ျမင္သလို ေျပာမယ္

                                            ဓါတ္ပံု (ဒီဗြီဘီ)
တခ်ိဳ႕ေတြက ႀကံဖန္ ဖာေထးတတ္ၾကေသးတယ္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုေအာက္က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဝင္ၿပီး အဲဒီအေျခခံဥပေဒကို ျပင္မလုိ႕တဲ့။ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးလို႕ ေျပာတဲ့လူေတြကိုေတာ့ ဂဏန္းသြားေတြတဲ့။ ခု လက္ေတြ႕မွ သိရၿပီဆုိေတာ့ အခ်ိန္က ၃ ႏွစ္ ကုန္ဆံုးခဲ့ရၿပီ။

လႊတ္ေတာ္ထဲက မဲကို ၾကည့္ပါဦး ။ အားရစရာႀကီးပါတဲ့။ အဲဒါလဲ ေခြးဝမ္းသာေအာင္ ေလလည္ျပတဲ့ အကြက္ဆုိတာ ျမင္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲက တမတ္သား ေတြနဲ႕ ႀကံ႕ဖြတ္ေတြဟာ အင္မတန္ အမိန္႕နာခံတတ္ၾကတဲ့ စစ္အုပ္စု ဆုိတာ သိထားၿပီး စစ္တပ္ရဲ႕ သေဘာသေဘာဝကို ေသခ်ာ နားလည္မယ္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ေသခ်ာနားလည္မယ္ဆုိရင္ ဒီအကြက္က အင္မတန္ရိုးစင္းပါတယ္။ မထိတထိေလးနဲ႕ႀကိတ္မႏုိင္ခဲမရ ျဖစ္ေစၿပီး အႏုိင္ယူျပလိုက္တာပါ။ ဒီေတာ့ ဘာမ်ား အားတက္ဖြယ္ ျဖစ္ပါလိမ့္။

ရန္သူက အင္မတန္ျပတ္သားပါတယ္။ ေခ်ာ့လိုက္ ေျမွာက္လုိက္နဲ႕ သူတုိ႕လမ္းကို သူတုိ႕ ဆြဲထားတဲ့ လမ္းျပေျမပံုအတုိင္း တခ်က္မလြဲသြားေနတာပါ။

ဒီလိုပါပဲ။ ျပည္သူက ျပည္သူ႕တာဝန္ေက်ပါတယ္။ မဲထည့္ဆုိ ထည့္ေပးၾက။ လက္မွတ္ထုိးဆုိ ထုိးေပးၾက။ တခ်ိဳ႕မ်ားဆို လႊတ္ေတာ္ျပင္ပက တုိက္ပြဲေတြနဲ႕ပါ အားျဖည့္ေပးခဲ့ၾကတာပါ။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုယ့္လုပ္ရပ္သာ အမွန္။ ငါတို႕ေလွ်ာက္တဲ့ လႊတ္ေတာ္တြင္းက ဥပေဒျပင္ဆင္ေရးသာ အမွန္ ဆိုတဲ့ ငါတေကာ ေကာေနၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမား လို႕ ကိုယ့္ဘာသာ ဟန္ေဆာင္ေနတဲ့ လူေတြကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာေတာင္ ေဒါက္တာညိဳညိဳ သင္းလို ရပ္တည္မျပခဲ့ၾကပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ စကားစစ္ထုိးပြဲေတြ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါဘူး။

ဒီသံုးႏွစ္အတြင္းမွာ ဒီခ်ဳပ္အေနနဲ႕ လႊတ္ေတာ္ထဲ ဝင္ၿပီး ျပဳလုပ္မယ္လုိ႕ ေျပာခဲ့တဲ့ အခ်က္ ၃ ခ်က္စလံုး (အေျခခံဥပေဒျပင္ေရး။ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး) ခုခ်ိန္ထိေတာ့ ဘာမွမရခဲ့ပါဘူး။ ၂၀၀၈ကို လက္မခံတဲ့ က်မအေနနဲ႕ ဆုိရင္ေတာ့ ဒီအခ်က္ေတြ မရႏုိင္ဖူးဆိုတာ အဲဒီကတည္းက ေျပာခဲ့ယံုခဲ့ပါတယ္။

ေရႊရတုမွတ္တမ္း

အသက္ငါးဆယ္ ေရႊရတု ကိုေရာက္ခဲ့ၿပီ။ ဘဝမွာ လုပ္ခဲ့တာေတြ အတြက္လဲ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တမရသလို ေရာက္ေနတဲ့ဘဝမွာလဲ ေရာင့္ရဲတတ္ခဲ့ၿပီ။
အဖိႏွိပ္ခံဘက္ကေန ရပ္တည္ေနမယ့္ စိတ္ဓါတ္ကလဲ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲမယ့္ ယံုၾကည္ခ်က္။
ကိုယ္က်င့္တရား ကို အသက္နဲ႕ထပ္တူ ထိန္းသိမ္းခဲ့တာေၾကာင့္လဲ ဘာၿခိမ္းေျခာက္မႈကိုမွ ဂရုမစိုက္။
ဘာပုိင္ဆုိင္မႈမွမရွိေတာ့လဲ ဆံုးရံႈးဖုိ႕ ေတြးပူစရာ ဘာမွမရွိ ။ က်မသည္က်မသာ ျဖစ္ခဲ့ရသည့္အတြက္လဲ ေက်နပ္ေနမိဆဲ။

ဒါေပမယ့္လဲ လန္းဆန္းတဲ့ ႏွင္းဆီဝါေပၚက ပိုးေကာင္ေလးလို အုိျခင္းနာျခင္းအနိစၥတရားေတြကေတာ့ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေလၿပီ။ ေသျခင္းတရားသည္ မေန႕ကထက္ တရက္နီးခဲ့ၿပီ။ အသက္ရွင္ေနခ်ိန္ လူသားတာဝန္ေက်ပြန္ခဲ့ရဲ႕လား။ ႏုိင္ငံသားတာဝန္ေက်ပြန္ခဲ့ရဲ႕လား။ သမိုင္းေပးတာဝန္ေက်ပြန္ခဲ့ရဲ႕လား။ ဆန္းစစ္မႈေတြက ေတာ့ ရွိေနေပဦးမည္။

သမီးတေယာက္တာဝန္ ၊ ဇနီးတေယာက္တာဝန္၊ မိခင္တေယာက္တာဝန္ ႏိုင္သေလာက္ကို ထမ္းႏုိင္သမွ် ထမ္းပိုးခဲ့ရေပဦးမည္။ ဒါသည္ပင္ လူျဖစ္ရျခင္း၏ သေဘာသဘာဝ မဟုတ္တံုေလာ။
မိတ္ေဆြ.... အသင့္ထံ က်မ ခ်စ္ျခင္းေတြ ေပးေဝပါသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ေဝမွ်ပါသည္။
ရိုးသားစြာ လက္ခံေပးပါေလာ့။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

လြယ္အိတ္တလံုးရဲ႕ ဒုိင္ယာရီ

ဒီေန႕ နယူးဇီလန္က ယူ ၂၀ ကမၻာ့ဖလားေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲ နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာၾကဆုိၾကရာက နယူးဇီလန္ေရာက္ ကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာ ကိုခင္လြန္းနဲ႕ စကားစျမည္ေျပာျဖစ္ရာကေန ျမန္မာ ႏုိင္ငံအလံေတြ အေၾကာင္းေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ က်မ ေထာင္ထဲ ေရာက္ေနခ်ိန္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ေလာက္က ေထာင္ထဲမွာ တေခ်ာင္းထုိးအပ္နဲ႕ ထုိးျဖစ္ခဲ့တဲ့ လြယ္အိတ္ကေလးဆီ စိတ္က ေရာက္သြားတယ္။

အဲဒီလြယ္အိတ္ကေလးကို ထုိးခဲ့ခ်ိန္တုန္းက အေရာင္စပ္တာ ဒီဇုိင္းေဖၚတာေလးကို ေမွ်ာ္လင့္ စိတ္ကူးမိတဲ့အတိုင္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္နဲ႕ လုပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။

ေထာင္ဆုိတာ လူကိုသာ ဘယ္မွမသြားႏုိင္ေအာင္ ခ်ဳပ္ထားႏုိင္ေပမယ့္ စိတ္ကူးေတြကိုေတာ့ ခ်ဳပ္ထိန္းထားလို႕မရတဲ့ ေနရာေပါ့။ ဆုိေတာ့ ကြန္႕ျမဴးခ်င္ရာ ကြန္႕ျမဴးႏုိင္သလို ျဖစ္ခ်င္ရာေတြကိုလဲ အကန္႕အသတ္ေတြၾကားထဲက လုပ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တာပဲ။
အဲဒီလြယ္အိတ္ကေလးကို ဒီတေခါက္ ကိုအံ့ေက်ာ္ ပုသိမ္ျပန္ေတာ့ က်မရဲ႕ ဘီဒိုထဲကေန ရွာေဖြေတြ႕ရွိၿပီး တအံ့တၾသနဲ႕ သယ္ခ်လာခဲ့တယ္။

သူ႕ကို ေျပာလဲ မျပျဖစ္ခဲ့တဲ့ အဲဒီလြယ္အိတ္ကေလး အေၾကာင္းကို သူအိမ္ကို ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ေမးျမန္းၿပီး အဓိပၸါယ္ ေဖၚခိုင္းေနေသးတယ္။
က်မ ထုိးထားတဲ့ သေကၤတေတြကို သူမျမင္မိလိုက္ဖူးတဲ့။

                               က်မရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ လြယ္အိတ္ကေလး

သံသာေလ ကမ္းတုိင္...

တကယ္ေတာ့ က်မတို႕ ၂ေယာက္က ႏွစ္ကာလမ်ားစြာ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ အဆက္အသြယ္ မရွိလဲ ေနခဲ့ၾကဖူးတယ္။ ႏွစ္ကာလမ်ားစြာ ဆုိတာ ဘယ္ေလာက္လဲလို႕ ေမးလာရင္ေတာ့ ေျဖေပးပါ့မယ္။ ေျခာက္ႏွစ္ခြဲေက်ာ္ ခုႏွစ္ႏွစ္နီးပါးဆိုတာ ၃၆၅ ရက္နဲ႕ ေျမွာက္လုိက္ရင္။ အဲဒါကို ၂၄ နာရီနဲ႕ ေျမွာက္လုိက္ရင္ ... အိုးးး ကိန္းဂဏန္းေတြ ေတာ့ ျမင္ရမွာ ေပါ့ေနာ္။

တကယ္ေတာ့ အဲဒီကိန္းဂဏန္းေတြထက္ က်မတို႕ ၂ေယာက္ရဲ႕ ရင္ထဲက သတိရစိတ္ေတြ တမ္းတစိတ္ေတြကို က အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာပါတယ္။ လံုး၀ ျပင္ပအဆက္အသြယ္ မရွိခဲ့တဲ့ က်မတို႕၂ေယာက္ၾကားမွာ စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္မႈက ဘယ္ေလာက္ထိ တာသြားခဲ့တယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ အာမခံႏုိင္ခဲ့တယ္ဆုိတာကေတာ့ အတိတ္ရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ေတာင္မဟုတ္ပါဘူးေလ။ ႏွလံုးေသြးရဲ႕ သက္ေသ သမိုင္းမ်ားသာ လို႕ပဲ နာမည္တပ္ခ်င္ေတာ့တာပါ။

ျပဇာတ္မဟုတ္တဲ့ ေခတ္ဇာတ္တပုဒ္

အခ်ဳပ္ကား သံတုိင္ေတြၾကားက

ေထာင္ျပတဲ့ လက္မေလးေတြ

လက္သံုးေခ်ာင္း သေကၤတေတြ

လက္သီးဆုပ္ေတြ နဲ႕ ႏႈတ္ဆက္ လက္ဝါးေလးေတြ

မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ကေလးေတြ

လက္ညိႈးခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြ။

သြားေဖြးေဖြးေလးေတြ

ျမင္ရတဲ့ တခဏ

အံႀကိတ္ တက္ေခါက္ရင္း ... ေခတ္ႀကီးထဲ ကိုယ္က လဲၿပိဳ။

ငါတို႕ ဘာလုပ္ႏုိင္မလဲ

ငါတုိ႕ ဘာလုပ္သင့္လဲ

ငါတို႕ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၅ႏွစ္

၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေတြကို တရိပ္ရိပ္ျပန္ေရာက္သြား။

သူတုိ႕မိဘေတြ ေနရာမွာ ကိုယ္တုိ႕မိဘေတြ ျမင္ေယာင္လို႕။

သူတုိ႕စိတ္ေတြကို ကိုယ္တို႕ ဆက္သြယ္ေပါင္းစည္းႏုိင္ခဲ့တာ

အဲဒီလို ထပ္တူျပဳမႈေတြေၾကာင့္ေပါ့။

ဘယ္သူေတြ နားလည္လည္ မလည္လည္

နာက်င္ခဲ့ရသူခ်င္း

ၿပိဳလဲခဲ့ရသူခ်င္း

အံႀကိတ္ခဲ့ရသူခ်င္း

လက္မ ေထာင္ျပ ၾကရသူခ်င္း

ႏွလံုးေသြးခ်င္း ဆက္စပ္ပတ္သက္

ငါတို႕ နားလည္ပါတယ္ ။

ငါတို႕နားလည္ႏုိင္တယ္။

ေက်ာင္းသားစိတ္ဓါတ္ စစ္စစ္ ဆုိတာ

                                          ဓါတ္ပံု (ထက္ျမတ္လိႈင္)
အခုခ်ိန္ထိ ေက်ာင္းသားေတြက အစိုးရကို ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ ျဖစ္ေစတယ္ ဆုိၿပီး အျမင္ေစာင္းေနတဲ့ လူေတြကလဲ ရွိေသး။ ပညာတတ္တဲ့။ ဘာပညာေတြ တတ္ခဲ့လဲ မသိပါဘူး။ သေဘာတူတယ္ဆုိၿပီး ကတိကဝတ္ေတြ ေဖါက္ဖ်က္ေနတဲ့ အာဏာပိုင္ဘက္ကိုေတာ့ တလံုးမွ မေဝဖန္ရဲပဲနဲ႕ လူေပၚလူေဇာ္ လုပ္ခ်င္ေနၾကတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ မွားတယ္လဲ တုိက္ရိုက္မေျပာရဲေတာ့ ေတာင္းဆိုတာေတြ မွန္တယ္။ အစက ေထာက္ခံၿပီး ေက်ာင္းသားေတြက ေဘးက်ပ္နံက်ပ္လုပ္ေနလို႕ မေထာက္ခံေတာ့သလိုလို ။ လူလည္လုပ္ေနၾကတာ။ အဓိကကေတာ့ အာဏာရွင္ကို ေၾကာက္ေနရဆဲ။ ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေသးတဲ့ သူတုိ႕ရဲ႕ မူလ အငံု႕စိတ္ေၾကာင့္ အမွန္ကို မေဖြရွာရဲတာ။ ရန္ ငါ မျပတ္ၾကတာ။ တဖက္က အခြင့္အေရးေလး ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတာ။ သူတုိ႕ မလုပ္ႏုိင္တာေတြ လုပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို မနာလို တုိရွည္နဲ႕ ကဲ့ရဲ႕ၾကတာ၊ ရံႈးနိမ့္ေစခ်င္ၾကတာ။

ေက်ာင္းသားသမိုင္းတေလွ်ာက္ ႏုိင္မယ္ ထင္မွ တုိက္တဲ့လူစားေတြ မဟုတ္ဘူး ဆုိတာေတာ့ သိေစခ်င္ပါတယ္။ မတရားမႈ မွန္သမွ်ကို ေတာ္လွန္သြားမွာ ေက်ာင္းသားစိတ္ဓါတ္စစ္စစ္ေတြပါ။
 (လက္ပံတန္းၿမိဳ႕မွာ မတ္လ ၃ ရက္ေန႕ကစတင္ၿပီး ထုိင္သပိတ္ဆင္ႏြဲေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီပညာေရးပင္မသပိတ္စစ္ေၾကာင္းကို ဂုဏ္ျပဳလွ်က္)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

ေက်ာင္းသားေတြကို နားလည္ပါ။

          (အုတ္ဖိုမွ မင္းလွသို႕ ပင္မ စစ္ေၾကာင္းခ်ီတက္စဥ္) (၁၆၊ေဖေဖၚဝါရီ၊၂၀၁၅)

ေက်ာင္းသားေလးေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈကို ေစာေနေသးတယ္ အခ်ိန္မက်ေသးဘူး ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕ ၂၀၁၅မွာ အေမစု ႏိုင္ရင္ ဒါေတြက လြယ္သြားမွာ ။ ဒါေၾကာင့္ သပိတ္ကို ရပ္ဖို႕ ေျပာေနတဲ့ အေျပာေတြအတြက္ တခုေလးပဲ ေမးခ်င္ပါတယ္။

အခု အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ဘယ္သူက စလုပ္တာပါလဲ။ အဲဒီလူေတြကိုလဲ ကန္႕ကြက္ရႈတ္ခ်ေပးပါ။

လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အဲဒီဥပေဒကို ရတဲ့ေနရာက ကန္႕ကြက္ဖို႕ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ ဘယ္အမတ္က ဦးေဆာင္ ခဲ့ပါသလဲ။

လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ကန္႕ကြက္မရလို႕ ဆုိၿပီး ၄၃၆ လုိပဲ ကန္႕ကြတ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ဘယ္ပါတီ ဘယ္အမတ္က ကေလးေတြအတြက္ ဆိုၿပီး ဦးေဆာင္ လုပ္ခဲ့ပါသလဲ။

 ဒီေတာ့ ဒီေက်ာင္းသားေလးေတြဟာ သူတုိ႕ေရွ႕မွာ ဘယ္သူမွမရွိဘူး သိခဲ့တဲ့အတြက္၊ ဥပေဒၾကမ္း အတည္ျပဳတာနဲ႕ ဒီလႈပ္ရွားမႈကို ဆန္႕က်င္ရဖုိ႕ တာ၀န္ သူတုိ႕ဆီက်ေရာက္သြားတာပါ။

ဘယ္သူကမွ ဒီေလာက္ ပင္ပန္းဆင္းရဲ အခန္႕မသင့္ရင္ေထာင္က် အသက္ပါေသႏုိင္တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကို မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ ဘယ္ပါတီ ဘယ္အဖြဲ႕ကမွ ဒါေတြ ဦးေဆာင္မလုပ္ခဲ့လို႕ ကိုယ့္အသိနဲ႕ ကိုယ္ လုပ္ေနၾကတာပါ။

 ဒီေတာ့ ေစာေနေသးတယ္ အခ်ိန္မက်ေသးဘူး ဆုိတဲ့ လူေတြ အာမခံခ်က္ ေပးႏုိင္မလား ဆိုတာ တခုေမးခ်င္ပါတယ္။ ၂၀၁၅မွာ ေဒၚစု ပါတီ တကယ္ပဲ ရာႏႈန္းျပည့္ ေနရာျပည့္ မဲႏုိင္ မလား၊ မူၾကမ္းတင္တုန္းက ဘယ္သူေတြ အဲဒီမူၾကမ္းကို ကန္႕ကြက္ခဲ့ၾကသလဲ ဆုိတဲ့အခ်က္ကိုပါ ျပန္ေလ့လာလိုက္ပါ။ ၿပီးမွ ရာႏႈန္းျပည့္မယ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူတုိ႕ မကန္႕ကြက္ခဲ့တဲ့ ဥပေဒကို ျပင္ခ်င္ပါ့ဦးမလား ဆုိတဲ့ သံသယအတြက္ ကေလးေတြကို နားလည္ေပးလိုက္ၾကပါ။

(၂၀ရက္ေန႕ ဇန္န၀ါရီလ ၂၀၁၅ ကေန စတင္လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတဲ့ မႏၱေလး ရန္ကုန္ ဒီမုိကေရစီပညာေရးသပိတ္ ပင္မစစ္ေၾကာင္းအား ဂုဏ္ျပဳလွ်က္)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

၂၀၁၅ မ်ိဳးဆက္သစ္တို႕ရဲ႕ နိဒါန္း ေခတ္ဝန္ကို ထမ္း

လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို လမ္းေလွ်ာက္တာ မွားတယ္။ အၾကမ္းဖက္ ခံရလိမ့္မယ္ စသျဖင့္ သနားၾကင္နာတတ္ၾကသူေတြ ကို တခုပဲ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္မယ္ဆိုရင္ အစိုးရက ဖက္မွာပါ။ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူေတြမွာ အပ္တုိတေခ်ာင္းမပါ ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လမ္းေလွ်ာက္ ခ်ီတက္ေနတဲ့ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားေတြကို သူမ်ားအကြက္ထဲ ၀င္တယ္တို႕၊ ေသေၾကၾကမွာ စိုးရိမ္တယ္တို႕ဆုိရင္ အၾကမ္းဖက္မေျဖရွင္းဖို႕ အစိုးရကို ကန္႕ကြက္ပါ။ ရႈတ္ခ်ပါ။ သူမ်ားအကြက္ထဲ ၀င္တယ္ဆုိရင္ မ၀င္ေအာင္ ဝန္းရံၾကပါ။ မ်ားမ်ား စာနာသနားေလ မ်ားမ်ား ၀န္းရံဖုိ႕ လိုေလပါပဲ။

သူတုိ႕ေတြဟာ ရက္ေပါင္း ၆၀ေပးၿပီး ထုိင္ေစာင့္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ခုလို လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းတုိင္းမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြနဲ႕ ပိုင္းျဖတ္ၿပီးပါၿပီ။ သူတို႕ေျခလွမ္းတုိင္းမွာ ဂုဏ္သိကၡာေတြ ရွိပါတယ္။ သူတို႕ကို အထင္မေသးၾကေစခ်င္ပါဘူး။ က်မတို႕ လဲ ၈၈ တုန္းက ဒီအရြယ္ပဲ လမ္းေပၚထြက္ခဲ့ၾကတာမွာ ဘယ္သူေတြက ေသြးထုိးလံႈ႕ေဆာ္ခဲ့လို႕လဲ၊ ဘယ္သူေတြက အကြက္ေတြ ဖန္ခဲ့လို႕လဲ။ သူတို႕ေခတ္တာ၀န္ကို သူတုိ႕ ထမ္းေနၾကတာလို႕ပဲ က်မေတာ့ ျမင္ပါတယ္။ သူတုိ႕ကို လမ္းေလွ်ာက္တာကေန ရပ္နားခိုင္းတာဟာ လည္စင္းခံခိုင္းတာနဲ႕ တူတူပါပဲ။

ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးက အဓိကမို႕ အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒကို မကန္႕ကြက္ရဘူးဆုိတာကိုလဲ လက္မခံပါဘူး။ အခုကေလးေတြဟာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကန္႕ကြက္ဖို႕ လက္မွတ္ေကာက္ခံခဲ့တုန္းကလဲ ေရွ႕ဆံုးက ပါ၀င္ခဲ့သူေတြပါ။ သူတုိ႕နဲ႕ သက္ဆုိင္တဲ့ ပညာေရးဥပေဒက်မွ ေနပါဦးဆုိတာက မတရားပါဘူး။ သူတုိ႕အလုပ္ သူတုိ႕လုပ္ေနတာကို မကူညီခ်င္ရင္ေတာင္ ေသးသိမ္ေစမယ့္ စကားမ်ိဳးေတြ မေျပာေစခ်င္ပါဘူး။ သူတုိ႕ မေသေစခ်င္ရင္ သူတုိ႕ အလွည့္မခံေစခ်င္ရင္ သူတုိ႕ကို ပိုမို ဝန္းရံ ၾကပါ။ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ႕ နိဒါန္းကို မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းေတြက အားႀကိဳးမာန္တက္ အားျဖည့္ေစခ်င္ပါတယ္

ခုဆိုရင္ ၂၀၁၅ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈနဲ႕ ေခတ္၀န္ကို ထမ္းေနမႈ ကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေနရပါၿပီ။ ေဆြးေႏြးပြဲေတြဆီကို ေခၚေဆာင္သြားမယ့္ ေျခလွမ္းေတြမို႕ ဆက္ေလွ်ာက္ၾကပါ ကေလးတုိ႕။ ဆက္ေလွ်ာက္ၾကပါ ေက်ာင္းသားတုိ႕။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္
(ဧရာဝတီတိုင္း ဗကသ၊ ၁၉၈၈)