Saturday, September 20, 2008

ဘ၀ ဒုိင္ယာရီ အမွတ္ ႏွစ္ ၊အခန္း (၅)

အခန္း (၅)
မီးေနသည္ ရဲ႕ ကိုတာကိစၥ တိုင္လိုက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္တေန႕မွာပဲ ေထာင္ပိုင္ႀကီးက ေရာက္လာေသးတယ္။ သူက က်မရဲ႕ တုိက္ခန္းကို တိုက္ရိုက္လာၿပီး အိမ္တအိမ္မွာ မိသားစုခ်င္းရန္ျဖစ္တာ မိဘကို မတုိင္ပဲ ဘာလို႕ ရ၀တ လူႀကီးကို တုိင္ရတာလဲ လို႕ လာေျပာတယ္။

က်မကလည္း ေထာင္ပုိင္ႀကီးနဲ႕ ဘယ္လိုပိုင္တယ္ေျပာထားေတာ့ ဘယ္တုိင္ရဲပါ့မလဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ညႊန္မႈးကို တုိင္တာလို႕ ေျပာလိုက္တယ္။သူဘာမွ မေျပာပဲ ခပ္တည္တည္ႀကီးနဲ႕ ျပန္သြားတယ္။ ေထာင္ပိုင္ႀကီးေနရာမွာ က်မသာဆိုရင္ ခုလို လာေျပာျဖစ္မယ္ မထင္ဘူး။ သူက ဘယ္လို စိတ္ကူးနဲ႕ လာေျပာတယ္ဆိုတာကို ခုထိ စဥ္းစားမရဘူး။ သူ႕သမီးနဲ႕ အသက္တူတူေလာက္ က်မကို ခုလို လာေျပာတာ ကေတာ့ ေထာင္ပိုင္ႀကီး ရာထူးနဲ႕ မလိုက္သလိုပဲေနာ္။ တကယ္က သူတုိ႕ရဲ႕ စဥ္းစားဥာဏ္ေတြက ဒီေလာက္အဆင့္ပဲ ရွိေနတာ မုိ႕အဲဒီကတည္းက ငရဲႀကီးခ်င္လဲ ႀကီးေစေတာ့ အထင္မႀကီးျဖစ္ေတာ့ဘူး။

မီးေနသည္အတြက္ ကိုတာက တလပဲ ေပးတယ္ထင္တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ရက္ေတြ စားရတယ္လို႕ ၾကားေပမယ့္ က်မတိုက္ခန္းေရွ႕ဖက္ကေန သယ္ပို႕တာ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ က်မ ေထာင္ထဲရွိေနခ်ိန္အတြင္းမွာ ကေလးေမြးတာ ၄ ေယာက္ ၅ ေယာက္ေလာက္ႀကံဳဖူးတယ္။ အားလံုး မီးေနသည္ ကိုတာကို စားရေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ႏြားႏို႕မပါေတာ့ဘူး။ ေထာင္မွာလည္း တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့လာတာပါပဲ။ က်မတို႕ ေရာက္ခါစက ကုလားပဲ ေကၽြးေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း ဘုိ္ကိတ္ပဲ လိုပဲ မည္းမည္းကို ပဲ ျပဳတ္ေကၽြးတာ မ်ိဳး ေျပာငး္လဲ သြားတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ ကေလးေမြး ေထာင္ထဲမွာ ပဲ အဲဒီကေလး ေသသြားတဲ့ အေၾကာင္းေလးကို က်မ ပို႕စ္တခု ေရးခဲ့ဖူးၿပီး ေခတ္ၿပိဳင္အြန္လိုင္း မွာ တင္ဖူးသလို က်မရဲ႕ ဘေလာ့မွာလဲ တင္ေပးဖူးတယ္။ ဒီမွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။

တကယ္က က်မတို႕ တုိင္းျပည္ႀကီးကိုက မွားယြင္းတဲ ့လူေတြေၾကာင့္ မွားယြင္းတဲ့ စနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ အတြက္ ခုလို ဆုတ္ယုတ္လာတယ္ ဆုိတာ ေထာင္ထဲမွာ ပိုသိသာလာတယ္။

ေထာင္ထဲမွာ လူေပါင္းစံု အဆင့္အတန္းေပါင္းစံုနဲ႕ ေတြ႕ႀကံဳလာခဲ့ရတယ္။ တဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဘ၀ေတြ သူတုိ႕ဘာ့ေၾကာင့္ ရာဇ၀တ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့ရတယ္၊ က်ဴးလြန္ဖုိ႕ ျဖစ္လာရတဲ့ အေၾကာင္းစံုေတြကို ေသခ်ာ သိရွိလာတယ္။ တခ်ိဳ႕ စီးပြားေရး သမားေတြလဲ ေထာင္ထဲ ေရာက္ခဲ့ရတယ္။ မတည္ၿငိမ္တဲ့ ေစ်းကြတ္စီးပြားေရးစနစ္ မပြင့္လင္းတဲ့ မစစ္မွန္တဲ့ တံခါးဖြင့္ စီးပြားေရးစနစ္ေတြေၾကာင့္ ေထာင္ဆိုတာကို မေရာက္သင့္ပဲ ေရာက္လာရတဲ့ လူေတြကိုလဲ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ရာထူးအာဏာရွိသူအခ်င္းခ်င္း အၿပိဳင္တုိက္ရင္း ထုိးေကၽြးခံလိုက္ရတဲ့ တကယ့္ အဆင့္ျမင့္ ပညာတတ္ေတြလဲ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီလို လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စရုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြၾကားမွာ ေနထုိင္ရင္း လူကဲခတ္ပညာ အျဖစ္ ခိုးတတ္သူစရုိက္ လိမ္တတ္သူစရိုက္ေတြကို သိလာခဲ့တယ္။ ခုခ်ိန္မွာ သာမန္လူေတြက မသိေပမယ့္ သူဘာစကားေျပာရင္ ဘာျဖစ္ေတာ့ မယ္ဆုိတာ ႀကိဳတြက္တတ္တဲ့ အခ်က္တခုကို က်မက အက်ဥ္းေထာင္တြင္း ကေန တတ္ကၽြမ္းလာခဲ့ရတယ္။ ေနာက ္ေထာင္အေတြ႕အႀကံဳအရ ဘာကိုမွ ေၾကာက္စရာ မလိုဘူးဆိုတာကိုလည္း ပုိိၿပီး ယံုၾကည္လာတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ေထာင္ထဲက ပံုရိပ္မ်ားဆိုၿပီး ထူးျခားတဲ့ အမႈျဖစ္စဥ္ေတြနဲ႕ အက်ဥး္သူေတြ အေၾကာင္းကို က်မ ပို႕စ္တင္ေပးပါ့မယ္။( ကတိ ေပါ့။ လာမည္ ၾကာမည္ ေမွ်ာ္….)
…………

အမိန္႕ခ်ၿပီးရင္ အေဆာင္ေပၚေျပာငး္ရမယ္လို႕ သိထားေပမယ့္ တကယ္က်ေတာ့ တလေက်ာ္ထိ က်မကို တုိက္ခန္းထဲက မေျပာင္းေပးဘူး။ ခါတုိင္းလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခ်ိန္ တနာရီေပးထားတာကိုေတာင္ ခုမရေတာ့ဘူး။ ေရခ်ိဳးခ်ခ်ိန္ မွာ ေရခ်ိဴးၿပီး ျပန္တက္ပဲ။ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ဒါ တုိက္ပိတ္အျပစ္ေပးထားတာလား ဆိုတာစိတ္က မခံခ်င္ျဖစ္လာတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ တနလၤာေန႕တန္းစီခ်ိန္ေရာက္လာတယ္။ က်မကို ဒီတပတ္ တန္းစီရင္ အေဆာင္ေပၚကို လာစီပါလို႕ အခန္း ၁ က တန္းစီးက လာေျပာတယ္။

အေဆာင္ေပၚ တက္ခ်င္သူက်မ

အဲဒီေန႕က က်မကို အေဆာင္ေပၚဘာ့ေၾကာင့္ တက္ၿပီးတန္းစီခိုင္းတယ္ဆိုတာကို သိလိုက္ရတယ္။ ညႊန္မႈးပါ လိုက္လာမယ္လို႕ သတင္းရထားတယ္ဆိုတာေၾကာင့္တဲ့။ အင္း ညႊန္မႈးလာရင္ အေဆာင္ေပၚမတက္ရေသးတာ ေျပာမယ္လို႕ စိတ္ထဲမွာ ေတးထားလိုက္တယ္။

ဒါေပမယ့္ တကယ့္ တန္းစီလာစစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေထာင္ပိုင္ႀကီး ေထာင္ပိုင္ေလးနဲ႕ ေထာင္မႈးေတြပဲ လာတာေတြ႕တယ္။ ညႊန္မႈးပါမလာဘူး။ မထူပါဘူးဆိုၿပီး က်မကို ဘာ့ေၾကာင့္ ေထာင္က်ေနၿပီးတာကို အေဆာင္ေပၚမတင္ေသးတာလဲ လို႕ ေမးလိုက္တယ္။ က်မ မေမးေသးပဲ ေစာင့္ေနတာ တလေက်ာ္ေနၿပီလို႕ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေန႕ ေမးတာပါ။ က်မ အျပစ္ရွိလို႕ တုိက္ဆက္ပိတ္တယ္ဆိုရင္ ဘာအျပစ္လဲ အတိအက် သိခ်င္ပါတယ္လို႕။ သူတုိ႕ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး။ ေထာင္ပိုင္ႀကီး ေထာင္ပိုင္ေလး တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ကာေပါ့။ တိတ္ဆိတ္ေနၿပီး ခဏေနမွျပန္အေၾကာင္းၾကားမယ္လို႕ ေျဖတယ္။ ၿပီးတာနဲ႕ ဘာတင္ျပဖုိ႕ရွိေသးလဲ လို႕ မိန္းမေထာင္မႈးက ေအာ္ေျပာၿပီး မရွိပါဘူးလို႕ ေအာ္လိုက္ၾကတယ္။ သူတို႕လဲ ျပန္သြားဖို႕ အေဆာင္အျပင္ကို ထြက္သြားတယ္။

မိန္းမေဆာင္ကေန ထြက္တဲ့လမ္းကေလးေဘးမွာ ေစတီေသးေသးလဲတဆူရွိတယ္။ ေစတီေနာက္ဖက္မွာ က်မေနတဲ့ တုိက္ခန္း ၅ ခန္းတြဲေလး။ အဲဒီဘုရားေလးနားမွာ ေထာင္ပိုင္ႀကီး ေထာင္ပိုင္ေလး တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ႕ စကားေျပာေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ မိန္းမေထာင္မႈးကိုေခၚၿပီး စကားေျပာတယ္။

ေထာင္ပိုင္မျပန္ေသးေတာ့ တန္းစီေနတာလဲ မျဖဳတ္ေသးဘူး။က်မတုိ႕ သံုးခန္းက ေန ၾကည့္ေနရင္ျမင္ေနရတယ္။ အေျခအေနကေတာ့ စကားေတြ အမ်ားႀကီးေျပာေနတာကို ျမင္ေနရတယ္။ ေခါင္းေတြ ပူးလိုက္ ခြာလိုက္နဲ႕။ သိပ္မၾကာဘူး ေထာင္ပိုင္ႀကီး ျပန္ထြက္သြားတယ္။

ေထာင္မႈးမ မ်က္ႏွာ စူပုပ္ပုပ္နဲ႕ အေဆာင္ဖက္ျပန္လာရင္း တန္းစီးကို ေအာ္ေခၚလုိက္တယ္။ ေနာက္ အကုန္နားစြင့္ေနမွန္းသိေတာ့ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ သံုးခန္းထဲ ထည့္လိုက္ လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီလုိနဲ႕ တန္းစီတာျဖဳတ္ခ်ိန္ ၁ ခန္း ၂ ခန္းက သီးသန္႕ေတြ က်မဆီလာစုတယ္။ ေနာက္တုိက္ခန္းက က်မပစၥည္းေတြ ကူသယ္ေရႊ႕ေပးၿပီး မသိေသးသူေတြ အခ်င္းခ်င္း မိတ္ဆက္လို႕ အဲဒီေန႕က မနက္စာ ထမင္း၀ုိင္းက စည္းကားလြန္းလို႕ ေထာင္ထမင္းၿပဲမနပ္ကေလးက စားလို႕သိပ္ေကာင္းခဲ့တယ္။
(ဆက္ရန္)
(စိတ္ရွည္စြာ ေစာင့္ဖတ္ေပးေနတဲ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းအားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္တပိုင္းက တပတ္ေလာက္ ၾကာဦးမယ္)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

7 comments:

သင္သိဖို႔ said...
This comment has been removed by a blog administrator.
လင္း said...

အမေျပာသလိုဘဲ ေထာင္ထဲမွာ လူေပါင္းစံု အဆင့္တန္းေပါင္းစံုနဲ႕ မေရာက္သင့္ဘဲ ေရာက္ေနရတဲ့ သူေတြ လဲ အမ်ားႀကီး။ က်လိုက္တဲ့ ႏွစ္ေတြကလဲ ေႀကာက္စရာ။ သိလား အမ အခုဆို အထဲမွာ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ ဘယ္ႏွႏွစ္က်တာလဲ ေမးရင္ ဘယ္ႏွပိသာလဲလို ့ ေမးႀကတယ္တဲ့။

ZMT said...

အပိုင္း၆ ကိုေစာင့္ေနတယ္ေနာ္အမ

ကုိေပါ said...

အားေပးလ်က္ပါဗ်ဳိး။

ေကေက said...

ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္ပါ

Nanda said...

ေစာ္႔ေမွ်ာ္လွ်က္ပါ အသစ္မ်ားစြာ..

Hteink Min said...

တီ.. မေရာက္ဘူးတဲ့ ေထာင္ထဲကို ေရာက္ဘူးေအာင္ ေခၚေဆာင္ေပးတာပဲ ေက်းဇူးတင္ေနမိပါတယ္။ ေထာင္ဆိုတာ အခုေခတ္ ျမန္မာျပည္မွာ ဂုဏ္ယူစြာ ဝင္ရမည့္ ပံုစံျဖစ္ေနတာပါ၊ ေထာင္ဆိုတာ အမ်ားစုက လူေကာင္းေတြပဲ ဆိုေတာ့ .. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္တီ.. ေစာင့္ေနတယ္ း)