Saturday, July 31, 2010

သူ႕၀ါသနာ

ဇူလိုင္လရဲ႕ေနာက္ဆံုးေန႕ ဆိုေတာ့ ကမၻာ့ဖလားေဘာလံုးပြဲက်င္းပခဲ့တဲ့လလဲ ျဖစ္ေတာ့ ေဘာလံုးနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေရးလိုက္ဦးမွ စိတ္ကူးတယ္။ သူမ်ားေတြ ေရးတာဖတ္ၿပီး ဒီႏွစ္ဒီလထဲေတာ့ ကမၻာ့ဖလားေဘာလံုးပြဲကို ႀကံဳခဲ့ဆံုခဲ့ပတ္သက္ခဲ့တာေလး အမွတ္ရေအာင္ပါ။ ေနာက္ က်မရဲ ႕ ပီေအ၀ါသနာအေၾကာင္းေလးလဲ မိတ္ဆက္ခ်င္ေသးတယ္။


မွတ္မွတ္ရရစေျပာရရင္ေတာ့...... ေဘာလံုးပြဲစဥ္ေတြအေၾကာင္း ေျပာၾကဆုိၾကရင္း ၿပိဳင္ပြဲစမယ့္ ပထမဆံုးေန႕မွာ ခ်င္းမုိင္ေရာက္ေနတ့ဲက်မက ေဘာလံုးအသင္းအက်ီ ၤေတြကို က်မ ပီေအအတြက္ ၀ယ္ေပးခ်င္စိတ္ေပါက္သြားခဲ့တာက စရမယ္။ ဒီေတာ့ သူ႕ဆီဖုန္းဆက္ရင္း ဘယ္အသင္းေတြကို ႀကိဳက္သလဲ၊ စာရင္းေပးပါ ၀ယ္လာေပးမယ္ ဆုိေတာ့ အီတလီ၊ ဂ်ာမဏီ၊ စပိန္၊ ေပၚတူဂီ နဲ႕ အဂၤလန္လို႕ သူက တခါတည္းေျပာတယ္။ ရံုးက အားကစားက႑လုပ္တဲ့လူေတြ ေန႕စဥ္၀တ္ျပၿပီး အစီအစဥ္တင္ဆက္ဖုိ႕ ၀ယ္ေနတာနဲ႕ ေရာၿပီး၀ယ္လာေပးဖုိ႕ မွာလုိက္တယ္။ ဒီေတာ့ တင္ဆက္သူေတြက အမေယာက္်ားမွာတဲ့ အသင္းေတြက ဖလားရမယ္မွန္းထားတဲ့ အသင္းပါႏုိင္မလားတဲ့။ မသိဘူးေလ သူမွာတာပဲ ဒီအသင္းေတြက ဆိုေတာ့ ၀ယ္ကို သြားရမယ္ ။ ဖလားရမရေတာ့ မသိဘူး လို႕ေျပာခဲ့တယ္။

၀ယ္ေပးခဲ့တဲ့ ငါးထည္။ ခု အီတလီ အသင္းအက်ီ ၤပဲ သူယူၿပီး က်န္တာေတြ ရဲေဘာ္ေတြကို ေ၀လိုက္ၿပီ။

ဒီအသင္းေတြထဲက စပိန္က ဖလားရသြားတယ္ ဆုိေတာ့ကာ အင္းးး သူမွန္းတာ မွန္တယ္ေပါ့။

ဒါေပမဲ့ ငါးသင္းထဲက တသင္းဆိုေတာ့လဲ မွန္ႏိုင္တာပဲ မဟုတ္လားးး။ ေနာက္ၿပီး စိတ္ကူးနဲ႕ ေလာင္းသမွ်လဲ အကုန္ႏုိင္တယ္ ဆုိပဲ။ အဲဒါနင္တကယ့္ ပိုက္ဆံနဲ႕ မေလာင္းလုိ႕ ႏုိင္တာလို႕ ေျပာထားရတယ္။


ေဘာလံုးနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး သူ႕၀ါသနာကို ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္။

ေဘာလံုး ဆုိတဲ့ အသံၾကားလို႕ မရသူေတြထဲမွာသူလဲ ပါတယ္။ ေဘာလံုးပြဲ ၾကည့္တာ ၀ါသနာပါသလို ကိုယ္တုိင္လဲ ကန္သလားမေမးနဲ႕၊ သူမ်ားအသင္းေတြကန္တာကိုလဲ မစားရ၀ခမန္း ေ၀ဖန္စၿမံဳ႕ျပန္တတ္သလို ေဘာလံုး ကန္ဖို႕ဆို ဘယ္အခ်ိန္ေခၚေခၚ ထလိုက္ဖို႕ ၀န္မေလးသူ။ ၈၈ျဖစ္ေတာ့ ေတာခိုခဲ့မိလို႕ေပါ့ ။ႏုိ႕မို႕ သန္းတုိးေအာင္တို႕ေတာင္ ႏုိင္ငံလက္ေရြးစင္ ျဖစ္ခြင့္မရွိျဖစ္သြားမွာ သိလား။


ခု ဒီမွာ အသက္ ၄၀ အထက္ ကမၻာ့ေဘာလံုးပြဲ လုပ္သင့္တယ္ ဆုိတဲ့အဆိုကို ဖီဖာမွာ တင္သြင္းဖို႕ ျပင္ဆင္ေနၾကတာ သူတုိ႕ အဖြဲ႕ေပ့ါ။ သံလြင္ေဘာလံုးအသင္းဆိုၿပီး ဖြဲ႕ထားလိုက္ၾကတာ လူဦးေရက ၃၀ ေလာက္ရွိတယ္။ အသက္က ၄၀ေအာက္မရွိဘူး။ ၃၅ေအာက္ေတြကို သံလြင္လူငယ္အသင္း ဆိုၿပီး ခြဲထားေသး။ အမယ္ သူတုိ႕ လူႀကီးအသင္းက ၀င္ေၾကးလဲ ရွိ၊ လစဥ္ေၾကးလဲ ရွိတယ္။ ေနာက္ ၀တ္စံုကလဲ ၂ မ်ိဳး ၃မ်ိဳးနဲ႕။ ဟိုအသင္းနဲ႕ ခ်ိန္းကန္ ဒီအသင္းနဲ႕ ခ်ိန္းကန္ကလဲ ရွိေသး။ ကန္တာကေတာ့ ကြင္းေသး ၇ ေယာက္ ကြင္းပဲ။ တနာရီကို ဘတ္ တေထာင္တန္ ျမက္ခင္းတုနဲ႕ ကြင္း၊ လဲလိုက္တာ လူကလဲ ေျပာမေနနဲ႕ အကန္႕အသတ္မရွိ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လဲ သလဲ ဆုိရင္ ပထမပိုင္း နာရီ၀က္မွာတင္ အဲဒီလူတေယာက္က ထြက္လုိက္၀င္လိုက္ ၃ ခါေလာက္ လုပ္ၿပီးၿပီ။ ေနာက္ လူကၽြံေဘာမထားဘူး ဆိုေတာ့ တဘက္ ဂိုးစည္းနားမွာ တေယာက္က အေသကၽြံထားေသး။ သူမ်ားနဲ႕ ခ်ိန္းကန္ဖို႕ မရွိရင္ ကိုယ့္ အသင္း ထဲမွာ ၂ သင္းခြဲကန္ၿပီး ျငင္းၾကခုန္ၾကေသး။

က်မပီေအရဲ႕ ကစားကြက္

က်မကေတာ့ အဲဒီစေန တနဂၤေႏြ ပြဲတုိင္း လိုက္ၾကည့္တယ္။ ရယ္ခ်င္လုိ႕ေလ။ ကိုယ္လဲ အေၾကာအခ်င္ေျပ ၊ ထူးျခားခ်က္ တခုကို တုိးတိုးေျပာျပရဦးမယ္။ က်မ အားေပးတဲ့အသင္းက အၿမဲရံႈးတယ္ေလ။ ဒီေန႕ ဆို ခ်င္းမုိင္က အုပ္စုက လာကန္ေတာ့ က်မကို ခ်င္းမုိင္ဘက္ကို အားေပးတဲ့ ။ သူတို႕ အသင္းက ေျပာလာတယ္။ ခ်င္းမုိင္ဘက္က ဂိုးသမားေမာေတာ့ ဒီဘက္ အသင္းက ဂိုးသမားက ၀င္ဖမ္းေပးတာပဲ။ အံမယ္ အဲဒီဘက္က ဖမ္းေပးေတာ့မွ လက္စြမ္းျပခ်က္က တဒုိင္းဒုိင္းသြင္းတာေတာင္ မ၀င္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ လည္းးး က်မ အားေပးတဲ့အသင္း ဆုိေတာ့ကာ ထံုးစံကို ဖ်က္မရေသးဘူး။ သူတုိ႕ ၆ ဂိုး ၅ ဂိုးနဲ႕ ရံႈးသြားေလတယ္။ အမယ္.. ဒီမွာ ေနာက္ဆံုး အႏိုင္ဂိုး ၆ ဂိုးေျမာက္ကို သြင္းလိုက္တဲ့လူက ေနာက္တန္းတာ၀န္ယူထားရတဲ့ က်မရဲ႕ ပီေအ ေလ။

ေနာက္တန္းကလဲ ဂိုးသြင္းခ်င္ေသး(နံပါတ္ ၆ က ပီေအေပါ့)

သူတုိ႕ေတြလားးး အဲလိုပဲေလ ေနာက္တန္းကလဲ ဂိုးသြင္းလိုသြင္း၊ ေရွ႕တန္းကလဲ ဂိုးသမားနဲ႕ အၿပိဳင္ ဂိုးေပါက္နားမွာ ကာလိုကာနဲ႕။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႕ အပတ္စဥ္ စေန တနဂၤေႏြတုိင္း ေဘာကန္လိုက္ရမွာ ေနသာထုိင္သာ ရွိၾကတယ္တဲ့။ ထူးတဲ့၀ါသနာ……

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

ခင္မင္းေဇာ္

Sunday, July 18, 2010

အတိတ္ရဲ႕ေျခရာ

ဒီလဆန္းပိုင္းက ခ်င္းမုိင္ေရာက္ေနတုန္း မနက္ ၅ နာရီခြဲေလာက္ဖုန္းျမည္လာတယ္။ အေရးႀကီးလို႕ ဆက္တယ္ ထင္တယ္ ဆုိၿပီး အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ ဖုန္းကိုင္ေတာ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ တေယာက္က အမ က်ေနာ့္သားေတာ့ ခုမနက္ပဲ ဆံုးသြားၿပီတဲ့။ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ျပည့္ကာစ သူ႕သားကို မ်က္စိထဲ ေျပးျမင္လိုက္ၿပီး ဘာမွေတာင္မေျပာႏုိင္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဘယ္လိုမွ ဆက္အိပ္မရေတာ့ပဲ မ်က္စိလဲေၾကာင္ လူလဲ ေငါင္သြားတယ္။

စိတ္ေတြက ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ခုလို မိုးတြင္းကာလကို ျပန္ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ရဲ႕ ၾသဂတ္စ္လ တရက္ေန႕ ေန႕လည္ ၁၁ နာရီမွာ သားႀကီးကို ေမြးခဲ့တယ္။ သားေမြးရင္ အံ့မင္းေဇာ္လို႕ မွည့္မယ္ ။ သမီးေမြးရင္ ခင္မင္းေဇာ္လို႕ မွည့္မယ္လို႕ နာမည္ေရြးထားခဲ့တဲ့ အတြက္ သားနာမည္ အံ့မင္းေဇာ္ ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မနက္ ၆ နာရီကတည္းက ေရမႊာေပါက္ၿပီး မေမြးႏုိင္ျဖစ္ေနတာမို႕ ညွပ္ဆြဲေမြးခဲ့ရတဲ့ သားက အသက္မရွည္ရွာဘူး ။ ေနာက္ေန႕ ေန႕လည္ ၂ နာရီေလာက္မွာ ဆံုးသြားခဲ့တယ္။ သားက အခ်င္းလည္ပင္းပတ္ေနတာတဲ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူက ေရေတြ မြန္းခဲ့တယ္ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္ ကေလး ကုိယ္၀န္ရွိေနတာ မသိပဲ ငွက္ဖ်ားေဒသေတြ ခရီးထြက္ေနေတာ့ ငွက္ဖ်ားကာကြယ္ေဆးေတြ ေသာက္ေနတာလဲ ပါမယ္ ထင္ပါရဲ႕။

ပထမဆံုး ကိုယ့္ရဲ႕ သားဦးေမြးေတာ့ အနီးအနားမွာ မိန္းမေဖာ္လဲ မရွိ။ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမရွိ၊ ေနာက္ေဆးရံုမွာလဲ တကယ့္ကၽြမ္းက်င္သူ အိုဂ်ီမရွိ၊ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္မရွိ၊ ဖရူဆိုေဆးရံုကို သြားစစ္ေဆးေနတယ္ ဆုိလား။ လြိဳင္ေကာ္ဆိုတာ ကယားျပည္နယ္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ဆုိေပမယ့္ နယ္ေဆးရံုဆုိေတာ့ ဘာမွ ျပည့္ျပည့္စံုစံုမရွိတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ ကေလးညွပ္ဆြဲေမြးေပးတဲ့ ဆရာ၀န္မငယ္ငယ္ေလး နာမည္က ႏြယ္ႏြယ္၀င္းတဲ့။ သူတေယာက္တည္း ညွပ္ဆြဲတာ မႏုိင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဆရာ၀န္ငယ္ငယ္ေလး ေကာင္းျမတ္ ဆုိတာကပါ ၀င္ဆြဲေပးရေသးတာကလား။ ေမြးခန္းထဲမွာ အသံတိတ္ေနလို႕ အျပင္မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ သက္ဆုိင္သူကလဲ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႕။ က်မတို႕ ၂ေယာက္တည္းပဲ ရွိေနရတဲအခ်ိန္ပါပဲ။

ကေလးဆံုးေတာ့ ခ်က္ခ်င္းမငိုျဖစ္ေသးဘူး။ ေမြးၿပီးကတည္းက အသက္ရႈ ရပ္ရပ္ သြားတဲ့ ကေလးနဲ႕ ဘာမွ မလုပ္တတ္တဲ့အေမလက္သစ္ရဲ႕ ဘ၀ကလဲ ျပန္မေတြးခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ညစ္ခဲ့ရတာပဲ။ ေနာက္ ကေလးကို ေအာက္စီဂ်င္ေပးရမယ္ဆုိေတာ့ ျပည္နယ္ေဆးရံုမွာ မရွိလို႕ လြိဳင္ေကာ္ စစ္ေဆးရံုကေန သြားငွားခဲ့ရတယ္။ အဲဒီခ်ိန္တုန္းက ကယားအထူးေဒသ (၃) ရဲ႕ ဆက္ဆံေရး တာ၀န္ခံ လုပ္ေနရတဲ့ က်မ ပီေအက သြားငွားေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရးက ေတာ္ေတာ္ကူညီခဲ့တာပဲေလ။ စစ္ေဆးရံုမွာ ရွိတဲ့ တလံုးတည္းေသာ ေအာက္စီဂ်င္ ဗူးကို ငွားေပးလိုက္တယ္။ သူတုိ႕နဲ႕ ဆက္ဆံေနရတဲ့ လူမို႕ထင္ပါရဲ႕။

ကေလးကိုယ္၀န္ႀကီးနဲ႕တုန္းက အိမ္မွာေရာက္ေနတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ ဆို စကားေျပာျဖစ္တုိင္း၊ ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္က်ေနာ္တုိ႕ ျပန္ဆံုရင္ အ့ံမင္းေဇာ္ေလးက ေတာ္ေတာ္ႀကီးေနမွာ။ ဘယ္လိုေဆာ့ေနမွာ ဆုိတာမ်ိဳးေတြကလဲ ခဏခဏ ေျပာထားတာ ဆိုေတာ့ ကေလးဆံုးၿပီးေဆးရံုးက ဆင္း ၊ အိမ္ျပန္ေတာ့ သူတို႕ေတြကလဲ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕။ က်မကလဲ သူတုိ႕ကိုေတြ႕တာနဲ႕ အံ့မင္းေဇာ္ေတာ့ ျပန္ပါမလာေတာ့ဘူးဟယ္ ဆုိၿပီး ငိုတာပါပဲ။( အဲဒီတုန္းက ေရာက္ေနတာ ေထာင္ထဲမွာ ဆံုးသြားတဲ့ သက္၀င္းေအာင္ အပါအ၀င္ ခု ေအေအပီပီ အတြင္းေရးမွဴး ကိုတိတ္ႏုိင္ ၊ အာအက္ဖ္ေအမွာ လုပ္သြားတဲ့ မင္းဇင္၊ ေထာင္တသက္တကၽြန္းက်ေနဆဲ အကိုႀကီးတေယာက္။ ေနာက္ အေမရိကားေရာက္ေနတဲ့ မင္းဇင္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္။ )

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီသားႀကီး ဆံုးသြားတဲ့ အခ်ိန္ကို ဘ၀မွာ ေမ့ထားခ်င္ခဲ့တာ အမွန္ပါ။ ခုုျပန္ေတြး ျပန္ေရးေတာ့ ျပန္ခံစားရတယ္။ ကေလးဆံုးသြားတာကို အေမကို တုိက္ရိုက္လာေျပာရလား ဆုိၿပီး အစိမ္း၀တ္သူနာျပဳႀကီးက လာဆူတာလဲ သူ ခံေနရတာပဲ။ ၾကားခါစက မငိုပဲ ၿပီးမွ ငိုေတာ့ မတိတ္ႏုိင္ျဖစ္ေနတာမို႕ အစိမ္း၀တ္ႀကီးက ေသြးႏုသားႏုနဲ႕ တခုခုျဖစ္မွာ စိုးရိမ္ရွာတာေပါ့။ သူက စိတ္မာပါတယ္လို႕ ေျပာရင္း က်မကို ငံု႕ၾကည့္တဲ့ မ်က္လံုးေတြမွာေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႕ ။ အဲဒီခ်ိန္တုန္းက ေလာကဓံကို ၂ေယာက္တည္း ရင္ဆုိင္ရတာ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး။ ဘယ္တုနး္ကမွ ထင္မထားတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ေသြးသားအရင္းအခ်ာ ၊ တကယ့္ကို ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးေစာင့္ႀကိဳခဲ့ရတဲ့ သားဦး ဆုိေတာ့ က်မအတြက္ ရူးမတတ္ဆုိတဲ့စကားကို လက္ေတြ႕ သိရတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။

တခ်ိန္လုံးငိုေနတဲ့ က်မကို ဘယ္လိုမွ မေျပာတတ္ မေခ်ာ့တတ္ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ မဂၢဇင္းေတြထဲက ၀တၲဳေတြ တပုဒ္ၿပီး တပုဒ္ အသံထြက္ဖတ္ျပခဲ့ရတာ။ စကားေျပာေနရင္းက သတိရၿပီး ထ ငိုတတ္တဲ့ က်မကို အေၾကာင္းအရာေရြးၿပီး ေျပာခဲ့ရတာ။ ကုိယ့္ကေလးဆံုးေတာ့ ဘယ္သူ႕ကေလးမွ မၾကည့္ခ်င္ဘူး ေျပာေျပာေနလို႕ လူနာလာေမးတဲ့ ရဲေဘာ္မိန္းမေတြ ကေလးပါရင္ ကေလးေခၚမသြားဖို႕ ကေလးအေၾကာင္းမေျပာဖုိ႕ အိမ္ေရွ႕က တိတ္တိတ္ႀကိတ္မွာရတာ။ ကိုယ္ငိုေနရင္ ကိုယ့္မ်က္လံုးေတြ ေသခ်ာၾကည့္ေနရတာ (ရူးသြားမွာ စိုးလို႕တဲ့ ) အဲဒါေတြကို ခုေနာက္ပိုင္းမွာ ျပန္ေျပာျပခဲ့တာပါ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ မိဘေတြရဲ႕ စြန္႕ပစ္ခံမို႕ တနယ္တေက်းမွာ ေတာ္ေတာ့္ကို ခံစားရတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။

ကေလးဆံုးၿပီး ေဆးရံုကဆင္း။ ေနာက္ ေဆးရံုကိုထပ္သြားျပရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အိုဂ်ီ ေဒၚခင္ထားရီ ဆုိတာ အဂၤလန္က ျပန္ေရာက္ခါစ တာ၀န္က်လာတယ္၊ သူက အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးရင္း ဌာနက ဆရာ၀န္ေတြကို ႏုိင္ငံျခားမွာ ဆုိရင္ အဲဒါ တရားစြဲလုိ႕ ရတယ္တဲ့။ သူေဆးရံုကုိ အခ်ိန္မီေရာက္ရဲ႕ သားနဲ႕ ေမြးခ်ိန္ကအရမ္းေနာက္က်ေနတယ္တဲ့။ ကိုယ္ရွိတုန္း ထပ္ယူပါလား ။ ကိုယ္ ေသခ်ာ ေမြးေပးခဲ့မယ္။ ယူ႕ကို ခြဲေမြးေပးခဲ့မယ္ တဲ့။ အဲဒီဆရာမကေတာ့ ကေလးထပ္ယူဖုိ႕ အားေပးခဲ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ကေလးေတာင္ မယူခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ့ကိုယ့္ကို ေဆးရံု သြားျပတဲ့အခါတုိင္း တုိက္တြန္းလို႕ ။ က်မနဲ႕လဲေတာ္ေတာ္ခင္သြားတယ္။ (ေနာက္ပိုင္း သူပုသိမ္ေဆးရံုႀကီးကို ေျပာငး္လာရေတာ့ သူ႕နဲ႕ ဆံုခဲ့ရေသးတယ္။) အဂၤလန္ျပန္ေပမယ့္သေဘာထားျပည့္တဲ့ ဆရာ၀န္မတေယာက္ပါပဲ။ သူ႕အားကိုးနဲ႕ ခုသားသားကို က်မတုိ႕ ယူခဲ့မိတယ္။ သားကိုခြဲေမြးေပးခဲ့ၿပီး ေနာက္တပတ္ဆုိ သူေျပာင္းသြားေတာ့တယ္။

အခ်ိန္မတိုင္မီ ဘ၀ထဲက ထြက္သြားခဲ့ရတဲ့ ကေလး၊ ျဖဴစင္ၿပီး ဘာဆိုဘာမွ မသိေသးတဲ့ကေလး။ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ အစမွာကတည္းက ေ၀ဒနာေတြ ခံစားသြားရတဲ့ ကေလးမို႕ ျပန္ေတြးမိတုိင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ပဲ အျပစ္တင္ခ်င္တယ္။ ဒီကေလးကို ဘာလို႕ရွင္ေအာင္မေမြးႏုိင္ခဲ့ရတာလဲ ဆိုတာ။ အဲဒီတုန္းက ကေလးေမြးၿပီးခါစ အႏွီးေတြပဲ ရွိၿပီး ကေလးအက်ီ ၤေတာင္မ၀ယ္ထားခဲ့မိတဲ့အျဖစ္ ။ ဘာဆုိဘာမွ မသိခဲ့တဲ့ အျဖစ္ပါ။ ေနာက္ဘ၀ဆုိတာမ်ားရိွခဲ့ရင္ ဒီသားႀကီးနဲ႕ျပန္ဆံုခ်င္ပါေသးတယ္။ ခုဘ၀မွာ မျပဳစုလိုက္ရတာ။ ဘာမွ အေတြ႕အႀကံဳမရွိေတာ့ ဘယ္လုိမွ မျပဳစုတတ္တာေၾကာင့္လား ဆုိတာ ေတြးမိတုိင္းယူက်ံဳးမရျဖစ္ရတယ္။ တခါတေလ မိသားစု ေပ်ာ္ရႊင္မိတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ သူ႕ကို သတိရမိေသးတယ္။ ဒီသားႀကီးသာ ရွိရင္ …. ဆုိတာကို ခဏခဏေတြးမိတယ္။
တကယ္လို႕ သူသာ ရွိေနရင္ အခုဆို အသက္ ၁၃ ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္ေပါ့။

ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အသိေတြရဲ႕ ကေလး ဆံုးတယ္ သတင္းေတြ ၾကားတုိင္း အသစ္ ျပန္ျဖစ္တုန္းပါပဲ။ ကိုယ့္တုန္းက တရက္သားေလးေတာင္မွ ဒီေလာက္ခံစားရတာ ။ နည္းနည္းႀကီးေလ ပိုခံစားရေလ ျဖစ္မွာဆုိတာကို ကုိယ္ခ်င္းစာႏုိင္တယ္။ ေလာကဓံတရား ၈ ပါးထဲမွာ ခံစားခဲ့ဘူးတာေတြက ႀကီးမားလြန္းပါတယ္ေလ။


ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

Wednesday, July 7, 2010

အသြင္တူ၏မတူ၏

ခ်စ္ေသာသက္ေ၀ညီမကုိ တဂ္ပါလို႕ တုိက္တြန္းလုိက္မိတဲ့ အတြက္ေရးရပါေတာ့မယ္။

ခ်စ္ေသာသူတေယာက္ ကို အိမ္ေထာင္ဘက္အျဖစ္ မေရြးခ်ယ္ခင္က သူ႕မွာ ရွိတဲ့ အက်င့္ေတြကို သတိမထားမိခဲ့ပါဘူး။ အိမ္ေထာက္ဘက္ျဖစ္ေတာ့မွ သိသိသာသာ ထိုးထြက္လာတဲ့အက်င့္ေတြထဲမွာ က်မတခါမွ မထင္မွတ္ထားတဲ့၊ မယံုႏုိင္တဲ့ အက်င့္ေတြ ျမင္လိုက္ရေတာ့ အံ့ၾသမိတာေတြ ရွိခဲ့တာကေတာ့ ကိုယ္တုိင္ႀကံဳမွ သိႏုိင္ေပလိမ့္မည္ လို႕ ေျပာရမယ္။

အထူးျခားဆံုးျဖစ္ၿပီး က်မနဲ႕ အဆန္႕က်င္ဆံုးအက်င့္ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ နားေထာင္ႏုိင္စြမ္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတကာရဲ႕ ရင္ဖြင့္သံကို နားေထာင္ေပးတာ အဲဒီလိုနားေထာင္တဲ့အခါမွာလဲ စိတ္ပါလက္ပါ နားေထာင္တာ ေတာ္ေတာ့္ကို ၾသခ်ရပါတယ္။ အစည္းအေ၀းေတြမွာ ၊ အပ္ေၾကာင္းထပ္ စကားေျပာတတ္သူေတြနဲ႕ ဆံုေတြ႕ေနရတဲ့အခါ၊ ခပ္၀ါ၀ါ စကားေၾကာရွည္သူေတြနဲ႕ ေတြ႕တဲ့အခါ မ်က္ႏွာတခ်က္မပ်က္ပဲ နားေထာင္ေနတတ္တာ။ ဒါ့အျပင္ သူသိၿပီးသား ကိစၥတခု ဒါမွမဟုတ္ သူပါ၀င္ပတ္သတ္ခဲ့တဲ့ကိစၥတခု အဲလိုမ်ိဳဳးကို တျခားတေယာက္က သူလုပ္သေယာင္ ၾကြား၀ါ လိမ္ညာေနတာမ်ိဳးကိုလဲ နားေထာင္ေပးေနႏုိင္စြမ္းရွိေနျပန္ပါတယ္။

က်မကေတာ့ အဲဒါနဲ႕ ဆန္႕က်င္ဘက္။ လုိရင္းမေျပာပဲ ေပရွည္ေနတဲ့ လူမ်ားေတြရဲ႕ စကားကို စိတ္မ၀င္စားတတ္သူျဖစ္သလို သိၿပီးသားတခုခုကို လာေျပာေနရင္လဲ ေအာင့္ၿပီး နားေထာင္မေနခ်င္လို႕ သိၿပီးၿပီလို႕ ျဖတ္ေျပာတတ္သူ။

ဘယ္သူနဲ႕မွ စကားမ်ားဖို႕ ျငင္းခုန္ဖုိ႕ မရွိတဲ့ သူနဲ႕ ကုိယ္ေသခ်ာသိတဲ့အေၾကာင္းအရာဆို အေသျငင္းမယ္ဆိုတဲ့က်မနဲ႕က တလမ္းစီျဖစ္ေနမလား။

က်မက ကိုယ္နဲ႕ မဆိုင္လဲ မတရားဘူးထင္ရင္ အမုန္းခံ ေျပာတတ္သေလာက္ သူက သူ႕ကိုေစာ္ကားသူကိုေတာင္ ေျဖးေျဖးညင္သာဆက္ဆံတတ္သူ။သည္းခံစိတ္မ်ားလြန္းလို႕ ေဘးက က်မက မေနနုိင္မထုိင္ႏုိင္ ၀င္ေျပာရင္း အသားလြတ္လူမုန္းမ်ားသူ ျဖစ္ျဖစ္လာရတာ ဒင္းေၾကာင့္။

သူကနာမည္ေတြ ဂဏန္းေတြကို မွတ္ႏုိင္သေလာက္ က်မက လူနဲ႕နာမည္တြဲ မမွတ္မိတတ္သလို သူ ရွိေနတာမို႕ ဘာကိုမွလဲ ထူးမမွတ္ေတာ့။

က်မက ခံစားမႈကို လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္ေဖၚျပတတ္သူျဖစ္ၿပီး ဘာမွမကြယ္၀ွက္ႏုိင္သူ၊ သူက ခံစားမႈကို အျပင္က မသိေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္သူ။

လဘက္ရည္ကို စြဲစြဲမက္မက္ ႀကိဳက္တဲ့ က်မနဲ႕ ေယာက္်ားျဖစ္ၿပီး လဘက္ရည္မႀကိဳက္တဲ့သူ။

က်မကေခါင္းခ်တာနဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္တတ္သူ ျဖစ္ၿပီး သူက အိပ္ဖို႕ေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ယူရသူ။
ထူးျခားတာက အဲလို အိပ္ေပ်ာ္လြယ္တဲ့ က်မက လူေတြရဲ႕ အျပစ္အနာကို ခ်က္ခ်င္းျမင္တတ္သူ ျဖစ္ၿပီး သူက လူတိုင္းကို အေကာင္းျမင္တတ္သူ ျဖစ္ေနတာပါပဲ။

ေရကို မက္မက္စက္စက္ ေသာက္တတ္တဲ့ က်မကို တအံ့တၾသ ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ သူ႕ကို ေရေသာက္ဖို႕ ခဏခဏ သတိေပးရတာကလဲ က်မပါ။

ေရေသာက္သလို ေရခ်ိဳးဖုိ႕ က်မမေျပာမခ်င္း မခ်ိဳးတဲ့ သူနဲ႕ ေရခ်ိဳးၿပီးစ အခ်ိန္ဆို ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိပ္ႀကိဳက္တယ္ ဆိုၿပီး ခဏခဏ ေရခ်ိဳးတဲ့ က်မက တကယ့္ဆန္႕က်င္ဘက္။

မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ခ်က္ျပဳတ္အခ်ိန္ကုန္တာကို မႀကိဳက္တတ္ပဲ ၀ယ္စားလိုက္ လြယ္တယ္ ဆိုတဲ့ သူနဲ႕ ကိုယ္တုိင္ခ်က္ျပဳတ္ရတာ ကုိယ္တုိင္လုပ္ရတာႀကိဳက္တဲ့ က်မက အံမ၀င္ခ်င္သလိုလို။

က်မတုိ႕ ၂ေယာက္မွာ တူညီတာကေတာ့ အ၀တ္အစားေတြ ပစၥည္းေတြကို အိမ္မွာ အမ်ားႀကီး မထားတတ္တာ။ နည္းနည္းမ်ားလာရင္ ဘယ္သူ႕ေပးရမလဲ စဥ္းစားၾကတာ၊ ဘာမွမစုေဆာင္းတတ္တာ၊ ကိုယ့္ဆီက ပိုရင္စုေဆာင္းတာထက္ လိုတဲ့လူကို ေပးလိုက္တာ ပိုျမတ္တယ္လို႕ ခံယူတာခ်င္းတူတာမို႕ ထင္ပါရဲ႕။ ဘုရားတရားမွာ တအားေလးေလးနက္နက္ မလိုက္စားတာခ်င္းလဲ တူပါတယ္။(နတ္ျပည္ကိုတေယာက္တည္း မေရာက္ခ်င္ၾကလို႕ျဖစ္မယ္)
သီခ်င္းၿပိဳင္တူညည္းမိရင္ေတာင္ တူေနတတ္ပါေသးတယ္။
ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ေခါင္းမာတာကေတာ့ တူတာမွ တပံုစံတည္း။

အတူဆံုး ထပ္တူအက်ဆံုး စကားတခြန္းကေတာ့ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ေတြ႕လို႕ အရင္ဆံုးေမးတဲ့ ေမးခြန္းပါ။ သားသားဘာလုပ္ေနလဲ ဆိုတဲ့အေမးစကားပါပဲ။


တထုိင္တည္းစဥ္းစားရမိသေလာက္ ခ်ေရးၾကည့္တာပါ။ သက္ေ၀ညီမေက်နပ္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

Monday, June 21, 2010

အန္တီစုၿပီးရင္ ကိုယ္

ေခါင္းစဥ္ၾကည့္ၿပီး တလြဲေတာ့ မေတြးလိုက္ၾကပါနဲ႕။
အန္တီစုေမြးေန႕ၿပီး တရက္ေက်ာ္မွာ က်မရဲ႕ ေမြးေန႕ပါလို႕ ေျပာခ်င္တာပါ။(အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္တိတိ ကြာျခားပါတယ္)
ဒီေန႕ေတာ့ ဘေလာ့လာ ေရႊပရိတ္သတ္မ်ားကို က်မ္းခန္႕သာလို႕ မာပါေစလို႕ ဒီစာမ်က္ႏွာေပၚကေန ႏႈတ္ခြန္းဆက္သလိုက္ပါတယ္။
ဘေလာ့ေလး စတင္ေရးသားခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ျပည့္လဲ ျဖစ္တာမို႕ က်မ သိေစခ်င္တာ ခံစားေစခ်င္တာ ေ၀မွ်ခ်င္တာေတြကို လာေရာက္ဖတ္ရႈအားေပးခဲ့ၾကတဲ့ စာဖတ္သူ ဘေလာ့ဖတ္သူမ်ားကိုလဲ ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းဘေလာ့ေရးေဖာ္ေရးဖက္အေနနဲ႕ လွည့္လည္ဖတ္ရႈဖုိ႕ေရာက္လာသည္ျဖစ္ေစ။ မ်က္စိလည္လမ္းမွားလို႕ ျဖစ္ေစ တမင္လာေရာက္အားေပးၾကသည္ျဖစ္ေစ၊ ေကာမန္႕ေတြနဲ႕ အားေပးသည္ျဖစ္ေစ၊ ေကာမန္႕မခ်ပဲ တိတ္တဆိတ္ ျပန္လွည့္သြားသူျဖစ္ေစ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ။ က်မရဲ႕ ဘေလာ့မွာ တင္ထားသမွ်အားလံုး စာဖတ္သူ တစံုတရာ(အခ်စ္၊ အမုန္း စသျဖင့္ ရသ၉ပါး တပါးပါး) ခံစားရရွိသြားေစဖို႕ ရည္ရြယ္ပါတယ္လို႕လဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၀န္ခံပါရေစ။

မအားတာနဲ႕ ေရးဖို႕ပ်င္းေနတာေၾကာင့္ အရင္ကလို ၀တၲဳတို ရွည္ေလးေတြ မေရးျဖစ္ေနတာကိုလဲ စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းေနမိတယ္။
က်မ စာေရးဆရာမ မဟုတ္ေပမယ့္ ပရိတ္သတ္ကို ဆြဲငင္ဖမ္းစားႏုိင္တဲ့အေရးအသား ဇာတ္အိမ္ႀကီးေတြနဲ႕ စာေရးဆရာမတဦးျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဇြဲ ရွိဖို႕ လံု႕လစိုက္ဖို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသိေပးေနဆဲပါ။

ဒါနဲ႕ပဲ အသက္တႏွစ္ႀကီးလာျပန္တယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ေဖာက္တဲ့လမ္း ကိုယ္ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းကို ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းေနဦးမယ္။
ကုိယ့္ေရြးခ်ယ္မႈကို ယံုၾကည္ခ်က္က တြန္းအားေပးပါတယ္။
က်မကို ေက်းဇူးမတင္ၾကပါနဲ႕။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

Sunday, June 20, 2010

ေနာက္က်ဆုေတာင္းး






ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ၆၅ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕ ကို ျမန္မာႏုိင္ငံအမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႕အျဖစ္ က်င္းပခဲ့တာ ဒီႏွစ္မွာ ၁၄ ႀကိမ္ရွိၿပီျဖစ္ပါတယ္။ မဲေဆာက္နဲ႕ ေ၀းရာကေန ဖုန္းတလံုးနဲ႕ ေနာက္ဆံတင္းခဲ့ရတဲ့ ဒီႏွစ္အခမ္းအနားကို အမွီေရာက္ေအာင္ျပန္လာခဲ့တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သိုက္ၿမိဳက္စည္ကားတဲ့ အခမ္းအနားေၾကာင့္ ရင္ထဲမွာ ၀မ္းသာ၀မ္းနည္းခံစားရတယ္။
အဲဒီပြဲမွာ အန္တီ့အေၾကာင္းေျပာၾကေတာ့ မ်က္ရည္ခဏခဏ လည္မိတယ္။ ႏွလံုးသားက သိပ္မ်ားႏုေနေသးသလား။ ခံစားတတ္တာက အသက္အရြယ္နဲ႕ ဆုိင္သလား။ သိပ္ေတာ့ နားမလည္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆုိတာ အေမနဲ႕ တန္းတူ ခ်စ္ခင္ေလးစားတန္ဖိုးထားတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လဲ အန္တီနဲ႕ အတူတူ ဒီမုိကေရစီေရႊျပည္သစ္ကို တည္ေဆာက္ဖုိ႕ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ႀကိဳးစားအေကာင္အထည္ေဖာ္မယ္။ အန္တီ့ရဲ႕ လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုးမယ္။ ဒါက အန္တီ့ရဲ႕ေမြးေန႕မွာ တေယာက္တည္းေပမယ့္ တည္ၿမဲမယ့္ သစၥာဓိဌာန္ပါပဲ။

ယာယီခရီးကိစၥနဲ႕ ဒီအခမ္းအနား က်င္းပဖို႕ လံုးပမ္းေနတာတဖက္၊ အလုပ္ကတဖက္နဲ႕ ဘေလာ့ဖတ္ကို ေျခဦးမလွည့္ႏုိင္ျဖစ္ေနရပါတယ္။

အန္တီ့ေမြးေန႕မတုိင္ခင္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဘယ္လိုအခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေလးစားအတုယူသလဲ ဆုိတဲ့ စကား၀ုိင္းကိုလဲ ရိုက္ကူုးခ့ဲေသးတယ္။
တကယ္တမ္းေျပာၾကေတာ့ အန္တီ့ရဲ႕ ဂုဏ္ရည္ေတြကို ေျပာမကုန္ႏုိင္ဘူး။ ကိုယ္တိုင္ ဒီစကား၀ိုင္းရဲ႕ အခ်ိန္ကန္႕သတ္မႈေတြကို ေမ့သြားခဲ့ရတယ္။ တကယ့္အခ်က္ေတြကို အားရပါးရ မေျပာလိုက္ႏုိင္ခဲ့သလိုပဲ။ တေထာင့္တေနရာက ျမဴမႈန္ေလာက္ေတာ့ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ က်မရ႕ဲ ဘ၀ ရည္မွန္းခ်က္ အလုပ္အကိုင္ အားလံုးကို ဒီမုိကေရစီေတာ္လွန္ေရးအတြက္ပဲ ေပးဆပ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ပို ပိုခိုင္မာလာတယ္။ (ေပးဆပ္တယ္လို႕ ေျပာတာ မွားတယ္ ေျပာၾကဦးမလား ။ မေက်နပ္ရင္ ကိုယ္ပိုင္ ေရြးခ်ယ္မႈလို႕ ျပင္ဖတ္ႏုိင္ပါတယ္)

အန္တီက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစ။ အန္တီ့ရဲ႕ ထက္ျမက္ျခင္းေတြကို တုိင္းျပည္အတြက္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္ ေပးဆပ္ခြင့္ရပါေစ။ ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အန္တီ့လို ေခါင္းေဆာင္တဦးကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ရပါလွ်က္ အသံုးျပဳခြင့္မရေသးတဲ့အတြက္ တုိင္းျပည္အတြက္ လဲ ႏွေျမာတသမိပါတယ္။
ဆုေတာင္းတာကို မႏွစ္သက္ေပမယ့္ အန္တီ့အတြက္ေတာ့ ဒီဆုေတြကို သစၥာဆို ဆုေတာင္းပါတယ္။ အန္တီ့ရဲ႕ လမ္းညႊန္ခ်က္ ေတြ ၊ ဆံုးမစကားေတြကို တေသြမတိမ္း လိုက္နာက်င့္သံုးႏုိင္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒီသစၥာစကားေၾကာင့္ အမွန္တရားအတြက္သာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္တတ္တဲ့ အန္တီရဲ႕ ရဲရင့္ထက္ျမက္ျခင္း အရည္အခ်င္းအားလံုးနဲ႕ တုိင္းျပည္အက်ိဳးသယ္ပိုးႏုိင္ပါေစ။

ခ်စ္ခင္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

Sunday, May 9, 2010

စစ္တပ္အားကိုး ပုဆိန္ရိုးမ်ားကို ကန္႕ကြက္ၾက

လူထုမယံုၾကည္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ကို အသက္သြင္းမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ေရာက္အေရြးခ်ယ္ခံဖို႕ ပါတီအျဖစ္ မွတ္ပံုတင္တဲ့ ပါတီထဲမွာ ေအးလြင္ရဲ႕ညီ ရဲထြန္းတို႕ရဲ႕ ပါတီက ဗကသလို႕ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြသိတဲ့ ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ အလံကို သူတုိ႕ ပါတီအလံအျဖစ္ မွတ္ပံုတင္တယ္။ ဒါ့အျပင္ဗကသ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ အလံကို ပါတီအလံအျဖစ္ မွတ္ပံုတင္တဲ့ ပါတီနာမည္ကိုကတည္းက ခိုးခ်ကုူးယူထားတဲ့နာမည္ျဖစ္ေနေသးတယ္။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားအဖြဲ႕ (ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ) တဲ့။ ( အာဏာကလဲ လိုခ်င္ျပန္ေသးတယ္၊ နအဖကိုလဲ ဒူးေထာက္ဖုိ႕ ၀န္မေလးဘူး။ သူတို႕ေတြကတျပန္ႀကီး ကိုမင္းကိုႏုိင္တို႕လို ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕တဲ့ ျပည္သူခ်စ္တဲ့ ၈၈မ်ိဳးဆက္ဆုိတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ေသးတယ္။)

အဲဒီဗကသအလံဟာ သမိုင္းတန္ဖိုးေတြ အျပည့္ရွိတဲ့အလံျဖစ္တယ္။ ကိုလိုနီေခတ္မွသည္ စစ္အာဏာရွင ္ေတာ္လွန္ေရးမွာပါ သံုးတဲ့အလံျဖစ္တယ္ ဆုိတဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြကို အဲဒီအလံသူခိုး နာမည္သူခိုး ရဲထြန္းက ဒီအလံကတဲ့ ၁၉၈၈ ကမွ ဆြဲတာတဲ့… နားေထာင္ေနရင္းး ဘုရားတမိေတာ့တယ္။ ေျဗာင္လိမ္ေျဗာင္စား လုပ္ဖုိ႕ ၀န္မေလးတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႕ သမိုင္းကိုလဲ ဒါးျမတိုက္ယူ၀ံ့ၾကတယ္။

ဒါက တရား၀င္ ဗကသ အလံ

Thursday, April 29, 2010

ပညာ နဲ႕ သညာ

ေခတ္စနစ္တုိင္းမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားေတြက သူတို႕ေတြကို ထိခိုက္မယ့္ အရာမ်ိဳးေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ သင္ၾကားခြင့္ မျပဳခဲ့ၾကဘူး။
သူတို႕သင္ခြင့္ျပဳတဲ့အရာတုိင္းကလဲ မမွန္ကန္ခဲ့လို႕ စနစ္ေတြ တခုၿပီးတခု၊ ေခတ္ေတြတခုၿပီးတခုကို ေတာ္လွန္ေရးေတြနဲ႕ ေဖာက္ထြက္စဥ္းစား လုပ္ကိုင္ႏုိင္သူေတြက ေျပာင္းလဲ ေစခဲ့တယ္။
ဒါဟာ သမိုင္းသက္ေသပဲ။

ဒါ့ေၾကာင့္ ခု လူေတြ လက္ခံေနတဲ့ သင္ၾကားေနတဲ့ အရာေတြထဲမွာလဲ မွားယြင္းမႈေတြ ရွိႏုိင္မယ္။
ကိုယ္တုိင္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္မွာ ဘယ္အလုပ္ဟာ ဘယ္အတုိင္းအတာထိ လုပ္ဖုိ႕ လိုအပ္တယ္ဆုိတာ အေျခအေန အခ်ိန္အခါအရ ဆံုးျဖတ္ႏုိင္ၾကတဲ့ လူေတြမွသာ ေခတ္ကိုေခါင္းေဆာင္ႏုိင္မယ။္ စနစ္ကိုေခါင္းေဆာင္ႏုိင္မယ္။

စာအုပ္ထဲက သီအုိရီေတြကိုသာ အၿမဲက်င့္သံုးေနမယ္ အဲဒါေတြနဲ႕သာ ခ်ိန္ထိုးေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ေပၚလာစရာမရိွဘူး။ ေခတ္စနစ္ေတြလဲ ေျပာင္းလဲလာစရာမရွိဘူး။
အဲဒီသေဘာတရားကို နားလည္ႏုိင္သူေတြ မ်ားျပားလာပါေစ။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

Rest of your post

Saturday, April 24, 2010

ျပည္သူ႕အစိုးရ ေပၚေပါက္ေရးးးး တို႕အေရးး





ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာလိုက္တယ္တဲ့။
ဆိုင္းဘုတ္ကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျဖဳတ္ခ်စရာမလို၊
အန္ဂ်ီအိုပါလို႕လဲ ေျပာင္းဖို႕မလိုတဲ့....

နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖြဲ႕စည္းေရး မွာလဲ အင္အားမရွိတဲ့ ၿငိမ္းအဖြဲ႕ငယ္ေလးေတြပဲ ရလိုက္တယ္။
ကုိယ့္ရဲ႕ လက္နက္နဲ႕လူေတြကိုပါ အၿပီးအပ္လိုက္ၿပီး တျဖည္းျဖည္း ၀ါးၿမိဳသြားမယ့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕စည္းေရးကို ဘယ္တုိင္းရင္းသားကမွ လက္မခံဘူး။
နအဖ အကြက္ေတြကို ျမင္ၾကဖို႕လိုၿပီ။
နအဖနဲ႕ ပူးေပါင္းမႈအားလံုး မလုပ္ၾကဖို႕ ဘူးလႈပ္ရွားမႈကို တုိးျမွင့္ၾကစုိ႕။

ေတာ္လွန္ေရး သစၥာျဖင့္
ခင္္မင္းေဇာ္

Rest of your post

Sunday, April 18, 2010

၀မ္းနည္းေၾကာင္းေလး ေရးေပးပါ....





ဗံုးေပါက္ကြဲမႈေတြကေန သင္ခန္းစာေတြ ယူတတ္ၾကဖုိ႕ လိုလိမ့္မယ္လို႕ ေဖ့ဘြတ္ေတြ လည္ဖတ္ရင္း ဘေလာ့ေတြ လည္ဖတ္ရင္းကေန ေတြးမိသြားတယ္။

တကယ္က ခုေသတဲ့လူေတြကိုၾကည့္ၿပီး က်မသနားမိတာက က်န္တဲ့လူေတြ သနားတာနဲ႕ နည္းနည္းကြာျခားမယ္။ ဘယ္လိုကြာျခားလဲ ဆုိေတာ့ စစ္တပ္ဆုိတာနဲ႕ ေပါင္းေနရင္၊ သူတုိ႕ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးေနႏုိင္ရင္၊ ႏုိင္ငံေရး ဆုိတာႀကီးနဲ႕ ေ၀းေ၀းေနႏုိင္ရင္ ငါတုိ႕ ရဲ႕ အသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္ေတြအတြက္ စိတ္ခ်ရၿပီလို႕ စဥ္းစားထားတဲ့လူေတြ လက္ေတြ႕ က်င့္သံုးေနတဲ့လူေတြ အတြက္ သူတုိ႕အားထားေလးစားကိုးကြယ္ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးေနတဲ့ အဲဒီ ဗြီအိုင္ပီ လူတန္းစားႀကီးရဲ႕ ဗြီအိုင္ပီ ေရကစားမ႑ပ္မွာ ခုလိုလဲ ေသႏုိင္တယ္ ဆုိတာကို အသက္နဲ႕ ရင္းၿပီးမွ သိလိုက္ရလို႕ပဲ။

ဒီစနစ္ႀကီးေအာက္မွာ ႏုိင္ငံေရးမလုပ္ဘူး။ လက္ရွိအာဏာရွိသူနဲ႕ ေပါင္းရင္ အဆင္ေျပတန္ေကာင္းပါရဲ႕၊ အသတ္မခံရဘူး၊ အဖမ္းမခံရဘူး၊ ပစၥည္းေတြအလုမခံရဘူး၊ အခြင့္အေရးေတြေတာင္ရမယ္လုိ႕ ေတြးၿပီး ဘ၀ကို လဲခဲ့ရတဲ့လူေတြပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးေသြး မၾကည္တဲ့အခါ ဖေနာင့္နဲ႕ အေပါက္ခံရတတ္တာေတြက ေရွ႕မွာ သင္ခန္းစာေတြ ေပးသြားတဲ့ လူေတြ လဲ မနည္းပါဘူး။

Tuesday, April 6, 2010

ရင္ထဲ ရွိရာ ….ယံုၾကည္ရာ

ဧရာ၀တီက ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ေဆာင္းပါး ကို ဖတ္ၿပီး ေအာ္ ေခတ္တုိင္းေခတ္တုိင္းမွာ ဒီလို ေခြးကတက္က ေနရေနရ ဆုိတဲ့ လူမ်ိဳးေတြ ရွိပါလားလို႕ တရားက်သြားရတယ္။( အဲဒီေကာမန္႕ကို ဧရာ၀တိက တည္းျဖတ္တာ ခံရေသးတယ္)သူက ပါတီကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပံုပဲ။ ဘာလို႕ဆို ဒီနာမည္နဲ႕ပါတီမွတ္ပံုတင္မွ၊ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မွ သူ႕ကို လက္ခံမယ္ လုိ႕ တစံုတေယာက္ အဖြဲ႕အစည္းတခုကမ်ား ေျပာထားသလားမသိ။ မွတ္ပံုမတင္ေတာ့ ၀မ္းနည္းလြန္းလို႕တဲ့။ လႊတ္ေတာ္ထဲက တုိက္ခ်င္လို႕တဲ့။ အမ်ိဳးသားညီလာခံမွာ ခံထားရတာကို သူမသိလုိ႕ ျဖစ္မွာပါလို႕ ေလ်ာ့ေပါ့ေတြးေပးေနရတယ္။ လူႀကီးဆိုေတာ့လဲ ေတြးမိေတြးရာ ေရးမိေရးရာ ေရးတယ္ထင္ပါတယ္ေလ။

အံမယ္ သူက ဆုိေသးတယ္ေလ။ ေခါင္းေအးေအး ထားစဥ္းစားတာ ေရရွည္အက်ိဳးေမွ်ာ္တတ္တာ သူတုိ႕ ၃ ေယာက္ ၄ ေယာက္ပဲ ဆုိလား။ ေအာ္ ငါးဖယ္က ေျပာင္းျပန္လို႕။ ကိုယ့္ထက္ အသက္ႀကီးေပမယ့္ သူ႕အေတြးအေခၚက ဘာလို႕ လြဲေနပါလိမ့္လို႕ စဥ္းစားရတာ ေခါင္းေတာင္စားသြားေသးတယ္။
သူေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြကို ႏွေျမာမိေသးတယ္။ ေစာေစာစီးစီးသာ ခုလိုေတြးမိရင္ ေစာေစာ ထြက္ေနရမွာပဲဟာေနာ္။

ခုဆို ႏုိင္ငံျခားသူ(ထုိင္းမ)ကို ယူထားတဲ့ ဦးသုေ၀ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ကို ၀င္ၾကပါ မဲဆြယ္ေပးေသာ္လည္း ၀င္ခြင့္မရႏုိင္၊
ေဒၚသန္းသန္းႏု လဲ ထုိနည္းလည္းေကာင္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တဆက္တည္း ၁၀ ႏွစ္ မေနထားမိလို႕တဲ့ (ငယ္တုန္းက ေနထားတာ မရဘူးလားမသိ) ၀င္ရဘူးတဲ့။ အင္တာဗ်ဴးမွာ နားေထာင္လိုက္ရတာ….
ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းလဲ ႏုိင္ငံျခားက လခစားျဖစ္ေနေတာ့ ၀င္လို႕ရပါ့မလား သူ႕မွာ ပါတီလဲ မရွိ….
ႏုိင္ငံျခားနဲ႕ ဖုန္းလဲ တေကာ၊ စာေလးတေစာင္ ၊ အင္တာဗ်ဴးေလးတခု လုပ္မိရင္ေတာင္ ပါတီဖ်က္သိမ္းခံရမယ့္ ဥပေဒေအာက္မွာ…….

လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမက ၀င္ခ်င္ေနတဲ့ လူေတြလဲ အေျခခံဥပေဒကို ေသခ်ာ မဖတ္မိဘူးလား။ အိမ္ကိုပဲ အရမ္းျပန္ခ်င္ေနတာလား မိဘေတြအတြက္ ခုမွပဲ ျပန္စဥ္းစားမိေနတာလား။
……..
အင္းေလ..သူတို႕လဲ သူတို႕သမိုင္း သူတုိ႕ေရးေနတာပဲမဟုတ္လား။
...........
.................
ဒီေန႕ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကလဲ ျပည္သူသုိ႕ ပန္ၾကားလႊာထြက္သတဲ့။
တကယ္က တုိက္ပြဲမဆံုးေသးဘူး။ တကယ့္ အာဏာဖီဆန္ေရးတုိက္ပြဲေတြက ခုမွ စမွာမို႕ အရင္ ဦးေအာင္ေရႊလက္ထက္က မေအာင္ျမင္ခဲ့တာကို ေတာင္းပန္တာလားမသိ လို႕ ေတြးမိတယ္။

အန္အန္လ္ဒီမွာ လုပ္ရမယ့္ လမ္းေတြ ။ တုိက္ရမယ့္ တုိက္ပြဲလက္နက္ေတြ ၊ နည္းနာေတြ ရွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒါကို မွတ္ပံုမတင္ဘူးလို႕ ဆံုးျဖတ္ၾကတဲ့ အဖြဲ႕၀င္ေတြ အမတ္ေတြအားလံုး မွာ တာ၀န္ရွိသလို အဲဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေထာက္ခံတဲ့ အဖြဲ႕တုိင္း ျပည္သူတုိင္းမွာလဲ တာ၀န္ရွိတယ္။

အဲဒါကေတာ့..
၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္က ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူေတြက ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ ေရွ႕ကေခါင္းေဆာင္ေပးပါ ဆုိတဲ့ မန္းဒိတ္ကို ရယူထားၿပီးေနာက္ တခါမွ အသံုးမျပဳရေသးတဲ့ အတြက္ အဲဒီမန္းဒိတ္ရ ေရြးေကာက္ခံ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ကိုယ္ရထားတဲ့ မန္းဒိတ္ေတြကို အသံုးခ်ေပးဖုိ႕ တာ၀န္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူကိုယ္တိုင္ေျပာၿပီး သူကိုယ္တုိင္ေရွ႕ေဆာင္လုပ္ျပတဲ့ မတရားတဲ့အမိန္႕အာဏာ ဟူသမွ် တာ၀န္အရ ဖီဆန္ၾက ဆိုတာကို အန္အန္လ္ဒီအဖြဲ႕၀င္ေတြ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ တဆင့္ၿပီးတဆင့္ လုပ္ေဆာင္ျပၾကဖို႕။

ဘဘဦး၀င္းတင္ေျပာတဲ့ သူေသ ကိုယ္ရွင္ နည္းလမ္းေတြကို ႀကံဆ တုိက္ပြဲ၀င္ဖို႕။

ဒီသံုးခုကို တညီတညာတည္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က လုပ္ၾကည့္ပါ။ ျပည္သူနဲ႕ တသားတည္းေနပါဆိုတာ ျပည္သူေတြလမ္းေပၚထြက္ရင္ လုိက္ထြက္ေပးႏိုင္ဖို႕ နဲ႕ ျပည္သူေတြ လုိက္ပါႏုိင္ေအာင္လဲ ကိုယ္က အရင္ေရွ႕ထြက္ဦးေဆာင္ျပႏုိင္ဖို႕ပဲ မဟုတ္ပါလား။

…….
...........
လူထုတုိက္ပြဲေကာ္မတီ ၂၀၁၀ ရဲ႕ ျပည္သူ႕အစိုးရေပၚထြန္းေရးနဲ႕ ဘူး လႈပ္ရွားမႈကို အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံပါတယ္။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္