ဘူတာႀကီးထဲကို ဆင္းလာေတာ့ က်မသူငယ္ခ်င္းကို ေတြ႕ရေတာ့ ၀မ္းသားအားရ ႏႈတ္ဆက္ၾကတာ သူ႕သမီးကေတာင္လန္႕သြားေလရဲ႕။ ဒါနဲ႕ သူတုိ႕ကားနဲ႕ တည္းမယ့္အိမ္ကို လိုက္ပို႕ၿပီးေနာက္ေန႕ ေန႕လည္လာေခၚမယ္တဲ့။ အဲဒီေန႕ ညဘက္မွာ က်မသူငယ္ခ်င္းေတြ အလုပ္လုပ္တဲ့ ထိုင္းစားေသာက္ဆုိင္ေလးကို မမာနဲ႕ တူတူသြားၾကတယ္။ ဆုိင္ေလးက ခ်စ္စရာေလးပဲ။ ဆုိင္က စားဖုိမႈး ထုိင္းမက ထုိင္းက လာတယ္ဆုိေတာ့ သူတုိ႕ ထုိင္းစာေလးေတြ လုပ္ၿပီးဧည့္ခံတယ္ ေနာက္ ထုိင္းလုိလာေျပာတယ္။ ကိုယ္ကလဲ ဆ၀ါဒီခ ကလြဲၿပီး ဘာမွမတတ္ေတာ့ ဂ်ာမဏီေရာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြက ရယ္ၾကတယ္။ သူတုိ႕က ထုိင္း စားဖိုမႈးေတြ နဲ႕ေပါင္းၿပီး ကိုယ့္ထက္ေတာင္ ထုိင္းလိုတတ္ေနေသးကိုးး။ ဆိုင္ရွင္က ဗမာပဲတဲ့။ ဒါေပမယ့္ မေတြ႕ခဲ့ဘူး။ အဲဒီကေန ညေတာ္ေတာ္နက္မွ ျပန္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ မနက္ျဖန္ေလွ်ာက္လည္ဖုိ႕ ကိုေအာင္သူ ရံုးပိတ္ရက္နဲ႕ တုိက္တာမို႕ အဆင္ေျပေျပ နဲ႕ လိုက္ပို႕မယ့္လူ ရသြားတယ္ေပါ့။
ကိုလံုးၿမိဳ႕ကေတာ့ ဂ်ာမဏီႏုိင္ငံရဲ႕ မီဒီယာၿမိဳ႕ပါပဲ။ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံ ျပည္တြင္း မီဒီယာေတြရဲ႕ ရံုးခ်ဳပ္ေတြ အားလံုးရွိသလို ႏိုင္ငံျခားကိုလႊင့္တဲ့ ဒီဒဗလ်ဴ(DW) ရုပ္သံလိုင္းလဲ အဲဒီမွာပဲ အေျခစိုက္တယ္။ အဲဒီရံုးနားကို သြားၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ခဲ့တယ္။ အေဆာက္အဦးႀကီးက လမ္းကို ျဖတ္ၿပီးေဆာက္ထားတယ္။ မီဒီယာၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေတာ့ သတင္းေထာက္ေတြ မ်ားၿပီး အားလံုးကေစ်းႀကီးသတဲ့။ (သတင္းေထာက္ေတြ ဆုိေတာ့ ၀င္ေငြမ်ားတယ္ သံုးတယ္ ျဖဳန္းတယ္လို႕ ဆိုလိုခ်င္တာ ထင္ပါတယ္။)
ကိုလံုးၿမိဳ႕လို႕ ေျပာတာနဲ႕ တြဲၿပီးနာမည္ႀကီးတာက ေအာ္ဒီကလံုး ေရေမႊးပါပဲ။ က်မတို႕ ငယ္ငယ္တုန္းက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ ေအာ္ဒီကလံုးအနံ႕ေလး ရႈလိုက္ရရင္ ေခါင္းမူးေျပလို႕ အေမာေျပလို႕ ဆိုတဲ့ အဆိုေၾကာင့္ ဒီနာမည္ကို ရင္းႏွီးေနတာပါ။ အဲဒီေရေမႊးထုတ္လုပ္ျဖန္႕ခ်ီေရာင္းခ်တဲ့ေနရာကို ကမၻာလွည့္ခရီးသည္တုိင္း အေရာက္သြားၾကတယ္ဆုိၿပီး က်မကိုလဲ လိုက္ပို႕ေပးပါတယ္။
သူတုိ႕ ဆုိင္ရဲ႕ နံရံမွာ နပိုလီယန္ဘုရင္က ၄၇၁၁ လုိ႕ ေရးေပးခဲ့တဲ့အတြက္ သူတုိ႕ေရေမႊးမွာ အဲဒီနံပါတ္ကို ထည့္ထားတာလို႕ ဆုိပါတယ္။ ေအာ္ဒီကလံုးေရေမႊးရဲ႕ သေကၤတအျဖစ္ ၄၇၁၁ ကို ဂုဏ္ယူသတ္မွတ္ထားတာမို႕ ဆိုင္ရဲ႕ ေရွ႕မ်က္ႏွာစာမွာ ထည့္သြင္းထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
အထဲကို ၀င္သြားရင္ ေရေမႊးေတြက်ေနတဲ့ ေရပိုက္ေခါင္းနဲ႕ ေဘစင္ကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒါေရေမႊးေတြဆုိလို႕ လက္နဲ႕ခံၿပီး ရႈၾကည့္ေတာ့ ငယ္ငယ္က ရႈခဲ့ဖူးတဲ့ အနံ႕ကို သတိတရျဖစ္မိပါေသးတယ္။ခုေတာ့ ေရေမႊးအသစ္ အနံ႕အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ေနေပမယ့္ ေအာ္ဒီကလံုး အနံ႕မူလလက္ေဟာင္းကေတာ့ လူသိမ်ားၿပီး လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးလို႕ရေအာင္ ပုလင္းေသးေသးေလးေတြနဲ႕ စီစဥ္ေပးထားတာမုိ႕ ေရာင္းေကာင္းေနဆဲပါ။
ေနာက္တေနရာကေတာ့ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ရိုမန္ကက္သလစ္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းေတြထဲမွာ ပါတဲ့ ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းပါ။ က်မလည္တဲ့ ရက္က တနဂၤေႏြ ျဖစ္တာမို႕ လူပိုစည္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အဲဒီၿမိဳ႕မွာ ေနတဲ့ သူေတြေတာင္ မေရာက္ဖူးတဲ့ ေျမေအာက္ခန္းေတြကိုပါ ဖြင့္ေပးတဲ့ ရက္နဲ႕ တုိက္ဆုိင္တာမို႕ ေအာက္အထိ ဆင္းၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ ေျမေအာက္မွာဘုရားရွိခို႕ဖို႕ အခန္းေတြ လုပ္ထားတာ ေတြ႕ရေတာ့ သူတုိ႕က ေျမေအာက္မွာလဲ ပုန္းခိုရင္း ဘုရားရွိခိုးႏုိင္ေအာင္မ်ား လုပ္ထားသလား ေတြးမိပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ အေပၚက ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းႀကီးလဲ ရွိေနၿပီး ဘာလို႕ ေျမေအာက္ခန္းေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ထားသလဲ ဆုိတာ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဂ်ာမန္လူမ်ိဳးေတြနဲ႕ ခင္မင္ခဲ့ရင္ ဒီေမးခြန္းကို ေမးခ်င္ပါေသးတယ္။
ဘုရားရွိခိုးတဲ့အခါ ျမည္တဲ့ ဂီတသံကို အေပၚဘက္က လာတာမို႕ ေဆာင္းေဘာက္္စ္ မ်ားတပ္ထားသလား လိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့ မ်က္ႏွာက်က္လို ေနရာကေန အသံျမည္ေအာင္ လုပ္ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အလင္းေရာင္၀င္ေအာင္ ထည့္ထားတဲ့ မွန္ေတြေပၚမွာလဲ ေတာ္ေတာ့္ကို ေရွးက်တဲ့ ပန္းခ်ီလက္ရာေတြနဲ႕ မို႕ ဓါတ္ပံုရိုက္ခ်င္စိတ္နဲ႕ အဲဒီဘုရားေက်ာင္းထဲ ေအးေအးလူလူ တေန႕လံုး ေနပစ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ျဖစ္မိပါတယ္။
က်မအေမဖက္က အမ်ိဳးေတြက တရုပ္ခရစ္ယာန္ေတြျဖစ္တာမို႕ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းက က်မနဲ႕မစိမ္းပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္လဲ ဒီေနရာကို ရင္းႏွီးေနသလို ခံစားရမိတာထင္ပါရဲ႕။ ေအာ္ဒီကလံုးေရေမႊးဆုိင္နဲ႕ ဒီဘုရားေက်ာင္း ၂ ခုနဲ႕တင္ ဒီခရီးကို တန္တယ္လို႕ က်မက တန္ဖိုးျဖတ္မိပါတယ္။
(ဆက္ေရးပါဦးမယ္)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္
ကိုလံုးၿမိဳ႕ကေတာ့ ဂ်ာမဏီႏုိင္ငံရဲ႕ မီဒီယာၿမိဳ႕ပါပဲ။ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံ ျပည္တြင္း မီဒီယာေတြရဲ႕ ရံုးခ်ဳပ္ေတြ အားလံုးရွိသလို ႏိုင္ငံျခားကိုလႊင့္တဲ့ ဒီဒဗလ်ဴ(DW) ရုပ္သံလိုင္းလဲ အဲဒီမွာပဲ အေျခစိုက္တယ္။ အဲဒီရံုးနားကို သြားၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ခဲ့တယ္။ အေဆာက္အဦးႀကီးက လမ္းကို ျဖတ္ၿပီးေဆာက္ထားတယ္။ မီဒီယာၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေတာ့ သတင္းေထာက္ေတြ မ်ားၿပီး အားလံုးကေစ်းႀကီးသတဲ့။ (သတင္းေထာက္ေတြ ဆုိေတာ့ ၀င္ေငြမ်ားတယ္ သံုးတယ္ ျဖဳန္းတယ္လို႕ ဆိုလိုခ်င္တာ ထင္ပါတယ္။)
ကိုလံုးၿမိဳ႕လို႕ ေျပာတာနဲ႕ တြဲၿပီးနာမည္ႀကီးတာက ေအာ္ဒီကလံုး ေရေမႊးပါပဲ။ က်မတို႕ ငယ္ငယ္တုန္းက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ ေအာ္ဒီကလံုးအနံ႕ေလး ရႈလိုက္ရရင္ ေခါင္းမူးေျပလို႕ အေမာေျပလို႕ ဆိုတဲ့ အဆိုေၾကာင့္ ဒီနာမည္ကို ရင္းႏွီးေနတာပါ။ အဲဒီေရေမႊးထုတ္လုပ္ျဖန္႕ခ်ီေရာင္းခ်တဲ့ေနရာကို ကမၻာလွည့္ခရီးသည္တုိင္း အေရာက္သြားၾကတယ္ဆုိၿပီး က်မကိုလဲ လိုက္ပို႕ေပးပါတယ္။
သူတုိ႕ ဆုိင္ရဲ႕ နံရံမွာ နပိုလီယန္ဘုရင္က ၄၇၁၁ လုိ႕ ေရးေပးခဲ့တဲ့အတြက္ သူတုိ႕ေရေမႊးမွာ အဲဒီနံပါတ္ကို ထည့္ထားတာလို႕ ဆုိပါတယ္။ ေအာ္ဒီကလံုးေရေမႊးရဲ႕ သေကၤတအျဖစ္ ၄၇၁၁ ကို ဂုဏ္ယူသတ္မွတ္ထားတာမို႕ ဆိုင္ရဲ႕ ေရွ႕မ်က္ႏွာစာမွာ ထည့္သြင္းထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
အထဲကို ၀င္သြားရင္ ေရေမႊးေတြက်ေနတဲ့ ေရပိုက္ေခါင္းနဲ႕ ေဘစင္ကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒါေရေမႊးေတြဆုိလို႕ လက္နဲ႕ခံၿပီး ရႈၾကည့္ေတာ့ ငယ္ငယ္က ရႈခဲ့ဖူးတဲ့ အနံ႕ကို သတိတရျဖစ္မိပါေသးတယ္။ခုေတာ့ ေရေမႊးအသစ္ အနံ႕အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ေနေပမယ့္ ေအာ္ဒီကလံုး အနံ႕မူလလက္ေဟာင္းကေတာ့ လူသိမ်ားၿပီး လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးလို႕ရေအာင္ ပုလင္းေသးေသးေလးေတြနဲ႕ စီစဥ္ေပးထားတာမုိ႕ ေရာင္းေကာင္းေနဆဲပါ။
ေနာက္တေနရာကေတာ့ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ရိုမန္ကက္သလစ္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းေတြထဲမွာ ပါတဲ့ ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းပါ။ က်မလည္တဲ့ ရက္က တနဂၤေႏြ ျဖစ္တာမို႕ လူပိုစည္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အဲဒီၿမိဳ႕မွာ ေနတဲ့ သူေတြေတာင္ မေရာက္ဖူးတဲ့ ေျမေအာက္ခန္းေတြကိုပါ ဖြင့္ေပးတဲ့ ရက္နဲ႕ တုိက္ဆုိင္တာမို႕ ေအာက္အထိ ဆင္းၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ ေျမေအာက္မွာဘုရားရွိခို႕ဖို႕ အခန္းေတြ လုပ္ထားတာ ေတြ႕ရေတာ့ သူတုိ႕က ေျမေအာက္မွာလဲ ပုန္းခိုရင္း ဘုရားရွိခိုးႏုိင္ေအာင္မ်ား လုပ္ထားသလား ေတြးမိပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ အေပၚက ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းႀကီးလဲ ရွိေနၿပီး ဘာလို႕ ေျမေအာက္ခန္းေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ထားသလဲ ဆုိတာ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဂ်ာမန္လူမ်ိဳးေတြနဲ႕ ခင္မင္ခဲ့ရင္ ဒီေမးခြန္းကို ေမးခ်င္ပါေသးတယ္။
ဘုရားရွိခိုးတဲ့အခါ ျမည္တဲ့ ဂီတသံကို အေပၚဘက္က လာတာမို႕ ေဆာင္းေဘာက္္စ္ မ်ားတပ္ထားသလား လိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့ မ်က္ႏွာက်က္လို ေနရာကေန အသံျမည္ေအာင္ လုပ္ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အလင္းေရာင္၀င္ေအာင္ ထည့္ထားတဲ့ မွန္ေတြေပၚမွာလဲ ေတာ္ေတာ့္ကို ေရွးက်တဲ့ ပန္းခ်ီလက္ရာေတြနဲ႕ မို႕ ဓါတ္ပံုရိုက္ခ်င္စိတ္နဲ႕ အဲဒီဘုရားေက်ာင္းထဲ ေအးေအးလူလူ တေန႕လံုး ေနပစ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ျဖစ္မိပါတယ္။
က်မအေမဖက္က အမ်ိဳးေတြက တရုပ္ခရစ္ယာန္ေတြျဖစ္တာမို႕ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းက က်မနဲ႕မစိမ္းပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္လဲ ဒီေနရာကို ရင္းႏွီးေနသလို ခံစားရမိတာထင္ပါရဲ႕။ ေအာ္ဒီကလံုးေရေမႊးဆုိင္နဲ႕ ဒီဘုရားေက်ာင္း ၂ ခုနဲ႕တင္ ဒီခရီးကို တန္တယ္လို႕ က်မက တန္ဖိုးျဖတ္မိပါတယ္။
(ဆက္ေရးပါဦးမယ္)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္