အန္တီစုၿပီးရင္ ကိုယ္

ေခါင္းစဥ္ၾကည့္ၿပီး တလြဲေတာ့ မေတြးလိုက္ၾကပါနဲ႕။
အန္တီစုေမြးေန႕ၿပီး တရက္ေက်ာ္မွာ က်မရဲ႕ ေမြးေန႕ပါလို႕ ေျပာခ်င္တာပါ။(အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္တိတိ ကြာျခားပါတယ္)
ဒီေန႕ေတာ့ ဘေလာ့လာ ေရႊပရိတ္သတ္မ်ားကို က်မ္းခန္႕သာလို႕ မာပါေစလို႕ ဒီစာမ်က္ႏွာေပၚကေန ႏႈတ္ခြန္းဆက္သလိုက္ပါတယ္။
ဘေလာ့ေလး စတင္ေရးသားခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ျပည့္လဲ ျဖစ္တာမို႕ က်မ သိေစခ်င္တာ ခံစားေစခ်င္တာ ေ၀မွ်ခ်င္တာေတြကို လာေရာက္ဖတ္ရႈအားေပးခဲ့ၾကတဲ့ စာဖတ္သူ ဘေလာ့ဖတ္သူမ်ားကိုလဲ ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းဘေလာ့ေရးေဖာ္ေရးဖက္အေနနဲ႕ လွည့္လည္ဖတ္ရႈဖုိ႕ေရာက္လာသည္ျဖစ္ေစ။ မ်က္စိလည္လမ္းမွားလို႕ ျဖစ္ေစ တမင္လာေရာက္အားေပးၾကသည္ျဖစ္ေစ၊ ေကာမန္႕ေတြနဲ႕ အားေပးသည္ျဖစ္ေစ၊ ေကာမန္႕မခ်ပဲ တိတ္တဆိတ္ ျပန္လွည့္သြားသူျဖစ္ေစ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ။ က်မရဲ႕ ဘေလာ့မွာ တင္ထားသမွ်အားလံုး စာဖတ္သူ တစံုတရာ(အခ်စ္၊ အမုန္း စသျဖင့္ ရသ၉ပါး တပါးပါး) ခံစားရရွိသြားေစဖို႕ ရည္ရြယ္ပါတယ္လို႕လဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၀န္ခံပါရေစ။

မအားတာနဲ႕ ေရးဖို႕ပ်င္းေနတာေၾကာင့္ အရင္ကလို ၀တၲဳတို ရွည္ေလးေတြ မေရးျဖစ္ေနတာကိုလဲ စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းေနမိတယ္။
က်မ စာေရးဆရာမ မဟုတ္ေပမယ့္ ပရိတ္သတ္ကို ဆြဲငင္ဖမ္းစားႏုိင္တဲ့အေရးအသား ဇာတ္အိမ္ႀကီးေတြနဲ႕ စာေရးဆရာမတဦးျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဇြဲ ရွိဖို႕ လံု႕လစိုက္ဖို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသိေပးေနဆဲပါ။

ဒါနဲ႕ပဲ အသက္တႏွစ္ႀကီးလာျပန္တယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ေဖာက္တဲ့လမ္း ကိုယ္ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းကို ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းေနဦးမယ္။
ကုိယ့္ေရြးခ်ယ္မႈကို ယံုၾကည္ခ်က္က တြန္းအားေပးပါတယ္။
က်မကို ေက်းဇူးမတင္ၾကပါနဲ႕။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္