သမဂၢ စိတ္ဓါတ္နဲ႕အတူ

သူမနဲ႕ စတင္သိရွိခဲ့တာက က်မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႕ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ခဲ့သည္။ သူငယ္ခ်င္းကလဲ ေတာ္ေတာ့္ကို ခင္မင္ရတဲ့ လူ။ ေနာက္ ႏုိင္ငံေရး လုပ္တာခ်င္းလဲ တူ၊ ႏိုင္ငံေရးမ်ိဳးရိုးကလဲ ျဖစ္သူမုိ႕ သူတန္ဖိုးထားမိတ္ဆက္ေပးတဲ့ သူမကို ျမင္တာနဲ႕ ခင္မင္ခဲ့ရသည္။ ေန႕ရက္တုိင္း သြားအတူလာအတူ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ၁၉၉၅ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္လာခါစ ၊ အန္တီ့ၿခံေရွ႕က တရားပြဲေတြကို တူတူသြားခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ မွတ္မိတာ တခုရွိေသးသည္။ သာမညဆရာေတာ္ဘုရားနဲ႕ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဓါတ္ပံုကို ကူးယူျဖန္႕ခ်ီတဲ့ လူေတြဆီကို ကိုယ့္နယ္မွာ ေရာင္းဖို႕ ဓါတ္ပံုေတြ အမ်ားႀကီး ကူးဖို႕သြားမွာခဲ့ဖူးသည္။ မဟုတ္မခံစိတ္ဓါတ္ရွိသူ၊ သူငယ္ခ်င္းအေပၚ အနစ္နာ ခံတတ္သူ၊ အားလံုးနဲ႕ တူတူ ခံစားခ်င္စိတ္ ရွိသူ။

ေနာက္ အဲဒီအခ်ိန္ က်မက ရန္ကင္းက ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူတေယာက္ရဲ႕ သိပၸံဘာသာတြဲကို ဂိုက္လုပ္ေပးေနခ်ိန္၊ ရန္ကင္းက ည ၈ နာရီခြဲအၿပီး အလံုကို ျပန္ရခ်ိန္တုိင္း သူတို႕ ၃၃ လမ္းထိပ္မွာ ဆင္းၿပီး ကားေျပာင္းစီးေနက်၊ က်မသူငယ္ခ်င္းနဲ႕ သူက ကားဂိတ္နားက သစ္ပင္ေအာက္က အုတ္ခံုေလးမွာ ထုိင္ၿပီး ေစာင့္ေပးေနက်။ ေျပာင္းစီးရမယ့္ ၃၃ လိုင္း မွာ ေယာက္်ားေလးမ်ားၿပီဆို သူငယ္ခ်င္းက အေဖာ္လိုက္ပို႕ေပးတာကို သူမက လက္ျပႏႈတ္ဆက္ရင္း က်န္ရစ္ခဲ့ၿမဲ။

တခါတရံေန႕လည္ဘက္ေတြမွာ သူ႕အိမ္ကို သြားေခၚတုိင္း သူ႕ေမာင္ေလးက အေအးပုလင္းကို သူတုိ႕အိမ္ေအာက္က ဆိုင္ကေန သြား၀ယ္လာၿပီး တိုက္ေနက်။ ေနာက္ အဲဒီအခ်ိန္တုနး္က က်မရဲ႕ ပီေအနဲ႕ က်မက လက္မထပ္ရေသး။ တခါတရံ ရန္ကုန္ကို ဆင္းလာတဲ့ပီေအေလာင္းကို သူမနဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးဖူးသည္။ ေနာက္ က်မတို႕ လက္ထပ္ပြဲ လုပ္ဖုိ႕ ရန္ကုန္မွာ ရွိေနတဲ့ က်မက ဖိတ္စာအပ္၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရွာ ဘာညာဘာညာေတြ လုပ္ေတာ့ သူကလဲ တက္ၾကြစြာ ကူညီေပးခဲ့သည္။


က်မတို႕ မဂၤလာပြဲကို သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ သူက တူတူတက္ေရာက္အားေပးခဲ့သည္။ အဲဒီတုန္းက ပန္းေရာင္ ပိုးေျပာင္လံုခ်ည္ေလးနဲ႕ ပန္းေရာင္ ဇာကို ၀တ္လာၿပီး အရပ္ျမင့္ျမင့္မွာ ေဒါက္ဖိနပ္အျမင့္ႀကီးစီးလာတဲ့ သူမကို က်မပီေအရဲ႕ ရဲေဘာ္သူငယ္ခ်င္းေတြက မ်က္စိ က်ၿပီး ေမးျမန္း မိတ္ဆက္ၾကသည္။ ဟဲ့ မလုပ္ၾကနဲ႕အဲဒါပိုင္ရွင္ရွိတယ္ဟလို႕ တားဆီးခဲ့ရတာ မွတ္မိေနေသးသည္။ ငယ္ႏုပ်ိဳရြယ္တဲ့သူမရဲ႕ အရိပ္ကို ခုထိမေမ့ႏုိင္သူေတြ ရွိေနဆဲပါ။

၁၉၉၆ ေက်ာင္းသားဆႏၵျပပြဲေတြ ျဖစ္ေတာ့ က်မက ရန္ကုန္ရဲ႕ အေ၀းမွာ။ ဒါေပမယ့္ သူမရဲ႕သတင္းေတြ ၾကားေနရသည္။ လမ္းဟိုဘက္က ဆႏၵျပေနတဲ့ေက်ာင္းသားေတြဆီကို ကူးသြားေနတဲ့ သူ႕ကို လွမ္းတားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ကို ပါးရိုက္ပစ္တယ္ ဆိုတာ။ အဲဒီေနာက္ သူ႕ကို ၀တၱရားေႏွာင့္ယွက္မႈ၊ ဆူပူရန္လံႈ႕ေဆာ္မႈနဲ႕ ဖမ္းတာ၊ ေနာက္ ေထာင္ခုႏွစ္ႏွစ္အေပါင္း သံုးႏွစ္လား ၊ ခုႏွစ္ႏွစ္အေပါင္း ခုႏွစ္ႏွစ္လား (မမွတ္မိေတာ့) ခ်မွတ္ခံရတာ။ အင္းစိန္ေထာင္ကေန သာယာ၀တီကို ေျပာင္းရတာ စသျဖင့္ သူမသတင္းေတြကို အေ၀းက နားေထာင္ေနရတဲ့ ဘ၀ကို ေရာက္ခဲ့ရသည္။

ကိုယ္တုိင္ ရန္ကုန္ကို ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ သူမအိမ္ကို တေခါက္ေရာက္ေသးသည္။ သူမကေတာ့ အေ၀းကနယ္ေထာင္မွာ။ သူမအိမ္က ေထာင္၀င္စာသြားေတြ႕ၿပီး ပါလာတဲ့ သတင္းေတြကိုသာ ေမးျမန္းသိခြင့္ရခဲ့သည္။ အဲဒီအေခါက္ေထာင္က်တဲ့အထဲ က်မသူငယ္ခ်င္းလဲ ပါသြားသည္။

ေနာက္ သူငယ္ခ်င္းက ရက္မေစ့ပဲ ျပန္လႊတ္တဲ့ အထဲပါလာၿပီး ျပန္ထြက္လာသည္။ သူ႕ကို အေျပးသတင္းေမးရင္ သူမေရာ ျပန္လြတ္တဲ့အထဲ ပါသလား ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့ လက္မွတ္ထိုးမထြက္ဘူးတဲ့။ ဘာလက္မွတ္လဲ ဆိုေတာ့ ေနာက္မႈျဖစ္ရင္ အခု က်န္ရွိေနတဲ့ျပစ္ဒဏ္ကို ျပန္လည္က်ခံမယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကို သူမ လက္မွတ္မထိုးဘူး သိရေတာ့ သူမကို ျပန္ေတြ႕ခ်င္ေဇာနဲ႕ လက္မွတ္ထုိးလိုက္တာ မဟုတ္ဘူးဟာ လို႕ ေျပာခဲ့ဖူးသည္။ ဒါေပမယ့္ သူမကေတာ့ ေခါင္းမာမာနဲ႕ ေထာင္ထဲမွာ ေနဆဲ။ သူမနဲ႕ ေထာင္ထဲမွာ တူတူေနတဲ့ ေနာက္သူငယ္ခ်င္းမတေယာက္ လြတ္လာျပန္ၿပီး သြားေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ သူမအေၾကာင္းေတြ သတင္းေတြ နားစြင့္မိရျပန္ၿပီ။ တကယ့္ကို ေျပလည္တာထက္ပိုေသာ ခ်မ္းသာေသာ မိသားစုက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ သူမကေတာ့ ေထာင္ဆိုတာကို မေၾကာက္မရြံ႕ ၊ သူမရဲ႕ သတၱိကေတာ့ စံတင္ေလာက္ပါရဲ႕။

သူမ ေထာင္ကလြတ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ျပန္မဆံုျဖစ္ခဲ့ေတာ့ က်မက ဒီဖက္ေရာက္ေနေလၿပီ္။ ေလာကထဲမွာ အရႈပ္ေတြလုပ္ရင္း အလုပ္ေတြ ရႈပ္ရင္း သူမနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ျပန္မဆံုႏုိင္ ဇာတ္လမ္းကို ၾကားသိရၿပီး စိတ္မေကာင္းေတြ ျဖစ္ရသည္။ ေနာက္သူမရဲ႕ လက္တြဲေဖာ္ေရြးခ်ယ္မႈေတြ သိရသည္။ ဒီအသိုင္းအ၀ိုင္းထဲက ျဖစ္ၿပီး က်မက အဲဒီသူမလက္တြဲေဖာ္ရဲ႕ အကိုနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ခင္မင္တာမို႕ သူမေရြးခ်ယ္မႈကို မကန္႕ကြတ္မိေတာ့။

ဒီလုိနဲ႕ သူမတုိ႕မဂၤလာပြဲ ဆင္ႏြဲတဲ့ သတင္း.........
ေနာက္သူတို႕ သမီးေလးသတင္း...........၊
ေနာက္ ကိုကိုႀကီးတို႕ မင္းကိုႏုိင္တို႕ကို ထိန္းသိမ္းထားတ့ဲအခ်ိန္မွာ လက္မွတ္ေကာက္ခံတဲ့ သတင္း.....၊
ေနာက္ သူတုိ႕ရဲ႕ အျဖဴေရာင္လႈပ္ရွားမႈ သတင္း........၊
ေနာက္ ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းဖို႕လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ သတင္း.........၊
ေနာက္ေတာ့….သမီးငယ္ေလးကို ခ်န္ထားလို႕ သူမကိုယ္တုိင္ လမ္းထြက္ေလွ်ာက္တဲ့ သတင္းေတြကို ျမင္ရ ၾကားရ .. တခ်ိဳ႕ကို ကိုယ္တုိင္ သတင္းေတြ လုပ္ေပးခဲ့ရ… ပုန္းေအာင္းေနရတဲ့ သူမဘ၀ကို နားလည္စာနာရင္း မ်က္ရည္အႀကိမ္ႀကိမ္က်ရင္း….........
သူမအတြက္ခံစားရလြန္းလို႕ သမီးဖတ္ဖို႕စာကို ေရးျဖစ္ခဲ့ေသးသည္။
အဲဒီစာကို အဂၤလန္က အဖြဲ႕တခုက ဘာသာျပန္ၿပီး အသံထြက္ဖတ္ရႈေပးတာလဲ အမွတ္တရျဖစ္ရေသးသည္။
ခုေတာ့ ၆၅ ႏွစ္ဆုိတဲ့ မတရားတဲ့ ျပစ္ဒဏ္နဲ႕ သူမက သူမရဲ႕ခ်စ္သမီးေလး သူမရဲ႕လက္တြဲေဖာ္တို႕နဲ႕ ေ၀းရာတနယ္စီမွာ….။
ပုန္းေအာင္ေနရစဥ္ အခ်ိန္ေတြတုန္းက ဒီဖက္ကို ထြက္ခဲ့ပါလို႕ အႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚခဲ့ဘူးေပမယ့္ … ျငင္းဆန္ခဲ့တဲ့ သူမကိုလဲ နားလည္ေပးႏုိင္ခဲ့သည္။ သူမရဲ႕ သတိၱ သူမရဲ႕ ဇြဲ ကိုေတာ့ ဘယ္လိုၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ိဳးေတြကမွ ေလ်ာ့ပါးသြားေစျခင္းငွာမတတ္ႏုိင္ပါေခ်။

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းသားဆိုတဲ့ ေသြးနဲ႕ ေက်ာင္းသားစိတ္ဓါတ္ကို မေမွးမွိန္ရေလေအာင္ သူမတို႕လို လူမ်ိဳးေတြက အေရာင္တင္ေပးခဲ့သည္။ စြန္႕လႊတ္ႏိုင္မႈေတြကို ဘယ္လိုေရးျပလို႕မွ လိုက္မမွီႏုိင္၊
ေက်ာင္းသားသမဂၢကို ၿဖိဳဖ်က္ႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ေက်ာင္းသားစိတ္ဓါတ္ သမဂၢစိတ္ဓါတ္နဲ႕ ေက်ာင္းသားေသြးကိုေတာ့ ဘယ္လိုအာဏာရွင္မ်ိဳးေတြကမွ မၿဖိဳဖ်က္ႏုိင္ ဆုိတာကို သမိုင္းက သက္ေသျပေနေလၿပီမဟုတ္ပါေလာ။

(၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား ထဲက ခ်စ္ခင္ရပါေသာ နီလာသိန္းသို႕ အမွတ္တရ ေရးဖြဲ႕ပါသည္)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္