အခ်စ္အေၾကာင္း ေျပာၾကရေအာင္

သက္ေ၀ရဲ႕ တဂ္ ပုိ႕စ္ေလးကို အစက အသစ္ေရးဖို႕ပါပဲ။ က်မဘေလာ့လဲ ေလးထဲ ၀င္ၿပီး ပို႕စ္အေဟာင္းေတြ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ဖတ္ရင္း ရသစာစု ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကို ျပန္ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီမွာ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ ကိုယ့္ရင္ထဲက စကားတခ်ိဳ႕ကို အျဖစ္အပ်က္တခ်ိဳ႕နဲ႕ ေရာယွက္ေပါင္းစပ္လို႕ ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ခ်စ္သူ႕ဒုိင္ယာရီ ဆုိတဲ့ စာစုေလးကို ျပန္ဖတ္ရင္း အခ်စ္အေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ပုိ႕စ္က ဘေလာ့ လုပ္ၿပီးခါစဆိုေတာ့ ၾကာခဲ့ၿပီေပါ့။ ဒီစာစုေလးက ေခတ္ၿပိဳင္မွာလဲ ေဖၚျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေအာက္က ေခါင္းစဥ္ေလးကို ကလစ္ၿပီး ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦးေနာ္။

ခ်စ္သူ႕ဒိုင္ယာရီ


အဲဒီစာစုေလး တင္တုန္းက ဘေလာ္ဂါအသစ္ေလးဆုိေတာ့ လူေတြ သိပ္မဖတ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ခုလိုလဲ ဘေလာ္ဂါမိတ္ေဆြေတြ မရွိေသးခ်ိန္ေပါ့။ ေကာမန္႕ တခုမွ မရ ေနာက္ တခုရသြားးး အၾကာႀကီးေနၿပီးမွ ေနာက္ထပ္တခုရ။ ဘေလာ္ဂါ ရန္ေအာင္နဲ႕ ဘေလာ္ဂါ မယ္ရာ တုိ႕ လာမန္႕ သြားတာေလး မေမ့ေသးပါဘူးးး။ ခုတေခါက္ ဖတ္ၿပီးရင္ေတာ့ တခုခုေရးေပးခဲ့ၾကပါဦးေနာ္။။

ခ်စ္တဲ့
ခင္မင္းေဇာ္

အမွတ္တရ ေမြးေန႕

ေမာင္က
လိုက္ခဲ့ဟု
ေခၚတုန္းကလည္း
ေမာင့္ေဘးမွာ က်မပါသည္။

ေမာင္က
ေနရစ္ခဲ့ဟု
ဆုိျပန္ေတာ့လည္း
ေမာင္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မည့္
စာတေစာင္
စကားတခြန္းမွ်
ေမာင္မၾကားေစရဘဲ
က်မ ၿငိမ္သက္စြာ
ေနရစ္ခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ။

အဲသည္အထိ
က်မ ေမာင့္ကို
ခ်စ္ျမတ္ႏုိးခဲ့ပါသည္။


အဲဒီေမာင္ ေမြးေန႕ ဒီကေန႕ က်ေရာက္ပါၿပီ။
က်မရဲ႕ ေဒါသေတြကို ေလ်ာ့ပါးသြားေအာင္..
သည္းခံစိတ္ေတြ တုိးပြားလာေအာင္..
သင္ျပညႊန္ၾကားေပးခဲ့ေသာ....
က်မလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ေသာ..
ဘေလာ့မေရးလို႕ ခဏခဏဆူေနေသာ...
က်မရဲ႕ ပီေအလို႕ ဘေလာ့ေပၚမွာ ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့ၿပီး ဘေလာ္ဂါေတြက ကိုပီေအအျဖစ္သိခဲ့ေသာ..
က်မရဲ႕ ဆုိးတူေကာင္းဘက္ ကူေဘာ္ေလာင္ဘက္ ...
က်မခ်စ္ေသာ ကိုမင္းေဇာ္ ..နဲ႕
ဆံုဆည္းခြင့္ေပးေသာ ကံၾကမၼာႏွင့္ ေပါင္းဖက္ခြင့္ေပးေသာ ဘ၀ႀကီးကုိ လိႈက္လွဲစြာ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ခ်စ္သူ႕ေမြးေန႕မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕မႈေတြ ခေညာင္းက်ေရာက္ပါေစ..
သက္ထက္ဆုံး သည္းခံခြင့္လႊတ္ျခင္းျဖင့္ ပါရမီျဖည့္ႏုိင္ပါေစ...

ခ်စ္တဲ့
ခင္မင္းေဇာ္

(စာၾကြင္း... ဂ်ဴးအမွတ္တရမွ အလြတ္က်က္မိေသာ စာသားမ်ားအား ေရးသားထားပါသည္)
သူလုိက္ခဲ့ေခၚတုန္းကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လုိက္ပါခဲ့သလို သူထားခဲ့စဥ္ကေတာ့ သားကေလးတလခြဲကို ပိုက္လို႕ ေတာင္တန္းေတြကေန ပင္လယ္ဆီကို စုန္ဆင္းခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြပါပဲ။ ဘ၀မွာ ဘယ္လိုမွ ေမ့ေပ်ာက္ပစ္လို႕ မရႏုိင္ေတာ့တဲ့ အဖိုးတန္အခ်ိန္ေတြေပါ့။ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ကေတာက္ကဆ ျဖစ္ခ်ိန္ေတြမွာ ျပန္သတိရဖို႕ ျပန္လြမ္းခဲ့ၾကဖို႕ အလိုအပ္ဆံုးမုိ႕ ဘုရားက ေပးအပ္ခဲ့တာထင္ပါရဲ႕ေနာ္၊)

သူငယ္ခ်င္းေရ...မေစာလြန္းဘူးလားးးးးး

ပါပုေရ..
နင္ထြက္သြားတာ ေစာလိုက္တာ။ တုိ႕ဧရာ၀တီတုိင္း ဗကသ မွာ ပထမဆံုးအဖမ္းခံခဲ့ရတဲ့အုပ္စုထဲက တေယာက္၊ နင္တုိ႕တင္းခံႏုိင္လို႕ ေနာက္လူေတြ ထပ္အဖမ္းမခံရတဲ့အျပင္ တခ်ိဳ႕အခ်ဳပ္နဲ႕ ျပန္လြတ္ခဲ့ရတာ မေမ့ဘူး။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ အာဇာနည္ေန႕မွာ လူထုနဲ႕ တူတူ အာဇာနည္ကုန္းကို သြားမယ္ဆိုတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ တုိက္ပြဲေခၚသံေၾကာင့္ နယ္ၿမိဳ႕ေတြကတို႕ လူငယ္ေတြ တက္ၾကြလႈပ္ရွား ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကရတဲ့ေန႕ေတြကို သတိရတယ္။ ေနာက္ေန႕မနက္ေစာေစာ အန္တီက ရုပ္သိမ္းလိုက္တယ္ဆိုတဲ့ စကားက နယ္ၿမိဳ႕ေလးကို အဲဒီတုန္းက အခ်ိန္မွီမေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ တက္ၾကြတဲ့ လူငယ္ေလးေတြက အာဇာနည္ေက်ာက္တုိင္ေရွ႕မွာ ဗကသ ပန္းေခြကို အေရာက္ပို႕ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီအတြက္ အဖမ္းခံရတဲ့လူငယ္ေတြ နည္းမွမနည္းပဲ။ အေယာက္ ၂၀ေက်ာ္တယ္။ ဗကသေရာ လူ႕ေဘာင္ေရာ ဒီခ်ဳပ္လူငယ္ေတြေရာ အကုန္ဖမ္းလုိက္တာ။
စစ္ေၾကာေရးမွာ.. ကိုယ့္ရဲေဘာ္ေတြ အတြက္ ရပ္တည္ေခါင္းခံေပးခဲ့တဲ့ နင္တုိ႕ေတြရဲ႕ သတိၱကို ေလးစားခဲ့ရတာ။
အာခံမႈကို အားက်ခဲ့ရတာ။
...........
ခုေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္၀င္းမရွိေတာ့ဘူး။
ေက်ာင္းဆရာ မရွိေတာ့ဘူး။
ဂတီးမရွိေတာ့ဘူး။
ပါပုမရွိေတာ့ဘူး။
တုိ႕ေတြ အဲဒီအခ်ိန္ စစ္အစိုးရကို အံတုတုန္းက ခုေခတ္နဲ႕ မတူသလုိပဲေနာ္။ အဖမ္းခံရလဲ မီဒီယာေတြက မသိခဲ့။ စာေစာင္ ထုတ္လဲ ဘယ္ဒုိနာမွ မရွိေပါင္။ ကိုယ့္မုန္႕ဖုိးေတြ စုၿပီး ဖေယာင္းလက္ေရးေဖာက္ မီးေခ်ာင္းအပ်က္နဲ႕ လွိမ့္ထုတ္ခဲ့ၾကရတာပဲ။
ပါပုေရ…
ဂတီးေရ…
ေက်ာင္းဆရာေရ…
ေက်ာ္ေက်ာ္၀င္းေရ….
မစြန္႕ပဲစားေနသူေတြကို ျမင္ရင္ နင္တုိ႕ကို သတိရတယ္။
ေလႀကီးေလက်ယ္ တုိက္ပြဲဆင္ေနရင္ နင္တုိ႕ကို သတိရတယ္။
ပုသိမ္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈ သမိုင္းမွာ နင္တုိ႕ကို ဖယ္လို႕မရဘူးဆုိတာေတြ သတိရတယ္။
နင္ေထာင္ထဲမွာ ရွိေနတုန္း နင့္အေမဆံုးေတာ့ ေထာင္ထဲကေရးတဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ အျပင္ထြက္လာတာလဲ သတိရတယ္။
အဲဒီ အိမ္သာသံုးစကၠဴေပၚက ကဗ်ာေလးက ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံရဲ႕ အသံလိႈင္းက နင့္နာမည္ရင္းနဲ႕ ရြတ္ဆိုသြားခဲ့တာလဲ သတိရတယ္။
အညြန္႕တလူလူနဲ႕နင္တုိ႕ အနာဂတ္ေတြကို ရိုက္ခ်ိဳးခံခဲ့ရတာေတြကို သတိရတယ္။
ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ ႀကိမ္း၀ါးသံေတြ ၊ ေနွာက္ယွက္မႈေတြက ေထာင္ျပင္ေရာက္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြထိ ထိခိုက္ခဲ့တာေတြ သတိရတယ္။
ဒါေတြကို နင္တုိ႕က ဘာလို႕ မတြန္းလွန္ႏုိင္ခဲ့သလဲ ဆုိတာလဲ ငါေဒါသထြက္ရတဲ့အေၾကာင္းတခုပဲ။ ဒါလဲ သတိရတယ္။
ကုိယ့္ကိုယ္ကိုယ္မီးေလာင္တုိက္သြင္းေနတာလို႕ ငါခဏခဏေျပာေနရတာလဲ နင္တုိ႕ အၿပံဳးမပ်က္။ဒါလဲ သတိရတယ္။
ငါဒုတိယအႀကိမ္ေထာင္ထဲ ၀င္ေတာ့ ကေလးေလးကို စိတ္ခ် က်ေနာ္တုိ႕ ေစာင့္ေရွာက္မယ္ဆိုတာေတြ သတိရတယ္။
ခုေတာ့ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ အခ်ိန္မတိုင္ခင္ ထြက္သြားႏွင့္ၾကရၿပီ။
နင္တုိ႕ေတြ ေကာင္းရာသုဂတိေရာက္ပါေစ။
ငါတုိ႕ေနာက္လူေတြလဲ တလွမ္းခ်င္း လုိက္လာေနရတာပဲ ပါပုရယ္…။
(၁၇ ရက္ေန႕ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္က ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ပါပုအတြက္)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

ခ်စ္ေသာ ဒီဇင္ဘာ

ဒီလို ေအးခ်မ္းတဲ့ ဒီဇင္ဘာလေတြကို
ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းေပါင္းစံုလမ္းေလွ်ာက္ထြက္တဲ့အခါမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတယ္။
တၿမိဳ႕လံုးပတ္ၿပီး ကာယေလ့က်င့္ခန္းသရုပ္ျပ ခဲ့ရတုန္းကလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတယ္။
အသက္ ၁၆ႏွစ္ေက်ာ္ခါစ...
ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ပုသိမ္ေကာလိပ္တက္ေတာ့ ကားနဲ႕ မသြားပဲ မနက္ေစာေစာ ကန္သံုးဆင့္လမ္းကို စက္ဘီးစီးရတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတယ္။
ျမဴေတြဆိုင္းေနတဲ့ ႏွစ္တႏွစ္မွာတုန္းက စက္ဘီးစီးရင္း ေရွ႕ တလံေလာက္ကို မျမင္ရေတာ့တာ။ စက္ဘီးတူတူစီးဘက္ေတြနဲ႕ တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ၾကရင္း မ်က္ေတာ္ေတြေပၚက ႏွင္းေတြကို သေဘာတက် ရယ္ေမာခဲ့ရတာ ဘယ္လိုမွမေမ့ႏုိင္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြေပါ့။
အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တက္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာခ်မ္းခ်မ္းေအးေအးထဲ မနက္ေစာေစာ အေဆာင္ေရွ႕က ၿခံတံခါး၀မွာ လာထားတတ္တဲ့ ကိုယ့္နာမည္တပ္သစ္ခြျဖဴျဖဴေတြကို ဘယ္သူေပးလဲ မသိတတ္ပဲ ေန႕တုိင္းဆင္းယူၿပီး ဘုရားပန္းကပ္ခဲ့တာ။(အဲဒါ ဘယ္သူလဲ ခုထိမသိခဲ့ရဘူး)
အသက္ ၃၀ မွာ...
ခ်စ္တဲ့သူ ရွိရာ လြိဳင္ေကာ္ကို လိုက္သြားေတာ့လဲ ခုလိုဒီဇင္ဘာေအးေအးေတြ ႀကံဳရျပန္ေရာ။ အေႏြးထည္ေတြ တထပ္ႀကီး ၀တ္ၿပီး မနက္ေစာေစာ လမ္းထေလွ်ာက္ၾကရတာ၊ တျဖည္းျဖည္းတထည္ၿပီး တထည္ခၽြတ္ကိုင္ေတာ့ လက္ထဲမွာ အေႏြးထည္ခ်ည္းပံုေနတာ။ မီးပံုေတြ ဖိုၿပီး ရဲေဘာ္ေတြနဲ႕ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြေျပာရင္း ေခါင္ရည္ ရယ္ အသားကင္ရယ္နဲ႕ ႏွစ္သစ္ႀကိဳဆိုခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ေတြ ျပန္မဆံုႏုိင္ေသးတဲ့ အဲဒီရဲေဘာ္ေတြကိုလဲ အမွတ္ရမိေနေသးတယ္၊ ေတာင္ေတြ ၾကားထဲက လြိဳင္ေကာ္ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေအးျမမႈ လန္းဆန္းမႈေတြေၾကာင့္ ဒီေန႕ထိမေမ့ႏုိင္ပဲ ျမန္မာျပည္ျပန္ျဖစ္ရင္ လြိဳင္ေကာ္မွာ သြားေနခ်င္တယ္လို႕ ခဏခဏေျပာျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။
အသက္ ၄၀ ေက်ာ္...
ေနာ္ေ၀းေအာ္စလိုေဆာင္းရဲ႕ အႏႈတ္ ၇ ခ်မ္းေအးမႈမွာ တုိက္ရိုက္တင္ဆက္တခုအျဖစ္ ၂၀၀၈ ႏုိဘယ္ဆုရွင္ ပိုလန္သမတေဟာင္းကို ႏႈတ္ဆက္တဲ့ သတင္းသြားရုိက္တုန္းက ကင္မရာမန္းကလဲ လက္ေတြေအးခဲ၊ တင္ဆက္သူက်မကလဲ တုန္တုန္ခိုက္ခိုက္.. အဲဒါကလဲ အမွတ္တရတခု။

ခုေရာက္ေနတဲ့ မဲေဆာက္ကေတာ့ ေဆာင္းဆိုတာ သိသာယံုေလးေအးေနတာပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လဲ ဒီဇင္ဘာအေငြ႕အသက္ ခရစ္စမတ္သီခ်င္းဆုိသံေတြကေတာ့ ၾကားေနရၿပီေလ။ ၿခံတံခါး၀ကေန ဟက္ပီးခရစ္စမတ္ တူးယူ ဆုိတဲ့အသံသာသာေလးနဲ႕ လႈပ္ႏိႈးလာရင္ေတာ့ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားတဲ့ လိေမၼာ္သီးေတြ သၾကားလံုးေတြနဲ႕ ႀကိဳဆိုရဦးမွာေပါ့။

ဒီလိုနဲ႕ပဲ တႏွစ္ၿပီး တႏွစ္ျဖတ္သန္းခဲ့ရ..
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို အမွတ္တရေပြ႕ဖက္လို႕..
နာက်င္မႈေတြကို ေမ့ပစ္ႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစားလို႕..
က်ရံႈးခ့ဲရမႈေတြကို သင္ခန္းစာယူလို႕...
ေအာင္ျမင္မႈေတြက ေလွခါးထစ္အသြင္ေျပာင္းလို႕...
ဘ၀ႀကီး မဆံုးသေရြ႕... ဆက္ေလွ်ာက္ေနၾကရဦးမွာပဲ မဟုတ္လားးးး

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တကယ္ လြတ္ေျမာက္ၿပီ။

ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ က်မတို႕ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာျခင္းအတြက္ ၀မ္းေျမာက္စြာ မွတ္တမ္းတင္ဂုဏ္ျပဳထားတာပါ။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

မဲရံုကို မသြားနဲ႕၊ မဲမေပးၾကပါနဲ႕

မဲမထည့္ရင္ဘာျဖစ္မလဲ..

ႏိုင္ငံတကာ စံႏႈန္းအရ မဲထည့္မယ့္ လူေတြရဲ႕ ရာႏႈန္း၅၀ ထက္မေက်ာ္ခဲ့ရင္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲ မေအာင္ျမင္ဘူးျဖစ္မယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲမေအာင္ျမင္ေတာ့ ဘာျဖစ္မလဲ။ စစ္တပ္ကပဲ ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္သြားမွာပဲ မဟုတ္လား။

ေရြးေကာက္ပြဲမေအာင္ျမင္ဘူးဆိုရင္ ျပည္သူလူထုက ဒီေရြးေကာက္ပြဲနဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးမဲ့ အဖြဲ႕အစည္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္တဲ့လူေတြကို မယံုၾကည္ဘူးဆိုတာ ကမၻာသိ ျပၿပီး ျဖစ္တယ္။ အဲဒီကရလဒ္အရ ျပည္သူက ဒီအဖြဲ႕အစည္း အာဏာရွင္ကို အယံုအၾကည္မရွိေၾကာင္း လက္မခံေၾကာင္း ျပၿပီးျဖစ္တယ္။ အဲဒီအင္အားနဲ႕ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရအင္အားစုနဲ႕ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး လုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ ေတာင္းဆုိခ်က္ကို ဖိအားေပး ေတာင္းဆုိလို႕ရမယ္။ သူမေပးလဲ ဒုတိယပင္လံုကို ေခၚၿပီး တရား၀င္ျပသထားတဲ့ ျပည္သူလူထုမေထာက္ခံတဲ့ စစ္အစိုးရ ကို ျဖဳတ္ခ်ႏုိင္မယ္။

မဲထည့္ၿပီး ဒီမုိကရက္အင္အားစုကိုမဲေပးေတာ့ေရာ မျဖစ္ဘူးလား။

နအဖက ႏုိင္ငံတကာအျမင္ေကာင္းေအာင္ တခ်ိဳ႕ နာမည္ရွိလူေတြနဲ႕ တုိင္းရင္းသား တခ်ိဳ႕ေဒသေတြမွာ အႏိုင္ေပးမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့စစ္တပ္က ၂၅ ရာႏႈန္းႀကိမ္းေသယူထားၿပီး ႀကံ႕ဖြတ္ကို အမ်ားစုႏုိင္ေအာင္ လုပ္ထားမယ့္ ဒီလႊတ္ေတာ္ထဲမွာ မေျပာပေလာက္တဲ့ လူအေရအတြက္နဲ႕ ဘာကို ျပင္လို႕ ရႏုိင္မလဲ။ ေငြမက္တဲ့လူဆုိရင္ ေငြနဲ႕ ၀ယ္သြားတာခံမဲ့ အမတ္ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ မဲရံုကို မသြားပါနဲ႕၊ ဒီမုိကရက္ဘက္က ဆိုၿပီးလဲ မဲမထည့္ၾကပါနဲ႕၊ ျပည္သူ႕သစၥာေဖာက္ေတြ ၊ ပြဲလန္႕တုန္းဖ်ာခင္းေတြ ၊ နအဖေအာက္ဆြဲေတြက ပံုဖ်က္နာမည္ယူထားတဲ့ ဒီမိုကရက္ေတြ ျဖစ္လို႕ပါပဲ။

တုိင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ တုိင္းရင္းသားအမတ္ေတြ ရမွာပဲ မဟုတ္လား။

အပစ္ရပ္ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ေတြဟာ ကိုယ့္တုိင္းရင္းသားအေရးကို လုပ္ႏုိင္မယ္ထင္လို႕ အပစ္ရပ္စဲခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေငြနဲ႕ေတြ႕တဲ့အခါ၊ အာဏာနဲ႕ ေတြ႕တဲ့အခါ ေပ်ာ့ေျပာင္းသြားၾကတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းနဲ႕ ေအာက္ေျခပိုင္းေတြကို ကြာဟသြားေအာင္ စနစ္တက်ဖ်က္ဆီးေပးလိုက္တဲ့အခါ ေသနတ္ပါထိုးအပ္ရတဲ့ ၊ တုိက္ႏုိင္ခိုက္ႏုိင္ ကိုယ့္ရဲေဘာ္ေတြကိုပါ ထုိးအပ္ရတဲ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဆိုတာမ်ိဳး လက္ခံလိုက္ၾကတယ္။ ဒါကို သင္ခန္းစာယူၿပီး တုိင္းရင္းသား အမတ္ျဖစ္တဲ့အခါ ကိုယ့္နယ္ကို ဘယ္ေလာက္ထိတုိးတက္ေအာင္ လုပ္မယ္လို႕ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ အမတ္စစ္စစ္ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတြ႕ထားပါသလဲ။

ေရြးေကာက္ပြဲကို ေအာင္ျမင္ေအာင္သပိတ္ေမွာက္ႏုိင္ရင္ ဘယ္လိုထူးမလဲ။

ဒုတိယေမးခြန္းအတုိင္းေျဖမယ္ ။ ထပ္ျဖည့္ရမယ္ဆုိရင္ စစ္အစိုးရကို မေထာက္ခံဘူး၊ သူ႕ကိုမယံုၾကည္ဘူး၊ ၁၉၆၂ ကစလို႕ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ထိ သူသတ္ခဲ့တဲ့လူေတြကိုယ္စား၊ နာဂစ္ ၊ ဂီရိမွာလို ကိုယ့္ႏုိင္ငံသားေတြကို တာ၀န္မယူလို႕ ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ ကိုယ့္ႏုိင္ငံသားေတြကိုယ္စား ဆန္႕က်င္ျပမဲ့ ဆႏၵေတြကို လူအေသအေပ်ာက္မရွိပဲ တကမၻာလံုးက သိေအာင္ျပႏုိင္မဲ့ ေနာက္ထပ္ လႈပ္ရွားမႈတခုလို႕ ျပည္သူအားလံုးက ျမင္ၿပီး မဲရံုေတြ မသြားခဲ့ၾကရင္ ျမန္မာျပည္သူေတြ ႏုိင္ၿပီ လို႕ ေျပာခ်င္တယ္။

မဲထည့္ဖုိ႕ ႏုိင္ငံျပည္ပကေျပာေနသူေတြကို ဘာေျပာခ်င္လဲ။

သူတို႕ကိုယ္တုိင္ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈကို မခံစားခဲ့ရဖူးလို႕၊ ဒါမွမဟုတ္ ကုိယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အထင္ႀကီးၿပီး ျပည္တြင္းျပန္ ေနရာ၀င္ယူခ်င္ၾကလို႕။ ေနာက္ ကိုယ့္ရဲေဘာ္ရဲဘက္နဲ႕ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္စြန္႕ခဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြနဲ႕ အခုခ်ိန္ထိ အက်ဥ္းေထာင္ထဲ အက်ဥ္းက်ေနဆဲ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားခဲ့သူေတြကို သစၥာေဖာက္ခ်င္လို႕ ဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးေတြပဲလို႕ ျမင္မိတယ္။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

ခင္မင္းေဇာ္

တို႕ႏုိင္ငံ ျပည္အေရး

က်မတို႕ ေရႊျပည္ႀကီးမွာ ပါကင္ထုပ္ပိုးၿပီးသား အစိုးရသစ္ကို စင္ျမင့္ေပၚတင္ဖို႕ နအဖက အကြက္ခ်စီစဥ္ေနတယ္။ သူတုိ႕ကိုယ္တုိင္ေဆာက္တဲ့စင္မွာ သူတုိ႕ တင္ေပးမယ့္ အရပ္သား အစိုးရျဖစ္ဖုိ႕ အျဖည့္ခံကြက္လပ္ျဖည့္ေပးမဲ့ လူေတြကလဲ ရွိေနေတာ့ နအဖ အႀကိဳက္ေပါ့ေလ။ ေခြးကတက္ပဲ ရရ ဆုိတာထက္ ဆုိးေနတဲ့ လူေတြ က ဒီေလာက္ သိသာထင္ရွားေနတဲ့ ျဖစ္စဥ္ႀကီးမွာ ပါတီစံုဆိုတာ ေပၚလြင္ေအာင္ ျဖည့္ေပးၾက ပုခံုးနဲ႕ ထမ္းတင္ေပးၾကဦးမယ္။ ပါလီမန္ထဲကေန လႊတ္ေတာ္ထဲကေန ဘယ္ေလာက္မွ မရွိတဲ့ ရာႏႈန္းေလးနဲ႕ ကၽြန္ဇာတ္သြင္းမဲ့ ၂၀၀၈ ဥပေဒကို ဘယ္လိုျပင္ဆင္မလဲ ဆိုတာကိုေရာ ျပန္စဥ္းစားမိေသးရဲ႕လား မသိဘူး။

ခုခ်ိန္ဆို ပိုသိသာလာတဲ့ အခ်က္ေတြ တခ်က္ၿပီးတခ်က္ေပၚေနတာေတာင ္ေနာက္မဆုတ္ခ်င္ၾကတာက သမိုင္းမွာ နာမည္ပ်က္စာရင္းထဲ မပါမွာ စိုးရိမ္လို႕ထင္ပါရဲ႕။ ရုပ္ျမင္သံၾကားနဲ႕ ေရဒီယိုေတြက ကုိယ္မဲဆြယ္မယ့္စကားေတြကိုေတာင္ သူတုိ႕ခြင့္မျပဳရင္ မရဘူး ဆုိမွေတာ့ ဘယ္လိုမ်ား မဲဆြယ္ၾကပါ့ဦးမလဲ။ ကိုယ္တုိင္မ၀င္ရဘူးဆိုၿပီး အပယ္ခံထားရသူေတြကလဲ ေနာက္မဆုတ္ေသးဘူး။ မဲစာရင္းမပါလို႕ ဆုိၿပီး မဲထည့္ခ်င္ေနတဲ့ လူေတြကလဲ ရွိေသးတယ္။

တကယ္က ခုခ်ိန္မွာ လံုး၀တရားမွ်တမႈမရွိတဲ့ ဒီ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကေန ျပည္သူအတြက္ လုပ္ေပးခ်င္တဲ့ ၊ ဒီမုိကေရစီကို ဒီလမ္းက သြားမွ ရမယ္ထင္ေနတဲ့လူေတြ အသိစိတ္ျပန္၀င္ၿပီး ႏႈတ္ထြက္လိုက္ၾကရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္လို႕ ေတြးမိတယ္။

၂၀၀၈ ဥေပေဒမွာ ဘယ္လိုမွ ထြက္ေပါက္မရွိေအာင္ ပိတ္ထားၿပီး အာဏာဟာ ငါတုိ႕က ဆင္းသက္တယ္ ဆုိတာမ်ိဳး လုပ္ဖုိ႕ ႀကိဳးစားေနတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာဖတ္ေလ သေဘာေပါက္ေလ ျဖစ္ပါတယ္။ ခု သိပ္မလိုေတာ့တဲ့ တလေက်ာ္အခ်ိန္ေလးမွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို တေခါက္ေလာက ္ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး။ ဘယ္ေနရာက ေဖာက္ထြက္ႏုိင္မလဲ၊ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဘယ္လိုအျပည့္အ၀ ကာကြယ္ေပးထားတာလဲ ဆုိတာ ျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ခုခ်ိန္မွာ ဆန္႕က်င္သလိုလို မတူသေယာင္ေယာင္၀ါဒျဖန္႕ေနတဲ့ တစညဆုိတဲ့ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုး ညီညြတ္ေရးပါတီနဲ႕ ႀကံ႕ဖြတ္ဟာ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာေတာ့ ေပါင္းစည္းၿပီး အာဏာရွင္တည္ၿမဲေရးအတြက္ အားသြန္ခြန္စုိက္ ေထာက္ပံ့၀န္းရံၾကလိမ့္မယ္။

ဒီေတာ့ ဘယ္လိုမွ တရားမွ်တမႈမရွိတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အသက္၀င္ေစေတာ့မယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ကန္႕ကြက္သပိတ္ေမွာက္ၾကဖို႕ ပါတီအေသးေလးေတြကို တုိက္တြန္းခ်င္တယ္။ ခု ၀င္ၿပိဳင္မဲ့အေရအတြက္မွာတင္ ေထာင္ေက်ာ္နဲ႕ ႏွစ္ရာ မျပည့္တဲ့ ဂဏန္း ဟာ ၾကည့္မေကာင္း ရႈမေကာင္းျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဘာပဲ ျပင္ျပင္ ၇၅ ရာႏႈန္း ေထာက္ခံမွ ဆုိတဲ့အခ်က္ အရ ၇၅ ရာႏႈန္းကိုဘယ္မွာ ရွာၾကမယ္ စိတ္ကူးထားပါသလဲ။

သူတုိ႕ရဲ႕ ပါတီစံုဆုိတဲ့ စကားလုံး အသက္မ၀င္ေအာင္ ဆန္႕က်င္ကန္႕ကြတ္သပိတ္ေမွာက္လိုက္မယ္ဆုိရင္ျဖင့္ သမိုင္းတရားခံ မွတ္တမ္းထဲမွာ နအဖတကိုယ္တည္း မွတ္တမ္း၀င္သြားမွာပါ။

ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ဖုိ႕စာရင္းေပးသြင္းထားတဲ့ တသီးပုဂၢလအမတ္ေလာင္းမ်ားနဲ႕ ပါတီေသးေလးမ်ား ကို ရည္ရြယ္ေရးသားထားပါတယ္။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

အံ့ေလာက္ပါရဲ႕ တို႕တုိင္းျပည္

ဒီေန႕ ျမန္မာတီဗီြ၊ ျမန္မာေရဒီယုိေတြက ေက်ညာသြားတယ္။ အပိုဒ္ခြဲ ၃ နဲ႕ ၄ မွာ ပါတီမွတ္ပံုျပန္မတင္တဲ့ ပါတီ ၅ပါတီ နဲ႕ မွတ္ပံုတင္ေသာ္လဲ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ၃ ေနရာ ၀င္မၿပိဳင္တဲ့ ပါတီ၆ ပါတီကို ပါတီအျဖစ္က ဖ်က္သိမ္းတယ္ေပါ့ေလ။ စာသားေတြကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ ဆက္လက္ရပ္တည္ခြင့္မရွိေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ျဖစ္သျဖင့္ဆိုၿပီး ဖ်က္သိမ္းတဲ့ ငါးပါတီေက်ညာတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ပအုိ႕၀္အမ်ိဳသားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ရွမ္းျပည္ကိုးကန္႕ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီ၊ ၀အမ်ိဳးသား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ၊ ေနာက္ဆံုးကေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္တဲ့၊

၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရထားတဲ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ပါတီအျဖစ္က ဖ်က္သိမ္းတယ္လို႕ သူတုိ႕ေက်ညာေတာ့ ပါတီေတြက ေရြးေကာက္ပြဲ တခါလုပ္တိုင္း တခါျပန္ မွတ္ပံုတင္ရသလား၊ ေနာက္ ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ရင္ေရာ ပါတီဖ်က္သိမ္းရသလားးး ။ အင္း ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ ဒီမိုကေရစီကို ေဖာ္ေဆာင္မဲ့အတြက္ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒေတြ ပါပဲလို႕ ေျပာရမလားပဲ။

က်မတို႕ျပည္သူေတြအေနနဲ႕ မဲမထည့္ပဲ ဘယ္ေလာက္ထိ ေနေပးႏိုင္ၾကမလဲ ။ အေၾကာက္တရားကို ဘယ္ေလာက္ထိ တြန္းလွန္ႏိုင္ၾကမလဲ။ အဆင္သင့္အစိုးရတခု ေဖာ္ေဆာင္ဖို႕ အတင္းေက်ာ္ျဖတ္ရမယ့္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို ပ်က္ေအာင္ ဘယ္လိုဖ်က္ႏုိင္မလဲ။ ရက္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္အတြင္းမွာ ဘယ္လုိတန္ျပန္တုိက္စစ္ဆင္ႏိုင္မလဲ၊ ေမးခြန္းေတြက တန္းစီေပၚလာတယ္။

၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို ဒီတုိင္းအသံုးမခ်ေတာ့ပဲ အဆံုးရႈံးခံၾကေတာ့မွာလားးးးးး
နအဖကေတာ့ သူ႕လမ္းျပေျမပံုအတိုင္း အတိမ္းအေစာင္းမခံပဲ ေလွ်ာက္လွမ္းေနေလၿပီ။
ျပည္သူေတြေပးတဲ့တာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ပါ့မယ္လို႕ ၀န္ခံၿပီး ျပည္သူေတြရဲ႕ အသည္းၾကားက မဲျပားေတြကို
ပုိင္ဆုိင္ထားေသာ အို... ေရြးေကာက္ခံလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အားလံုးနဲ႕ သူတို႕ကို မဲေပးထားၾကေလေသာ(က်မအပါအ၀င္) ျပည္သူအေပါင္းတုိ႕...
တိုင္းျပည္တျပည္သည္ သူႏွင့္ထုိက္တန္ေသာ အစိုးရကိုသာ ရရွိသည္ဆိုတဲ့ စကားကို ဘယ္လိုယံုၾကည္ပါသလဲ...
ေမးခြန္းၿပီး ေမးခြန္းမ်ားသာ ထြက္ေပၚလာေခ်ၿပီ။

အို ခင္မင္းေဇာ္
အသင္ဘာမ်ား တတ္ႏုိင္ပါမည္နည္း။ ထိုကဲ့သို႕ေမးလာေသာ္...
က်မတို႕ယံုၾကည္ခ်က္တူသူမ်ား ယခုပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနေသာ လူထုတိုက္ပြဲေကာ္မတီမွ ေၾကြးေၾကာ္သံျဖစ္ေသာ ျပည္သူ႕အစိုးရဖြဲ႕စည္းေရး တုိ႕အေရး ကို ဘာ့ေၾကာင့္ ဘယ္လို ဆုိတာ အေသးစိတ္ ရွင္းျပခ်င္ပါလိမ့္မည္၊

ထပ္မံသိလိုပါလွ်င္လည္း လူထုတုိက္ပြဲ ေကာ္မတီ၏ အခုျဖစ္ရပ္ေပၚ တုန္႕ျပန္ေက်ညာခ်က္ကို ဒီေနရာမွာ သြားေရာက္ ဖတ္ရႈႏုိင္ပါေၾကာင္း သိေစအပ္ပါသည္ရွင္။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

၆၇ ရက္ပဲ လိုေတာ့တယ္..

လူတေယာက္ဟာ ေမြးလာၿပီးေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ ကုိယ္လုပ္ၿပီးေတာ့ ကုိယ္ပဲစားၿပီးေတာ့ ေသသြားၿပီဆုိရင္ ဘာလုပ္ေတာ့မွာလဲ။ လူၿဖစ္ရက်ဳိးမနပ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ တကုိယ္ေကာင္း မၾကံၾကပါနဲ႔။ အမ်ားအတြက္ လုပ္ၾကပါ။ အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္တဲ့လူမ်ားဟာ လူသာေသသြားမယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ နာမည္မေသဘူူူး။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကမာ၀က္(၁၆၊၁၂၊၁၉၈၈)

က်မတို႕ နာမည္မေသခ်င္လို႕ လုပ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူျဖစ္က်ိဳးနပ္ခ်င္လြန္းလို႕ မေသခင္မွာ လုပ္သင့္တာေတြ လုပ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနတယ္။ လုပ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္ဖို႕လဲ ႀကိဳးစားတယ္။ က်မတို႕ႀကိဳးစားမႈ အရာေရာက္သည္ျဖစ္ေစ မေရာက္သည္ျဖစ္ေစ လုပ္ေနဖုိ႕ကေတာ့ က်မတို႕ တာ၀န္လို႕ခံယူထားပါတယ္။ အခုလဲ ရက္ေပါင္း ၇၀ေတာင္ မလုိေတာ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို လံုး၀သပိတ္ေမွာက္တဲ့အျပင္ အဲဒီသပိတ္နဲ႕အတူ ဘယ္လိုလူထုတုိက္ပြဲေတြ ဆင္ႏြဲၾကမယ္ ဆုိတာမ်ိဳးကိုလဲ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ျပင္ဆင္ထားေစခ်င္ပါတယ္။

ၾသဂတ္စ္လ ၂၈ ရက္ေန႕ည စေနေန႕ ဗြီအိုေအရဲ႕ တုိက္ရိုက္ေလလိႈင္းကေန အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္ဦးဥာဏ္၀င္းကေျပာသြားခဲ့တယ္။

ဒီေမးခြန္းေတြအားလုံးကို ျခံဳၾကည့္ရရင္ အန္န္အယ္လ္ဒီက ဒီေရြးေကာက္ပဲြကို ဘယ္လုိရင္ဆုိင္ မလဲ ဘယ္လုိလုပ္မလဲဆိုတာ ေမးေနၾကတာ။ အန္န္အယ္လ္ဒီကေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပဲြနဲ ့ ပါတ္သက္ျပီးေတာ့ အခုလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြ ရိွတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ေျပာေနတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာေနတဲ့ ဟာမ်ိဳး တျခားဘယ္သူမွ မေျပာဘူး။ သုိ ့ေသာ္ေပါ့ က်ေနာ္တုိ ့ဒီထဲမွာ အေကာင္းဆုံးတြက္ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ ့လုပ္တယ္။

အဲေတာ့… ထြက္ေပါက္က ဘယ္မွာရိွသလဲဆုိတာနဲ ့ ပါတ္သက္ရင္ က်ေနာ္တုိ ့ ဟလား နည္းလမ္းေတြ ေတာ့မ်ိဳးစုံ ရိွေကာင္းရိွလိမ့္မယ္ ေပါ့ေနာ္။ ဥပေဒမဲ့နည္းလမ္းေတြေရာ ဘာညာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အန္န္အယ္လ္ဒီရဲ ့ရပ္တည္ခ်က္ကို ေျပာရရင္ အန္န္အယ္လ္ဒီက ျပည္သူလူထုအတြက္ အေကာင္းဆုံး နည္းလမ္းကိုပဲ က်ေနာ္တုိ ့လက္ခံတယ္။

အဲဒီအေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းက ေတြ ့ဆုံေဆြးေႏြးေရးပဲ။ ဒီလုိေတြ ့ဆုံ ေဆြးေႏြးေရး သည္သာလွ်င္ ျပည္သူလူထုေရာ တုိင္းျပည္ေရာ အက်ိဳးရိွမယ္။ က်န္တဲ့နည္းလမ္းေတြက အထိအခိုက္ အက်အဆုံးေတြ အမ်ားၾကီး ျဖစ္လိမ့္မယ္။ တုိင္းျပည္အတြက္လည္း နစ္နာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ထြက္ေပါက္အေနနဲ ့ အန္န္အယ္လ္ဒီ ဒီေန ့အထိ ယုံၾကည္ေနတာက အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို ေတြ ့ဆုံ ေဆြးေႏြးေရးနည္းလမ္းနဲ ့ သြားဖုိ ့ဘဲလုိ ့ က်ေနာ္အဲဒီလုိ ေျပာၾကားလုိပါတယ္။

အေပၚက ဦးဥာဏ္၀င္းေျပာသြားတာ ၾကားလိုက္ေတာ့ အံ့ၾသမင္သက္မိတယ္။ အဲဒီလိုေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို ေတာင္းဆုိေစာင့္ဆုိင္းေနတဲ့အတြက္ နအဖက ခုလို သူလုပ္ခ်င္တာေတြ ဆက္တုိက္လုပ္လို႕ ရေနတာပဲ မဟုတ္လား။

က်မအျမင္ကေတာ့ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး ရေအာင္လို႕ တုိက္ပြဲေတြ ေဖာ္ေဆာင္ရလိမ့္မယ္။ လူထုတုိက္ပြဲ၊ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ ဘက္စံုေထာင့္စံုက ဆင္ႏြဲရလိမ့္မယ္၊ ဘယ္အာဏာရွင္ကမွ သူတုိ႕ ရံႈးမယ့္အရိပ္အေယာင္မရွိပဲ၊ သူတုိ႕ အထက္စီးကေနၿပီး သူတို႕ေဘးဖယ္ေပးရဖို႕ အေျခအေနေရာက္လာမယ့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို ကမ္းလွမ္းလိမ့္မယ္ မဟုတ္ပါဘူး။အာဏာလက္ရွိအထက္စီးကေန အကြက္က်က်ဆက္လက္တည္ၿမဲေနဖို႕ သူတုိ႕ လုပ္ေနတာကို ျမင္ေနေတြ႕ေနရက္နဲ႕ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကိုေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚကပဲ သြားမယ္ဆုိတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို က်မအေနနဲ႕ လံုး၀သေဘာမေတြ႕ပါဘူး၊ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးဆိုတဲ့ လမ္းေၾကာင္းအေျဖေပၚေရာက္ဖို႕ လိုအပ္တဲ့တြန္းအားေတြ မဆင္ႏြဲပဲ မလုပ္ေဆာင္ပဲ ေတာင္းဆိုေနယံုနဲ႕ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္ရွိလာမွာ မဟုတ္ဘူးလို႕ က်မက ယံုၾကည္တယ္။ ဒီလမ္းဟာ ျပည္သူလူထုအတြက္ တိုင္းျပည္အတြက္ အၾကာဆံုး ႏွိပ္စက္ေသြးစုတ္ခံရမယ့္နည္းလမ္းလို႕ပဲ ျမင္ပါတယ္။

ႏုိင္ငံတကာက အားေပးေထာက္ခံတာေတြနဲ႕အတူ ႏုိင္ငံတကာခံုရံုးလဲ အားမကိုးပါနဲ႕ ၊ ဒါေတြက နအဖကို ဂုဏ္သိကၡာအရက်ဆင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္တဲ့အဆင့္ေလာက္ပဲ ရမွာပါ။ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားဆုိတာကို တန္ဖိုးထားရမွန္းမသိတဲ့ နအဖစစ္အုပ္စုအတြက္ကေတာ့ ေလပဲလို႕ ထင္ေနဦးမွာပါ။

အသက္ေတြေသြးေတြ ဘ၀ေတြ ထပ္ၿပီး မဆံုးရံႈးခ်င္ဘူးဆိုတ့ဲစကားေတြရဲ႕ေအာက္မွာ မ်ိဳးဆက္ ဘယ္ႏွစ္ဆက္ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ရဦးမယ္ဆုိတာကေတာ့ မတြက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႕ မ်ိဳးဆက္ေတြအထိ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေပးဖုိ႕ ေတာင္းခံရင္း ေစာင့္စားေနတဲ့ဘ၀ကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ျပည္သူ႕ေရွ႕႔ေဆာင္ပါတီအျဖစ္ ေခါင္းေဆာင္သင့္ေနၿပီလုိ႕ အန္အန္လ္ဒီကို တုိက္တြန္းလိုက္ခ်င္ပါတယ္၊

ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ယံုနဲ႕မၿပီးေသးပါဘူး။ မဲမထည့္ယံုနဲ႕ ဒီမိုကေရစီမရႏိုင္ေသးပါဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္အခ်ိန္ေတြမွာ ဘယ္လုိတုိက္ပြဲေတြ နည္းနာေတြနဲ႕ နအဖကို ဆန္႕က်င္ရဦးမယ္ဆုိတာကို ဒီမုိကေရစီလုိလားသူတုိင္း စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္သင့္ပါၿပီ။ အထူးသျဖင့္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္က ျပည္သူေတြအတြက္ ျပည္သူ႕အက်ိဳးႏုိင္ငံအက်ိဳးသယ္ပိုးခ်င္လုိ႕ပါဆိုၿပီး လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ၀င္ေရာက္အေရြးခံၾကရင္း လူထုရဲ႕တာ၀န္ေပးမႈေတြကို ပိုင္ႏုိင္ရယူထားတဲ့ ျပည့္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္အစစ္အမွန္ေတြအေနနဲ႕ ပိုၿပီး တာ၀န္ရွိေနတယ္ဆိုတာကို အသိေပးရင္း ထပ္မံတုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္လိုက္ပါတယ္၊

ေအာင္ပြဲ ဆိုတာ တုိက္ရဲသူ အတြက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေစာင့္စားေနယံုနဲ႕ေတာ့ ေအာင္ပြဲက ကိုယ္ဆီကို ဆုိက္ေရာက္လာမယ္ မထင္ၾကပါနဲ႕ရွင္။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

ခင္မင္းေဇာ္

၂၂ ႏွစ္ ျပည့္ခဲ့ၿပီ။

၈ေလးလံုး လူထုအေရးေတာ္ပံုႀကီးကို ျပန္စဥ္းစားမိတုိင္း ကိုယ့္ပုခံုးေပၚက တာ၀န္ေတြကို သတိရေနတုန္း။
က်မတို႕ပုသိမ္မွာ မတ္ ၁၃ အေၾကာင္း၊ မတ္ ၁၆ အေၾကာင္းကို ပုသိမ္ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ အတူ ေရွ႕ေနေတြ ဆရာ၀န္ေတြ၊ ၇၄ ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ၊ စာအုပ္ေဟာင္းေရာင္းေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေဟာင္း ေက်ာင္းသားေဟာင္းႀကီးေတြ၊ က်ဴရွင္ဆရာေတြကို လိုက္ၿပီး ေျပာၾကတယ္။ သူတို႕ဆီက အႀကံဥာဏ္ေတြနဲ႕ ဒီတခါေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ရင္ ဘယ္လိုေတြက စလုပ္သင့္တယ္ဆုိတာမ်ိဳးေတြ တုိင္ပင္ၾကတယ္။ အရင္တုန္းက ဒီလူေတြနဲ႕ ခုလိုစကားအၾကာႀကီး မေျပာဖူးဘူး။ သူတုိ႕ေတြက ၀မ္းသာအားရႀကိဳဆိုတယ္။ ကုိယ္သိပ္မသိတဲ့ ၆၂ ခုႏွစ္က အျဖစ္အပ်က္ေတြ ၊ ၇၄ က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို အေသးစိတ္ ေျပာျပၾကတယ္။ ႏုိင္ငံေရးကို လံုး၀မသိခဲ့ပဲ ကိုယ့္ေက်ာင္းသားေတြကို ဖိႏွိပ္အေသသတ္တဲ့ျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ မခံခ်င္စိတ္နဲ႕ ဒီလိုအစိုးရကို ဆန္႕က်င္ခဲ့တဲ့ က်မအတြက္ေတာ့ တာ၀န္ဆုိတာကို ပိုနားလည္လာသထက္ နားလည္လာၿပီး ဘယ္သူကမွမေပးတဲ့ တာ၀န္ကို ကိုယ့္ပုခံုးေပၚပစ္တင္ရင္း ဒီအစိုးရကို ျပဳတ္က်ေအာင္ လုပ္ကိုလုပ္မယ္။ ငါတုိ႕ေခတ္မွာ ငါတုိ႕တာ၀န္ေက်ရမယ္ဆုိတာ အခိုင္အမာဆံုးျဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကာလေတြပါပဲ။
(အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္ ေခါင္းစဥ္ကို ကလစ္ပါ)