဲ အရင္တုန္းက လက္နက္ကိုင္တိုက္ႏိုင္လို႕တိုက္တယ္ အခုမတိုက္ႏိုင္ေတာ့ စစ္အုပ္စုဆန္႕က်င္ေရးလုပ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္တယ္ ဒါေပမဲ့ လုပ္ႏိုင္တာထက္ပိုမေျပာဘူး ခင္ဗ်ားအခုဝင္ေျပာေနတဲ့ကိစၥက က်ေနာ္တို႕ကိုယ္တိုင္ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ သမိုင္းကိစၥေတြ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားဘယ္ေလာက္လုပ္ခဲ့သလဲလို႕ေျပာရတာ ခင္ဗ်ားလုပ္ခဲ့တာနဲ႔က်ေနာ္လုပ္ခဲ့တာတူျခင္မွတူမယ္ ဒါကအေရးမႀကီးပါ သူလုပ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္ႀကတာပဲ။ ကိုယ္မသိတဲ့ သမိုင္းကို ဝင္ေျပာေနတာမေကာင္းတဲ့အခ်က္ပဲ ေအဘီအေၾကာင္းတကယ္သိရင္ ေျပာ ေအဘီသမိုင္းကို ဝင္ေျပာ ေမးခြန္းထုတ္လာရင္လဲ အာမခံေျဖရွင္းရမယ္။

Unknown said...

ကိုေပါ
မင္းဟာ ကိုယ္တိုင္လည္း ဘာမွမလုပ္ဖူးပဲနဲ႕ ေနရာတကာ ဆရာ၀င္လုပ္ေနပါ့လား
မင္းေျပာသလိုဆိုရင္ မင္း ၾကက္သီး တျဖန္းျဖန္းထေအာင္ အားက်အတုယူေနတဲ့ ဆရာဦးတင့္ေဇာ္အေၾကာင္းကို မခင္မင္းေဇာ္ေတာင္ အေသအခ် မသိေသးပါဘူး။ ေသခ်ာသိတဲ့လူေတြကို ေမးၾကည့္ပါဦး ဗိုလ္မွဴးၾကီးစိန္ျမနဲ႕ PDF ကရဲေဘာ္ေတြကို ေတာထဲထားခဲ့ျပီး သူကေတာ့ ဘာလို႕ ျမိဳ႕တက္သြားသလဲလို႕ ေနာက္ျပီးေတာ့ မင္းေျပာသလိုမ်ိဳး (အခုအခ်ိန္မွာ ဘာမွမလုပ္ေတာ့ဘဲ အတိတ္က လုပ္ခဲ့တာေလးအေပၚမွာ သာယာၿပီး၊ ေရႏွဴးၿပီး အခြင့္သ ာတုိင္း အသားယူဖုိ႔ ႀကဳိးစားတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိေတာ့ အသိအမွတ္မျပဳတဲ့အျပင္ ႐ႈတ္ခ်လုိပါတယ္) ဦးတင့္ေဇာ္ကိုလည္း အတိိတ္က ကၽြန္းတိုက္ပြဲမွာ လုပ္ခဲ့တာေလးအေပၚမွာ သာယာၿပီး၊ ေရႏွဴးၿပီး အခြင့္သာတုိင္း စာေတြေရးျပီး အသားယူဖုိ႔ ႀကဳိးစားတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိေတာ့ အသိအမွတ္မျပဳတဲ့အျပင္ ႐ႈတ္ခ်လုိပါတယ္လို႕ မင္းေျပာပါလား။ ျပီးေတာ့ သူ ေထာင္က်ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ေရးေနတဲ့ မခင္မင္းေဇာ္ကိုလည္း အတိတ္က လုပ္ခဲ့တာေလးအေပၚမွာ သာယာၿပီး၊ ေရႏွဴးၿပီး အခြင့္သာတုိင္း အသားယူဖုိ႔ ႀကဳိးစားတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိေတာ့ အသိအမွတ္မျပဳတဲ့အျပင္ ႐ႈတ္ခ်လုိပါတယ္ လို႕ မင္းေျပာပါလား။ မင္းဟာက ဘယ္သူက ဘာမွန္း သိတာမဟုတ္ပဲ ဆရာၾကီးေနရာတကာ ၀င္လုပ္ေနတာပဲ မခင္မင္းေဇာ္အေၾကာင္းေတာင္ မင္းက ဘယ္ေလာက္သိလို႕လဲ ေနာက္တခုက တကယ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြက သူတို႕ ဘာလုပ္ေနတယ္ မေျပာၾကဘူးကြ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ေနတာပဲ တတိယႏိုင္ငံေနေန ဘယ္မွာေနေန လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ေနၾကတာပဲ လုပ္ႏိုင္တာ လုပ္ေနၾကတာပဲ တတိယႏိုင္ငံေရာက္သြားေပမဲ့့ စိတ္ဓါတ္ရွိေနေသးတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြက အမ်ားစုကြ တတ္ႏိုင္တာေတြ ဆက္လုပ္ေနတာပါ အနည္းစုေလာက္ပဲ ဘာမွ မလုပ္ၾကတာ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ကြာ ကိုယ္ျဖတ္သန္းလာရတဲ့ ဘ၀မ်ိဳးကို တျခားလူေတြ မျဖတ္သန္းေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေစတနာမ်ိဳးနဲ႕ က်န္တဲ့သူေတြကို ဒီကေန႕အထိ တတ္ႏိုင္သမွ် ေထာက္ပံ့ေနၾကေသးတယ္ ဒါဟာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ ရွိေနလို႕ လုပ္ေနၾကတာပဲ မင္းအတြက္ကေတာ့ ၀င္ျပီး ဆရာလုပ္ရံုပဲဆိုေတာ့ လြယ္ပါတယ္ ငရုတ္သီးနဲ႕ ဆားကို ဟင္းလုပ္စားျပီး အသက္နဲ႕ ရင္းရတဲ့ေန႕ေတြကို မၾကံဳဘူးေတာ့ ဘယ္သိမလဲကြ မင္းအေဖအေမေသတာကို မင္းကိုယ္တိုင္ၾကံဳမွ အေဖအေမေသရင္ ဘယ္လိုခံစားရမယ္ဆိုတာ မင္းသိမွာပါ မင္းကိုယ္တိုင္ေထာင္က်ဖူးမွ ေထာင္က်တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုအရသာ ရွိတယ္ဆိုတာ မင္းသိမွာပါ ခုေတာ့ မင္းက ထလရ နားရင္းရိုက္တာကိုလည္း တခ်က္ေတာင္ မခံဖူးဘူး လက္ထိပ္ခတ္ၾကိဳးတုပ္တာလည္း မခံဖူးဘူး ဆိုေတာ့ ဒီလိုခံရတဲ့လူမ်ိဳးေတြေနရာမွာ ၀င္မစဥ္းစားတတ္တာ သိပ္ေတာ့လည္း မထူးဆန္းပါဘူး မင္းလို စကၤာပူမွာ ေနျပီးေတာ့ ဘာအႏၱရာယ္မွ မရွိတဲ့ အမည္ခံႏိုင္ငံေရး လုပ္ေနတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ဗမာျပည္ တျပည္လံုးလာျပီး ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ လုပ္ၾကမွာပါ
ေအးတကယ္ေတာ့လည္း မင္းတို႕လို ရာသီဥတုသာယာမွ မိုးရြာမွ ထေအာ္တဲ့ ဖားေတြ မ်ားေနလို႕ ေတာ္လွန္ေရး ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ေပါေတာေတာ ျဖစ္ေနတာ တခုေတာ့ ထပ္ေျပာခ်င္ေသးပါတယ္ မခင္မင္းေဇာ္ အေၾကာင္းကိုလည္း မင္းကိုယ္တိုင္ ေလ့လာလိုက္ပါဦး ေနရာတကာပါတဲ့ ေနရာတကာ ဆရာလုပ္ ေနရာတကာ ဖင္ပိတ္ျငင္းေနတဲ့ မင္းလိုေကာင္မ်ိဳးကိုေတာ့ ကခ်င္မွာ လွီးသလို ၀ါးေၾကာနဲ႕ပဲလည္လွီးခ်င္တယ္ မင္းလိုေကာင္မ်ိဳးအတြက္ ငါတို႕ အာဏာရွင္လုပ္မယ္ ဒါမွ က်န္တဲ့လူေတြ မ်က္ေစ့ေအးနားေအး ေနရမွာ

ကုိေပါ said...

ဦးဂင္ႀကီးေျပာတဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအတြက္ အဓိက အဆုံးအျဖတ္က ျပည္တြင္းမွာပဲ ရွိတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ က်ေနာ္လည္း သေဘာတူပါတယ္။ မကြဲလြဲပါဘူး။ ျပည္ပကေန ေထာက္ကူပံ့ပုိးေပးႏုိင္႐ုံ၊ ျဖည့္ဆည့္ေပးႏုိင္႐ုံပဲ တတ္ႏုိင္ၾကတယ္ဆုိတာလည္း အမွန္ပဲ။ က်ေနာ္လည္း အဲသလုိပဲ ခံယူပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဦးဂင္ႀကီးေျပာတဲ့ “မသိရင္ ၀င္မေျပာနဲ႔” ဆုိတာကေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူးဗ်ာ။ အဲဒါဆုိ နအဖ ကလည္း ေျပာမွာေပါ႔ဗ်။ မင္းတုိ႔ျဖင့္ အစုိးရ တခါမွလည္း မလုပ္ဘူးဘဲနဲ႔….. မင္တုိ႔ မသိရင္ ၀င္မေျပာနဲ႔ ဆုိတာမ်ဳိး နအဖကလည္း ေျပာလာလိမ့္မယ္။ ကုိယ္တုိင္မေတြ႕ႀကဳံဖူးေသာ္လည္း ေဘးလူအေနနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေ၀ဖန္ ေမးခြန္းထုတ္လုိ႔ရတာပဲ။ အထူးသျဖင့္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံအေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥေတြမွာေပါ႔။ အဲဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္တဲ့ႏုိင္ငံေတြမွာ အတုိက္အခံႏုိင္ငံေရးသမားေတြဆုိတာ လုိအပ္လာတာေပါ႔။

တကယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ မသိေသးဘူးဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔အေနနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ သိေအာင္ ေျပာပုိင္ခြင့္ရွိတာပဲ မဟုတ္ဘူးမဟုတ္လား။ က်ေနာ္တုိ႔ ေထာက္ျပတဲ့အခ်က္ဟာ လြဲမွားေနတယ္ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔အေနနဲ႔ အခ်က္အလက္နဲ႔တကြ လြတ္လပ္စြာ ျပန္လည္ ေျဖရွင္းခြင့္ရွိတာပဲ မဟုတ္လား။ အဲသည္လုိ အေျခအေနရွိပါလ်က္ ၀င္မေျပာနဲ႔ဆုိတာမ်ဳိးကက်ေတာ့ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိပုိင္ခြင့္ကုိ ပိတ္ပင္ရာ မက်ဘူးလားဗ်ာ။ ေနာက္တခုက ေ၀ဖန္မႈကုိ ပိတ္ပင္ရာမက်ဘူးလား။ နအဖ စာေပစိစစ္ေရးရဲ႕ လုပ္ရပ္နဲ႔ ဘာမ်ားထူးေသးလုိ႔လဲ။ က်ေနာ္ေ၀ဖန္တာ အသုံးမက်ရင္ က်ေနာ့္ဘာသာ ေျမာင္းထဲကုိ အလုိလုိ ေရာက္သြားမွာေပါ႔ဗ်ာ။ မေျပာရဘူးလုိ႔ ပိတ္ဖုိ႔ ႀကဳိးစားတာကေတာ့ နည္းလမ္းမမွန္ေသးပါဘူး။

ေနာက္ ဆရာႀကီးလုပ္တယ္ဆုိတဲ့ ကိစၥ။ လူတေယာက္ဟာ သူ႕အျမင္ကုိ သူ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပတာနဲ႔ ဆရာႀကီးလုပ္တယ္လုိ႔ ယူဆစရာလားဗ်ာ။ ဆရာႀကီးလုပ္တယ္ဆုိရေအာင္ က်ေနာ္က က်ေနာ့္အျမင္ကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ အတင္းအၾကပ္ ႀကိမ္နဲ႔ရြယ္ၿပီး လက္ခံခုိင္းေနတာမွ မဟုတ္တာပဲကလား။ က်ေနာ့္အျမင္ကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ လက္ခံခ်င္မွ ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူးလား။

တကယ္တမ္း ေျပာရရင္ က်ေနာ္ေရးတဲ့ ကြန္မင့္ေတြမွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကြန္မင့္ေတြမွာလုိ “ဒီလုိမေရးသင့္ဘူး၊ ဟုိလုိမေရးသင့္ဘူး၊ ဟုိလုိ ဒီလုိ မေျပာသင့္ဘူး” စတဲ့ ပိတ္ပင္တားဆီးမႈေတြ မပါသလုိ ဖိအားေပးတဲ့ သေဘာေတြ လုံး၀မပါဘူး။ အမွန္ေတာ့ အဲသည္လုိ လူတေယာက္ရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚ ေရးသားပုိင္ခြင့္ လာေရာက္ကန္႔သတ္ေနတာကမွ ဆရာႀကီးလုပ္ရာက်တဲ့ လုပ္ရပ္ မျဖစ္ေပဘူးလားဗ်ာ။

ခင္ဗ်ားတုိ႔ ညီၫြတ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵထက္မနည္း ညီၫြတ္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ က်ေနာ့္မွာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ႀကီးတခုလုံးကုိ ေျပာင္းလဲတဲ့ေနရာမွာ တဦးတေယာက္၊ တစုတဖြဲ႕အားနဲ႔ ေျပာင္းလဲလုိ႔ မရႏုိင္ဘူး၊ လူအမ်ားရဲ႕ ပါ၀င္မႈရွိရမယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ နားလည္သလုိ က်ေနာ္လည္း သေဘာေပါက္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ နအဖကုိပဲ ေကာ္ဆဲေနၿပီး ကုိယ့္လူအခ်င္းခ်င္းက်ေတာ့ ညီၫြတ္ေရးပ်က္ျပားမွာစုိးလုိ႔ မဟုတ္တာေတြ႕ရင္ေတာင္ မေ၀ဖန္ရဘူး၊ အျမင္မတူရင္ေတာင္ တင္ျပလုိ႔မရဘူး ဆုိတာမ်ဳိးကေတာ့ နည္းလမ္းမမွန္ေသးဘူးလုိ႔ ျမင္တယ္ဗ်ာ။ တကယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေ၀ဖန္လုိ႔လည္း ရန္သူေတြလုိ မုန္းတီးမသြားၾကဘူးဆုိရင္ အဲသလုိ ညီၫြတ္ေရးမ်ဳိးကမွ တာရွည္ခံတဲ့ ညီၫြတ္ေရး၊ စစ္မွန္တဲ့ ညီၫြတ္ေရး မျဖစ္ေပဘူးလား။

အခုေတာ့ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္းကုိ ေ၀ဖန္မယ္လုိ႔ ပါးစပ္ဟလုိက္တာ၊ မတူညီတဲ့ အယူအဆတခုကုိ ထုတ္ေဖာ္ဖုိ႔ ပါးစပ္ဟလုိက္တာနဲ႔ ၀ုိင္းအာၿပီး ထုိးႏွက္ၾကတာမ်ဳိးဆုိေတာ့ ေ၀ဖန္မယ့္လူက ေျပာခ်င္ေသာ္လည္း ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ေရငုံႏႈတ္ပိတ္သြားၾကေတာ့ အဆုံးသတ္မွာ အတင္းဆြဲေစ့ထားတဲ့ ညီၫြတ္ေရးမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ႔။ အဲလုိ ညီၫြတ္ေရးမ်ဳိးနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ၾကာရွည္ ခရီးဆက္ႏုိင္မယ္လုိ႔ ထင္ပါသလဲ။

ၫြန္႔ကုိ ေျပာခ်င္တာက….က်ဳပ္ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထတယ္ဆုိတာက ကၽြန္းတုိက္ပြဲကုိ ၾကက္သီးထတာပါ။ ဦးတင့္ေဇာ္အေၾကာင္းကုိ က်ေနာ္မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပုိ႔စ္အရကေတာ့ သူဟာ ကၽြန္းတုိက္ပြဲကုိ စြန္႔ခြာသြားခဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ အဲသည္အတြက္ ေလးစားတယ္။ အဲသည္တုန္းက ကၽြန္းတုိက္ပြဲကေန ထြက္သြားသူကလည္း ေနာက္ပုိင္းမွာ သူမွားပါတယ္ဆုိၿပီး ၀န္ခ် ေတာင္းပန္ရဲတဲ့ စိတ္ဓါတ္ရွိတယ္။ အဲဒါေတြကုိ ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထတာပါ။

မခင္မင္းေဇာ္အေၾကာင္းလည္း က်ေနာ္သိပ္မသိပါဘူး။ ဒီဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ သူေရးျပသေလာက္ပဲ သိတာပါ။ အဲဒါက သိပ္အေရးမႀကီးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူတေယာက္ရဲ႕ ခံယူခ်က္ကုိ သူေရးတဲ့ စာေတြကေန ၾကည့္ၿပီး ခန္႔မွန္းႏုိင္ပါတယ္ေလ။ မခင္မင္းေဇာ္ အတိတ္က ဘာလုပ္ခဲ့တယ္ဆုိတာထက္ အခုေလာေလာဆယ္ သူဘယ္ဖက္က ရပ္တည္ေနသလဲ၊ သူ႕ယုံၾကည္ခ်က္က ဘာလဲဆုိတာပဲ က်ေနာ္စိတ္၀င္စားတယ္။

ဦးတင့္ေဇာ္တုိ႔၊ မခင္မင္းေဇာ္တုိ႔ ဘာမွမလုပ္ပဲ ေခ်းေျခာက္ေရႏွဴးတာဆုိရင္ေတာ့ သူတုိ႔လည္း ပါတာေပါ႔ဗ်ာ။ က်ေနာ္ေျပာတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔မွ ေျပာတာမဟုတ္။ အားလုံးကုိ ၿခဳံၿပီး ေယဘူယ်ေျပာလုိက္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ေယဘူယ်ေျပာသမွ်ကုိ ကုိယ့္ကုိယ္ေျပာတယ္ပဲ ထင္ထင္ေနေတာ့ ခက္တာေပါ႔ဗ်။

ခင္ဗ်ားအပါအ၀င္ က်န္တဲ့ တတိယႏုိင္ငံကုိ ေရာက္သြားၾကသူေတြ အမ်ားစုဟာ…. ခင္ဗ်ားအေျပာအရ က်န္ခဲ့သူေတြကုိ ဆက္ၾကည့္ေနတာဆုိတာ ၾကားရလုိ႔ ၀မ္းသာပါတယ္။ ဒါဆုိရင္လည္း ခင္ဗ်ားက ဒီပုိ႔စ္မွာ ၾကားက မဆီမဆုိင္ ဘာ၀င္နာေနစရာ လုိသလဲဗ်။ အေနသာႀကီးပဲ။ မလုပ္တဲ့လူေတြ နာၾကေပလိမ့္မေပါ႔။ သူေရးတာလည္း မလုပ္တဲ့လူေတြကုိ ဦးတည္ေရးတာပဲ။ တုိက္ပြဲကုိ စြန္႔ခြာသြားတဲ့ လုပ္ရပ္ကေတာ့ သူေမးခြန္းထုတ္ခ်င္တာ ဘာဆန္းလဲ။ က်ဳပ္လဲ သိခ်င္တာပဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေျဖႏုိင္ရင္ ေျဖေပါ႔။ မေျဖခ်င္လုိ႔ တိတ္တိတ္ေလး ေနခ်င္လည္း ရတာပဲဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ လြတ္လပ္ခြင့္ပဲ။

ေနာက္တခု ခင္ဗ်ားကို ေျပာခ်င္တာက အာဏာရွင္စနစ္ဆုိတာ လူအမ်ားအေပၚမွာ ဖိႏွိပ္ရက္စက္ ျပဳမူက်င့္ႀကံေနမွ အာဏာရွင္စနစ္မဟုတ္ဘူး။ အျပစ္မရွိတဲ့ လူတဦးတေယာက္အေပၚမွာ သူ႕ရဲ႕ “အသက္ရွင္သန္ပုိင္ခြင့္၊ သူ႕ၾကမၼာသူဖန္တီးပုိင္ခြင့္နဲ႔ လြတ္လပ္ခြင့္”ေတြကုိ ထိပါးခ်ဳိးဖ်က္ရင္လည္း ခင္ဗ်ားဟာ အာဏာရွင္အေသးစားကေလး၊ လူ႕အခြင့္အေရးကို မေလးစားသူ အေသးစားကေလး ျဖစ္ေနဦးမွာပဲ။ အဲလုိလူမ်ဳိး အာဏာရလာရင္ ငါနဲ႔မတူ ငါ႔ရန္သူဆုိၿပီး အာဏာရွင္အႀကီးစားႀကီးျဖစ္လာတတ္တယ္။ (နအဖ ထက္ေတာင္ ပုိဆုိးရင္ ဆုိးဦးမယ္။ ဘယ္သူေျပာႏုိင္မလဲ။)

က်ဳပ္ကုိ လူေတာင္မျမင္ဖူးေသးဘဲ ဒီေလာက္ အၿငဳိးထားၿပီး လုပ္ခ်င္စိတ္ရွိေနေသးသေရြ႕ ခင္ဗ်ားအာဏာရလာရင္ ခင္ဗ်ားအေပၚ ေ၀ဖန္သူမွန္သမွ်ကုိ ၀ါးေၾကာ နဲ႔ လည္လွီးခ်င္တယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားမွာ ျဖစ္လာဦးမွာ အေသအခ်ာပဲ။ အခုေတာင္ မုန္႔ဆီေၾကာ္က ဘယ္မွာမွန္းမသိေသးဘူး။ အာဏာရွင္စ႐ုိက္က ထထၿပီး ဇာတိျပေနတယ္။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားေျပာဆုိေနပုံက ၀ါးရင္းတုတ္ကုိင္ၿပီး အၾကမ္းဖက္ခ်င္တဲ့ စြမ္းအားရွင္နဲ႔ ဘာမွ မျခားေတာ့ဘူး။

ခင္ဗ်ားဟာ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရးကုိ တကယ္ျမတ္ႏုိးတယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကို ဆင္ျခင္ႏုိင္ေအာင္၊ အေျပာနဲ႔အလုပ္ညီေအာင္ေနတတ္ေစဖုိ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္မံသတိေပးလုိက္ပါတယ္။ လူဆုိတာ ကုိယ့္သမုိင္းေၾကာင္းကုိယ္ေရးေနတာမုိ႔ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ဆင္ျခင္ႏုိင္ေအာင္ပါ။

ခင္မင္းေဇာ္ said...

ညြန္႕ ….
ေခါင္းေဆာင္ေတြကို မႀကိဳက္လို႕ စြန္႕ခြာခဲ့တယ္ ဆုိတာ ေျပာျပလို႕ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကို ဘာ့ေၾကာင့္ ျဖဳတ္မခ်ႏုိင္တာလဲ ဆိုတာလဲ ထပ္မံစဥ္းစားရပါ့မယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆို ဒီဖက္က အဖြဲ႕ေတြက ကိုယ္စားလွယ္ကို အဆင့္ဆင့္ေရြးခ်ယ္တဲ့ စနစ္နဲ႕ ခန္႕ထားတာလို႕ သိထားေတာ့ အံ့ၾသမိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ ေခါင္းေဆာင္ေတြေၾကာင့္ ဒီအလုပ္ေတြကို လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ပဲ ဘာ့ေၾကာင့္ ကိုယ္ယံုၾကည္တဲ့ အလုပ္ကို သူတို႕ေၾကာင့္ စြန္႕လႊတ္ခဲ့ရတာပါလိမ့္လုိ႕လဲ ထပ္စဥ္းစားမိေတာ့တယ္။ ဒါဆုိ က်န္ရစ္ခဲ့သူေတြကလဲ မေကာင္းသူေတြနဲ႕ တူတူပဲ ျဖစ္ေနလို႕လား။ ဒီမေကာင္းဘူးလို႕ ေျပာခဲ့တဲ့အဖြဲ႕ကိုေရာ ဘာ့ေၾကာင့္ ေထာက္ပံ့ေနေသးလဲ လို႕လဲ ေမးခ်င္လာျပန္ပါတယ္။ ေနာက္ ဒီေနရာကေန က်မေျပာရင္ ေအဘီအဖြဲ႕၀င္ ေဟာင္းေတြ လွဴတဲ့ေငြကိုေတာ့ လက္ခံျပီး ဒီလူေတြကို ေစာ္ကားေနသလိုမ်ိဳး ေရးေနတာကေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးထင္တယ္။ ဆိုတဲ့ စာသားကေတာ့ က်မနဲ႕ ဘာမွမဆုိင္ဘူး ထင္ပါတယ္။ က်မေအဘီအဖြဲ႕၀င္မဟုတ္သလို ေအဘီ ဘ႑ာေရးမႈးလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီေငြကို က်မလက္ခံတာလဲ မဟုတ္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်မေရးတဲ့က်မအေတြးေတြကိုေတာ့ လာတားလို႕ ရမယ္ မဟုတ္ပါ။ ေနာက္ က်မခုေတြ႕ရသေလာက္မွာေတာ့ တုိက္ပြဲမွာ ဒဏ္ရာရတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြကို သုေတသနလို တာ၀န္ေတြ ေပးထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဖြဲ႕အစည္းက တာ၀န္မယူဘူး ဆုိတာကေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ထင္ပါတယ္။ ျဖစ္ခဲ့ရင္လဲ ဒါမ်ိဳးကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးသင့္တာပဲ မဟုတ္ပါလား။

ေနာက္ ညြန္႕ရဲ႕ ဒုတိယ ေကာမန္႕မွာေတာ့ ခပ္ရိုင္းရုိင္း ေရးထားတာ ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ဒီလိုလူမ်ိဳး မို႕ ထြက္သြားရတာလားလို႕လဲ ထပ္မံေတြးမိလိုက္ရျပန္ပါတယ္။ က်မတို႕ဟာ ကိုယ့္အယူအဆေတြ ကို ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ယဥ္ေက်းသင့္တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ရန္ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။

ကိုဂင္ႀကီး..
တတိယႏိုင္ငံကို ဘာ့ေၾကာင့္ သြားရတယ ္ဆုိတာကို ဘာမွ ျပန္မေျပာေပမယ့္ တတိယႏုိင္ငံမွာ လက္နက္ခ်သြားသူေတြလို႕ေျပာေတာ့စိတ္မေကာင္းဘူး ဆုိတာ က်မေတာ့ နားမလည္ဘူး။ တခ်ိဳ႕က လက္နက္ခ်ယံုေတာင္မကပဲ ဒူးပါ ေထာက္သြားခဲ့တာပါ။ ဒါဟာလဲ အမွန္တကယ္ ရွိေနတာပဲ။ အဲဒီလူေတြကို ဒီလိုေျပာလို႕ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ က်မက ေတာင္းပန္စရာမလိုပါ။ ေနာက္ က်မ ဒီပို႕စ္မွာ အဓိက ရည္ရြယ္တာက တစံုတေယာက္မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ ႏုိင္ငံေရးကို မသိ ၊ေတာ္လွန္ေရးကို မသိ မလုပ္ဖူးတဲ့ လူေတြကုိလဲ ရည္ရြယ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ္တုိင္ ေတာ္လွန္ေရးထဲ၀င္ စစ္အာဏာရွင္ကို ဆန္႕က်င္ခဲ့ဘူးၿပီးမွ ခု ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕အစည္း (သို႕) အလုပ္ေတြကေန စြန္႕ခြာ ထြက္သြားသူေတြကို ေရးတာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီလိုလူေတြကို စည္းရံုးေရး ဆင္းစရာ မလိုပါဘူး။ အားလံုးက ခုပို႕စ္ေတြမွာ လာေရးၾကသလို သိၾကၿပီးသားခ်ည္းပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘာ့ေၾကာင့္ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္ကို စြန္႕ခြာခဲ့တယ္ ဆုိတာကို မေျပာႏုိင္ရင္လဲ ကိုယ့္အခြင့္အေရးပဲ မဟုတ္လား မေျပာပဲေနလို႕ရပါတယ္။
ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေရာက္ လုပ္ေနဖို႕ လိုအပ္တယ ္ဆုိေပမယ့္ အရင္ ၁၀ပိသာထမ္းတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ေနရင္း ဘာ့ေၾကာင့္ တစ္ပိသာပဲ ထမ္းေတာ့တာလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ သိခ်င္တာ လူသားပီသမယ္ ထင္ပါတယ္။

ဦးရဲေသြး…
ဒီဗြီဘီဟာ က်မကို အလုပ္မလုပ္ႏုိင္ပဲနဲ႕ ကိုမင္းေဇာ္ေၾကာင့္ ခန္႕တယ္ ထင္ရင္ မွားပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ က်မ မဲေဆာက္မွာ ေရကန္အသင့္ ေနႏုိင္တယ္ ဆုိရင္ ဦးရဲေသြးကေရာ အဲလို ေရကန္အသင့္ရွိတဲ့ ေနရာမွာေတာင္ မေနႏုိင္ပဲ ဘာ့ေၾကာင့္မိသားစုပါ ေခၚၿပီး တတိယႏုိင္ငံထိ ခရီးဆက္ခဲ့ရတာလဲ။ ထုိင္းထဲထိ နအဖက လိုက္ဖမ္းမွာ စုိးလို႕လား။
ေနာက ္က်မေျပာထားတဲ့ အနိမ့္ဆံုး သံရံုးေရွ႕ဆႏၵျပလို႕ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အနိမ့္ဆံုးထက္ တဆင့္တက္ၿပီး လႈေနပါတယ္ ဆိုသူေတြကို က်မမေျပာပါ။ ဒုကၡသည္အျဖစ္ သြားခဲ့ၿပီး ကိုယ့္ရတဲ့လုပ္ခရဲ႕ အပံုတေထာင္ပံု တပံုေလာက္ကို တႏွစ္တခါ လႈေနပါတယ္ ဆုိရင္ေတာ့လဲ မေျပာလိုေတာ့ပါ။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတာ လူမႈေရး လုပ္ေနတာလို႕ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆက္လက္အားတင္းႏိုင္ပါတယ္။ ေစတနာက အဓိကကိုး။

မငယ္ႏုိင္…. က်မဟာ ေအဘီက ရဲေဘာ္ကို ယူမွ ႏုိင္ငံေရးနဲ႕ ထိေတြ႕မိသူ၊ အာဏာရွင္ ဆန္႕က်င္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြနဲ႕ ထိေတြ႕ရသူမဟုတ္ပါ။ က်မ အစကတည္းက ယံုၾကည္စြာ လုပ္လာတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းရွိၿပီးသားပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်မ ေအဘီရဲေဘာ္ယူေပမယ့္ ေအဘီတပ္ထဲထိ လိုက္မေနပဲ မူလလုပ္ခဲ့ၿပီးသား အဖြဲ႕အစည္းမွာပဲ ဆက္သြယ္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီက ေစာင့္ၾကည့္ကာလအတြင္းမွာ အဖြဲ႕အစည္းက ေပးအပ္မယ့္တာ၀န္ကို ေမွ်ာ္ရင္း ဒီအလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ကာလက ၃ ႏွစ္ၾကာပါတယ္။က်မ အဖြဲ႕အစည္းက တာ၀န္မေပးအပ္ခင္မွာပဲ က်မ မီဒီယာ ေလာကမွာ အေျခက်ေနၿပီမို႕ အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ သာမန္အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ပဲ ရပ္တည္ေနပါေတာ့တယ္။ က်မ ဒီဖက္ ထြက္မလာခင္ကတည္းက ဒီဖက္က လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက က်မကိုသိပါတယ္။ အဲဒါ က်မေယာက္်ားေၾကာင့္ မဟုတ္ပါ။ က်မရဲ႕ ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈေတြေၾကာင့္ပါ။ ဘာေတြ လုပ္တယ္ ဆိုတာကေတာ့ တြဲလုပ္ဖူးသူေတြ အကုန္သိပါတယ္။ ကိုယ္စိုက္တဲ့အပင္ကို ကုိယ္ရိတ္သိမ္းတယ္ ဆုိတယ္ မဟုတ္ပါလား။

ဇစ္ဖြာ…
ဘယ္နဲ႕ေလွာ္သူကို ညာနဲ႕ေလွာ္လို႕ ေျပာေနတဲ့ ပို႕စ္မဟုတ္ပါ။ ေလွာ္ေနရင္း တက္ခ်သြားတဲ့ လူေတြကို သူတုိ႕ဘာ့ေၾကာင့္တက္ ခ်သြားတာလဲ ဆုိတာ ေမးတာပါ။ ကိုယ္သိခ်င္သလို ကိုယ့္လိုသိခ်င္သူေတြ ၊ ဒီေခတ္ရဲ႕ လက္ေတြ႕ဘ၀ေတြကို သိေစခ်င္သူေတြ သိႏုိင္ဖို႕ လိုမယ္ ထင္လို႕ ေရးတာပါ။ အဖြဲ႕အစည္းကို ေ၀ဖန္မယ္။ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေ၀ဖန္တာေတြကို ေၾကာက္ေနဖို႕ မလိုပါ။ ဒါဟာ လက္ေတြ႕ လုပ္လာသူေတြ သိရတဲ့ အခ်က္ေတြမို႕ စဥ္းစားဖို႕ အဖိုးတန္အခ်က္ေတြပဲ မဟုတ္လား။ ဒါဟာ လ်ိဳ႕၀ွက္ထားရမယ့္ တရားေတြမွမဟုတ္တာ။ အေ၀ဖန္ခံရတဲ့အဖြဲ႕အစည္းအေနနဲ႕ နည္းလမ္းေတြျပဳျပင္မႈေတြ ရွိလာရင္ အျမတ္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႕ လုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္တခုကို တျခားလူေတြေၾကာင့္ စြန္႕ခဲ့တယ္ ဆုိလာတာေတြ ဖတ္ရေတာ့ အံ့ၾသမိပါတယ္။ က်မ ေတြးထင္မိတုန္းက ဒုကၡဆင္းရဲေတြ မခံႏုိင္လို႕ ၊ ဒါမွမဟုတ္လဲ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို မယံုၾကည္လို႕ လား။ေနာက္ဆံုး လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္က မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့လို႕လား။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ႕ လမ္းစဥ္မွားေနလို႕လား။ အဖြဲ႕အစည္းတခုလံုးက လူေတြ မွားေနလို႕လား စသျဖင့္ အက်ိဳးနဲ႕အေၾကာင္းေဆြးေႏြးႏုိင္မယ္ လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့တာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္လဲ အေနာနီးမတ္ကို က်မ ဖြင့္ထားေပးတာပါ။ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္အရ ေရြးခ်ယ္သြားတာကို က်မ မကန္႕ကြတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခု ဖတ္ရသမွ်ေတာ့ အဲဒီလို ေရြးခ်ယ္သြားတာမွာ သူမ်ားေၾကာင့္လို႕ လက္ညိႈးထိုးသူမ်ားကိုသာ က်မက မေလးစားႏုိင္ေတာ့တာပါ။

အေနာနီးမတ္ ၀မ္း
လူတိုင္းက ငါဆိုတာ ရွိပါတယ္။ ရဟႏၱာ မျဖစ္ေသးသ၍ ေပါ့။ သာမန္လူေတြက ငါမရွိဘူးဆိုရင္ လိမ္ညာတာပါပဲ။

အေနာနီးမတ္ တူး
အိုးေ၀ေအာင္ရဲ႕ ပို႕စ္ထဲက သေဘာတရားကို သေဘာတူပါတယ္။ သူက အေသးစိတ္ခြဲျပထာတာပဲ။ သူေရးထားတဲ့ ဒီစာသားကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်စရာပါ။ က်မသာဆုိ အဲဒီေလာက္ ေရးႏုိင္မယ္ မထင္ပါ။ ကိုယ့္လူခ်င္းခ်င္း အားနာေနမိလို႕ေလ။

သုိ ့ေသာ္ခုိလွ ုံခြင့္ေလွ်ာက္ႀကသူမ်ား ခုိလွဳံခြင့္ရရွိျပီးကာမွ ႏုိင္ငံေရး မလုပ္ေတာ့ဘဲ၊ ေရာက္ရာႏုိင္ငံမ်ားတြင္မိမိတုိ ့မိသားစု တကြက္ ေကာင္းစားေရးျဖစ္သည့္ စီးပြားေရးေသာ္လည္းေကာင္း ။ လုပ္သြားႀကလွ်င္ေတာ့ /လုပ္ေနႀကလွ်င္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္ အသုိင္းအ၀ုိင္းက လုံး၀ခြင့္္လႊႊတ္မည္မဟုတ္ေပ ။သိကၡာက်စရာ လုပ္ရပ္အျဖစ္သာရွဳံခ်ႀကေပလိမ့္မည္။

တကယ္က ခုပို႕စ္က လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ၿပီးမွ စြန္႕သြားသူေတြကို အဓိက ေမးထားတာပါ။ မစြန္႕ဘူးလို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခံယူရင္ ေျဖစရာမလိုပါ။

Anonymous said...

Hello Ma Khin Min Zaw,

I really thank for this post.

Nanda said...

အလြန္မွသင္႔ၿမတ္လွတဲ႔ ပို႔စ္ပါ။ ေမးသင္႔တာကိုေမးတယ္။ ေၿဖတဲ႔သူေတြက ရင္႔က်က္စြာ၊ နားလည္မႈရိွစြာနဲ႔ ၿပန္ေၿဖတာကိုပဲ သာမန္စာဖတ္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။ မူ၀ါဒပိုင္းဆိုင္ရာ၊ ယံုႀကည္မႈပိုင္းဆိုင္ရာ နဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔ စကားေတြေၿပာႀကေႀကးဆိုရင္ တကယ္ကို ယံုႀကည္ရာအတြက္ အလံုးစံုစေတးၿပီးလုပ္ခဲ႔ႀကပါတယ္ဆိုသူေတြေရာ။ ဒီေလာက္ေတာ႔ မစေတးခဲ႔ရပါဘူး ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ ကိုယ္႔ဟာနဲ႔ကုိယ္လုပ္ေနႀကတာပါပဲ ဆိုသူေတြေရာ.. ခုတ္ရာတလြဲ ရွရာတၿခားၿဖစ္ေနႀကဆဲပါပဲ။ အန္တီ ခင္မင္းေဇာ္ ေရးသားထားတဲ႔ မူလ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သာမန္စာဖတ္သူတစ္ဦးအေနနဲ႔ နားလဲလည္ သေဘာလဲက်ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နားလည္သလိုဆိုရင္ေတာ႔ အနွစ္ခ်ဳပ္က ေတာ္လွန္ေရးမွာ စိတ္ဓါတ္ခိုင္က်ည္ဖို႔၊ နည္းဗ်ဴဟာရိွဖို႔နဲ႔။ မဆုတ္မနစ္ ေအာင္ၿမင္သည္အထိလုပ္ဖို႔.. အဲလိုပဲ ရည္ရြယ္တယ္လို႔ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ အဲလို မဟုတ္တဲ႔သူမ်ားအေနနဲ႔ အေႀကာင္းတရား အမ်ိဳးမ်ိဳးေႀကာင္႔ တိုက္ပြဲက စြန္ခြာသြားသူေတြ၊ လမ္းေႀကာင္းေၿပာင္းသြားသူေတြ၊ တိုက္ပြဲမွာ လံုး၀ကိုမပါေတာ႔ သူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရိွႀကပါတယ္။ အဲဒါလဲ ကိုယ္႔အေႀကာင္းနဲ႔ ကိုယ္မို႔ အဲလိုလူမ်ားကိုေတာ႔ အၿပစ္မတင္ပါ။ ကိုယ္တိုင္ပင္လ်င္ ဘာမွေရေရရာရာ မလုပ္ဖူးသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ တစ္စံုတစ္ရာ လုပ္ဖူးသူမ်ားကို အၿပစ္တင္စရာ အေႀကာင္းလံုး၀မရိွပါ။ သုိ႔ေသာ္ မူလတိုက္ပြဲမွ စြန္႔ခြာသြားႀကသူေတြအေနနဲ႔ ဘာေႀကာင္႔မ်ား စြန္႔ခြာသြားႀကပါသလဲ ေမးခြင္႔ရိွပါတယ္။ ေမးတဲ႔အတြက္ ညီညြတ္ေရးကိုထိခိုက္ေစၿခင္း၊ တိုက္ပြဲကိုထိခိုက္ေစၿခင္း ၿဖစ္သြားပါတယ္ဟု မထင္ပါ။ ေၿဖပံုေၿဖနည္းမ်ားကသာ အဲသလိုၿဖစ္ေစကုန္ပါတယ္လို႔ ေၿပာခ်င္ပါတယ္။ (မသိပဲ ရမ္းသမ္းမေၿပာပါနဲ႔ ထိခိုက္ပါတယ္ဆိုလွ်င္လဲ အက်ိဳးအေႀကာင္းနွင္႔တကြရွင္းၿပပါ။) သတ္ပစ္လိုက္လို႔ရတယ္။ ရိုက္ပစ္လိုက္လို႔ ရတယ္ဆိုတဲ႔ စကားေတြနဲ႔ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ၿမင္ဖို႔ သိပ္ေ၀းလြန္းေနတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းနားလည္ေနပါတယ္။ အမွန္အတိုင္းေၿပာရရင္ ဒီၿငင္းခံုပြဲဟာ သိပ္ကုိေကာင္းလြန္းပါတယ္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေကာင္းလဲဆို နအဖဖက္ကလူေတြ နဲနဲမွ မႀကားသင္႔ေလာက္ေအာင္ ကိုေကာင္းပါတယ္။ ဒီလိုအေၿခအေနမွာ ငါ႔မွာ ဒီလိုေပြးေတြ၀ဲေတြရိွတယ္ကြလို႔ လွန္ၿပမေနသင္႔ပါဘူး။ ငါ႔ေပါင္ကေတာ႔ ဒီလိုကြဆိုၿပီး လွန္ေထာင္းၿပမေနသင္႔ပါဘူး။ လက္ေတြ႔ တိုက္ပြဲ၀င္ဖူးတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြအေနနဲ႔ တိုက္ပြဲ၀င္နည္းဗ်ဴဟာေတြ ဒီထက္ပိုနားလည္သင္႔ၿ႔ပီလို႔ထင္ပါတယ္။ ဘာမွမသိပဲ ၀င္ေၿပာမေနနဲ႔ လို႔ ေၿပာအံုးမွာလား? ဘာမွမသိပဲကို .. အခုခင္ဗ်ားတို႔ တေတြေၿပာထားတဲ႔ စကားေတြအရသိေနလို႔ ၀င္ေၿပာတယ္လို႔ပဲ မွတ္ပါ။ မိမိဘာေႀကာင္႔ မူလ လမ္းေႀကာင္းကေန ေၿပာင္းသြားရတယ္ဆိုတာကို ခုခံေၿဖရွင္းဖို႔ လူတုိငး္မွာ အခြင္႔အေရးရိွပါတယ္။ လူတကာမွာ သူ႔ခံနိုင္ရည္နဲ႔ ရပ္တည္မႈအစြမ္းဟာ အကန္႔အသတ္ရွိပါတယ္။ ဒီနည္းအားၿဖင္႔ေတာ႔ ငါ႔မွာ မတတ္နိုင္လို႔ အၿခားဟိုနည္းနဲ႔ တိုက္ပြဲပံုစံေၿပာင္းလိုက္ရပါတယ္လို႔ သာမန္အားၿဖင္႔ ေၿပာလိုက္လွ်င္ ၿပီးေနတဲ႔ ကိစၥကို.. မသိရင္ မေၿပာနဲ႔ ...မင္းမသိတဲ႔ ကိစၥေတြအမ်ားႀကီးရိွတယ္။ မင္းတို႔နားမလည္တာေတြ အမ်ားႀကီးရိွတယ္လို႔မတုံ႔ၿပန္သင္႔ပါ။ သင္႔ေလ်ာ္တဲ ႔တိုက္ပြဲပံုစံတခုက်ုေၿပာင္းလဲနိုင္ဖို႔ ေဖာ္ေဆာ္နိုင္ဖို႔၊ ယခင္က အခက္အခဲမ်ားစြာ ေတြ႔ႀကံဳခဲ႔ရသူမ်ားမွ အႀကံညဏ္ေကာင္းမ်ားေပးမွသာ လက္ေတြ႔အားၿဖင္႔ လူအမ်ားလိုက္နာေဖာ္ေဆာင္နိုင္မယ္႔ တိုက္ပြဲပံုစံမ်ားကိုေဖာ္ေဆာင္နိုင္မယ္မဟုတ္ပါသေလာ၊ မိမိအင္အားကို ခ်ည္႔နဲ႔ေစမဲ႔ မလိုလားအပ္ေသာအခက္အခဲအတားအဆီးမ်ားကို ဖယ္ရွားနိုင္မည္မဟုတ္ေပေလာ။

Unknown said...

ကိုေပါ
ခုမင္းတို႕ေျပာေနတဲ့ ဆရာဦးတင့္ေဇာ္ဆိုတာ PDF ကို ေက်ာခိုင္းသြားခဲ့တဲ့သူပါ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ဖို႕ PDF မွာ ႏိုင္ငံေရးတာ၀န္ခံယူထားျပီး PDF နဲ႕ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို ေက်ာခိုင္းသြားသူပါ သူ႕ကိုေတာ့ မင္းတို႕က သူရဲေကာင္းလုပ္ျပီး က်န္တဲ့လူေတြကိုေတာ့ မွားတဲ့အေပါက္ ေျပာေနၾကတာ ရီစရာပဲ ေတာထဲကိုလာခဲ့ျပီး သူ႕ကိုယံုၾကည္လို႕ PDF ကို ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ အမ်ားၾကီးပါ သူကသာ PDF ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့တာ ထားပါေတာ့ မင္းကိုလည္း ထပ္ေျပာမေနေတာ့ဘူး လက္ေညာင္းတယ္

မခင္မင္းေဇာ္
ကိုယ္မၾကိဳက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ၾကိဳက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ မရွိဘူးဗ် က်ဳပ္တို႕က မွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္နဲ႕ မွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကိုပဲ လိုခ်င္တာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျဖစ္ေနပါေစဦး သူ႕ေခါင္းေဆာင္မႈ မမွန္ကန္ရင္ေတာ့ သူ႕ေနာက္ကို က်ဳပ္တို႕ မလိုက္ႏိုင္ဘူး
မခင္မင္းေဇာ္ မသိေသးတဲ့ ေအဘီကိစၥေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္ မခင္မင္းေဇာ္ေျပာသလို မမွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ေကာင္ေတြကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႕ ဘယ္လို မလြယ္ခဲ့သလဲဆိုတာ အဖမ္းခံရ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေအဘီရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ အသက္ေတြက သက္ေသျပခဲ့ျပီးျပီ ေခါင္းေဆာင္ေနရာရထားတဲ့ လူေတြမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြရွိတယ္ အခြင့္အာဏာေတြရွိတယ္ မဟာမိတ္ကလည္း သူတို႕စကားကိုပဲ လက္ခံတာေလ သူတို႕ ဖမ္းဆို ဖမ္းပစ္တာပဲ မဟုတ္လား မခင္မင္းေဇာ္က ဒီလို ဘ၀ေတြကို မျဖတ္သန္းခဲ့ရဖူးေတာ့ ဘယ္သိပါ့မလဲ ဟုတ္လား ေျပာရရင္ ေခါင္းေဆာင္မႈျပသနာနဲ႕ပဲ ေအဘီ ၂ ဖြဲ႕ ကြဲခဲ့တာပဲ အဲဒီအခ်ိ္န္က က်ေနာ္တို႕လို ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြဟာ မိဘ ၂ ပါးကြဲတဲ့အခါ ကေလးေတြက အေဖဖက္လား အေမဖက္လား ဘယ္ဖက္ကို လိုက္ရမွန္းမသိ ျဖစ္တာမ်ိဳး အားလံုးလိုလို ခံစားၾကရတာပါ ဒါေတာင္ တကယ္ဆို ၾကားေနဆိုျပီး ရွိေနခဲ့ေသးတယ္ဆိုေတာ့ ၃ ဖြဲ႕ကြဲခဲ့တာပါ ေနာက္ပိုင္းရပ္တည္ေရးေၾကာင့္ ၾကားေနလည္း မဟာမိတ္ထဲေရာက္သူေရာက္ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္သူေလွ်ာက္ နီးစပ္ရာ ေအဘီထဲ ေရာက္သူေရာက္နဲ႕ အားလံုးေပ်ာက္သြားခဲ့တာပဲ က်ဳပ္ကေတာ့ ေအဘီ ၂ ဖြဲ႕ကြဲေတ့ ကိုမိုးသီးဆိုက္မွာ ရပ္ခဲ့တယ္ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ဆိုက္မွာ မရပ္ခဲ့ဘူး ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ DAB စစ္ဆင္ေရးကာလမွာ ရန္သူကိုစစ္ေရးအရ နာက်ည္းေအာင္ မလုပ္သင့္ဘူးလို႕ သူ႕ပါးစပ္က ကိုယ္တိုင္ ေျပာထြက္ခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ကို မယံုၾကည္လို႕ပဲ NGO ေပးတဲ့ ေငြကိုယူျပီး စခန္းမွာ ဓါတ္ပံုရိုက္ရင္ေတာင္ ေသနတ္ေတြ စစ္လက္နက္ပစၥည္းေတြ မပါရတဲ့ အထိ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္ေနတဲ့ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ကို မယံုၾကည္လို႕ပဲ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေအဘီ ၂ ဖြဲ႕ ျပန္ေပါင္းတယ္ က်ဳပ္တေယာက္တည္းကေတာ့ ေအဘီရဲ႕ အဲဒီအခ်ိန္က ေခါင္းေဆာင္မႈကို မယံုၾကည္ေတာ့ဘူး ဒါေၾကာင့္ ထြက္တယ္ဗ်ာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအေပၚကေတာ့ ဒီေန႕အထိ ယံုၾကည္ေနဆဲပဲ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႕သာ အဆံုးသပ္ ေအာင္ပြဲကို ရယူႏိုင္မယ္လို႕ ယံုၾကည္တယ္ ဒါေပမဲ့ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတဲ့ ေအဘီက လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ ရန္သူကို ဖိအားေပးႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာ အခု ရွိေသးရဲ႕လားလို႕ ျပန္ၾကည့္ပါဦး လူေတြလည္း ကုန္ကုန္ပါျပီ ခုဆို ေအဘီရဲ႕ တိုက္ခိုက္ေရး အင္အားဟာ နဂိုရ္ရွိတဲ့ အင္အားရဲ႕ အစြန္းထြက္ေတာင္ မရွိေတာ့ဘူး မဟုတ္လား နဂိုရ္ရွိျပီးသား အင္အားေတြဟာ ထပ္မတိုးပြားခ်င္ရင္ေန ေလ်ာ့ေတာ့ မသြားသင့္ဘူး မဟုတ္လား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတဲ့ ေအဘီအတြက္ တပ္တည္ေဆာက္ေရးဆိုတာ အေရးအၾကီးဆံုး မဟုတ္ဘူးလား ဒီတည္ေဆာက္ေရးကိုေတာင္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာ ဒါေတြဟာ ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြေၾကာင့္လား မခင္မင္းေဇာ္ အမ်ိဳးသားကိုပဲ ျပန္ေမးၾကည့္ပါဦး ေခါင္းေဆာင္မႈ မွန္ကန္ရင္ အဖြဲ႕အစည္း တခုဟာ ၾကီးထြားလာရမွာပါ ခုျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေျခအေနေတြကိုပဲ ျပန္ၾကည့္ပါဦး ဥပမာေပးစရာေတြ အမ်ားၾကီးပါ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ အၾကီးဆံုး အင္အားစုျဖစ္တဲ့ ဗကပ ဘယ္လိုျဖစ္လို႕ ခုလက္ရွိဘ၀ ေရာက္သြားသလဲ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြေၾကာင့္လား ဗဟိုေကာ္မတီေၾကာာင့္လား ေကအဲန္ယူ အခု ဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲ အဲဒါ ေအာက္ေျခ ရဲေဘာ္ေတြေၾကာင့္လား ဗဟိုေကာ္မတီေၾကာင့္လား အခု ေအဘီမွာ တိုက္ခိုက္ေရးအင္အား တရာေတာင္ ရွိလို႕လား က်ေနာ္တို႕ရွိေနတုန္းက (၂၀၄) တရင္းထဲမွာေတာင္ တိုက္ခိုက္ေရးအင္အား (၁၅၀) ေက်ာ္ ရွိပါတယ္ ခုအဲဒီအင္အားေတြက ဘယ္ေရာက္ကုန္ၾကရတာတဲ့လဲ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတာ္ၾကလြန္းလို႕ အဲဒီအင္အားေတြ ျပဳန္းတီးကုန္ၾကတာလား လူထုမွားတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး ေခါင္းေဆာင္မွားတယ္ဆိုတာပဲ ရွိတယ္ ေခါင္းေဆာင္မွားရင္ အားလံုးခံရတယ္ ေနာက္တခု
က်ဳပ္တို႕ ေထာက္ပံ့ေနတယ္ဆိုတာက ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြအတြက္ပါ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေထာက္ပံ့ေနစရာကို မလိုဘူးဗ် တကယ္ေတာ့ သူတို႕မွာ လံုေလာက္ျပီးသား ေတာထဲက ရဲေဘာ္ေတြ အသားဟင္း မစားႏိုင္တဲ့ရက္ေတြမွာ မဲေခါင္အရက္ကို ၀က္သားကင္နဲ႕ ျမည္းေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူေတြ အမ်ားၾကီးပါဗ်ာ နံမည္ေတြ တပ္ေျပာရရင္ေတာင္ စာမ်က္နွာ ၂ မ်က္ႏွာေလာက္ရွိမယ္ ထားလိုက္ပါေတာ့

ေနာက္တခုက ေက်ာက္ေရာင္းတဲ့ေနရာမွာ ေဆးရိုးသည္ လာရႈပ္တာ က်ဳပ္တို႕ကေတာ့ စစ္တိုက္ခဲ့ဖူးတဲ့သူေတြပီပီ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲ ေျပာတတ္တယ္ အခုက က်ဳပ္တို႕ ေျပာေနတာက မခင္မင္းေဇာ္နဲ႕ပါ ေဆးရိုးသည္နဲ႕ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး ေတာ္လွန္ေရး ႏိုင္ငံေရး ဒီမိုကေရစီ လူ႕အခြင့္အေရး ေတြ ေအာ္ျပီး မီးရထားကို ၾကားဘူတာက တက္စီးလာတဲ့ ေကာင္မ်ိဳးေတြကို က်ဳပ္အေနနဲ႕ကေတာ့ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေျပာမွာကို မဟုတ္ဘူးဒီလိုေကာင္မ်ိဳးေတြနဲ႕လည္း ဘာမွ ေဆြးေႏြးေနစရာကို အေၾကာင္းမရွိဘူး
ဒါေလာက္ပဲဗ်ာ
ထပ္ျပီးေတာ့ ေျပာခ်င္စိတ္ေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး ဒါေပမဲံ ထပ္ျပီးေျပာလာေသးရင္ေတာ့ ထပ္ျပီး ေျပာၾကရေသးတာေပါ့ဗ်ာ

ဦးဂင္ႀကီး said...

မခင္မင္းေဇာ္ေရ
အမ်ားႀကီးေတာ့မေျပာေတာ့ဘူး တတိယႏိုင္ငံကိုဘာျဖစ္လို႕ထြက္သြားတာ
လဲဆိုရင္ ခင္ဗ်ားေရာ ထိုင္းကိုဘာျဖစ္လို႕ထြက္လာတာလဲ.. အဲ့ဒါခင္ဗ်ားေျဖရင္ က်ေနာ္တို႕လဲေျဖပီးသားျဖစ္သြားပါၿပီ ထြက္ၾကရတဲ့အေၾကာင္းေတာ့ကြဲပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္တခုကအရင္က ၈ ပိသာ ထမ္းၿပီးအခု ၁ပိသာပဲထမ္းေတာ့တာ ရိုးရိုးေလးေျဖရရင္ ႏိုင္သေလာက္လုပ္တာပါ။ ခင္ဗ်ားလဲ ၈ပိသာထမ္းေနတာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ႏိုင္သေလာက္ပဲလုပ္ေနေတာ့တာ က်ေနာ္တို႕က တံဆိပ္မကပ္ဘူး ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္တာေကာင္းတယ္။ ခင္ဗ်ားလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကိုမလုပ္ဘူးပါ။ ေျမေပၚႏိုင္ငံေရးလုပ္ဘူးတယ္။ အသိအမွတ္ျပဳတယ္ က်ေနာ္တို႕က လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးမလုပ္ႏိုင္ေတာ့တာ အထက္ကကြန္မင့္ေတြမွာလဲေျပာထားၿပီးပီ ခႏၱာကိုယ္က မရေတာ့ဘူး။ က်ေနာ့္အျမင္နဲ႕ခင္ဗ်ားနဲ႕မတူေတာ့တာပဲ က်ေနာ္က ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းမယ္ဆိုတဲ့ ယံုုၾကည္ခ်က္နဲ႕ လုပ္ႏိုင္တာလုပ္ေနတာ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ပဲ ဒီလိုလူေတြကိုမစည္းရံုးဘူးဆိုတာက်ည္းေျမာင္းတာျဖစ္တယ္ ေဝဖန္ေရးေပးထားၿပီးၿပီ လက္မခံတာခင္ဗ်ားအပိုင္း စစ္အုပ္စုကိုဒူးမေထာက္ေသးတဲ့ စစ္အုပ္စုအလိုၾကမလုပ္တဲ့ လူထုအတြက္စဥ္းတားတဲ့ ဘယ္သူမဆို က်ေနာ္တို႕မိတ္ေဆြေတြပဲ အထူအပါးေတာ့ရွိမွာေပါ႕ေလ ဗမာျပည္ထဲ့မွာေနတယ္ စစ္အုပ္စုလုပ္မဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲသားေရက်ေနမယ္ဆိုရင္၊ နယ္စပ္မွာေတာ့ေနတယ္ စစ္အုပ္စုနဲ႕ပတ္သက္ရင္မျပတ္သားဘူး၊ တတိယႏိုင္ငံမွာေနတယ္ စစ္အုပ္စုနဲ႕ပတ္သက္ရင္မျပတ္သားဘူး ဒီလိုလူေတြကိုခင္ဗ်ားတံဆိပ္ကပ္ရင္ကပ္ ေရာၿပီးသိမ္းက်ံဳးေျပာလို႕အခုလိုေဆြးေႏြၤးျဖစ္တာပဲ။

ပိုေပါ နဲ႕ နႏၵာ
ဝင္ေဆြးေႏြးတာေကာင္းတယ္ ေသေသခ်ာခ်ာသိေအာင္လုပ္ပီးမွာ ဝင္ေဆြးေႏြးတာေကာင္းတယ္ ဥပမာ ဂီတအေၾကာင္းေႏြးမယ္ ဆိုရင္တဏံုတရာေတာ့ သိထာမွေဆြးေႏြးသင့္တယ္ နင့္မိုဆို နက္နဲတဲ့အပိုင္းေတြေျပာၾကတဲ့အခါ သိသေလာက္ေလး ဝင္ဝင္ေျပာေတာ့ ကန္႔လန္႕ႏိုင္ေနတယ္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးအဲ့ဒီလက္မွာ အေတြအႀကံဳရွိပံုမရဘူး တျခားဘက္မွာက်ေနာ္႕ထက္သာခ်င္သာေနမွာပါ လူဆိုတာ အရည္အခ်င္းတမ်ိဳးစီေကာင္းၾကတာကိုး ကိုယ္မပိုင္တဲ့ကိစၥေတြမွာအခြင့္အေရးရိွတိုင္းစြတ္ဝင္ေျပာေနေတာ့ တျခားသူေတြအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္တယ္ေလ ဂီတသမားတေယာက္ဟာ စင္ေပၚတက္တီးခ်င္ရင္ ပရိတ္သတ္ လက္ခံေလာက္တဲ့လက္ရွိမွတက္တာေကာင္းတယ္ ဒါေပမဲ့မတီးရဘူးမေျပာဘူး ကိုယ္ဘာသာတဦးတည္းႀကိဳက္သေလာက္တီးလို႕ရတယ္ ကိုယ္အဆင္ေျပတဲ့ေနရာမွာေပါ႕ေလ ဥပမာက ထိခိုက္ေစလိုတဲ့ဆႏၵမပါဘူးေနာ္။ အခုလဲ ကိုယ္ႏိုင္သေလာက္ ဝင္ေဆြးေႏြးပါ နက္နဲလာရင္ေသေသခ်ာခ်ာသိေအာင္လုပ္ပီးမွေဆြးေႏြးပါ အဲ့ဒါေကာင္းတယ္ အက်ိဳးျဖစ္တယ္ေလ။ ဒီမိုကေရစီေရးကိုေထာက္ခံေနတာေကာင္းတယ္ အားေပးတယ္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္ၾက သိတ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့သူေတြကိုလဲအျပစ္မေျပာနဲ႕ ႏိုင္ေရးသမားဆိုတာ လူထုအတြက္ စည္းရံုးေရးသမားေကာင္းေတြပဲ ခင္ဗ်ားတို႕ဟာ သာမန္ႏိုင္ႈ့သားေတြပဲဆိုလဲက်ေနာ္ကေလးစားတယ္ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္တတ္ႏိုင္သေလာက္သာလုပ္ၾကပါ။ ငါ႕လိုမလုပ္လို႕ဆိုသူမ်ားကိုအပစ္တင္တဲ့စိတ္ အဲ့ဒါတကယ္ျပင္ရမဲ့ က်ေနာ္တို႕ ႏိုင္ႈ့သားေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ပဲ သိရႈ္သိတဲ့သူေတြကစျပင္ရမယ္။

ဦးဂင္ႀကီး said...

ေနာက္ဆက္ေျပာျခင္တာကေတာ့ စကၤာပူမွာ သံရံုးေရွဆႏၵျပတယ္ဆိုပါေတာ့ စကၤာပူအစိုးရရဲ႕ ျမန္မာအတိုက္အခံေတြအေပၚထားတဲ့ အေသးစိတ္သေဘာထား အဲ့ဒီမွာလက္ေတြ႕ႀကံုေနရတဲ့ တကယ္လက္ေတြ႕ဘဝေတြ က်ေနာ္တို႕သူတို႕ေလာက္မသိႏိုင္ဘူး သူတို႕ကို ဘယ္လိုလုပ္ပါလို႕ ဆရာလုပ္လို႕မရဘူး သူတို႕တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေျခအေနေပၚမွာၾကည့္လုပ္ရမွာျဖစ္တယ္ ဒါဆိုရွင္းေလာက္မယ္ထင္တာပဲ။ ေနရာတိုင္းမွာ အခက္အခဲဆိုတာရွိတာပဲ ဒါေၾကာင့္ေသေသျခာျခာသိေအာင္လုပ္ဘို႕အရင္က်ိဳးစားရမယ္ သိေအာင္လုပ္ျခင္ရင္ ေပးဆပ္ရတယ္ ရင္းႏွီးရတယ္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးက ပိုအရင္းအႏွီးႀကီးတယ္။ ျမန္မာ့အေရးတက္ႄကြတာတခုတည္းနဲ႕ အရာရာဝင္ေဆြးေႏြးႏိုင္မယ္လို႕ က်ေနာ္ေတာ့မထင္ဘူး အေျခအေနတိုင္းမွာ သိမ္ေမြ႕တဲ့ျပသာနာေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ နႏၵာေျပာတဲ့ ကိုယ္ေပါင္က ေပြးေတြလွန္ျပေနတယ္ဆိုတာ ေစာ္ကားတယ္လို႕ျမင္တယ္ ဒီမွာအခုကြန္မင့္ဝင္ေပးေနတာ နံမည္အတိအက်နဲ႕ ဝင္ေပးတာ တျခားကိုယ္ကိုမသိေအာင္လုပ္လို႕ရတဲ့နည္းေတြမသံုးဘူး ရိုးရိုးရွင္းရွင္းပဲလုပ္တာ။ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာသတၱိရွိရတယ္ လက္သီးပုန္းမထိုးရဘူး။ကိုယ္လဲဘာမွမလုပ္ဘူးဘူးဆိုရင္ထိမ္းေျပာရတယ္ ေသေသခ်ာခ်ာသိေအာင္လုပ္ပီးေဆြးေႏြးရတယ္။ သမိုင္းဆိုတာမသိရင္ အနာဂတ္ကိုခ်ီတက္လို႕မရဘူး။

ေနာ္မန္ said...

မခင္မင္းေဇာ္
“သူေျပာတာကို နားေထာင္ရင္း က်မက ဒီေန႕အေျခအေနနဲ႕ ဆက္စပ္ေတြးမိေနတာပါ။
အဲဒီကၽြန္းလို ေနရာမဟုတ္ပဲနဲ႕ ဒီေန႕ နယ္စပ္ေဒသက လူေတြ အေနနဲ႕ သူတို႕လို ဆက္သြယ္မႈဘယ္လိုမွ လုပ္မရတဲ့ေနရာလဲ မဟုတ္၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႕ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေနႏိုင္တဲ့ ဘ၀မွာ ဘာလို႕ တုိက္ပြဲေတြကို စြန္႕ခြာေျပးၾကသလဲ။ လူ႕ဘ၀မွာ လူတုိင္းေတြ႕ႏုိင္တဲ့ အခက္အခဲ အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ဘ၀ေရာ အသက္ေရာ ေပးၿပီးလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ ေ၀းရာကို ဘာလို႕ ေျပးၾကသလဲ။ အဲဒီေခတ္က ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ ၊ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ေတြေလာက္ အနစ္နာခံ အေသခံ ၿပီး တုိင္းျပည္အတြက္ လုပ္ေပးဖို႕ စိတ္ဓါတ္ေတြကို မရွိေတာ့တာလား။ လုပ္ဖို႕ အလုပ္မရွိတာလား။”

ဆိုတဲ႔ မခင္မင္းေဇာ္ သိခ်င္တာကို က်ေနာ္ေျဖခ်င္ပါတယ္...။ ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္က comment ေနရာမွာ မေျဖခ်င္ပါဘူး...Gtalk မွာေျဖခ်င္ပါတယ္...။ က်ေနာ္႔ Gtalk က quine1988@gmail.com ပါ...။

ၿပီးေတာ႔ ...

“အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ နအဖ ထံမွာ လက္နက္မခ်ခဲ့ၾကေပမယ့္ တတိယႏုိင္ငံမွာ လက္နက္ခ်သြားသူေတြ။”

ဆိုတာ မခင္မင္းေဇာ္ အေနနဲ႔ အကုန္လုံးကို သိမ္းက်ဴံးေစာ္ကားလိုက္တာဘဲ...။
မခင္မင္းေဇာ္ အေနနဲ႔ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ တတိယ ႏိုင္ငံ ေရာက္ေနတဲ႔ သူေတြကို တတိယႏိုင္ငံမွာ လက္နက္ခ်တယ္လို႕ျမင္သလို
ေ႐ွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာျပင္မွာ ရန္သူနဲ႔ အေသအေၾက တိုက္ေနၾကတဲ႔ (မကဒတ)ရဲေဘာ္ေတြ၊ ေနာက္တန္းစခန္းေတြက
ရဲေဘာ္ေတြ၊ ရဲေမေတြ၊ ရဲေဘာ္မိသားစုေတြ အေနနဲ႔လည္း မခင္မင္းေဇာ္ လို မဲေဆာက္မွာေနလိုက္၊ႏိုင္ငံျခားသြားခ်င္ရင္ အခ်ိန္မေ႐ြး ထသြားႏုိင္တဲ႔သူကို တမ်ဳိးျမင္မွာပါ...။

(မကဒတ) ရဲေဘာ္ေတြ ၊ ရဲေမေတြ ၊ ရဲေဘာ္မိသားစုေတြက မဲေဆာက္၊ မယ္စလင္းယန္း၊မယ္ေဟာင္ေဆာင္ ဆိုတဲ႔ ထိုင္းနယ္စပ္က ၿမိဳ႕ေတြကို သြားခ်င္တိုင္းသြားလို႔ရတာမဟုတ္ဘူးေလ...။
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မေရာက္ဖူးၾကပါဘူး...။
က်န္းမာေရးကိစၥ၊ သင္တန္းကိစၥ ႐ွိမွသာ တခ်ဳိ႕ ေရာက္ဖူးၾကတာပါ...။

က်ေနာ္ကေတာ႔ တတိယႏိုင္ငံမွာ လက္နက္ခ်တာ မဟုတ္ဘူး...။လက္နက္ခ် စရာလဲမလိုဘူးေလ...။
က်ေနာ္႔လက္နက္က “အလယ္ပိုင္း” မွာ ထားခဲ႔ၿပီးသားပါ...။

ဒီအခ်ိန္ဟာ တူတဲ႔သူေတြ အခ်င္းခ်င္း အျငင္းပြား တိုက္ခိုက္ေနရမဲ႔ အခ်ိန္ မဟုတ္ပါဘူး...။ ေက်ာခ်င္းကပ္ရမဲ႔ အခ်ိန္ပါ...။
ၾကားထဲက ရန္သူေခြးေတြ ဝမ္းသာ တာေပါ႔ ဗ်ား...။



ကိုေပါ

ၾကားထဲက ဆရာၾကီး ဝင္မလုပ္ပါနဲ႔...။

ATN said...

မခင္မင္းေဇာ္ -
အျငင္းအခုန္လုပ္ရတာကို က်ေနာ္ ၀ါသနာ မပါဘူး... ဒါေၾကာင့္ အျပင္မွာလည္း မျငင္းဘူး... ဘေလာ့ေတြမွာလည္း မျငင္းဘူး... အက်ိဳးအျမတ္ရွိတဲ့ အဆံုးအျဖတ္က်တဲ့ အရာတခုဆိုရင္ေတာ့ ေဆြးေႏြးပါတယ္... ခုဟာ ျငင္းေနေနရမွာစိုးလို႕ ထပ္ျပီး ၀င္မေရးပဲ ေနတာပါ...
ခုေတာ့ ကိုယ့္လူေတြအခ်င္းခ်င္း ျငင္းေနေတာ့ ၀င္ေျပာတာပါပဲ... မခင္မင္းေဇာ္ရဲ႕ ေမးခြန္းက ဘယ္လို အက်ိဳးအျမတ္ရွိသလဲ ဘယ္လို အဆံုးအျဖတ္က်တဲ့ ကိစၥတခုကို ျဖစ္ေစမွာလဲ ကိုယ့္ဘာသာ ေခါင္းေအးေအး ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါ... လက္ေတြ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကေတာ့ ဘယ္လိုရွိတယ္ဆိုတာ အခု ေရးေနတဲ့ ကြန္မန္႕ေတြကို ၾကည့္တာနဲ႕ သိေလာက္ပါျပီ... မခင္မင္းေဇာ္လိုခ်င္တဲ့ အေျဖတခိ်ဳ႕လည္း ရေလာက္ျပီထင္ပါတယ္... ခုကြန္မန္႕ေတြမွာ မလိုလားအပ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြပါ ပါလာကုန္တာ ဘယ္သူ႕အတြက္မွ အက်ိဳးအျမတ္ ရွိဘူးထင္တယ္... သည္ေတာ့ ေတာ္ေလာက္သင့္ျပီထင္ပါတယ္...

ညြန္႕ - စကားကို ဆင္ဆင္ခ်င္ခ်င္ ေျပာေစခ်င္ပါတယ္... အခု ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာျပီးျပီဆိုရင္ ေတာ္သင့္ပါျပီ...

ဦးဂင္ၾကီး - ခင္ဗ်ားေျပာတာလည္း အေတာ္ ျပည့္စံုေနပါျပီ... ဒါေၾကာင့္မို႕ ရပ္သင့္ပါျပီ... တျခား လုပ္စရာေတြအတြက္ အခ်ိန္ေပးလိုက္ပါဦး...

ေနာ္မန္ - ခင္ဗ်ားေျပာတာကို က်ေနာ္လက္ခံတယ္... ဂ်ီေတာ့မွာ ေျပာၾကရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္... သည္မွာေတာ့ ေျပာမေနၾကပါနဲ႕ေတာ့...

ရဲေဘာ္ေတြအးလံုးကို ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဆက္လက္ ျငင္းခုန္မေနၾကပါနဲ႕ေတာ့လို႕ပါပဲ...

မခင္မင္းေဇာ္-
ေနာက္ဆံုး တခုေတာ့ ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္... က်ေနာ္ သိသမွ် က်ေနာ့္ တပ္ရင္းက လူေတြအားလံုးဟာ တတိယႏိုင္ငံကို ေရာက္ေနၾကသည့္တိုင္ ယေန႕ထက္ထိ သူတို႕ တတ္ႏိုင္တာေတြကို လုပ္ေနၾကဆဲပါပဲ... ဘာမွ မလုပ္တဲ့လူဆိုတာ တေယာက္မွကို မရွိပါ... သည္လိုပဲ က်န္တဲ့ မကဒတ တပ္ရင္းေတြက ရဲေဘာ္ေတြလည္း သည္လိုပဲလို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္... တခုရွိတာ အားလံုးက ကိုယ္ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ကိုယ္အသိဆံုးပါပဲ... ပါးစပ္ကထုတ္ေျပာသည္ျဖစ္ေစ မေျပာသည္ျဖစ္ေစ... အေရးမၾကီးပါဘူး... လူအထင္ၾကီးေအာင္ လူေလးစားခံရေအာင္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးဆုိရင္ေပါ့...
က်ေနာ့္တေယာက္တည္းအတြက္ကေတာ့ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တာေတြ ကိုယ့္ အေျခအေန ေပးသေလာက္နဲ႕ လုပ္ပါတယ္... ဒါအတြက္ ဟိုလူသည္လူက ကိုယ့္ကိုယ္္ မေလးစားတာတို႕ ဘာဘာညာညာ ထင္တာတို႕ကို ဂရုမစိုက္ပါဘူး... ဟိုလူသည္လူ ေလးစားေအာင္ အာက်ယ္ေနတဲ့ အထဲမွာ က်ေနာ္ မပါဘူး...

ၿငိမ္းစုုု said...

ခင္မင္းေဇာ္ေရ.....
သင့္ Blog ေခါင္းစီးက စာမွာ "လြတ္လပ္ျခင္းဆိုသည္မွာ ေရြြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ပင္ျဖစ္သည္" လို႔ ဆိုထားတယ္ေနာ္။ သူတို႔လဲ သူတို႔ လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ တတိယႏိုင္ငံကို သြားၾကတာဘဲ။ ဘာေျပာေန ေမးေနစရာလိုလဲဗ်ာ။ သူတို႔မွာ ေ႐ြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္႐ွိၿပီးသားဘဲ။ ေနာက္ သင့္ရဲ႕ About Me profile မမွာ “ၿငိမ္သက္ေနတယ္။ ေကာင္းတာလား ဆိုးတာလား”လို႔ ေရးထားတာေတြရေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ မေ၀ဖန္ပိုင္ျခားႏိုင္မႈ မ႐ွိေသးပါလားလို႔ ေတြးမီၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။
မင္ကေနာ္

Anonymous said...

"လြတ္လပ္ျခင္းဆိုသည္မွာ ေရြြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ပင္ျဖစ္သည္"

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရးသားခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးတခုရဲ ့ ေခါင္းစဥ္နာမည္ပါ။ လူတေယာက္ဟာ သူလုပ္ခ်င္တဲ့ သူလုပ္သင့္တယ္ထင္တဲ့အရာတခုကို သူမ်ားေတြေကာင္းေကာင္း ဆုိးဆုိးဘယ္လုိပဲထင္ေနသည္ျဖစ္ေစ ဆင္းရဲပင္ပန္းတဲ့အလုပ္ ေထာင္ႏူတ္ခမ္းနင္းရတဲ့အလုပ္ ေသမင္းနဲ ့နဘမ္းလုံးရတဲ့အလုပ္ ပိုက္ဆံမရတဲ့အလုပ္ျဖစ္ပေလ့ေစ ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္ခြင့္နဲ ့ကိုယ္တိုင္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေရြးခ်ယ္လုပ္ကိုင္ရဲသူဟာ လြတ္ေျမာက္သူျဖစ္တယ္လုိ ့ ဆုိလုိေရးထားခဲ့တယ္လုိ ့ နားလည္ပါတယ္။ လြတ္လပ္ျခင္းပီတိကို ခံယူခံစားပိုင္ခြင့္ရရိွတဲ့ လြတ္ေျမာက္သူေတြ မ်ားမ်ားေပၚထြက္နိင္ပါေစ။

မလြတ္ေျမာက္နုိင္ေသးသူ

Unknown said...

မခင္မင္းေဇာ္...
က်ေနာ္ လည္း ေရကန္အသင့္ထဲေနခဲ့ရတာပါ..က်ေနာ္ မေနခဲ့ရဘူးလို ့ေျပာမိလို ့လား....။ က်ေနာ္ အစထဲက က်ေနာ္ ဘာမွ မဟုတ္ပါလို ့၀န္ခံျပီးသားပါ.....ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီး ျပီး သူမ်ားေတြကို မခန္ ့ေလးစား က်ေနာ္ တခါမွ မေျပာ ခဲ့ဘူးပါဘူး.....
ေနာက္တခ်က္ ဒီဗြီဘီက မခင္မင္းေဇာ္ရဲ ့အမ်ိဳးသားေၾကာင့္ ခန္ ့မခန္ ့ကိုေတာ့ သူတို ့အသိဆံုးျဖစ္မွာပါ..ဒါေပမဲ ့ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ ဒီဗြီဘီကို ဦးစီးေနတဲ ့ကိုထက္ေအာင္ေက်ာ္၊ ကို္မိုးေအး၊ ကိုေအးခ်မ္းႏိုင္တုိ ့က ေအဘီ ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြဆိုတာေတာ့ အားလံုးသိပါတယ္...။
က်ေနာ့္ကို မိသားစုနဲ ့အတူေရာက္လာတယ္ ဆိုတဲ ့မခင္မင္းေဇာ္ရဲ ့စိတ္ဓာတ္နဲ ့ေျပာပံု ကို ၾကည့္ရင္ အင္မတန္ ကေလးဆန္ပါတယ္....။
က်ေနာ္တေယာက္အတြက္ တမိသားစုလံုး ဘ၀ပ်က္ခဲ့ေပမဲ ့.. က်ေနာ္ တေယာက္ထဲပဲ US ေရာက္လာျခင္းပါ..။ ကုန္ကုန္ ေျပာရရင္ ေနာက္ကိုလည္း မည္သူ ့ကိုမွ ေခၚဖို ့ ့စိတ္ကူးမရွိပါ..။
ႏိုင္ငံေရးလုပ္ျခင္ရင္ စကားၾကီး စကားက်ယ္ေတြ ေျပာမေနပဲ ကိုယ္လုပ္ေနဖို ့ကသာ အဓိကပါ မခင္မင္းေဇာ္..ျပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမား ခံယူခ်က္ သိပ္ျပင္းျပေနတဲ ့လူဆိုရင္ မခင္မင္းေဇာ္ရဲ ့စိတ္ဓာတ္ကို အရင္ျပန္ၾကည့္ပါ..အရမ္းကေလးဆန္ေနပါတယ္..။ တခုေတာ့ ေမးျခင္ပါတယ္... ။ မခင္မင္းေဇာ္ေရာ ဘယ္ ၂ခါ ဘယ္သူ ့အတြက္ ဒီဘက္ေရာက္ျပီးမွ ၾကည့္ဘူးပါသလည္း....အခု ဒီဗြီဘီမွာ လုပ္ေနတာဟာ ႏိုင္ငံကို သိတ္ခ်စ္ေနလို ့လား ဘာေၾကာင့္လား ကိုယ္ကိုယ္တိုင္သိမွာပါ... တခါလွဴသလား ၂ခါလွဴသလား ကိုယ္ဘာလုပ္ေနလည္းဆိုတာ ကိုယ္တုိင္ပဲ အသိဆံုးျဖစ္သလို မခင္မင္းေဇာ္ သိဖို ့လည္း မလိုပါ..။
မိမိ ဘာလည္းဆိုတာ ကို္ယ့္ကိုယ္ကို အရင္ျပန္မၾကည့္ပဲ သူမ်ားေတြကိုပဲ လိုက္ၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ လိုျခင္တဲ ့ပန္းတိုင္လည္းေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူး မခင္မင္းေဇာ္အတြက္ မိတ္ေဆြ ေကာင္း ဆိုတာလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ရလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး..။
က်ေနာ္ ထပ္ေဆြးေႏြးစရာမရွိေတာ့ပါ..။

မင္းကေနာ္ ေရးထားတာေလးကို ေသခ်ာ ေတြးၾကည့္ပါ မခင္မင္းေဇာ္..။

PS. ကိုမင္းေဇာ္ကိုေတာ့ ေလးစားပါတယ္.။

Unknown said...

က်ေနာ္ ေရးတဲ ့အထဲမွာ က်န္ခဲ့လို ပါ ျပန္ေရးတာပါ..။

မခင္မင္းေဇာ္ ညြန္ ့ကိုေရးထားတဲ ့ အထဲမွာ .... ညြန္႕ရဲ႕ ဒုတိယ ေကာမန္႕မွာေတာ့ ခပ္ရိုင္းရုိင္း ေရးထားတာ ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ဒီလိုလူမ်ိဳး မို႕ ထြက္သြားရတာလားလို႕လဲ ထပ္မံေတြးမိလိုက္ရျပန္ပါတယ္။ က်မတို႕ဟာ ကိုယ့္အယူအဆေတြ ကို ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ယဥ္ေက်းသင့္တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ရန္ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။....

အဲဒီလို ဆဲမွ ရိုင္းတယ္ ရန္ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူးဆိုျပီး မခင္မင္းေဇာ္ က်ေနာ့္ကိုေရးထားတဲ ့ ထိုင္းမွာ ဘာလို ့မေနလည္း ထုိင္းအထိလုိက္ဖမ္းမွာစိုးလို ့လားဆိုတာ ရန္ေတြ ့တဲ ့စကားပါ..။

မွန္တယ္ လိုက္ဖမ္းမွာစိုးလို ့ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ လာတာ မဟုတ္ဘူး......။
ဒါေပမဲ့ မခင္မင္းေဇာ္လည္း အခုလုိ...ရန္ေတြ ့ေနႏိုင္တာ ကိုမင္းေဇာ္ေၾကာင့္ဆိုတာကိုေတာ့ မေမ ့ထားပါနဲ ့...လင္ေယာက္်ားကို ရိုေသတဲ ့မိန္းမမွ သိကၡာရွိတဲ ့မိန္းမ ျဖစ္မွာပါ.....မခင္မင္းေဇာ္ တေယာက္ထဲ ေယာက်ာ္းမရွိပဲ... ေရာက္လာၾကည့္ပါ....။ အခုအခ်ိန္မွာ ဒီလို ေျပာႏိုင္မလား က်ေနာ္ သိျခင္ပါတယ္..။
အခု ထိုင္းမွာေနမဲ ့လူေတြအဖို ့အဖြဲ ့အစည္း အရွိန္အ၀ါ လိုအပ္ပါတယ္... မခင္မင္းေဇာ္ အတြက္ အဖြဲ ့မရွိေပမဲ ့ကိုမင္းေဇာ္ရဲ ့အရွိန္အ၀ါရွိပါတယ္.... ။ ေအဘီက ရဲေဘာ္ေလးေတြကို ခိုင္းႏိုင္တဲ ့အဆင့္ရွိပါတယ္..ရဲဖမ္းရင္ လိုက္ေရြးႏိုင္မဲ ့သူ ရွိတယ္.... ကုန္ကုန္ ေျပာရင္ဗ်ာ မခင္မင္းေဇာ္ရဲ ့ႏိုင္ငံျခားခရီးထြက္ဖို ့ကို အနိမ့္ဆံု း အဆက္အသြယ္အဆင့္ေတာ့ ကိုမင္းေဇာ္ ဆီက မွ မခင္မင္းေဇာ္ ရမွာပါ.. ဘယ္သူမွ မခင္မင္းေဇာ္ ေၾကာင့္ေတာ့ တိုက္ရိုက္ မသိႏိုင္ပါဘူး..။
က်ေနာ္ ေနခဲ့တုန္းက လည္း မထြက္ဘူးဆိုတာကို စဥ္းစား ခဲ့ဘူးပါတယ္.. ျမန္မာျပည္က လာထဲက ဘာလုပ္ဘာကိုင္ရမလည္း မသိ ဇေ၀ဇ၀ါနဲ ့ပဲ လာတာပါ....။ ဒါေပမဲ့ ေရာက္ျပီး ၆လထိ ဘာလက္မွတ္မွ မရွိ ဘယ္မွ မသြား မလာရဲ ခဲ့ပါဘူး....။ ရဲဖမ္းရင္ေတာင္ လိုက္ေရြးဖို ့က်ေနာ္ ့မွာ ဘာေနာက္္ ခံမွ မရွိဘူး....။
ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ဗ်ာ ထိုင္းမွာ က်ေနာ္ေနတ့ဲ ့အိမ္မွာ က်ေနာ္ အသက္အၾကီးဆံုးပါ... ..။ ဒါေပမဲ ့အဲဒီအိမ္မွာ ပုဂံေဆးျပီး က်ေနာ္ ေနခဲ့တာပါ...။
ေနာက္မွ ႏိုင္ငံျခားက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သိသြားျပီး သူရဲ ့အဆက္နဲ ့ဒီကို ေရာက္လာတာပါ..။
အခုမခင္မင္းေဇာ္ေန ေနတဲ ့ဘ၀က လက္ေတာ့ကိုင္ျပီး ဆိုင္ကယ္စီးေနတာပါ...။ ဒါေပမဲ ့ခ်ီးက်ဴးပါတယ္..။ တကယ္ကို လုပ္တတ္ကိုင္တတ္လို ့ပါ..။
က်ေနာ္ ေျပာျခင္တာ ဒါပါပဲ..ေနာက္လည္း ဘာမွ ေျပာစရာမရွိေတာ့ပါဘူး....မခင္မင္းေဇာ္..။

Anonymous said...

အေမရိကန္၏ ေဆာင္းရက္မ်ားက ပိုေအးလာခဲ့ၿပီ။ ေတာ္ရံုတန္ရံုဆိုလွ်င္ အျပင္ မထြက္ခ်င္ေတာ့။ အ၀တ္ကို အထပ္ထပ္ က်ပ္စည္းသလို ၀တ္ေနရသည္မွာလည္း မသက္သာလွ။ ညေမွာင္ခ်ိန္ကလည္း ေစာလာသည္။ အေမွာင္ေစာပံုက စိတ္ဓါတ္ က်ဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။ ႏွလံုးကို ေအးခဲေနေအာင္ ဆြဲဆုပ္ထားသည့္ႏွယ္ ရွိသည္။ တရက္ေတာ့ သူတို႔ ၿမိဳ႔အနီးအစပ္က မိတ္ေဆြတဦးအိမ္သို႔ ထမင္းသြားစားျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ သူႏွင့္ မသိ။ သူ၏ သူငယ္ခ်င္း ဆရာ၀န္ျဖစ္သူတဦးျဖစ္သူ ေဒါက္တာေအး၀င္းႏွင့္သာ ရင္းႏွီးသည့္မိတ္ေဆြ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္မွာကလည္း ျမန္မာ လူမ်ဳိး အသိုက္အ၀န္း ဟူ၍ ႀကီးႀကီးမားမား မရွိလွ။ အခ်ဳိ႔ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ေထာင္ဂဏန္းမွ် ရွိတတ္ေသာ္လည္း အခ်ဳိ႔ေသာ ၿမိဳ႔မ်ား တြင္ ဆယ္ဂဏန္းမွ်သာ ရွိတတ္သည္။ ခင္ရာေဆြမ်ဳိး၊ ၿမိန္ရာ ဟင္းေကာင္းလုပ္၍ ေပါင္းၾကရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အနည္းဆံုး ျမန္မာလူမ်ဳိး အခ်င္း ခ်င္းဟူ၍ ခင္မင္ေပါင္းသင္းမႈေတာ့ ရွိၾကသည္။ သူ႔ သူငယ္ခ်င္း ေဒါက္တာေအး၀င္းက ABSDF အဖြဲ႔၀င္ေဟာင္းတဦး ျဖစ္သလို၊ ယခင္ကတည္းက တပ္ရင္းတခုတည္းတြင္ အတူတာ၀န္ယူခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္လည္း ညီအစ္ကိုလို ျဖစ္ေနၾကသည္။ ယခုအိမ္ကိုလည္း သူေခၚ၍ပါလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အိမ္ရွင္ေယာက္်ားက ယခင္က ျမန္မာ အစိုးရ ဌာန တခုတြင္ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးလားမသိ၊ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုေတာ့ ေဒါက္တာေအး၀င္းႏွင့္ ၿမိဳ႕၏ ရပ္ေဆြရပ္မ်ဳိး ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။

သူ၏ သားက လူပ်ဳိအရြယ္၊ တကၠသိုလ္တခုခု တက္ခြင့္ရရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည္။ အိမ္ရွင္မိတ္ေဆြက ဘယ္လိုရည္ရြယ္၍ ေျပာမွန္း မသိ။ သူတို႔ကိုလည္း ရည္ရြယ္ေျပာလိုျခင္းလည္း ဟုတ္ပံုမရ။ သူ၏ သားကို က်ေနာ္တို႔ေရွ႕မွာပင္ လွမ္းေျပာခဲ့ သည္။

“ေဟ့ေကာင္... ဒီမွာၾကည့္စမ္း။ ေတာထဲက လာတဲ့ေကာင္ေတြေတာင္ ဆရာ၀န္ေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ ဟားဗတ္တို႔ ဘာတို႔ က ဘြဲ႔ေတြ ရေနၾကၿပီ။ မင္းက မိဘက အျပည့္အစံုနဲ႔ စာဖတ္ခိုင္းေနတာေတာင္ မႀကိဳးစားခ်င္ဘူး။” သူ႔သားကို သူလွည့္၍ ဆူပူလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဒီပုဂၢိဳလ္က ကိုယ့္စကား ဘယ္ကိုေရာက္မွန္းမသိ။ သူတို႔ကို ႏွိမ္ေျပာ ေျပာလိုခ်င္း ဟုတ္ခ်င္မွေတာ့ ဟုတ္မည္။ သူ႔ႏွာေခါင္း ျပားကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ စိတ္ထဲတင္းသြားခဲ့သည္။ ငုံ႔လွ်ဳိးေနခဲ့သည့္ စိတ္က အေမာက္ေထာင္လာသည္။

“အာ ဟား.... ငါတို႔က လူဆိုးေတြမိုလို႔၊ ငတုံးေတြမိုလို႔ ေတာခိုခဲ့ၾကတာမွ မဟုတ္တာ။ ၀ရမ္းေျပးမိုလို႔ ထြက္ေျပးခဲ့ၾကတာမွ မဟုတ္တာ။ ငါတို႔က ယံုၾကည္ခ်က္တခုအတြက္ ငါတို႔ရဲ႕ ဘ၀ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ေတြ ေပးခဲ့ၾကတာ။” ဤသို႔ သူ ဖြင့္မေျပာ ျဖစ္ပါ။ စိတ္ထဲကေတာ့ ဤသို႔ ေျပာျဖစ္သည္။ ဒီပုဂၢိဳလ္ႏွင့္လည္း စကားေျပာခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ပါ။ သူတို႔ ျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ အေတြ႔အၾကံဳက သင္ခဲ့ၿပီ။ သူ႔မ်က္ႏွာက ျပံဳးေနလိမ့္မည္။ သံတမာန္ ဆန္ဆန္။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ ဤအိမ္သို႔ ေနာက္ တႀကိမ္ သူအလည္ေရာက္လာေတာ့မည္ မဟုတ္ခ်င္းပင္။ ေတာ္ရံုကိစၥေလးေတြႏွင့္လည္း သူ ရန္မျဖစ္ ခ်င္ေတာ့ပါ။ ဤသို႔ အေသးအဖြဲမ်ားႏွင့္သာ ရန္စမ်ားေနၾကလွ်င္ ကမၻာႀကီးလည္း စစ္ပြဲမ်ား ၿငိမ္းသတ္၍ မကုန္ႏိုင္ေအာင္ ရွိေခ်ေတာ့မည္။ သူ႔ဘ၀အတြက္ ေနာက္ထပ္အပိုဆာဒါး ကိစၥမ်ား လည္း သိပ္မ်ားမ်ား မလိုခ်င္ေတာ့ပါ။ သို႔ေသာ္ သူ၀မ္းနည္းသလို ျဖစ္မိ သည္။

ေသခ်ာသည္ကေတာ့ သူတို႔ဘ၀၏ အခ်ဳိၿမိန္ဆံုး ပ်ဳိရြယ္ခ်ိန္မ်ားကို စြန္႔ခဲ့ရျခင္းပင္။ ဤအေၾကာင္းမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳခံလို၍ ေလွ်ာက္ေျပာေနၾကျခင္းလည္း မဟုတ္။ သူ႔အထြာႏွင့္သူ ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရသည့္ သူမ်ားခ်ည္းပင္။ မ်ဳိးဆက္တခုလံုး အတြက္ ၀ရုန္းသုန္းကား ျဖစ္ခဲ့ေသာႏွစ္မ်ားဟု ဆိုရမည္။ ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္ ေထာင္အတြင္း ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေပးဆပ္ဒုကၡခံခဲ့ၾက ရသည့္ သူတို႔ရဲေဘာ္မ်ားရွိသလို၊ သူတို႔လည္း ယံုၾကည္ခ်က္ေက်ာပိုး၍ ေတာတိုးခဲ့ၾကသည္။ ေကာင္းမည္ထင္ရာ စြန္႔လုပ္ ခဲ့ၾကသည္။ ျဖဴစင္မြန္ျမတ္စြာ သူတို႔စြန္႔လႊတ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကသည္။ သူလုပ္ခဲ့သမွ် ကိစၥေတြအတြက္ မွားသည္ဟုေတာ့ မဆိုခ်င္။ သို႔ေသာ္လည္း အနာေလးတျပျပ မလုပ္ေနခ်င္ေတာ့ပါ။

“က်ေနာ္တုိ႔ဟာ
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔ခ်ည္း
မုန္ယိုေနၾကတဲ့ ေကာင္ေတြ
ဒီလိုနဲ႔
ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ ျပန္ေနခဲ့ၾကတယ္
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး။” (ကိုေအာင္မြန္) ကဗ်ာေလးကို သူသေဘာက်သည္။ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး သူတို႔ေျပးေနခဲ့ၾက သည္။ နာက်ဥ္လွ်က္ ေျပးေနၾကသည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ တခုအတြက္ ေျပးေနၾကသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ေၾကာင့္ ေျခခ်ခိုလႈံလာခဲ့ၾကရေသာ္လည္း အိမ္ကိုျပန္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္သည္ သူတို႔ အိမ္ မျဖစ္ေသး။ သူတို႔အိမ္က ျမန္မာျပည္တြင္ ရွိေနသည္ကို သူတို႔ သိထားၾကသည္။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ သူတို႔ေပးဆပ္ခဲ့ရ ေသာ အခ်ိန္ မ်ားကိုေတာ့ ျပန္တသေနဆဲ ျဖစ္သည္။ နာက်ဥ္သည့္ ဒဏ္ရာကို လွ်က္ေနသည့္ ေၾကာင္တေကာင္လို တသသ ခ်ဳိၿမိန္ ေနဆဲ ျဖစ္သည္။

သူတို႔ ABSDF ရဲေဘာ္ေဟာင္း အမ်ားစုရွိသည့္ ဖို႔တ္၀ိန္း Ft. Wayne ၿမိဳ႕ကေလးလိုေနရာမ်ဳိးတြင္ ပိုသိသာသည္။ မည္သည့္ စကား၀ိုင္း စစ ေတာထဲ ျပန္ေရာက္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႔ရဲေဘာ္မ်ားကေတာ့ ဒဏ္ရာကို ထံုထား၍ ရပ္တည္ ခ်က္အတြက္ အေျပာင္း အလဲ လုပ္ႏိုင္သူလည္း ရွိသည္။ အေျပာင္းအလဲ မလုပ္ႏိုင္ပဲ ယခင္ဒဏ္ရာ၊ နာက်ဥ္မႈထဲ အိပ္မက္ ႏွင့္ တ၀ဲလည္ လည္ ျဖစ္ေနသူ လည္း မရွားလွ။ အေျပာင္းအလဲ လိႈင္းပုတ္ဒဏ္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတြင္ ပင္ပန္း အလူးအလိမ့္ ျဖစ္ေနရသူလည္း ရွိသည္။ ဤအေျပာင္းအလဲတြင္ ေအာင္ျမင္သူမ်ား ရွိခဲ့သလို၊ က်ဆံုးသူမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ပညာ မျပည့္စံုဘဲ လာခဲ့ၾက ရသူ မ်ားရွိသလို၊ သူတို႔ကို အႏွစ္ ၂၀ လံုးလံုး သင္ၾကားေပးလိုက္သည့္ကိစၥကလည္း အေမရိကန္ တြင္ ရပ္တည္ ရွင္သန္ေရး အတြက္ မဟုတ္။ ယခုေတာ့ ကြန္ကရစ္ေတာတြင္ တိုက္ပြဲအသစ္ ၀င္ေနၾကရၿပီ။

ေသခ်ာသည္ကေတာ့ သူတို႔တြင္ နာက်ဥ္မႈတစံုတရာ ရွိေနပါသည္။ မသိေသာ တေနရာတြင္ ကိန္းေအာင္းေနၾကသည္။ တခါ တေလတြင္ ဤအငုံ႔စိတ္က ျပန္ေပၚလာသည္။ စာေရးဆရာ ေမာင္စူးစမ္းက ယခင္ရုရွား ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ၿပိဳကြဲၿပီး ေနာက္ပိုင္း ရင္တြင္း ဆြဲႏႈတ္လိုက္သလို ဟာလာဟင္းလင္းသဖြယ္ ျဖစ္သြားခဲ့ၾကရသည့္ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒီမ်ား၏ ခံစားခ်က္ကို (Melancholy) (အစားထိုးမရသည့္ အစြမ္းကုန္ေၾကကြဲမႈႀကီးဟု ဘာသာျပန္လွ်င္ ရမည္ထင္သည္) ဟု ေရးခဲ့ဖူးသည္။ သူတို႔ရဲေဘာ္မ်ား တြင္ လည္း ဤသို႔အလားတူ မီလန္ခိုလီ ရွိေနသည္ဟု ထင္ပါသည္။ သူတို႔ ဆံုးရႈံးခဲ့ရမႈမွာ အျခားမဟုတ္၊ သူတို႔ ယံုၾကည္ခဲ့သည့္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးမဟုတ္။ သူတို႔၏ အငယ္ရြယ္ အပ်ဳိျမစ္ဆံုး အခ်ဳိျမဆံုး အခ်ိန္မ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။

နာက်ဥ္လွ်က္လည္း ဆက္၍ ေျပးေနရပါဦးမည္။

ေယာဟန္ေအာင္

Htoo Myat said...

အန္တီေရ... က်ေနာ္ အန္တီ့ကိုေရာ ဦးမင္းေဇာ္ကိုေရာ တကယ့္ အေဒၚနဲ႔ ဦးေလးအျဖစ္ အျမဲ သတ္မွတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ အခုထိ ဦးမင္းေဇာ္ လက္ေဆာင္ေပးဖူးတဲ့ ေျပာက္က်ား ကုတ္အကၤ်ီေလးကို ဘယ္ေနရာ သြားသြား က်ေနာ္ ဂုဏ္ယူၿပီး ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ဝတ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ထည္ပဲ အျမဲ ဝတ္ေနလုိ႔ အေမေတာင္ ဆူပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္ အျမင္ကို က်ေနာ္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွ မခံစားပါနဲ႔...

က်ေနာ့္ အျမင္မွာ ႏုိင္ငံေရး လုပ္တယ္၊ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္တယ္ဆိုတာ အာဏာမရရင္ အလကားပါပဲ။ ကိုယ္ ထိပ္မွာ တက္ထိုင္မေနႏိုင္ရင္ ကိုယ့္အေလာင္းကို သူမ်ားက နင္းၿပီး ေခါင္းေပါင္းစ ေထာင္သြားမွာပါပဲ။

က်ေနာ့္အျမင္ဆို ေထာင္က်ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရး သမားေတြထက္ အစိုးရရဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးထက္ ပိုပါးနပ္ခဲ့ၿပီး ေရွာင္ထြက္လာႏုိင္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရး သမားေတြကပဲ ပိုေတာ္တယ္လုိ႔ ျမင္မိပါတယ္။

အစြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံတယ္ ဆိုတဲ့ လူေတြဟာလည္း ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာ ကိုယ္လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ လူေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ျပည္သူေတြက က်ေနာ့္တို႔အတြက္ အနစ္နာခံေပးပါခမ်ား ဆိုၿပီး ဒူးေထာက္ ေတာင္းပန္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီအတြက္ ကိုယ္ႀကိဳးစြန္႔တယ္တို႔၊ အနစ္နာခံတယ္ ဆိုတာကို ေအာ္ေနတာဟာ မွားယြင္းတယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။

အန္တီ ခင္မင္းေဇာ္ မဲေဆာက္ကို မခြာပဲ အဲဒီမွာ ရပ္တည္တာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အထူးမေျပာလုိေပမဲ့ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံပါတယ္လုိ႔ ဆိုလာရင္ေတာ့ အဲဒါကို က်ေနာ္ လက္မခံပါဘူး။

က်ေနာ့္အေနနဲ႔ က်ေနာ့္မိဘက သားသမီး အေရးအတြက္ အေမရိကကို ထြက္တယ္ဆိုတာကို အျပည့္အဝ ေထာက္ခံပါတယ္။

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့...
က်ေနာ့္အေမဟာ ထိုင္းမွာ ေနရတာ ဒီမွာ ေနရတာထက္ေတာင္ အဆင္ေျပ သက္သာတာ အန္တီလည္း သိပါလိမ့္မယ္။

အဲဒါနဲ႔ အဲဒီမွာပဲ ဆက္ေန... က်ေနာ္လည္း အေမ့ အဆက္အသြယ္နဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာပဲ အလုပ္သင္ ဝင္လုပ္ခဲ့လုိ႔ ရွိရင္ ရုတ္တရက္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီး ၿပီးသြားတဲ့အခါ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း တျခားပညာ ေကာင္းေကာင္း မတတ္တဲ့ က်ေနာ့္ဘဝဟာ ေခြးျဖစ္မွာပါပဲ။

တခါတေလက်ေတာ့ အင္အားမမွ်ပဲ ေပေတၿပီး ခံခ်ေနတာက သတၱိကေန မိုက္ရူးရဲ ျဖစ္သြားတတ္ၿပီး အေဝးကို ေရွာင္လုိက္တာဟာ အညံ့ခံတယ္ ဆိုတာထက္ ပါးနပ္တယ္လုိ႔ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ မုန္တိုင္းထဲမွာ ေလနဲ႔အတူ ယိမ္းႏိုင္တဲ့ အပင္ေတြပဲ ရွင္သန္ က်န္ရစ္ႏုိင္ပါတယ္။

Anonymous said...

ကုိေယာဟန္ေအာင္ရဲ ့ ေတာင္တန္း သစ္ပင္ ေသြးစေတြပဲ သက္ေသခံေနေတာ့တယ္ အပိုင္း ၇ ထဲက စာသားတပိုင္းတစဖတ္မိလုိ ့ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ကိုေယာဟန္ေအာင္ဆုိတာက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ တာ၀န္အဆင့္ဆင့္ေတြထဲက အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးတုိ ့ ဒု ဥကၠဌတုိ ့အထိ လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေနာက္ လူ ့ေဘာင္သစ္ပါတီကို ကူးေျပာင္းျပီး ဒု ဥကၠဌတာ၀န္ ယူခဲ့ဖူးသူတေယာက္ျဖစ္ပါတယ္ဆုိတာ သိထားလုိ ့ပါ။

ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားခင္ဗ်ား...
့ နုိင္ငံတကာေရာက္ ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားရဲ ့ ခံစားခ်က္နဲ ့ပါတ္သက္ျပီး ကိုေယာဟန္ေအာင္ရဲ ့အကဲျဖတ္ခ်က္ကို သေဘာတူၾကပါသလား။ အမ်ားစုၾကီးဟာ သူ ့အကဲျဖတ္ခ်က္အတုိင္း ခံယူထားၾကပါသလား။ သိခ်င္ပါတယ္။

သူတို႔ ဆံုးရႈံးခဲ့ရမႈမွာ အျခားမဟုတ္၊ သူတို႔ ယံုၾကည္ခဲ့သည့္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးမဟုတ္။ သူတို႔၏ အငယ္ရြယ္ အပ်ဳိျမစ္ဆံုး အခ်ဳိျမဆံုး အခ်ိန္မ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္ တဲ့။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ခင္မင္းေဇာ္ said...

ကိုထြန္းခင္:

မခင္မင္းေဇာ္။ က်ေနာ္က တတိယ ႏိုင္ငံမွာေနထိုင္ပါတယ္။ အရင္က နယ္စပ္မွာ ေနေသးတယ္။ ေ႐ွ႔တန္းမွာ ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္။ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ျပီးကလးေတြရေပါ့ဗ်ာ။ဒုကၡသည္စခန္းမွာေနခဲ့တာ အၾကာၾကီးပဲ။ထုတ္ေပးတဲ့ ရိကၡာေလးေတြ ျဖစ္တဲ့ ဆန္။ဆား။င႐ုတ္။ဆီ ။ပဲ။ စားျပီးေနခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းၾကာေပါ့။ဖေယာင္းတိုင္မ၀ယ္ႏိုင္လို႔ မ်ားစြာ ေမွာင္တာနဲ႕ေစာေစာအ္ိပ္တယ္။ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေန႔တိုင္း ပဲဟင္း။ပဲသုတ္။ပဲေၾကာ္။ ပဲကိုပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္စားတယ္။ဟင္းကို ၀ယ္စားႏိုင္တဲ့ အေနအထားလံုး၀ မ႐ွိဘူး။ကေလး။လူၾကီးဖ်ားနာရင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ေရာဂါနဲ႔ ေဆးနဲ႔တျခားစီပဲ ရတဲံ ဒုကၡသည္စခန္းက ေဆးခန္းပဲေျပးရတယ္။က်ေနာ္တို႔ရဲေဘာ္တေယာက္ရဲ႕ကေလးဆိုမေသသင့္ပဲေသသြားတယ္။ ကေလးေတြက ဒုကၡသည္စခန္းထဲက ၀ိုင္းတည္မထားတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းမွာတက္ေရာက္သင္ၾကားတယ္။ စာေရးကိရိယာသင္ေထာက္ကူပစၥည္းေတြက ေတာ့ မခင္မင္းေဇာ္ ရဲ႕ ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ေတြ႐ွိရာ ဒုကၡသည္စခန္းကိုသြားၾကည့္ရင္သိမွာပါ။ မခင္မင္းေဇာ္တို႔ မိသားစုတခါတေလ သြားလည္ရင္ေတြ႔ရမ်ာပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕သား တက္ေရာက္ေနတဲ့ မဲေဆာက္ျမိဳ႔ေပၚက ေက်ာင္းလိုေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ (ခင္ဗ်ားတို႔ ကေလးေက်ာင္းစရိတ္ကို အရင္က တတိယႏိုင္ငံေရာက္ ကိုမင္းဇင္က ေထာက္ပံ့ေနတာမဟုတ္လား)ခင္ဗ်ားခင္ပြန္းရဲ႕ရဲေဘာ္ေတြမသားစုမူၾကိဳေက်ာင္းလည္း တတိယႏိုင္ငံေရာက္ရဲေဘာ္ေတြကပဲ ကူညီေနတာယေန႔ထိတိုင္ပဲ။ အခု ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကို ကူညီေထာက္ပံ့ေနတာလည္း တတိယႏိုင္ငံေရာက္ရဲေဘာ္ေတြကပဲကညီေနတာပဲမဟုတ္လား။သိေနတာပဲဗ်ာ။ ဘာျဖစ္လို႔စည္း႐ံုးေရးမဆန္တဲ့။ႏိုင္ငံေရးမဆန္တဲ့ထင္ျမင္ခ်က္ေတြန႔ေျပာဆိုေနတာ ေသခ်ာစဥ္းစားျပီး ေျပာဆိုေရးသားသင့္ပါတယ္။ ရမ္းမေျပာပါနဲ႔။ မခင္မင္းေဇာ္က နယ္စပ္ေရာက္ကတည္း မဲေဆာက္မွာပဲေန တာဆိုေတာ့ အဆင္ေျပတာေပါ့ဗ်ာ။ ကိုမင္းေဇာ္ေတာင္ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ထုနဲ႔ ကင္းကြာေနတာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာျပီပဲ။ အလည္သြား႐ံုေလာက္ပဲ ရဲေဘာ္ေတြ႐ွိရာ လာတတ္ေၾကာင္း သူ႔တပ္ရင္းက ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕သတင္းစကားေၾကာင့္ တတိယႏိုင္ငံေရာက္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြေတာင္သိေနတာၾကာျပီ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ေနႏုိင္တာကို ေလးစားတယ္.။ ေ႐ွ႔ေနာက္ ညီညီနဲ႔ ေျပဆိုဖို႔လိုတယ္။

Anonymous said...

ေအး
ငါလည္း ေစာင့္ဖတ္ေနတာ။ ဟို အဖိုးႀကီး ကိုလွေဖလည္း ၾကားထဲကေန ငထြားခါးနာ ေခါင္းဟက္တက္ျဖစ္လို႔။ ေအး ေအဘီသမိုင္းကလည္း အေတာ္ကို ဆိုးတယ္။ ႏိုင္ေအာင္ကလည္း တမ်ဳိး။ မိုးသီးနဲ႔ ေအာင္သူၿငိမ္းကလညး္ တဘာသာ။ ေအး ေယာဟန္ေအာင္ဆိုတဲ့ ေအာင္သူၿငိမ္း ငတကလည္း သူ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ခဲ့တာ မွားတယ္ဆိုၿပီး တိုက္ပြဲ၀င္က်ဆံုးခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ အလံကိုမွ မေထာက္ ေအဘီသမိုင္းကို ေပါခ်ာခ်ာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္ကြာ။ ဖတ္ၿပီး ရင္ထဲမေကာင္းဘူး။ တကယ္အငတ္ခံၿပီး သစၥာရွိရွိ (အယ္ဒီတာစိုးခ်ိန္နဲ႔ ဇင္ဇင္ မဟုတ္ဘူးေနာ္)လုပ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ေနတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြကိုေတာ့ ငဲ့ညွာသင့္တယ္ ထင္တာပဲကြယ္။
အဘ
ေခတၱ တတိယႏိုင္ငံ

Anonymous said...

ဦးတင့္ေဇာ္က သူ႔အလိုလိုေနရင္း ဇာတ္လိုက္လိုလို တရားခံလိုလုိ ျဖစ္သြားတာေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြရဲ႔ ဘ၀ကို ကိုယ္တိုင္ႀကံဳဖူးမွ သိႏိုင္မွာပါ။ အေစာပိုင္း ကြန္႔မန္႔ေတြမွာ ၾကားထဲက ေဆးရိုးသည္က ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔ ၀င္လုပ္ေနတာေတာ့ ၾကည့္ရတာ အေတာ္ဆိုးတယ္။ မသိသားဆိုးရြားလြန္းတဲ့ အဲဒီေဆးရိုးသည္ကိုလည္း ဂရုဏာသက္မိတယ္။ သူက နာမည္အရင္းမဟုတ္ေတာ့ ထင္ရာျမင္ရာ စြတ္ေျပာႏိုင္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဘေလာဒ့္တခုေရးၿပီး နာမည္အရင္းေတာင္ မသံုးရဲပဲနဲ႔ ထင္ရာျမင္ရာ စြတ္ရြတ္ေျပာေနတာေတာ့ အျမင္ကတ္မိတာ အမွန္ပဲဗ်ိဳ႔။ ဒီမိုကေရစီရဲ႔ လြတ္လြတ္ခြင့္ဆိုတာကို ဘာသာျပန္တာ လြဲေနပံုပါပဲ။ စင္ကာပူမွာ သံရံုးေရွ႔ဆန္ဒျပတာေတာင္ အက်ိဳးအျမတ္ၾကည့္ၿပီးမွ ျပပါတယ္ဆိုသူက ဒီစကား၀ိုင္းမွာ ၀င္ေဆြးေႏြးေနတာကိုျမင္ရေတာ့ ေဘးကၾကည့္ေနတဲ့လူေတြအတြက္ အျမင္ရ ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္။

ကိုညြန္႔ဆိုသူ ေဆြးေႏြးတာမွာ ရိုင္းစိုင္းမူေတြပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူစိတ္ဆိုး ေဒါသထြက္မယ္ဆိုလည္း ထြက္ခ်င္စရာကိုေကာင္းေအာင္ ေဆးရိုးသည္က ကန္႔လန္႔ခံေနတာကိုး။ ခင္ဗ်ားတို႔ အမ်ားစုကို က်ေနာ္သိပါတယ္။ မငယ္ႏိုင္ ေဆြးေႏြးတာေတြ သေဘာက်တယ္။ ကိုဂင္ကို အရင္က အဲေလာက္မထင္မိဘူး။ ဂီတနဲ႔ ဥပမာေပးသြားတာ ကြက္တိပဲ။ ေလးစားပါတယ္ ရဲေဘာ္ဂင္။ ကိုညြန္႔ေဆြးေႏြးတာေတြမွာ ဦးတင့္ေဇာ္နဲ႔ ေအဘီအတြင္းေရးတခ်ိဳ႔ကို ေဖာ္ေကာင္လုပ္တာေတြ ပါေနတာေတာ့ မေကာင္းလွဘူးဗ်ာ။ ဒီစကားေတြ ဒီေနရာမွာ ေျပာရမဲ့ စကားေတြမဟုတ္ဘူး။
ေနာက္ထပ္ေဆြးေႏြးရင္ ဆင္ခ်င္ဖို႔ အႀကံျပဳပါတယ္ ကိုညြန္႔ေရ။

ကိုေယာဟန္ေအာင္ရဲ႔ အႏုပညာကို ေလးစားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ရပ္တည္ခ်က္ ပ်က္သြားတဲ့လူပါ။ ဟားဗတ္မွာ တႏွစ္ပဲတက္ရလို႔သာပဲ။ ေလးႏွစ္ေလာက္သာ တက္ရရင္ မလြယ္ဘူး။ ဘုရားမွတ္လို႔ ကိုးကြယ္မိခဲ့ၾကတယ္။ ေအဘီမွာ အတြင္းေရးမူးအထိ ရဲေဘာ္ေတြက တာ၀န္ေပးခဲ့တယ္။ ေအဘီကထြက္သြားတယ္။ အခု သူေရးတဲ့ ဟားဗတ္ဒိုင္ယာရီဆိုတာမွာ လူငယ္ေတြကို ေနရာေပးခ်င္လို႔ ထြက္သြားရတာပါတဲ့။ ဒီကိစဟုတ္မဟုတ္ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔ အသိပါပဲ။ မရိုးသားတဲ့ကိစကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ခက္တယ္။ ဖြတ္ထြက္မွာ ေတာင္ပို႔မွန္းသိခဲ့ရတယ္။ ေနာက္က်သြားၿပီ။ ငယ္ငယ္တံုးကေတာ့ စစ္ေသြးၾကြခဲ့ဖူးတယ္ ဆိုတာ သူ႔လက္သံုးစကားပဲ။ တကယ္က စစ္ေသြးၾကြခဲ့ၾကတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ အားလံုးအသိပါပဲ။ လက္နက္ကိုင္ထားတဲ့ ရန္သူကို လက္နက္နဲ႔ တံု႔ျပန္ခဲ့တာပါ။ ေအဘီကထြက္ လူ႔ေဘာင္သစ္မွာ ဒုဥကဌ ရာထူးရတယ္။ ခဏပဲလုပ္ၿပီး ထြက္သြားတယ္။

ဒုကေရာက္လို႔ အဖြဲ႔အစည္းကေနစြန္႔ခြာသြားရတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြဟာ မသြားခ်င္ပဲနဲ႔ သြားၾကရတာပါ။ ကိုေအာင္သူၿငိမ္း (ကိုေယာဟန္ေအာင္) လို ဒုဥကဌ တာ၀န္ကို သူ႔သေဘာနဲ႔သူ စြန္႔ခြာၿပီးထြက္သြားၾကတာမဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကိုေယာဟန္ေအာင္လို ဘယ္သူမွ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာကို မွားပါတယ္လို႔ ေခ်းေျခာက္ေရႏူး စာတစ္တန္ေပတဖြဲ႔ လုပ္မေနဘူး။

ဒီစကားေတြ ေျပာေနတာ ပုဂိုလ္ေရးတိုက္ခိုက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ တခ်ိန္က ကိုေယာဟာ က်ေနာ္ သေဘာက်ခဲ့ဖူးတဲ့လူပါ။

Anonymous said...

ကိုထြန္းခင္ဆိုသူခင္ဗ်ား
ကိုထြန္းခင္ရဲ႔ စီေဘာက္နဲ႔ ကြန္မင့္မွာေရးသားခ်က္ေတြကို က်ေနာ္တို႔ ရွင္းခ်င္ပါတယ္။ ရွင္းဖို႔လည္းလိုတယ္ထင္လို႔ပါ။ တပ္ရင္းမွဴး ကိုမင္းေဇာ္နဲ႔ တပ္ရင္းကိစၥပါ။ လက္ရွိ ေအဘီရဲ႔ အေနအထားနဲ႔ တပ္ရင္းေတြရဲ႔အေနအထားကို လက္ရွိရွိေနတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြသာ အသိဆံုးပါ။ နယ္စပ္က လက္ရွိ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး ဘ၀ကိုလည္း သူတို႔သာ ခံစားျဖတ္သန္းသိရွိေနတာပါ။ တပ္ရင္းမွဴး ကိုမင္းေဇာ္နဲ႔ လက္ရွိတပ္ရင္း၈ ကရဲေဘာ္ေတြၾကားမွာ အရင္ကလုိပဲ ေသြးစည္းညီညြတ္ၿပီးသားပါ။ နားလည္မႈမလြဲဘူး။ ထင္ေယာင္ထင္မွားမရွိဘူး။ တပ္ရင္းမွဴးဟာ သူ႔ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ တသားတည္းရွိေနတယ္ဆိုတာ အားလံုးအသိပါ။ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ဧည့္သည္ကို အိမ္ေခၚၿပီး ထမင္းဖိတ္ေၾကြးေနတာမဟုတ္ေတာ့ လူမႈေရး ေႏြးေထြးမႈေတြကို တတယယ ေျပာေန၊ ေမွ်ာ္လင့္ေနရတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူးလို႔ တပ္ရင္း၈ ကခံယူပါတယ္။ ကိုထြန္းခင္ စာထဲမွာ
`ကိုမင္းေဇာ္ေတာင္ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ထုနဲ႔ ကင္းကြာေနတာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာျပီပဲ။ အလည္သြား႐ံုေလာက္ပဲ ရဲေဘာ္ေတြ႐ွိရာ လာတတ္ေၾကာင္း သူ႔တပ္ရင္းက ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕သတင္းစကားေၾကာင့္ တတိယႏိုင္ငံေရာက္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြေတာင္သိေနတာၾကာျပီ။´ ဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ဟာ လံုး၀မမွန္ပါဘူး။ လက္ရွိရွိေနတဲ့ ရင္း၈က ရဲေဘာ္ေတြ ဒီစကားမ်ဳိး သတင္းမ်ဳိး မျဖန္႔ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ တပ္ရင္းမွာ ပြင့္လင္းမႈရွိတယ္။ ေ၀ဖန္ေရးရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြယ္ရာမွာ အတင္းေျပာဖို႔မလိုဘူး။
ေနာက္တခုက ကိုထြန္းခင္ မခင္မင္းေဇာ္ရဲ႔ ပို႔စ္က အိုင္ဒီယာကို ေဆြးေႏြးခ်င္ရင္။ ခုခံခ်င္ရင္၊ ေခ်ဖ်က္ခ်င္ရင္ အိုင္ဒီယာနဲ႔ပဲေခ်ဖ်က္ပါ။ ရင္း၈ရဲေဘာ္ေတြက သတင္းေပးသလို ဘာလို ဆြဲထည့္ အသံုးမခ်သင့္ဘူး။ ဒီေခ်ပခ်က္ဟာ အမွန္နဲ႔လဲ တည့္တည့္ႀကီးလြဲေနသလို လားရာလည္းမေကာင္းဘူး။ တပ္ရင္း၈က ခုလို၀င္ရွင္းတာဟာလည္း တပ္ရင္းမွဴးနဲ႔ တပ္ရင္းၾကား အထင္အျမင္လြဲကုန္မွာကို စိုးရိမ္လို႔မဟုတ္ဘူး။ စာဖတ္သူေတြ အခ်က္အလက္အမွားကို ဖတ္မိရရွိသြားမွာ စိုးလို႔ပါ။
ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာက တပ္ရင္းမွဴး ကိုမင္းေဇာ္ဟာ သူ ဒုရင္းမွဴးဘ၀ကေန ခုတပ္ရင္းမွဴးျဖစ္တဲ့အထိ ရင္း၈ရဲ႕ တပ္ရင္းမွဴးပါပဲ။ မခင္မင္းေဇာ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္မက်ခင္ကလည္း တပ္ရင္းမွဴးပဲ။ ခုလည္း တပ္ရင္းမွဴးပါပဲ။ ဒီမွာ ဒီလို၀င္ၿပီး မေျပာခ်င္ဘူး။ စကားေတြသိပ္မေျပာခ်င္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ လက္ေတြ႕က်တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။
ရဲေဘာ္မ်ား ...
အမွတ္(၈)တပ္ရင္း
ABSDF

Anonymous said...

ခင္ဗ်ားက(ရဲေဘာ္မ်ား ... အမွတ္(၈)တပ္ရင္း ABSDF)လို႔ သံုးသြားေတာ့ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕အာေဘာ္လားလို႔ ေမးလာႏိုင္စရာ ႐ွိပါတယ္။ က်ေနာ္ေမးၾကည့္ရသေလာက္ ဘဲကေလာ္မွာ ႐ွိတဲ့ ရင္း ၈ ရဲေဘာ္အေတာ္မ်ားမ်ားက သိေတာင္ မသိေသးပါဘူး။ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔က ကိုမင္းေဇာ္နဲ႔ အတူအလုပ္လုပ္ခဲ့သူေတြျဖစ္လို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို သိပီးသားပါ။ တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြက ဒီေနရာမွာ မေျပာသင့္လို႔ မေျပာပါရေစနဲ႔ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားဟာ တပ္ရင္း ၈ ရဲေဘာ္တေယာက္ဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ တပ္ခဲြမႉး ကိုစိုးႏိုင္ တပ္က ထြက္ခဲ့ရသလဲဆိုတာကို ေသခ်ာေလ့လာသင့္ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာေနရတာ ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းေနရသလိုပါဘဲ။ ခုလိုေျပာျဖစ္ေအာင္လုပ္သူက ခင္မင္းေဇာ္ပါ။ သူသာ “နအဖ ထံမွာ လက္နက္မခ်ခဲ့ၾကေပမယ့္ တတိယႏုိင္ငံမွာ လက္နက္ခ်သြားသူေတြ”လို႔ မေရးခဲ့မိဘူးဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔မွာ ေရးစရာ ေျပာစရာ အေၾကာင္းမ႐ွိပါဘူး။ ခင္မင္းေဇာ္သာ စကားလံုး အသံုးအႏႈံး မွားသြားပါတယ္လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္ ၿပီးသြားမွာပါ။ အခုလိုပဲ ဆက္သြားေနဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေရးသားခ်က္ ေျပာဆိုခ်က္ေတြ ဆက္ေတြ႕ေနရဦးမယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ျမင္ပါတယ္။
ေထာ္ႀကီး/ကိုေပါက္

Anonymous said...

26 Apr 09, 13:39
ဘျမင့္ေအာင္: အဲဒီ တတိယ ႏိုင္ငံေရာက္ ရဲေဘာ္ေတြကပဲ။ မကဒတ ကို ကူညီေထာက္ပံ့ေနတာကို မခင္မင္းေဇာ္ မသိဘူးလား။ မသိရင္ ကိုမင္းေဇာ္ကို ေသခ်ာေမးၾကည့္ပါဦးဗ်ာ။ မကဒတ ရင္း(၈) က ယမုန္နာ ဆိုတဲ့ မူၾကိဳ ေက်ာင္းေလးကို ေထာက္ပံ့ေနတာက တတိယႏိုင္ငံက ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ဂ်ပန္က ရဲေဘာ္ေတြပါ။ မခင္မင္းေဇာ္ သိထားဖို႔က တတိယ ႏိုင္ငံမွာေနျပီး ဇိမ္က်ေနျပီ မထင္နဲ႔ဗ် က်ြန္တေယာက္လို အလုပ္လုပ္ရတာ။ အင္မတန္ ပင္ပန္းပါတယ္။ ရတဲ့ေခ်ြးႏွဲစာနဲ႔ နယ္စပ္က ရဲေဘာ္ေတြကို ေထာက္ပံ့ပါတယ္။ ထ္ိုင္းနယ္စပ္က ႏုိုင္ငံေရး လုပ္ေနသူေတြထက္ မ်ားစြာ ပင္ပန္းပါတယ္ သူတို႔ကေတာင္ က်ေနာ္တို႔ထက္ ပိုျပီး ဇိမ္က်သား ကလား။ မနက္္အိပ္ရာထ။ လၻက္ရည္ဆိုင္သြား။ ႐ံုးကိုျပန္ထမင္းစား။ ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ သတင္းၾကည့္။ တေရးတေမာအိပ္ ဇိမ္က်ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕က မနက္ေစာေစာထ အလုပ္သြား က်ြန္လို လုပ္ ညေနေလာက္ အိမ္ျပန္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေမာပန္းနဲ႔........... အလုပ္နဲ႔ အိမ္ ။ အိမ္နဲ႔အလုပ္ ဇိမ္မက်နိုင္ဘူး။ ရတဲ့ လစာထဲက ေငြကို နယ္စပ္က ရဲေဘာ္မ်ား။ မိတ္ေဆြမ်ားထံ ေထာက္ပံ့။ ဂ်ပန္ က ရဲေဘာ္ေတြဆို ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းပါတယ္။ အိုးတိုက္ပန္းကန္ေဆး ပန္းရံလုပ္ စသျဖင့္ ပင္ပန္းပါတယ္။ ဒီေငြေတြနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရး ကိုေထာက္ပံ့။ အဲဒါေတြ မခင္မင္းေဇာ္ သိသလား။ သေနမွာပါ။ မိုးသီးဇြန္က အရင္တုန္းက အဲဒီလို ေျပာဘူးတယ္။ (ေတာ္လွန္ေရးက ထြက္သြားသူေတြ ေဖါက္ျပန္ေရးသမားေတြ ဘာညာေပ့ါ) ေနာက္ သူလည္း တတိယႏိုင္ငံမွာ ေရာင္ေပေပနဲ႔ ေရာက္လာ။ အခုေတာ့ ဟိုေရာင္ေရာင္ ဒီေရာင္ေရာင္နဲ႔ အဖြဲ႔ေတြဖြဲ႔ ဥကၠဌ ေနရာယူ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ေနေနတာပဲ။ အခုလည္း လာျပန္ျပီ တေယာက္။ မဲေဆာက္မွာ ေနျပီး။ တကယ့္ ႏုိင္ငံေရးၾကီး လုပ္ေနသလိုလိုနဲ႔။ ဒီဗီြဘီ ဗီြဒီယို လစာနဲ႔ သတင္းေထာက္ လုပ္ေနတာကို အဟုတ္ၾကီး မွတ္လို႔။ ကိုမင္းေဇာ္ကလည္း ဟုတ္ေတာ့ မလိုလိုနဲ႔ မဲေဆာက္က မခြာေတာ့ဘူး။ တပ္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ကင္းကြာေနျပီ။ အဲဒိသတင္းကို သူ႔တပ္ရင္းက မေျပာလို႔ ဘယ္သူက သိမတုန္း။ တပ္ရင္း(၈) ရဲေဘာ္မ်ား ဆိုျပီး ထေျပာတဲ့ ရဲေဘာ္ ကေရာ မဲေဆာက္(သို႔) ျမိဳ႔ေပၚက ႐ံုးမွာေနေနတဲ့ ။ ကိုေပါက္ဆိုသူနဲ႔ ေထာ္ၾကီး ဆိုသူပဲျဖစ္မယ္။ ေဇာ္ေလးတို႔ ကိုစိုးႏိုင္ တို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ေထာ္ၾကီးဆိုတဲ့ တပ္ေထာက္ကလည္း ရ႐ွိေကာက္ခံထားတဲ႔ ေငြေတြကို လိမ္စားေနတာၾကာျပီပဲ. သူ႔မိသားစုေတာင္ ျမိဳ႔ေပၚ တက္ဖို႔ ျပင္ေနတယ္ၾကားတယ္။ ဟိုျမိဳ႕ေပၚက ႐ံုးကလည္း သူ႕အိမ္လို ျဖစ္ေနျပီ။ ကိုခ်င္း ကို မၾကိဳက္တဲ့သူ က ကိုခ်င္း ပံုစံခ်ိဳးေနတာ ၾကာျပီဆိုတာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ရဲေဘာ္ေတြထံကပဲ က်ေနာ္တို႔ တတိယႏိုင္ငံေရာက္ ရဲေဘာ္ေတြသိေနတာ ၾကာေပ့ါဗ်ာ။ အားလံုးကို ရမ္းျပီး မေျပာန႔ဲ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အဲဒီတတိယ ႏိုင္ငံေရာက္သူေတြရဲ႕ အကူအညီကိုပဲ မခင္မင္းေဇာ္ ျပန္ယူေနရဦးမွာ။ ကိုမင္းဇင္ေတာင္ ခင္ဗ်ားသား ေက်ာင္းစရိတ္ ေထာက္ပ့ံေပးခဲ့တာ မဟုတ္လား။ သတိ႐ွိ႐ွိနဲ႔ေျပာပါ။

Anonymous said...

အင္း
က်မလည္း ကြန္မင့္ေတြကို ဖတ္ေနတာ။ စိတ္၀င္စားလာတယ္။ တကယ္က ခင္မင္းေဇာ္က brain storming လုပ္လိုက္တာလို႔ ျမင္တယ္။ အဲဒါကို ေျဖရွင္းၾက ရန္ေတြ႕ၾကနဲ့ အေတာ့္ကို ပြဲဆူေနေတာ့တာပဲ။
က်မ သိတာကေတာ့ နယ္စပ္လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးဟာ ၾကမ္းတမ္းတယ္ဆိုတာကိုပဲ။ ဒီေန႔ အဲဒါကို လုပ္ေနသူေတြဟာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေတာ္ဒုကၡေရာက္ ေနမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ သစၥာတရားကို မစြန္႔တာေတာ့ မေလးစားပဲ မေနႏိုင္ပါဘူး။
ရင္း၈ ကရဲေဘာ္မ်ားဆိုၿပီး ေျဖရွင္းထားတာေတြ႕ရတယ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးမပါပဲ တရားကိုပဲသူတို႔ ေျပာတာပဲ။ ဟုတ္တယ္ေလ ဒီခ်ိန္မွာ စကားေတြမ်ားေနမယ့္အစား လက္ေတြ႕က်တဲ့အလုပ္ေတြ လုပ္ဖို႔ပဲမလား။ တကယ္ဆို ေျပာမယ္ဆိုရင္ သူတို႔က အမ်ားႀကီးေျပာႏိုင္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ မေျပာဘူး။ အလုပ္လုပ္ၾကဖို႔ကိုပဲ စည္းရံုးေရးဆန္ဆန္ေျပာတယ္။ ထားပါေလ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဥိီး၊ မင္းကိုႏိုင္တို႔ကို ေလးစားရင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဘယ္လိုတိုက္ဖ်က္မလဲ၊ အားလံုးေက်ာျခင္း ကပ္ၾကရမယ့္အခ်ိန္ပါ။ ၂၀၁၀ ကလည္း နီးေနၿပီ မလား။
က်မက ဘာမွေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အမိျမန္မာျပည္မွာ ဒီမိုကရစီကို လိုလားေတာင့္တတဲ့ သာမန္ျပည္သူ ျပည္သားတေယာက္ပါ။ ေအးေအးလူလူ ေဆြးေႏြးၾကရင္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မွာပါ။ ခုဟာက လူၾကားလို႔လည္း မေကာင္းပါဘူး ရွင္တို႔ရယ္...။

အိိမ္လြမ္းသူ said...

က်မကေတာ့ တပ္ရင္(၈) ရဲေဘာ္ေဟာင္း.. ယခုလက္ရွိ လူ႔ေဘာင္သစ္ ပါတီိဝင္အျဖစ္နဲ႔ဘဲ US ကိုေရာက္ရွိေနသူျဖစ္ပါတယ္။ က်မေျပာခ်င္တာကေတာ့ အခုေျပာေနၾကတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းက မခင္မင္းေဇာ္ရဲ႕ “နအဖ ထံမွာ လက္နက္မခ်ခဲ့ၾကေပမယ့္ တတိယႏုိင္ငံမွာ လက္နက္ခ်သြားသူေတြ” ဆိုၿပီးေရသားခဲ့တာကို ျပန္လည္ေဆြေႏြးေနၾကတာပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဘာမွမဆိုင္တဲ့ တပ္ရင္းကရဲေဘာ္ေတြ တပ္ရင္မႈးေတြကို ဆြဲထည့္ေနစရာမလိုဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္..။ ပုဂၢဳိလ္ေရးနဲ႔ အဖြဲ႔အစည္း မေရာေထြးေစခ်င္ပါဘူး... ဒီပိုစ့္ကုိေရးခဲ့သူဟာ မခင္မင္းေဇာ္သာျဖစ္လို႔ သူ႔ကိုသာ တိုက္႐ိုက္ေျပာဆိုေျဖရွွင္းသင့္ပါတယ္.. က်မကိုယ္တိုင္လည္း မခင္မင္းေဇာ္ရဲ႕ ဒီေရးသားခ်က္ကို လံုးဝလက္မခံႏိုင္ပါဘူးရွင္....

Unknown said...

က်ေနာ္ ဒီဘေလာ့ကို ဖတ္ေနၾကပါ။ ကြန္မန္ ့ေရးတာကိုလည္း စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ ဒါေပမဲ ့
ကြန္မန္ ့မ်ားအားဖတ္ရင္းဖတ္ရင္း စိတ္၀င္စားလာလို ့က်ေနာ္ အျမင္ေလး ၀င္ေျပာတာပါ။ က်ေနာ္ ေျပာတာ မွားလ်ွင္ က်ေနာ္ ႏွင့္သာ ဆုိင္ပါ၏။
ၾကည္ၾကည္ခင္ (ခ) ခင္မင္းေဇာ္ ခင္ဗ်ား ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးလွ်င္ မိမိေရးထားေသာ စာ၊ မိမိေျပာေသာ စကားကို မိမိ တာ၀န္ယူရပါမည္။
တတိယႏိုင္ငံမွာ ေနျပီး သားကိုေက်ာင္းထားေပးတဲ ့မင္းဇင္ၾကေတာ့ ေက်းဇူးရွင္.. ခင္မင္းေဇာ္ကို မေပးကမ္းတဲ ့သူေတြၾကေတာ့ “နအဖ ထံမွာ လက္နက္မခ်ခဲ့ၾကေပမယ့္ တတိယႏုိင္ငံမွာ လက္နက္ခ်သြားသူေတြ” လို ့ေျပာတာ တကယ္ေတာ့ မဆန္းပါဘူး..။ ေရာက္သြားတဲ့လူေတြ အားလံုး ခင္မင္းေဇာ္ကို ေထာက္ပံ့ၾကည့္ပါလား..ထိုင္းမွာေနတဲ ့လူေတြထက္ေတာင္ ခင္မင္းေဇာ္ ေလးစား ေနမွာ အမွန္ပဲ။
တကယ္ေတာ့ ငါသိ..ငါတတ္..ငါေတာ္.ငါသာ စြန္ ့လႊတ္သူ လုိ ့..ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးစိတ္ရွိေနတဲ့ ခင္မင္းေဇာ္က သူမ်ားေတြကို ေလးစားစိတ္မရွိပဲ တတိယႏိုင္ငံက လူေတြကို ေစာ္ကားလိုက္လို ့ အခုလို တုန္ ့ျပန္မွဳေတြ ရလာတာပဲ..။ အမွန္ေတာ့ ခင္မင္းေဇာ္မွာ မုဒိတာစိတ္မရွိျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီပို ့စ္ေရးလိုက္တာလည္း ေကာင္းပါတယ္..ခင္မင္းေဇာ္လုိျခင္တဲ ့အေျဖအျပင္ ခင္မင္းေဇာ္ ဘာလည္း၊ လူေတြ ခင္မင္းေဇာ္ကို ဘယ္လို နားလည္ သေဘာေပါက္ေနလည္း ဆိုတာ သိသင့္ေလာက္ပါျပီ...... ။
၂၀၀၈ အတြက္ ႏွစ္ခ်ဳပ္စာရင္း ပို ့စ္ထဲမွာ......... ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ ခင္မင္းေဇာ္ဆိုတဲ့ ဘ၀မွာ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းေတြနဲ႕ မွတ္တိုင္တခ်ိဳ႕လဲ စိုက္ထူႏုိင္ခဲ့ၿပီ...လို ေရးခဲ့ျပီး......။ ႏိုင္ငံရပ္ျခား ခရီးသြားျပီးတဲ့ ့ေနာက္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဟုတ္ၾကီး ထင္ဘ၀င္ေတြ ျမင့္သြားျပီး ေျပာမိေျပာရာ ေရးမိေရးရာေတြ မဆင္မျခင္လုပ္မိတာ ဒီပို ့စ္ ကသက္ေသပါပဲ။
ဘယ္ေနရာမွာပဲေနေန တကယ္လုပ္ေနသူမ်ား အသံလံုး၀မထြက္ပါ..။ လူအထင္ၾကီးေစျခင္ရင္ အလုပ္နဲ ့သာ သက္ေသျပပါ..နာမည္ေကာင္းက်န္ပါလိမ့္မည္..။ ငါကေတာ့ ဘာ..နင္တို ့ကေတာ့ ဘယ္လို ေျပာစရာလံုး၀ လံုး၀ကို မလိုပါ။ ရင့္က်က္တဲ ့သူတေယာက္ဟာလည္း “ ငါ့စကားႏြားရ ” မေျပာပါ။
ႏိုင္ငံေရး သမိုင္းစာမ်က္ႏွာဆုိတာ ကိုယ္ကို္ယ္တိုင္ေရးစရာမလိုပါ...ႏိုင္ငံအတြက္တကယ္လုပ္ေနသူ ေပးဆပ္ေနသူေတြကို သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားက သူ ့အလိုအေလ်ာက္ သမိုင္းတင္ျပီးသားပါ..။

နအဖ ဘက္ေတာ္သားက ဒီပို ့စ္ထဲမွာ ေျပာဆုိေနတာေတြကို ဖတ္ျပီး ၀မ္းသာေနပါလိမ့္မယ္။ (က်ေနာ္ေရးတာ အပါအ၀င္ေပါ့ ) ခင္မင္းေဇာ္ ေျပာျခင္သူမ်ား၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ မၾကည္သူမ်ားကို တိုက္ရိုက္ ေမးျမန္းလွ်င္ပိုေကာင္းပါသည္။

ရြာသား
ေခတၱ Belgium

Khin Ma Ma Myo said...

ပထမဦးဆံုး က်ြန္မ ဘာလဲလို႕ ေမးရင္ က်ြန္မ ျမန္မာျပည္ကို အရမ္းတိုးတက္ေစခ်င္တဲ့ လူငယ္တေယာက္လို႕ပဲ ေျဖၾကားလိုပါတယ္။ ၇၄ ကာလမွာ က်ြန္မ လူ႕ေလာကထဲမွာ မရွိေသးပါဘူး။ ၈၈ ကာလမွာ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အေျခအေန အရပ္ရပ္ေတြကို ဘာမွန္းမသိ၊ ညာမွန္းမသိနဲ႕ လိုက္စိတ္၀င္စားေနတဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းသူတေယာက္ပါ။ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း အတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို အားမရဘူး။ ပညာေရးေလာကမွာ ယိုယြင္းေနတာေတြကို သတိထားမိလာတယ္။ စီးပြားေရးေတြ လုပ္ျဖစ္လာေတာ့ မွားယြင္းေနတာေတြကို ျမင္ေတြ႕လာတယ္။ ေက်ာင္းရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ ေဆးရံုထဲ ေရာက္လာေတာ့ လူနာကုတင္တခုေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းႏိုင္ဖို႕ အသျပာေတြ လိုအပ္ေနတာကို ျမင္ရတာ ရင္ထဲမွာ မခ်ိမဆန္႕ ခံစားရပါတယ္။ ဒီလိုေတြ ျဖစ္ေနတာ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေၾကာင့္ ဆိုတာ နားလည္လာတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာက်ေတာ့ ဒီစနစ္ဆိုးတံတိုင္းၾကီးကို ျဖိဳခ်ဖို႕ ေခါင္းနဲ႕တိုက္သူတိုက္၊ ေျခေထာက္နဲ႕ ကန္သူကန္၊ တုတ္နဲ႕ထိုးသူထိုး လုပ္ေနၾကတာေတြကို ျမင္ေတြ႕လာရတယ္။ ဒီလို ကိုယ္တတ္ႏိုင္တာ ကိုယ္လုပ္ေနၾကတာကို အားတက္သေရာ ထိုင္ၾကည့္မိရင္း၊ ေဘးက ထိုင္ၾကည့္ေနတာထက္စာရင္ တတ္ႏိုင္တာေလးမွာ ပါဖို႕ စိတ္ပါလာတာမို႕ ပါလာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုပါေနဆဲမွာပဲ အုတ္တံတိုင္းအတြင္းက လူေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြ တစတစ ပိုဆိုးလာတာကိုလဲ စိတ္ဆင္းရဲစြာ ၾကားေနရ၊ ျမင္ေနရတယ္။ ကေလးေလးေတြရဲ႕ ငိုေၾကြးသံေတြ၊ အဖိုး၊ အဖြားေတြရဲ႕ ခြက္လက္ဆြဲေနတဲ့ ပံုရိပ္ေတြ၊ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ျခစားယိုယြင္းမွဳေတြ-----။

ဒါေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ အခုေရွ႕ဆက္ျပီး က်ြန္မတို႕ ဘာလုပ္ၾကရမလဲဟင္။ ဒီတံတိုင္းကို ဘယ္လိုျပိဳေအာင္ ျဖိဳၾကရမလဲ။ ျဖိဳတဲ့အုပ္စုက ျဖိဳေနတုန္း၊ ျဖိဳေနသူေတြ ပင္ပန္းလာရင္၊ သူတို႕ကို တလွည့္အနားေပးျပီး၊ ေနာက္တဆိုင္းက ၀င္ျဖိဳ၊ နားေနသူေတြ အားျပည့္လာေအာင္ အစာေပး၊ ေရတိုက္မယ့္ သူေတြ၊ ေနာက္ေတာ့ ေဘးထိုင္ရပ္ၾကည့္သူေတြ ၀င္ပါလာေအာင္ လွံဳ႕ေဆာ္ေပးမယ့္သူေတြ၊ ျဖိဳေနတဲ့ ယႏၱရားေတြ ပ်က္စီးသြားတဲ့အခါ ခ်က္ခ်င္းအစားထိုးႏိုင္ဖို႕ေတြ၊ ျဖိဳေနသူေတြ ေခါင္းေပါက္၊ ေျခေထာက္မ်က္နဲ႕ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရတဲ့အခါ ေဆးေပးမယ့္သူေတြ။ ဒါေတြအားလံုး ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ ဘယ္လို၀ိုင္းလုပ္ၾကရင္ ေကာင္းမလဲ မသိဘူးေနာ္။

ဒီလို က်ြန္မရဲ႕ ျမန္မာ့ေကာင္းက်ိဳးအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူ အစ္ကို၊ အစ္မေတြရဲ႕ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ က်ြန္မ ၾကားကေန ေဆးရိုးသည္ကန္႕လန္႕ကန္႕လန္႕ ၀င္လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ အရွိန္နဲ႕ ေျပးေနတဲ့ ရထားကို ၾကားဘူတာကေန ခုန္တက္လာတာလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ မျပိဳေသးတဲ့ တံတိုင္းတခုကို ဆက္ျဖိဳဖို႕အေရးမွာ တတ္ႏိုင္သမွ်ေလးပါ၀င္လာမိရင္း၊ ဘာလုိလုပ္ရင္ ပိုျပီး ထိေရာက္လာမလဲဆိုတာ အေျဖရွာမိေနရံု သက္သက္ပါ။

သမိုင္းမွာ အညတရနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အထင္ကရနဲ႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ အစ္ကို၊ အစ္မအားလံုးကို ေလးစားစြာနဲ႕ ေတာင္းပန္ပါရေစရွင္။ ျဖစ္ခဲ့သမွ် အျဖစ္အပ်က္ေတြကို တစမက်န္ ေဖာ္ထုတ္တာဟာ ေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္ေပမယ့္၊ မသိမမီွလိုက္တဲ့ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ႕ အေတြးအေခၚနဲ႕ ရွဳျမင္သံုးသပ္ခ်က္ေတြကို ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေစမွဳေတြ၊ ေ၀၀ါးေစမွဳေတြ ျဖစ္ေစႏိုင္တာေၾကာင့္ လက္ဆင့္ကမ္းေတာ္လွန္ေရးမွာ ထိခိုက္သြားမွာကို စိုးရိမ္လွပါတယ္။ အခုလို ဒီေလာကထဲမွာ ေရာက္လာတာ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တခုရွိလာခ်ိန္မွာ၊ ႏိုင္ငံတကာက အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႕ ယွဥ္ထိုးၾကည့္လာႏိုင္ခ်ိန္ေတြမွာ ေတာ္လွန္ေရးလူ႕အဖြဲ႔အစည္းေတြထဲမွာ ဒါမ်ိဳးေတြရွိတတ္တယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႕ ယွဥ္တြဲျမင္လာႏိုင္ေပမယ့္၊ လြန္ခဲ့တဲ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကလို အေတြးအေခၚမ်ိဳးအခ်ိန္မွာ ဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေရးထိခိုက္ေစာ္ကားမွဳေတြ၊ မသိသင့္ မသိအပ္တဲ့ အတိတ္ပံုရိပ္ဆိုး တခ်ိဳ႕ေတြကိုသာ ရုတ္တရက္ ဖတ္လိုက္ရရင္ အေတြးအေခၚႏုနယ္မွဳေၾကာင့္ “ဘာေတြျဖစ္ေနၾကမွန္းလဲ မသိဘူး၊ သူတို႕ဟာ သူတို႕ အခ်င္းခ်င္း တေယာက္က တေယာက္လက္ညွိဳးထိုးျပီး ရွဳပ္ေနတာပဲ” ဆိုျပီး၊ စိတ္ပ်က္ေကာင္း ပ်က္သြားမိခဲ့ပါလိမ့္မယ္။

အတြင္းစည္းက လူေတြအတြက္ ေျပာရိုးေျပာစဥ္ေတြဟာ အားလံုးသိျပီးသားပဲမို႕ ကိစၥမရွိေပမယ့္၊ အခုမွ လာၾကည့္ေနသူေတြ၊ နားေထာင္ေနသူေတြ အတြက္က်ေတာ့ အသစ္အဆန္းေတြ ျဖစ္ေနတတ္တာမို႕၊ အခ်ိန္ကာလကိုၾကည့္ျပီး၊ ရွဳျမင္သံုးသပ္ေပးၾကပါ။ ေဆြးေႏြးေပးၾကပါလို႕ ေလးစားစြာ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အခုလတ္တေလာမွာဆိုရင္ တံတိုင္းျဖိဳဖို႕ လုပ္ေနသူေတြက နည္းျပီး၊ ျဖိဳေနသူေတြ ဘာေတြလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ထိုင္ၾကည့္သူေတြက မ်ားတဲ့ ကာလကို ေရာက္ေနတာအတြက္ေၾကာင့္ လက္ရွိလူထု စည္းရံုးေရးမွာ၊ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို လက္တြဲေခၚယူေရးမွာ အတားအဆီးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ ပုဂၢလိက ခံစားခ်က္နဲ႕ အျမင္မ်ားကို အစ္ကို၊ အမတို႕ရဲ႕ ဂ်ီေတာ့ခ္မ်ားမွာ သီးသန္႕ ေဆြးေႏြး၊ ျငင္းခံုၾကျပီး၊ အတိတ္က ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ သမိုင္းစဥ္မ်ားကေနတဆင့္ သင္ခန္းစာယူစရာမ်ားကို ျပန္လွန္သံုးသပ္ျပီး၊ အခု က်ြန္မတို႕ ၂၁ မ်ိဳးဆက္ေတြအေနနဲ႕ ဘာေတြကို လုပ္သင့္တယ္၊ ဘာေတြကို ေရွာင္သင့္တယ္ဆိုတာေတြကို ေျပာျပလမ္းညႊန္၊ စည္းရံုးလွံဳ႕ေဆာ္၊ ခ်ျပေဆြးေႏြးေပးပါလို႕၊ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။

က်ြန္မေျပာတာေတြထဲမွာ အမွားအယြင္း တစံုတရာ ပါသြားခဲ့ရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္။ သမိုင္းျဖစ္စဥ္ထဲက အညတရ၊ အထင္ကရ အစ္ကို၊ အစ္မမ်ားကို ေလးစားရင္း၊ တဘက္ကလဲ ဘာေတြ ဆက္လုပ္ရမလဲ ဆိုတာကို ပူးေပါင္းေတြးေခၚေရးကို စိတ္၀င္စားစြာျဖင့္။

ခင္မမမ်ိဳး

Anonymous said...

ေၾသာ္... လူေတြ လူေတြ ။

တခ်ိဳ ့က်ေတာ့လဲ နယ္စပ္က နုိင္ငံေရးသမားေတြထဲမွာ ဘယ္သူအခ်မ္းသာဆုံးလဲ စစ္တမ္းေကာက္ေတာ့ တခါထဲ သေဘာေတြက် က်ိတ္၀မ္းသာ အဲဒီဘေလာ့လင့္ကို အျပန္အလွန္ပို ့ၾက ။ အဲဒီလုိလုပ္လုိ ့ တကယ္မွားေနသူေတြ ဆင္ျခင္နုိင္ရင္လဲ ေကာင္းတာေပါ့။

တခ်ိဳ ့ေတြက်ျပန္ေတာ့ တတိယႏူိင္ငံကို ဘာ့ေၾကာင့္ထြက္တာလဲ ေမးေတာ့ စိတ္ေတြတုိ ေဒါသေတြျဖစ္ ။ ... ... ... ... .... .... .... ... ။

ရႈတတ္ရင္ တရားေတြခ်ည္းသာတကား။

အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ

ခင္မင္းေဇာ္ said...

ရြာသား
ေခတၱ Belgium…

ဘယ္လဂ်ီယန္ကိုေရာက္ေနတဲ့ ဒီဖက္ကသြားသူေတြကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္လုိ ့ ရပါတယ္။ ကိုရြာသားရဲ ့စာမွာပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြဟာ အမ်ားနဲ ့လည္း သက္ဆုိင္နိုင္တဲ့အတြက္ ျပန္ေျပာပါရေစ။

ဟိုးအေပၚက မငယ္ႏိုင္နဲ ့က်မေဆြးေႏြးေနတဲ့အခ်က္ေတြမွာ လုိအပ္လုိ ့ လုိအပ္တာေလာက္ပဲ ျဖစ္တဲ့ က်မသားကိုလဲ တခ်ိန္က ကူညီဖူးတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တေယာက္ကပဲ ေက်ာင္းထားေပးခဲ့ပါတယ္ လုိ ့ေရးခဲ့တယ္။ အဲဒီလူဟာ ေအဘီကမဟုတ္ဘူးလုိ ့ေျပာခ်င္တာတခုပါပဲ။ ဒါကိို ေျပာၾကရင္းနဲ ့တေယာက္က မင္းဇင္ ဆုိျပီး နာမည္ထုတ္ေရးတယ္။

က်မဒီပို ့စ္ရဲ ့ဆုိလုိရင္းက မင္းဇင္တုိ ့လုိ ျပည္တြင္းကေန တန္းထြက္လာ လူမ်ိဳးစုလက္နက္ကိုင္ေဒသေတြမွာ မလုပ္ဖူးခဲ့ဘဲ တတိယနုိင္ငံကို မဲေဆာက္ကေန ျဖတ္သြားၾကတဲ့သူအားလုံး မပါဘူး။ မဆုိလုိဘူး။ ၈၈ကထြက္လာ…လူမ်ိဳးစုေတြနဲ ့အတူေန လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြေထာင္ စစ္ေတြတုိက္ အဲဒီကေနမွ တတိယႏိုင္ငံကို့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ထြက္သြားၾကသူေတြကို ေျပာေနတာ။ သူတုိ ့လုပ္ခဲ့ကိုင္ခဲ့တဲ့ အဖဲြ ့အစည္းက ဆက္က်န္ေနၿပီး ဆက္လုပ္ေနတဲ့ အဖဲြ ့အစည္းက ထြက္ခြါသြားတဲ့သူေတြကို ေျပာေနတာပါ။ ရွင္းျပမွ ပိုဇာတ္နာဆုိသလုိ ျဖစ္ေနပါဦးမယ္။ က်မေျပာေနတာကို အခု၀င္ေရးၾကတ့ဲသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မရွင္းလင္းဘူး ျဖစ္ေနသလုိပဲ။ တတိယနုိင္ငံေရာက္ေနသူအားလုံးကို မဆုိလုိဘူး။ ျပည္တြင္းမွာ ႏူိင္ငံေရး လုပ္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ။ မလုပ္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ။ ဖုန္းေမာ္ဗီဇာနဲ ့ တတိယႏိုင္ငံေရာက္ေနၾကသူေတြကို ထည့္ကို မေျပာ္ထားပါဘူး။ ေနာက္နုိင္ငံျခားမွာ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႕ ကိုယ္အကုန္ခံလာၿပီး အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ၾကားထဲက နုိင္ငံေရးလုပ္သူ ဘယ္သူ ့ကိုမွ ဆုိလုိတာမဟုတ္ပါဘူး ။ေအာ္. ငါ့ႏွယ္ ဒုကၡ ဒုကၡလုိ ့သာ ေအာ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ ကိုယ္ပဲ ျမန္မာစာ အေရးမတတ္တာလား မသိ။

ဒီေလာက္ဆုိ ရြာသားေျပာတဲ့ က်မရဲ ့ေက်းဇူးရွင္ မင္းဇင္ကို ဘာ့ေၾကာင့္ထည့္မေျပာသလဲ သေဘာေပါက္ေလာက္ၿပီေပါ့။ ကိုယ္နဲ႕ခင္လို႕ ကိုယ့္ကို ေထာက္ပံ့ထားလို႕ ဆိုၿပီး ႏုိင္ငံေရးအရ အျမင္မတူတာကို မေျပာတဲ့ အက်င့္ က်မမွာ မရွိတာ တြဲလုပ္ဖူးတဲ့လူေတြသိပါတယ္။ ေနာက္ မင္းဇင္တို႕ျပည္တြင္းမွာ ၈ ႏွစ္ေလာက္ပုန္းေအာင္း ေန။ ဘယ္လိုမွ ေနမရေတာ့လို႕ ျပည္ပကိုထြက္ဖို႕ ေခၚထုတ္တာ ဘယ္သူလဲေရာ သိရဲ႕လား။ အဲဒီဟာေတြပါ ထုတ္ေျပာေနရရင္ စင္ေပၚတက္တယ္ေျပာၾကဦးမယ္။

ေနာက္ဒၤီပို႕စ္အေပၚမွာ တုံ ့ျပန္ခ်က္ေတြေရးလာမယ့္သူေတြက ကိုယ့္နာမည္မွန္တပ္ေျပာဖုိ ့လည္း မလုိေအာင္ က်မက အေနာနီးမတ္ေတာင္ ဖြင့္ေပးထားတာ။ သူတုိ႕ရင္ထဲက မေက်လည္မႈေတြ ။ အဖြဲ႕အစည္းအေပၚ။ အဲဒီတုန္းက အေျခအေနအေပၚ။ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ အေပၚကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေ၀ဖန္လို႕ ရေအာင္လို႕ပါ။ က်ေနာ္ က်မ ေအဘီတုန္းက ေဆးမွဴးပါ. တပ္သားပါ။ တပ္မွဴးပါ။ ဗဟိုေကာ္မတီေဟာင္းပါ ။ ဥကၠဌပါ ။ လူ ့ေဘာင္သစ္က အဖဲြ ့၀င္တေယာက္ပါ။ ဒီခ်ဴပ္(လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) အဖဲြ ့၀င္တေယာက္ပါ စသျဖင့္ေပါ့ ဒါဆုိရၿပီ။ ေရးလာမယ့္ အေၾကာင္းအရာပိုင္း အခ်က္အလက္ေတြ မွန္ကန္တာကိုပဲ သိခ်င္ဖတ္ခ်င္တာ။ ရဲေဘာ္ခ်ည္းပဲ ထြက္သြားခဲ့တာမွ မဟုတ္ပဲ။ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြလဲ ထြက္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြရွိခဲ့တာပဲ။


ေနာက္ က်မေရးတဲ့ ပို႕စ္က စာသားေတြကို ေသခ်ာမဖတ္ဖူးလား။ က်မက တတိယႏိုင္ငံမွာ လက္နက္ခ်သြားသူ အေရွ႕မွာ ၂ မ်ိဳး၂ စားထည့္ေရးထားပါေသးတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာလဲ ၂ မ်ိဳး ၂စား ထည့္ထားပါေသးတယ္။ စုစုေပါင္း ၅ မ်ိဳးထဲမွာမွ ဒီတခုကိုပဲကိုယ့္ကိုေျပာတယ္ ထင္ၿပီး နာၾကတာေတာ့ အံ့ၾသစရာပဲေပါ့။

လက္နက္ခ်တယ္ဆုိတာ လက္နက္ႀကီး ယူၿပီး ခ်တယ္လို႕ ထင္တာလဲ အံ့ၾသရဲ႕။ လက္နက္ခ်တယ္ ဆုိတာမွာ ရန္သူကို ရန္သူလို႕ မသတ္မွတ္ေတာ့တာ။ ဗမာျပည္အေရး လံုး၀ စိတ္မ၀င္စားေတာ့တာ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရီဖ်ဴဂ်ီနဲ႕ လာတာ လူမသိေစခ်င္ေတာ့တာ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ခိုင္းတာ။ ကိုယ့္မိသားစုအတြက္ပဲ လုပ္ေတာ့တာ။ တခ်ိဳ႕ ျမန္မာျပည္ထိျပန္ မဂၤလာေဆာင္သူ၊ ျပန္လည္သူေတာင္ ရွိေသး။ ေျပာရရင္ေတာ့ မ်ားသားကလား။

က်မကို မုဒိတာစိတ္ထားရမယ္ေျပာေတာ့ နားေတာင္မလည္ေတာ့ဘူး။ က်မလဲ ထြက္ခ်င္ရင္ တတိယႏုိင္ငံကို ထြက္လို႕ရတဲ့ ကိုယ္ပုိင္ပရိုဖုိင္းရွိၿပီးသားပါ။ မုဒိတာ ဆုိတာ ကိုယ့္ထက္သာတဲ့ လူေတြအေပၚထားရတာ မဟုတ္လား။ တတိယႏုိင္ငံေရာက္တာနဲ႕ က်မထက္သာတယ္လို႕ ဆိုလိုခ်င္တာလား နားကိုမလည္ပါ။

က်မ စိုုက္ထူႏုိင္တယ္လို႕ ေျပာတဲ့ မွတ္တုိင္က ဘာလဲ လို႕ သိလို႕လား။ ႏုိင္ငံျခားကို ေရာက္ဖူးတာလို႕ ရွင္ထင္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္တိမ္တဲ့ အေတြးပဲ။ ကိုယ္နဲ႕ ႏိႈင္းလုိက္တာပဲလို႕ မွတ္သားထားပါ့မယ္။

ညီမမ်ိဳးေရ..
ဒီစာကိုဖတ္ၿပီး အဖြဲ႕အစည္းနဲ႕ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို နားလည္မႈၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႕ မ၀င္လာမယ့္ လူေတြ ရွိလာႏုိင္တယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ပူမႈေတာ့ မထားပါနဲ႕။ ဘာလို႕ဆို ဒီစာကို ဖတ္ေနသူအမ်ားစုဟာ အင္တာနက္နဲ႕နီးစပ္ၿပီး စာေပါင္းစံုဖတ္ဖူးသူ။ ေရးေနသူေတြပါ။

အမ တခု ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္။ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး နယ္စပ္ေရာက္လာသူေတြထဲမွာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကို ၀င္ခ်င္လို႕ ဆိုၿပီး ေရာက္လာသူ တေယာက္မွ မရွိပါဘူး။ ထားေတာ့ ၊ ထူးျခားတာက နဂိုကတည္းက ဒီဖက္မွာ အလုပ္လာလုပ္တဲ့ လူငယ္ေတြထဲက အေယာက္ ၅၀ ေလာက္က ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကို ၀င္ေရာက္လာၾကတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ရင္း စဥ္းစားစရာ အခ်က္ေတြ ရလာပါတယ္။ အဲဒီအတြက္လဲ ပို႕စ္အသစ္တင္ပါဦးမယ္။

Anonymous said...

ေအာ္ေရးတုန္းက ေစာက္ရမ္းေရး ေနာက္ေတာ့မသက္မသာျဖစ္လာ ေျပာင္ဝန္ခံရမွာေၾကာက္ေတာ့ အခုမွဟိုလူမ်ိဳးမပါဘူးဒီလူမ်ိဳးမပါဘူးေျပာ ခင္ဗ်ားဒုကၡလဲမေသးပါလား ဒါမ်ိဳးစာေတြေရးဘို႕ ခင္ဗ်ားမွာ အရည္အခ်င္းမရွိတာေပၚတာေပါ႕ တင္ျပပံုမႏိုင္ရင္ ဒါမ်ိဳးေတြမေရးနဲ႕ေပါ႕ ေရးမယ္ဆိုရင္တင္ျပပံုႏိုင္ေအာင္က်ိဳးစားအံုး ခင္ဗ်ားလဲ ကလလတ ေရာက္ေနတဲ့ ကိုမင္းေဇာ္ကို ရန္ကုန္အထိေခၚမဂၤလာေဆာင္ခဲ့တာမလား ေနာက္ေဒၚစုနဲ႕ တြဲရိုက္ထားတဲ့ပံုႀကီးတင္ႄကြား ကိုမင္းေဇာ္အားနာလို႕ဗ်ိဳ႕ ေနာက္ေတာ့မေရးေတာ့ဘူး။

Anonymous said...

ခင္မင္းေဇာ္ေျပာတဲ့အမ်ိဳးအစားအတိုင္းဆို ဦးတင့္ေဇာ္ပါပါေနပါေရာလား လက္နက္ကိုင္ေဒသေရာက္လာ လက္နက္ကိုင္ေတာလွန္ေရးလုပ္ေနတဲ့ PDF ဝင္ ေနာက္ႏိုင္ငံျခားထြက္သြား အဖြဲကိုထားခဲ့ ဟုတ္ေရာ ကိုဗ်ဴးတဲ့လူကို ျပန္ေဆာ္ေနသလိုေတာင္ျဖစ္ ေကာင္းေရာခင္မင္းေဇာ္ ေနာက္တခါ ဆရာဦးတင့္ေဇာ္တို႕လိုလူေတြမပါဘူးျပန္ေရးအံုး ဆင္ေသကိုဆိတ္ရည္နဲ႕ကာေနတဲ့ ခတ္ညံညံသမားပါလား ကႊ်တ္....။

Anonymous said...

ေနာက္ဆို တျခားသူေတြေတာ့အားနာပါတယ္ ဖင္မႏိုင္ပဲ ပဲႀကီးဟင္းမစားနဲ႕ေပါ႕ရွင္

Anonymous said...

ေအာ္ေအာ္မိန္းမလည္ သိန္းႄကြယ္ပါလားဟ ခင္မင္းေဇာ္ကိုယ္တိုင္လိုအပ္လာလို႕ တတိယႏိုင္ငံမွာ လက္နက္ခ်ရရင္...ေအာ္ေယာင္လို႕ပါ ထြက္ရရင္ လက္နက္ခ်မျဖစ္ရေအာင္ ေထာင္ကလြတ္လာၿပီးတတိယႏိုင္ငံ ထြက္သြားသူေတြက က်မေျပာျခင္တဲ့ အမ်ိဳးအစားတဲမပါဘူးလို႕ ႀကိဳကာထားတာကိုး
ေကာင္းပါ႕ ေကာင္းပါ႕ ခင္မင္းေဖာ္ ေထာင္ေလး၂ႏွစ္ေလာက္က်ဘူးလို႕ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္က်ဘူးရင္ သၾကားမင္းေတာင္ ဝရဇိန္လက္နက္နဲ႕ နအဖကိုမပစ္လို႕ဆိုၿပီး နင့္လက္နက္ခ်စာရင္းထဲသြင္းခ်င္ သြင္းေနဦးမွာ ေတာ္ေတာ္လူေတြကိုေစာ္ကားတတ္တဲ့ ဘဝင္ရူးပဲ ခင္မင္းေဇာ္..။

ခင္မင္းေဇာ္ said...

ခုပို႕စ္မွာ မပါေသးတာပါ ။ သူတို႕အတြက္က လဲသီးသန္႕တင္ပါဦးမယ္။ က်မ စာကို ေသခ်ာမဖတ္တတ္တာေတာ့ သနားပါရဲ႕။ က်မရဲ႕ အထက္က ေကာမန္႕ေတြ ေသခ်ာဖတ္ၿပီးရင္ေတာင္ ခုထက္အရင္ ရွင္ဒီလို ေရးႏုိင္တာပဲ ဟဲဟဲ။ အေ၀ဖန္ခံႏုိင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခုထက္ အားတင္းႏုိင္ပါေစ။ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ အစစ္အမွန္ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစရွင္။
။ က်မကိုမနာလိုတာလဲ သိပ္မေပၚေစနဲ႕ေပါ့ရွင္။
ဒါေပမယ့္ လိုအပ္လို႕ တတိယႏုိင္ငံထြက္တယ္ ဆုိရင္ ဘယ္လိုလိုအပ္ခ်က္ဆုိတာေလးေတာ့ တုိ႕သြားဦးေပါ့ရွင္။ ဟဲဟဲ အေနာနီးမတ္နဲ႕ပဲ ေရးရဲကတည္းက သတိၱကို သိၿပီးသားပါ။ ဒီေလာက္နာေနပံုေထာက္ေတာ့ လက္နက္ခ်တင္မဟုတ္ ဒူးေထာက္ပါ ျဖစ္ေနပံုပဲ ။ ရွင့္ကို ဒါေနာက္ဆံုး ျပန္ေရးတာပဲ အမည္မသိေရ..

ကုိေပါ said...

မခင္မင္းေဇာ္ေရ….

အထက္က ကြန္မင့္ၾကတဲ့ (တတိယႏုိင္ငံမွာ လက္နက္ခ်သြားၾကတဲ့) သူရဲေကာင္းႀကီးမ်ားကေတာ့ မႏွေျမာေလာက္ပါဘူးလုိ႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ကုိယ္တခ်ိန္က ယုံၾကည္ခဲ့တဲ့အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ရဲေဖာ္ရဲဖက္ေတြကုိေတာင္ မေထာက္ထားဘဲ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာေတြ ဆြဲထည့္၊ ငယ္က်ဳိးငယ္နာေတြေဖာ္ၿပီး ႏႈတ္သီးေကာင္းလွ်ာပါး ရန္ေတြ႕ေနၾကတာကုိ ျမင္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အထင္ေသးမိတယ္ဗ်ာ။ ဘာျဖစ္သလဲ။ ကုိယ္ဆက္ၿပီး ေတာင့္မခံႏုိင္ေတာ့လုိ႔ ထြက္သြားရင္ ထြက္သြားတယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ အမွန္အတုိင္း ၀န္ခံလုိက္ေတာ့ ဘာျဖစ္မွာမုိ႔လဲ။

ေနာက္ၿပီး သူတုိ႔ေျပာေနတဲ့ ကိစၥေတြကလည္း ဧရာ၀တီ အြန္လုိင္းမဂၢဇင္းနဲ႔ အင္တာနက္ေပၚမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ေရးၾကသားၾကနဲ႔ လူတုိင္းသိၿပီးသားကိစၥေတြပါ။ ဒါကုိမ်ား ေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ၿပီး ဘယ္သူမွ မသိတဲ့ အတြင္းေရးသဖြယ္၊ အထူးလ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ႀကီးသဖြယ္ (မသိရင္ ၀င္မေျပာနဲ႔) လုပ္ေနၾကတာ ရယ္ဖြယ္အတိပါပဲ။

အတြင္းေရးေတြမုိ႔ မေျပာဘဲ ေနႏုိင္ၾကသလားဆုိေတာ့လည္း ေနႏုိင္ၾကဟန္ မတူရွာဘူးခင္ဗ်။ ဒီပုိ႔စ္က်မွ မဟုတ္။ အင္တာနက္၊ ဂ်ီေတာ့ခ္ေပၚမွာ သူရဲေကာင္းႀကီးေတြလုပ္ၿပီး ေတြ႕ကရာလူကုိ (ေဒၚျမေလးစတုိင္နဲ႔) မေျပာခ်င္ဘူး၊ မေျပာခ်င္ဘူး စကားခံၿပီး အဲသည္အေၾကာင္းေတြကုိ ခ်က္တင္လုပ္ရင္း အကုန္ေျပာျပေနတာေတြ ေတြ႕ဖူးဖတ္ဖူးပါသဗ်ား။ ဘယ္သူေတြလဲဆုိတာ ကုိယ့္ဖာသာကုိယ္ သိၾကဖုိ႔ေကာင္းၿပီ။

ေနာက္ၿပီး ဂူဂယ္လ္ေပၚမွာ “သူပုန္၊ ေတာ္လွန္ေရးသမား” ဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ ႐ုိက္ထည့္ၿပီး ရွာၾကည့္လုိက္ရင္ တတိယႏုိင္ငံေရာက္တဲ့အထိ ဘယ္သူေတြ ကုိယ္ရည္ေသြးလုိ႔ ေကာင္းေနဆဲပဲဆုိတာ ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။ တခ်ဳိ႕ဆုိရင္ က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္က ပုိ႔စ္တခုမွာေတာင္ “က်ေနာ္တုိ႔အမ်ဳိးက သူပုန္(အစုိးရအေခၚ)မ်ဳိး႐ုိး ကုိေပါရဲ႕။ အမွန္က ေတာ္လွန္ေရးသမားပါ” လုိ႔ လာေရးဖူးေသးတာ။ အခုက်မွ မေျပာခဲ့ပါဘူးဆုိၿပီး ေမွာက္ခ်ည္လွန္ခ်ည္ လုပ္တာမ်ဳိးေတာ့ အံ့ၾသလုိ႔ဗ်ဳိး။

ေတာ္ေသးတယ္။ အထက္က ပုဂၢဳိလ္ေက်ာ္ေတြ တတိယႏုိင္ငံကုိ ေအးေအးေဆးေဆး ထြက္သြားၾကေပလုိ႔။ မေတာ္တဆ နအဖကမ်ား ဖမ္းမိသြားလုိ႔ကေတာ့ ႐ုိက္ေတာင္မစစ္ရဘဲ အကုန္ေဖာ္ၾကမယ့္အေပါက္ပဲဗ်ဳိး။ အံ့ေရာ… အံ့ေရာ။

Anonymous said...

ဂ်ီေတာ့ကေန အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းေရး၊ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္းေရးေတြကို စင္ကာပူနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာေရာက္ ေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြကို ေဖာက္သည္ခ်ေနသူ ႏိုင္ငံတကာေရာက္ေနသူမ်ားနဲ႔ မဲေဆာက္ထံုေထာင္းရပ္ကြက္မွာေနသူမ်ားကိုပါ ရူတ္ခ်တယ္။ သင္တို႔လုပ္ရပ္ဟာ အေမေက်ာ္ေဒြးေတာ္လႊမ္း၊ သူ႔လူကိုယ့္ဖက္သားလုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံတကာေရာက္ေနသူမ်ားက ငါတို႔ ဘာေၾကာင့္ထြက္ခဲ့ရတယ္၊ ငါက တခ်ိန္က ဘာတာ၀န္ေတြယူခဲ့တယ္ဆိုတာ ကိုေျပာခ်င္လို႔ ဂ်ီေတာ့ေတြမွာ ေဖာ္ေကာင္လုပ္ေနတာျဖစ္ၿပီး၊ မဲေဆာက္ကခင္မင္းေဇာ္တို႔လို လူေတြက စင္ကာပူလိုႏိုင္ငံမ်ိဳးက ဘေလာ္ဂါေတြဆီက တစ္ျပားရတစ္ျပား ႏွစ္ျပားရႏွစ္ျပား ေတာင္းစားဖို႔ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းေရးေတြကို ဂ်ီေတာ့ကေန ေဖာက္သည္ခ်ေနၾကတယ္။ မင္းတို႔ လုပ္ရပ္အားလံုးကို ရူပ္ခ်တယ္။ အဲဒီေလာက္ပါးစပ္ေဆာ့ခ်င္ရင္ ပါးစပ္ထဲမွာ တခုခု ငံုထားဖို႔ အႀကံေပးခ်င္တယ္။ မင္းတို႔ လုပ္ရပ္ေတြက ရန္သူနဲ႔ သိပ္မထူးဘူး။ ရန္သူအားေပး သူ႔လူကိုယ့္ဖက္သားေတြပဲ။ ထြီ။

Anonymous said...

မခင္မင္းေဇာ္

မခင္မင္းေဇာ္ အဆင္႔က ဒီေလာက္ဘဲဆိုတာ မခင္မင္းေဇာ္ ရဲ႕ ေျဖၾကားခ်က္ေတြ အရ သိလိုက္ရတယ္။ ေ႐ွ႕ေနာက္မညီဘူး ျဖစ္ေနတယ္။

ေနာက္တခုက မခင္မင္းေဇာ္ အေဖ အေျခအေနဘယ္လိုလဲ။ ေထာင္ထဲမွာဘဲလား။ သတင္းေမးတာပါ။

မခင္မင္းေဇာ္ကို မခင္မင္းေဇာ္ အေဖ လာေတြ႔ၿပီး အျပန္ ျပည္တြင္းမွာ အဖမ္းခံရတယ္လို႔ ၾကားထားတာ ၾကာၿပီ။

ရန္သူ အားေပး တမင္တကာ လုပ္ေနတာေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။

သတင္းေမးသူ

koko said...

SPDC dogs will be very happy after reading these comments.
What a shame.

Tri Asian Taste said...

Nyunt ဆိုတဲ့ နာမည္တလုံးတည္း ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ကို သိတဲလူေတြက ကိုညြန့္၀င္း ခင္ဗ်ားေရးတာလားတဲ့ ဘာကိုေျပာတာလဲ။ ဘယ္မွာေရးတာလဲ စသည္ျဖင့္ လိုက္ေမးေတာ့မွဘဲ ဒီေနရာကို ေရာက္ဖူးတယ္၊ အဲဒီ Nyunt ကေတာ့ ဘယ္ကလဲေတာ့ မသိဘူး၊ က်ေနာ္ကိုေတာ့ လူေတြ ယံုထင္ေၾကာင္ထင္ ျဖစ္ကုန္ ၾကၿပီး။ က်ေနာ္ကေတာ့ ညြန့္၀င္းပါ ၂၀၄ တပ္ရင္းကပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုမ်ဳိးေရးတာ ၀ါသနာမပါဘူး။ က်ေနာ္ရဲ့ပင္ကို စရိုက္ကိုက သူတပါးကို နစ္နာေစလိုတဲ့ စိတ္မရွိတာအ မွန္ပါ။ က်ေနာ္မွာ ဒီလိုမ်ဳိး internet မွာ အခ်ိန္မရွိပါဘူး။
အေကာင္းကို ဦးတည္ျပီးေရးတာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အဆိုးကိုေရးတာဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ ညြန့္၀င္း တပ္ရင္း(၂၀၄) ေသေဘာဘိုးက မဟုတ္ပါေၾကာင္း ဒီေနရာကေန ျပန္ၾကားလိုက္ပါတယ္၊

Anonymous said...

ေတာ္လိုက္တာ IP Hide က ယူထားတဲ့ Ip လိပ္စာကို ရလိုက္တာ။ ဟီ.... Ip ကို သံုးခ်င္ရင္ http://www.smarthide.com/

ေမာင္ဦး

Hlaing Bwa said...

I don`t agree Ma Khin Min Zaw. I don`t agree you. You should not insult to our former comrades of ABSDF. Stop writing like this again!!
You don`t know all about ABSDF.( Hlaing Bwa

Anonymous said...

ကိုညြန္႕၀င္း (လက္ျပတ္)သို႕ -
ခင္ဗ်ားကလည္း မဆီမဆိုင္ သည္မွာ ဘာေတြ လာေျပာေနသလဲ သည္မွာ က်ဳပ္နံမည္ ညြန္႕ကို က်ဳပ္သံုးတာ ခင္ဗ်ားကို ထိခိုက္စရာ ဘာရွိလို႕လဲ
၂၀၄ တပ္ရင္းမွာ ခင္ဗ်ားအပါအ၀င္ ညြန္႕၀င္း ၃ ေယာက္ ရွိတာကိုေရာ ခင္ဗ်ား သိရဲ႕လား က်ဳပ္က အဲဒီ ညြန္႕၀င္း ၃ ေယာက္လံုး မဟုတ္ဘူးဗ် ေနာက္တခုက ၂၀၄ မွာ ဒဏ္ရာရတာ ခင္ဗ်ား တေယာက္ထဲ ထင္ေနလို႕လား ၂၀၄ ရဲ႕ အေစာဆံုးေသာ အထူးတပ္ဖြဲ႕မွာ က်ဳပ္ပါပါတယ္ဗ် ညြန္႕ဆိုတာ က်ဳပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး နံမည္ဗ် ခင္ဗ်ားတို႕ မသိတဲ့ ၂၀၄ ရဲ႕ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ အမ်ားၾကီးပါ တပ္ရင္းမွဴးေတြနဲ႕ စခန္း အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေကာ္မတီပဲ သိတာပါ က်ဳပ္ကို ခင္ဗ်ား မသိတာ မဆန္းပါဘူး ေနာက္က်ရင္ ကိုယ္တိုင္ မသိရင္ ခင္ဗ်ားလည္း ေအးေဆးေနဗ်ာ အာေလွ်ာက္ေခ်ာင္ မေနနဲ႕

Nyunt

Anonymous said...

Comment မ်ားကိုဖတ္ရတာ သိပ္အားရပါသည္၊ ဒီလိုျငင္းခံုစရာမ်ဳိးတင္ေပးတာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ေဆြးေႏြးပဲြတခုကို အေသအခ်ာတက္ေရာက္ရသလို ခံစားမိပါတယ္၊ ႏိုင္ငံတကာေရာက္ ရဲေဘာ္မ်ားရဲ႕ခံစားခ်က္ကို ေမွးမွိန္သလုိျဖစ္သြားခဲ့ရင္ အႏူးအၫြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။

Anonymous said...

နည္းနည္းက်န္ခဲ့လို႔ပါ။ Anonymous ကိုသံုးတာ သတၱိနည္း၍မဟုတ္ပါ။ မလိုဘူးထင္လို႔ပါ။

Anonymous said...

အရက္ပုလင္းေတြ ေတာင္ လို ပံုမွဒီမိုကေရစီ ရမယ္ဆို ရင္ မကဒတ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရဲ့ အရက္ပုလင္းေတြ ကဟိုးေအာက္ဆံုးမွာရွိမယ္။

Anonymous said...

အမ ခင္မင္းေဇာ္ က်ေနာ္တုိ႕ကေတာ့ ေစာင့္ဖတ္ေနပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္ကို မစြန္႕လႊတ္ဖို႕ အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာ လက္ခံတယ္။ အမွန္တရားက ဘယ္ေတာ့မွ မရံႈးနိမ့္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႕ ဆက္တုိက္ေစာင့္ဖတ္တယ္။ မသိခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို တျဖည္းျဖည္းသိလာတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
မ်ိဳးဆက္သစ္ ထဲက တဦးပါ။

Anonymous said...

Third country is not the third wave. You need to larn more.

Anonymous said...

http://www.khitpyaing.org/news/june_09/1-6-09d.php

Anonymous said...

နည္းနည္းေတာ့ထပ္ေျပာအံုးမယ္။ ဒီ Post ေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕ထိခိုက္တာေတြ႐ိွပါတယ္။ ေကာင္းတာကေတာ့ မခင္မင္းေဇာ္အေနနဲ႔ တတိယႏိုင္ငံေရာက္ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားထံ ေတာင္းပန္စာေရးသင့္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။