ညိႈ႕ႏုိင္လြန္းတဲ့ သိဂၤါရရြာ

                                (ပံုကို Photo:Ak20(PatheinCity.com) ကယူပါတယ္)

အင္တာနက္အသံုးျပဳၿပီး ဘေလာ့ေတြ ေဖ့ဘြတ္ေတြကို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးျဖစ္လိမ့္မယ္လို႕တခါမွ မေတြးခဲ့မိ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပဲ အသက္ ၄၀ ေလာက္မွ စသံုးတတ္ခဲ့။ က်င္လည္ခဲ့ရတယ္။ ကိုယ့္လိုပဲ ျမန္မာျပည္ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြ လဲ အင္တာနက္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သံုးတတ္လာေတာ့ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ျပန္ေတြ႕ ျပန္ဆံု ျပန္ပြားနဲ႕ အေတာ့္ကို အသံုး၀င္ခဲ့ပါတယ္။ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ဟိုတုန္းက အေၾကာင္းေတြ ေျပာ ျဖစ္သလို မဆံုခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ေတြက အခက္အခဲေတြ ရင္ေမာစရာေတြကိုလဲ ေမးျဖစ္ ေျပာျဖစ္ၾကေပါ့။ တခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာ ကုိယ္ေမ့တာ သူတုိ႕ ေျပာ သူတုိ႕ ေမ့တာ ကိုယ္ေျပာနဲ႕ ငယ္ဘ၀ ျပန္ေရာက္ရသလိုပဲ ။ တေလာက ျပန္ေျပာျဖစ္ၾကတဲ့အထဲမွာ ၾကြက္နီအေၾကာင္း ဟာသတခုကိုသတိတရ ေျပာျဖစ္တယ္။ သူ႕အေၾကာင္းဆုိေတာ့ သူနဲ႕ တြဲဘက္ ကိုသွ်ပ္ အေၾကာင္းလဲ ဆက္စပ္ေနတာေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ ေခါင္းစဥ္တပ္လုိ႕လဲေကာင္း ဖတ္ရတာလဲ ရွင္းေအာင္ ငွက္လို႕ ဒီထဲမွာ သတ္မွတ္လိုက္ၾကစို႕။

ေခါင္းစဥ္တပ္ရရင္ ၾကြက္နဲ႕ ငွက္ အလြဲလို႕ တပ္ေပးရမယ္ ထင္ပါရဲ႕။

Happy Birthday Thar Pai

သူ႕အတြက္ကေတာ့ ေမြးေန႕ဆိုတာ ဘာပြဲမွ က်င္းပစရာ မလိုဘူးလို႕ ခံယူထားတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးပါ။

သူမသိတတ္ေသးတဲ့ တႏွစ္သားမွာပဲ နာမည္ေပး ကင္ပြန္းတပ္ေမြးေန႕ကို လုပ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း တခါမွ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။
အခုႏွစ္လဲ ဇူလိုင္ ၁၆ရက္ ေမြးေန႕မွာ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ဆုိေတာ့ စာေမးပြဲ ရွိေနတယ္။ ဘာမွလဲ မလုပ္ခ်င္ပါတဲ့။

တကယ္ေတာ့ သားေရ..

မိဘေတြရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႕ ေမြးဖြားလာရသလို မိဘေတြရဲ႕ ေခါင္းမာမႈေတြေၾကာင့္ပဲ သားဘ၀ မျပည့္စံုခဲ့ရတာကို ေတာ့ အားနာမိပါတယ္ေလ။

တျခားမိဘေတြလိုပဲ အေကာင္းဆံုးေတြ ေပးခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိခဲ့ေပမယ့္ မျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္တဲ့ အခ်က္ေတြအတြက္လဲ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။

သာမန္ မိဘအေနနဲ႕ ေပးႏုိင္တဲ့အေမြကေတာ့ ပညာေရးပါပဲ။ ႏုိင္သေလာက္ တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ယူႏုိင္သေလာက္ ယူေပးပါဦး။

ကိုယ့္ရင္ေသြးကို ပင္ပင္ပန္းပန္း ရုန္းကန္ရတာလဲ မိဘအေနနဲ႕ မၾကည့္ခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကံေတြက သတ္မွတ္လို႕ မရခဲ့ဖူး မဟုတ္လား။ ကိုယ္ေရာက္တဲ့ဘ၀မွာ အေကာင္းဆံုးမဟုတ္ေတာင္ သက္ေတာင့္သက္သာေလးေတာ့ ရွိေစခ်င္တာေပါ့ သားေရ။

ဒီမိဘရဲ႕ သားအေနနဲ႕ ေလာကႀကီးကို အဆိုးမျမင္တတ္ဖို႕ နဲ႕ ေလာကႀကီးအတြက္ အဆိုးလူ မျဖစ္ဖို႕သာ လိုအပ္ပါတယ္သားေရ။

သားကို အရမ္းႀကီးေတာ္ေန ထက္ေနသူ မဟုတ္ေတာင္ အရမ္းဆိုးေနသူ မျဖစ္ဖုိ႕။

အရမ္းႀကီးသိတတ္သူ မဟုတ္ေတာင္ အရမ္းႀကီး မမိုက္ဖုိ႕၊

 မိဘအေနနဲ႕ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပေပးဖို႕ ကိုယ္စြမး္ဉာဏ္စြမ္းရွိသေလာက္ ႀကိဳးစားသြားပါ့မယ္လို႕ ဂတိေပးပါတယ္။

သားပိုင္ထူးအံ့ ရဲ႕ ၁၆ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႕မွစလို႕ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

ေဖေဖ+ေမေမ

အင္တာနက္ႏွင့္ဖုန္းကို အသုံးျပဳ၍အိမ္ျခံေျမေရာင္းဝယ္ျခင္း

မိတ္ေဆြ တဦးရဲ႕ ေၾကာ္ျငာေလးတခု တင္ခ်င္ပါတယ္။  စိတ္၀င္စားရင္ တုိက္ရိုက္ ဆက္သြယ္ၾကည့္ၾကပါေနာ္။

ျမန္မာျပည္အိမ္ျခံေျမေစ်းကြက္ဟာယခုဆိုရင္စိတ္ဝင္စားသူအမ်ားအျပားရွိလာျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ား၊ အိမ္အေရာင္းအဝယ္ပုံမွန္ျပဳလုပ္သူမ်ားအစရွိသျဖင့္ ေစ်းကြက္ဟာတစ္ေန႕တစ္ျခားၾကီးထြားလာခဲ့ပါျပီ။ 

ဆီဒိုးနားေဘးမွာရွိတဲ့ HAGL project ဟာဆိုရင္ရန္ကုန္ျမိဳ႕အေပၚအျမင္လုံးဝေျပာင္းသြားေစမဲ့ hotel,condo, shopping center ေပါင္းခ်ဳပ္အဆင့္ျမင့္ project ျဖစ္ပါတယ္။ 

ေစ်းကြက္ၾကီးထြားလာတာႏွင့္အမွ်  အိမ္ျခံေျမ ေစ်းႏႈန္းမ်ားဟာလည္း အလြန္ျမင့္မားလာပါျပီ။ အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွာဆိုရင္ ျမိဳ႕နယ္ေဒသအလိုက္ေစ်းႏႈန္းမ်ားအလြန္ကြာျခားျပီးအခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားဆိုလွ်င္ ျမန္မာေငြက်ပ္

သိန္းေသာင္းႏွင့္ခ်ီရွိပါတယ္။ မ်ားျပားရွုပ္ေထြးေသာ ေစ်းႏႈန္းအေျပာင္းအလဲမ်ားႏွင့္ ေနရာေဒသ ကြဲျပားမႈမ်ားကို အျပည့္အဝသိရွိႏိုင္ရန္ complete databaseရွိျပီးႏွင့္ေသာ ဝက္ဆိုက္ႏွင့္ဖုန္းapp ကို မွီျငမ္းရွာေဖြမယ္ဆိုလွ်င္ လြန္စြာ အေထာက္အကူ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

 House ဟာဆိုရင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္းရွိ အိမ္ျခံေျမအမ်ားဆုံးတင္ထားေသာဝက္ဆိုက္ျဖစ္ပါတယ္။ ၎ဝက္ဆိုက္ဟာဆိုလို႕ရွိရင္ မိမိလိုခ်င္ေသာ အိမ္အရြယ္အစား၊ ေနရာ၊ ေစ်းႏႈန္း အစရွိေသာ  အခ်က္အလက္မ်ားကို ႐ိုက္ထည့္ရုံျဖင့္ ကိုက္ညီေသာ အိမ္ျခံေျမမ်ားကို ေတြ႕ရွိႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဖုန္းappေပၚမွာလည္း၎နည္းတူရွာေဖြႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။   

(ဖတ္ရႈေပးျခင္းကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သိလိုတာေတြကို  လင့္ေလးေတြ ကလစ္ၿပီး ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္။)

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

ခင္မင္းေဇာ္

မေန႕ကလုိ

မေန႕ကလို

ေဟာဒီမွာ

 ကိုးေပပတ္လည္လား

ဆယ္ေပပတ္လည္လား

ငါမမွန္းတတ္တဲ့ အလံုပိတ္ခန္းထဲ

ေရွ႕တံခါးေပါက္ႀကီးေသာ့ပိတ္ခတ္ထား

ေနာက္က တေပပတ္လည္ ျပတင္းေပါက္ေသး

အျပင္က ေသာ့ခတ္လုိ႕။

ေမွာင္လိုက္တာ ပိန္းလို႕

ကိုယ့္လက္ေတာင္ ကိုယ္မျမင္ရ

ကိုယ့္ထမင္းကို ကိုယ့္ပါးစပ္ဆီသယ္မရ။

ေန႕လား ညလား

မွန္းဆလို႕လဲမရ

တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္

တဒိတ္ဒိတ္

တဒိတ္ဒိတ္

ကိုယ့္ႏွလံုးခုန္သံ ကိုယ္ျပန္ၾကား

ဒီေလာက္က်ယ္သလား

လူတေယာက္ရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံ

ဒီေလာက္က်ယ္သလား။

တဆယ့္ရွစ္ခုေျမာက္ ျပကၡဒိန္

တကယ္ေတာ့..... ကိုယ္တို႕၂ေယာက္ ဆုိတာ ဘ၀တခုကို တူတူ တည္ေဆာက္ဖုိ႕ ေျခလွမ္းေတြ စံုညီလွမ္းခဲ့ၾကၿပီး တြဲလက္ေတြ ၿမဲခဲ့ၾကသူေတြ....။

တကယ္ေတာ့..... လူခ်င္းဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္ေနၾကမယ္လို႕ ကတိေပးမထားၾကေပမယ့္ အဲလုိပဲ ေနထုိင္ျပဳမူခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ ၁၈ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ယံုၾကည္ထားခဲ့ၾကသူေတြ....။

တကယ္ေတာ့.... မင္းရဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေတြ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေတြက ၂ေယာက္စလံုးရဲ႕ ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈကို ပိုမိုခိုင္ၿမဲေစခဲ့ၾကသူေတြ...။

တကယ္ေတာ့ ..... ေသတပန္ သက္တဆံုးတုိ႕ ရိုးေျမက်တုိ႕ ဆုိတဲ့ စကားလံုးေတြထက္ ပိုၿပီးသက္ေရာက္မႈ ရိွတဲ့ စကားလံုးေတြကို ၁၈ ႏွစ္ျပည့္တဲ့အထိ ရွာေဖြေနၾကဆဲသူေတြ....။

တကယ္ေတာ့.. မင္းနဲ႕ ကိုယ္ဟာ( ၂ေယာက္တြဲ ျပကၡဒိန္သစ္ ၁၈ ခုေျမာက္ခဲ့တဲ့) ၁၈ ႏွစ္ ပတ္လည္ထိ ပိုခ်စ္ရသူ ကိုယ္ပဲျဖစ္ခ်င္ေနၾကသူေတြ....။

(၂၇ ဧၿပီလ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွသည္  ၂၇ ဧၿပီ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ထိ အမွတ္တရ )
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

သူနဲ႕က်မ

မနက္ အိပ္ယာထခ်ိန္...

သားကိုေက်ာင္းလိုက္ပို႕ရတာ သူ႕တာ၀န္ဆုိေတာ့ က်မက မနက္စားဖို႕စီစဥ္ေပးၿပီးရင္ သူတုိ႕သားအဖ ၂ေယာက္ကို တက္ႏိႈးရတယ္။ သားက ႏိႈးၿပီးလို႕ ေအာက္ထပ္ဆင္းသူလုပ္စရာ ရွိတာ လုပ္ၿပီး စားေသာက္ၿပီးလို႕ အေပၚထပ္ျပန္တက္ ေက်ာင္း၀တ္စံုလဲခါနီး တခါ ထပ္မႏိႈးမိရင္ သူ႕ဘာသာ ဘယ္ေတာ့မွမထပဲ ႏွပ္ေနတတ္ေသးတာ။  ဟာ ခုန ႏိႈးထားတာ ခုထိမထေသးဘူးလား !@#$%^&*

တခါတေလက်ျပန္ေတာ့ မနက္ေစာေစာ ထၿပီး ေရဒီယိုကို ကြိစိကြစေတြ ကလိေနတတ္သလို တီဗီက သတင္းေတြ ၾကည့္ေနျပန္ေရာ။ ဘဲလ္ေပးထားတာ မျမည္ခင္သူ႕ အသံေတြေၾကာင့္ ကိုယ္က ႏုိးရေတာ့ စိတ္က သိပ္မၾကည္ပဲ ပြစိပြစိ မနက္ခင္း  !@#$%^&*

ေက်ာင္းပို႕ၿပီး နံနက္ခင္းစာ စားခ်ိန္...
က်မ... ဘာစားမလဲေဟ.
သူ...... မင္းစားခ်င္တာစားေပါ့.
က်မ.... ဘယ္ဆုိင္သြားမလဲေဟ..
သူ... မင္းသြားခ်င္တဲ့ဆုိင္သြားေလ...
က်မ... မုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္သြားမလား လဘက္ရည္ဆုိင္သြားရမလား ကူစဥ္းစားေပးဦး။
သူ... မင္းဘာစားခ်င္တာလဲ အဲဒီဆိုင္သြားမယ္။
က်မ... ဟာ စဥ္းစားေပးပါဆိုတာ ငါ့ကိုပဲ စဥ္းစားခိုင္းတယ္။ ငါခ်ည္းပဲ စဥ္းစားေနရတာ။ သူကေတာ့ တခါမွ ကူမစဥ္းစားဘူး..!@#$%^&*

ဟင္းခ်က္ဖုိ႕ ေစ်း၀ယ္ခ်ိန္..
က်မ....ဘာခ်က္ရင္ေကာင္းမလဲ ။
သူ... မင္းစားခ်င္တာ ခ်က္ေလ...
က်မ... နင္ဘာစားခ်င္လဲ...
သူ.... မင္းခ်က္တာပဲ စားမယ္..
က်မ... ေအးေလ ဘာခ်က္ရမလဲ စဥ္းစားေပးဦး။
သူ.. လြယ္တာပဲ ခ်က္ဟာ..
က်မ.. ေအးေလ ဘာလြယ္တာ ခ်က္ရမယ္ မသိလုိ႕ေပါ့။
သူ.... ေအးေလ ဒါဆိုလဲ ခ်က္မေနနဲ႕..
က်မ.. မခ်က္ ဘာနဲ႕ စားမလဲ။
သူ.. ၀ယ္စားလိုက္တာေပါ့။
က်မ... ဘာ၀ယ္စားမလဲ။
သူ... မင္းစားခ်င္တာ ၀ယ္ေပးမယ္။။
က်မ...... ဘာစားရမလဲ မသိဘူး။
သူ.. စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့။ စားခ်င္တာ ၀ယ္ေပးမယ္။
က်မ...ကိုယ့္ဘာသာပဲ ခ်က္ေတာ့မယ္။
သူ... ေျပာ သြား၀ယ္ေပးမယ္။ ဘာ၀ယ္ေပးရမလဲ။
က်မ...ဟာ ငါခ်ည္းပဲ စဥ္းစားရတယ္။ နင္ေတာ့ တခါမွမစဥ္းစားဘူး !@#$%^&*

ညေနစားၿပီးခ်ိန္..
က်မ ... ကဲ အလုပ္ေတာ့ ၿပီးၿပီ။ ဘာလုပ္ရပါ့။
သူ...... လမ္းေလွ်ာက္မလား..ဘယ္သြားမလဲ။
က်မ... ေအး ဘယ္သြားရပါ့။
သူ... မင္းသြားခ်င္တဲ့ေနရာသြားေပါ့။
က်မ..... ေအးေလ အဲဒါ ဘယ္သြားရမလဲ စဥ္းစားေပးဦး။
သူ.. ... စားစရာ သြား၀ယ္မလား။
က်မ... မနက္က ၀ယ္ထားၿပီးၿပီေလ။
သူ.. ဒါဆို မုန္႕သြားစားၾကမလား။
က်မ ... ညဘက္ႀကီး မစားခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
သူ .. ဒါဆို ဘာလုပ္မလဲ။ ဘယ္သြားမလဲ ေျပာ။။
က်မ... ဟင္ ငါခ်ည္း စဥ္းစားရတယ္ ။ နင္ေတာ့ တခါမွမစဥ္းစားဘူး !@#$%^&*

(က်မပီေအ ရဲ႕ ၄၈ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႕ အမွတ္တရ )
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

ေရာက္တတ္ရာရာ

                                              အေတြးေတြက မိုးတိမ္ပမာ
                                         ေလႏွင္ရာ ေ၀့၀ဲ ေရာက္တတ္ရာရာ

မနက္က ကုလားဆုိင္ကေန အမဲသား ကီလို၀က္ ၀ယ္တယ္။ အမဲသားကို ကိုယ္တုိင္က မႀကိဳက္ေပမယ့္ သားက ႀကိဳက္ေတာ့ သူစားဖို႕ ခ်က္ဦးမယ္ဆိုၿပီး ၀ယ္တာပါ။ အသားကို မေရြးတတ္ေတာ့ ေကာင္းတာေလးပဲ ထည့္ေပးပါဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တာ အိမ္မွာ ခ်က္ေတာ့ ခဏေလးနဲ႕ နူးသလို အသားက အေတာ္ေကာင္းတယ္။ သန္႕ေနတာပဲ။

တခ်ိန္တည္းပဲ ငါးဖယ္ ငါးဆုပ္ ၀ယ္တယ္ ဗမာဆုိင္ကပါ။ ခါတိုင္း ၀ယ္ေနက် ဆုိင္ကို မသြားျဖစ္ေတာ့ပဲ လမ္းေဘးမွာ ဗန္းေလးခ် ငါးဖယ္ေတြကို လွီး ေနတဲ့ ကိုယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားကိုပဲ အားေပးပါေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ၀ယ္လာခဲ့တာ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ငါးဖယ္ကို ေထာင္းဖို႕ ဆံုထဲ ထည့္ တခ်က္ေထာင္းလိုက္ကတည္းက ငါးဖယ္ျခစ္ မဟုတ္ဘူးလို႕ သိလိုက္တယ္။ ဘယ္လိုမွ မေစးဘူး။ ဘာငါးနဲ႕ အင္ရိုက္လိုက္သလဲေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။ စိတ္ထဲ အေတာ္ေဒါသထြက္လုိက္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတခါပဲ ရမွာေပါ့။ ဘာလို႕ တနပ္စားပဲ လုပ္ခ်င္ရလဲ လို႕ ေတြးရင္း ႀကီးပြားေရး စီးပြားေရးေတြမွာ မသမာတဲ့နည္းသံုးတာ။ ေစတနာ မသန္႕တာေတြဟာ အင္မတန္ အေရးႀကီးတယ္လုိ႕ ေတြးမိတယ္။ ငါးဖယ္ငါးဆုပ ္ကီလို၀က္ဘိုးဟာ က်မအတြက္ ဘာမွ မျဖစ္ေပမယ့္ သူ႕အတြက္ အသံု၀င္ခ်င္လဲ ၀င္သြားႏုိင္မွာပါလို႕ စိတ္ေလွ်ာ့ေပးလိုက္တယ္။ ဘာသာ လူမ်ိဳးက အေရးမႀကီးဘူး စိတ္ ထားကသာ အေရးအႀကီးဆံုးပါပဲ။ (ငယ္တုန္းကဆို နင္ဘာလို႕ အတုလုပ္ေရာင္းလဲ လို႕ ခ်က္ခ်င္းျပန္သြားေျပာပစ္မွာ)

အဲလို ေတြးမိေတာ့ တခ်ိန္က မွတ္ထားတာေလးေတြ အစီအရီ သတိရလာတယ္။

ျဖစ္စဥ္ (တစ္)

ေမာင္ေခၚရာ

ေမာင္ေခၚရာ

ကဲလာ... အတူေလွ်ာက္စို႕တဲ့

ကမ္းလာတဲ့လက္

ၾကင္နာျခင္းေတြ အျပည့္ရွိေနမယ္။

တြဲေလွ်ာက္မယ့္လမ္း

ေမတၱာတရားေတြ ခ်ခင္းထားမယ္။

သဘာ၀တရား ေဖာက္ျပန္လို႕မ်ား 

ေနပူမိုးရြာႀကံဳလာရင္လဲ

စာနာျခင္းရိုးဂုဏ္နဲ႕ ထီးလုပ္လို႕ မိုးမယ္။

ဘ၀တေကြ႕ ၾကမၼာ ၾကည္စယ္လို႕

ခလုတ္တုိက္မယ္ ေခ်ာ္လဲမယ္ဆို

တည္ၾကည္ခိုင္မာျခင္းနဲ႕တြဲလို႕ထူမယ္။

သိပ္ကိုမ်ား ေမာပန္းလို႕ႏြမ္းလာရင္

သံေယာဇဥ္ေရစင္ေအး ေခၽြးသိပ္လို႕ေပးမယ္။

လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာလမ္း ဇြဲမာန္ေလွ်ာ့မယ္မ်ား ႀကံခ်င္လား။

ဟိုး.  ဟို...ေရွ႕မွာ ၾကည့္.

တြဲလက္မ်ား ခိုင္ၿမဲျခင္းအတြက္

ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ လွပတဲ့ စံအိမ္ေလး ရွိေနတယ္။

ခ်စ္ၾကသူခ်င္း

မနာလုိျခင္းကင္းရွင္း

၀န္တိုျခင္းကင္းရွင္း

သံသယေတြ ကင္းရွင္း

အမုန္းတရားေတြ ကင္းရွင္း

မာန္မာနေတြ ကင္းရွင္း

သမုဒယ အတြယ္အတာနဲ႕ မႊန္းထံုလို႕ ထားမယ္။

ခ်စ္သူေရ..

လိုက္ခဲ့ေတာ့ ..ေရႊႏြယ္ရိုး မညိႈးနဲ႕ သခင္။   ။

(တခုေသာ ဧၿပီလတြင္ေရးသားခဲ့ၿပီး ျပန္လည္ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိသျဖင့္ အမွတ္တရ မွတ္တမ္းတင္ပါသည္။)

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

ခင္မင္းေဇာ္

(၁၉၉၀) မွတ္မွတ္ရရ ဘ၀စာမ်က္ႏွာ

ေမလေရာက္တုိင္း ခံစားရတဲ့ ေ၀ဒနာ တခု ရွိပါတယ္။ အဲဒီေ၀ဒနာကို မွတ္မွတ္ရရ ဘဝ စာမ်က္နွာအျဖစ္ ခ်ေရးခဲ့ဖူးတာေလးကို ဘေလာ့မွာ မွတ္တမ္းတင္ခ်င္စိတ္ ေပၚလာတာနဲ႕ ဘေလာ့ပို႕စ္အျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ပါရေစ။ တခ်ိန္တံုးက ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေလးစားခ်စ္ခင္ျခင္းေတြကို ျမင္ႏုိင္ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။

မွတ္မွတ္ရရ ဘ၀စာမ်က္ႏွာစာ

ဗမာျပည္မွာ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီး ျဖစ္ဖို႕ အစပ်ိဳးတဲ့ ေငြစကၠဴေတြတရားမဝင္ေၾကာင္း ေက်ညာတာ ၁၉၈၇ ခုနွစ္မွာပါ။အဲဒီအခ်ိန္က က်မ ရန္ကုန္တၠသိုလ္မွာ မဟာသိပၸံသင္တန္း သြားတက္ခဲ့တဲ့နွစ္ ျဖစ္ၿပီး အာဏာပိုင္အစိုးရနဲ႕ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ဆံုပဲြေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ျမင္ေတြ႕၊ မတရားမႈေတြကို ကိုယ္ေတြ႕ ခံစား ဒီလိုနဲ႔ တကၠသိုလ္မွာ ဆရာမလုပ္ရင္း စာေရးမယ္္ဆို္တဲ့ က်မရဲ့ အနာဂါတ္ ပန္းတိုင္ေတြလည္း ေမ့ပစ္ခဲ့မိေတာ့တယ္။ ျပည္သူေတြရဲ့ ရင္ေသြး၊ တိုင္းျပည္တျပည္အတြက္ အနာဂါတ္ သားေကာင္းေတြ၊ လက္နက္ဆိုလို႕ အပ္တိုတေခ်ာင္းေတာင္ ကိုင္မထားတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ရန္သူလို သေဘာထားျပီး အေသပစ္ခတ္တဲ့ အစိုးရကို ေတာ္လွန္ဖို႕ အာခံဖို႕ ၊က်မတို႕ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြကို တိုက္ပဲြဝင္ဖို့ က်မတို႕ သူငယ္ခ်င္းတစု ဗမာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢကို ဘယ္သူမွ မတိုက္တြန္းရပဲ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။

၁၉၈၈ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္ဖဲြ႕ေတာ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ဝိုင္းရံဖို႕ ဗကသ တခ်ိဳ႕က ဒီခ်ဳပ္ကိုဝင္၊ တခ်ိဳ႕က လူ့ေဘာင္သစ္ပါတီကိုဝင္ ၊ ဗကသ ဆက္လုပ္တဲ့သူက လုပ္နဲ႕ ညီညြတ္စြာ ရုန္းကန္ခဲ့ၾကတယ္။

က်မကေတာ့ ဗကသ ကိုဆက္လုပ္ျဖစ္ျပီး ဒီခ်ဳပ္ရံုးဟာ က်မတို႕ရဲ႕ တရားမဝင္ ရံုးခန္းျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီခ်ဳပ္ရံုးက အခမ္းအနားတိုင္းမွာ က်မတို႕ေတြက မေရာက္မျဖစ္ေတြ၊ မပါပဲ မေနသူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ ေရြးေကာက္ပဲြဝင္ဖို႕ျပင္ဆင္ၾကတဲ့ အခိ်န္ကို ေရာက္လာေတာ့တယ္။ က်မတို႕ ဗကသက ဒီခ်ဳပ္ကို ဝိုင္းရံရမယ္။ မဲဆြယ္ပဲြေတြမွာ လိုက္ပါ အားျဖည့္ဖို႕ ျပင္္ဆင္ၾကပါေတာ့ တယ္။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ က်မအေဖရဲ့ ဆရာဦးတင္ေခ်ာ(ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမႈး)က ပုသိမ္အေနာက္ၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္ေျမအမွတ္ (၂)က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ ေရြးခ်ယ္ခံပါတယ္။ က်မကို တို္င္းရံုးမွာ ၊ ၿမိဳ႕နယ္ရံုးမွာ အၿမဲတမ္းေတြ႕ေနရေတာ့ သူတို့အဖဲြ႕ မဲဆြယ္ခရီးေတြမွာ လူငယ္က႑ ေျပာေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုလာပါတယ္။ အင္မတန္ေရဆာေနတဲ့ က်မကလည္းေရတြင္းထဲက်တာဆိုေတာ့ မျငင္းပါဘူး။ က်မတို့အဖဲြ႕ ခရီးေတြထြက္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။

ႀကိမ္ေခ်ာင္းေလးေက်းရြာ (ပုသိမ္အေနာက္ၿမိဳ႕နယ္)မဲဆြယ္စည္းရံုးေရးခရီးထြက္ခဲ့စဥ္က

နိဂံုး

 နိဂံုး

လုပ္ခ်င္ရာေတြ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ အခါမွာ

၀ါသနာေတြကို ေမ့ပစ္လိုက္ရတဲ့ အခါမွာ

ျမင္ျမင္သမွ် ေၾကကြဲနာ ခံစားရတဲ့အခါမွာ

အေျပာင္းအလဲၾကား တသားတည္း မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ အခါမွာ

တန္ဘိုး ရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ အၾကြင္းမဲ့ ကုန္ဆံုးခဲ့ရတဲ့ အခါမွာ

ေလးစားျမတ္ႏုိးမႈမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရတဲ့ အခါမွာ

ရိုးသားရင့္က်က္ျခင္းမ်ား အရာမထင္ေတာ့တဲ့ အခါမွာ

လံုလ ၀ီရိယမ်ား ျခစားခံရတဲ့ အခါမွာ

ဇြဲနပဲနဲ႕ အားမာန္မ်ား ေလွာင္ရယ္ခံရတဲ့အခါမွာ 

ျမင့္ျမတ္တဲ့ သည္းခံျခင္းတရား နင္းေျခခံရတဲ့အခါမွာ 

.

.

 .

(ဒီေခတ္ႀကီးမွာပဲ လူလာျဖစ္ရတဲ့ ငါတုိ႕ဘ၀)

အစကတည္းက ဆံုးခဲ့ေလသလား ယံုစားရေတာ့မယ္။

ခင္မင္းေဇာ္