Friday, August 29, 2008

စိတ္ရႈပ္ေထြးျခင္းရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ

ခုတေလာ ဘေလာ့မလည္ႏုိင္၊ ဘာစာမွ မေရးႏုိင္ မဖတ္ႏိုင္နဲ႕ စိတ္ညစ္ညဴးစရာ စိတ္ရႈပ္ေထြးစရာေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ စကားလဲ မေျပာခ်င္ သူမ်ားေျပာတာေတြလဲ စိတ္ရွည္ရွည္ နားမေထာင္ခ်င္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ အရႈပ္ေတြကိုလဲ ျမင္ေန ေတြ႕ေန ရသလို ခံစားေနရေသးတယ္။

က်မအေနနဲ႕ … ဘေလာ့ေရးတဲ့ အခ်ိန္တႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း သူမ်ားဆီက ေမးလ္နဲ႕ပို႕လာတာေတြကို တင္ခဲတယ္။ က်မေသခ်ာဖတ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္မွ တင္သင့္တယ္ ထင္မွ တင္တာ မ်ားတယ္။ (ဥပမာ အခုရက္ပိုင္းတင္တဲ့ ဂမ္ဘာရီ အေၾကာင္းလိုမ်ိဳး)။ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့မွာ ကိုယ့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႕ ကိုယ္လမ္းေၾကာင္းနဲ႕ ကိုယ္ လုပ္ထားရက္သားနဲ႕ ဘာလို႕ ဟိုဟာ မတင္လဲ။ ဒီဟာ မတင္လဲ ဆိုလာတဲ့ အီးေမးလ္ ေတြကိုလည္း စိတ္ကုန္တယ္။ ေနာက္.. ဘေလာ့သိပ္မလည္ျဖစ္ေတာ့တဲ့ အတြက္ အသစ္ဘေလာ့ေတြကိုလဲ မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ဘေလာ့လာလည္ၿပီး လင့္ခ်န္ထားတဲ့ ဘေလာ့ေတြကိုေတာ့ ျပန္လည္ျဖစ္ေအာင္ လည္ေပးခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း မေရာက္ေတာ့တာေတြလဲ ရွိေနေသးတယ္။ က်မကို ဘေလာ့ေရးၿပီး ထင္ရာလုပ္ေနတယ္ ဆိုသူေတြအတြက္ေတာ့ ထင္ရာလုပ္ခ်င္လို႕ ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ့တခု လုပ္ထားတာပါလို႕ပဲ ေျပာၾကားခ်င္ပါတယ္။

ကိုယ္တုိင္ သတင္းလုပ္ေနရလို႕ သတင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်မတုိ႕ အဦးဆံုးရတတ္ေပမယ့္ က်မဘေလာ့ကို သတင္းတင္ခဲတာလဲ သတိထားမိၾကမွာပါ။ ဒါ က်မရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ပဲ လုိ႕ ယူဆတဲ့အတြက္ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ ကိုပဲ ေရးမယ္။ ကိုယ္ တင္ခ်င္တာကိုပဲ တင္မယ္။ ေပၚပင္ျဖစ္ခ်င္လဲ ျဖစ္မယ္၊ မျဖစ္ခ်င္လဲ မျဖစ္ဘူး။ က်မကို ကန္႕သတ္ဖုိ႕ ႀကိဳးစားလာသူေတြကိုေတာ့ ေပၚတင္ပဲ စိန္ေခၚႏိုင္ပါတယ္။

ေနာက္တခု…

ခု ေနာက္ပိုင္း ေတြ႕ေနရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာ ခ်ဲဂဏန္း ထြက္ၿပီးမွ အတိတ္ကို ျပန္ေကာက္ျပတတ္တဲ့ လူေတြလို ေပါက္ေဖာ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕ေနရတာပဲ။ ဖတ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္စရာ ေျပာခ်င္စရာေတြျပည့္လို႕။ ကိုယ္တုိင္ဘာမွ ၀င္လဲ မလုပ္ခဲ့ ၊ ခုခ်ိန္ထိလဲ ျပည္သူနဲ႕ တသားတည္းမရွိ။ ေျပာလိုက္ရင္ေတာ့ နအဖကို ဘယ္လို ဆန္႕က်င္တယ္ က ပါးစပ္ကမခ်ဘူး။ ဘေလာ့ေပၚ ေရးလုိက္တာက်ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြ ၊ တကယ္ လက္ေတြ႕လုပ္ေနသူေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြကို မစာနာ၊ ပတ္စပို႕စ္ကိုင္ ၿပီး ထင္ရာ ၾကားရာေတြ ေရး၊ ေနာက္ အဆိုင္လမ္ေလွ်ာက္ ကမ့္မ၀င္ရပဲ ရသြားတာေတြနဲ႕….. ေအာ္…. တရားက်စရာ ပါပဲေလ။ ဘယ္ေလာက္ တုိင္းျပည္အတြက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕သြားသလဲ၊ စြန္႕ခဲ့ဘူးလဲ။ ျပည္တြင္းမွာေရာ နအဖကို ဘယ္ေလာက္ အတုိင္းအတာထိ ဆန္႕က်င္ခဲ့ဘူးလဲ၊ သိခ်င္စမ္းပါဘိ၊ ဒီေန႕ ဒီကိုလာ ၊ ဒီအတြက္ ပိုက္ဆံ ဒီေလာက္ထည့္ ဒါမ်ိဳး အေသးအဖြဲေလး ေတာင္မွ မဆန္႕က်င္ခဲ့ဖူးပဲနဲဲ႕ အတိုက္အခံ ေတာ္လွန္ေရးသမား နာမည္ခံခ်င္သူေတြကလည္း ရွိေသးရဲ႕။

ႏုိင္ငံအေရးကၽြမ္းက်င္သူတို႕ ႏိုင္ငံေရးအကဲျဖတ္တို႕ ဆိုတဲ့ နာမည္ေပးခံရသူ တခ်ိဳ႕ကို ေထာက္ျပၿပီး ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုထဲက လူေတြကို တန္းညွိေစာ္ကားလိုက္တာမ်ိဳး က်ေတာ့လည္း မခံခ်င္ဘူး။ ဒီေန႕ မီဒီယာမွာ နာမည္ႀကီးတုိင္းလဲ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္အျပည့္ရွိတယ္ ဆိုတာ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မွာေပါ့။ ဒီလုိပဲ မီဒီယာေပၚကို အေျခအေနအရ မတက္ပဲ ေနတဲ့လူေတြ၊ တက္ခ်င္စိတ္ မရွိလို႕ ေနတဲ့လူေတြ လဲ ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာ ရွိတာပဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးမွာ သူတုိ႕ အုပ္စုေတြ ေထာက္ျပေနတဲ့ ေဖာက္ျပန္သူ ညံ့ဖ်င္းသူ လူနည္းစုပဲ ရွိေနတာမွ မဟုတ္ပဲ။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြ ဆိုတာ ဘယ္ေနရာ ဘယ္အစုအဖြဲ႕မွာ မဆို ရွိေနတာခ်ည္း ဆိုတာ သဘာ၀၊ တကယ့္ လက္ေတြ႕ ကိုယ္တုိင္ေကာင္းတဲ့ ၀န္းက်င္၊ ေကာင္းတဲ့ လူကို ေတြ႕ခ်င္ရင္ ကိုယ္တုိင္လဲ ေကာင္းတဲ့ စိတ္ကေလး ေမြး၊ ေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္ကေလးေတြနဲ႕ ဆိုရင္ အျမဳေတ ရွိရာ အျမဳေတ လာစုမွာပါပဲ။ ဒီေတာ့ သူမ်ားကို ထိုးေနတဲ့ လက္ညိႈးေတြနဲ႕ ကိုယ့္ကုိယ္ကို ျပန္ထုိးၿပီး သူမ်ားကို ေျပာတဲ့အျပစ္မ်ိဳး ကိုယ္ဆီမွာေရာ ရွိေနမလား၊ ကိုယ္လဲ သူ႕လိုအေျခအေနဆို သူ႕လို လုပ္မိမလား၊ အခုငါေရာ သူတို႕ေလာက္ တကယ္စြန္႕ႏုိင္ၿပီလား ေသခ်ာစဥ္းစား ၾကည့္ၾကပါဦး။

တကယ္ေတာ့ ဒီဖက္မွာ အမာခံရပ္တည္ေနတဲ့ လက္ရွိေတာ္လွန္ေရး နယ္ထဲမွာ ဆက္လက္ရွိေနတဲ့ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူတုိ႕ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းေတြနဲ႕ ဘ၀တခုကို ဗမာျပည္ထဲမွာ ထူေထာင္ရင္ေတာင္ အခုေျပာေနတဲ့ လူေတြထက္ သာလြန္ျမင့္မားတဲ့ သူေတြ ျဖစ္မွာပါ။ နလပိန္တံုး ပညာမဲ့ ေတြ မဟုတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႕ေတြဟာ ပညာဆက္သင္ယူခြင့္ေတြကိုေတာင္ စြန္႕လႊတ္ၿပီး ရပ္ခံေနၾကတာပါ။ အဖြဲ႕အစည္း ကိုယ္စားျပဳ ပညာေတာ္သင္ထြက္သြားၿပီး ေရာက္တဲ့ႏုိင္ငံမွာ အဆုိင္လမ္ခံ၊ ၿပီးေတာ့မွ ဘယ္လိုေတာ္လွန္ေရး လုပ္ခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံကိုဘယ္လိုခ်စ္တယ္ ဘာေတြ စြန္႕ခဲ့တယ္ ေအာ္ေနသူေတြနဲ႕ လားလားမွ မတူတဲ့ လူေတြလဲ ရွိေနပါေသးတယ္၊

အင္း နည္းနည္းေဒါသေတြ မ်ားေနေသးတယ္ ။ ေရးတာလဲ ရပ္ဦးမွ…
ေသခ်ာတာကေတာ့ ေ၀ဖန္ေရးေတြ ေရးမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေ၀ဖန္မယ့္ လူေတြေလာက္ ကိုယ္ လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီလား လို႕ေတာ့ ေမးၾကည့္ခ်င္ပါေသးတယ္။ မုန္႕ဟငး္ခါးေကာင္းမေကာင္း ၊စာတပုဒ္ ေကာင္းမေကာင္း ေ၀ဖန္ေနတာမွ မဟုတ္တာပဲေလ၊ ဘ၀ေတြ အသက္ေတြ အခြင့္အေရးအားလံုး ရင္းထားတဲ့ လူေတြကို ေ၀ဖန္ေနတာမို႕ ဒီေလာက္ေတာ့ ျပန္ေမးသင့္တယ္ ထင္လို႕ပါ။

တုိက္ဆုိင္သူ ကိုသာ ရည္ရြယ္ပါသည္။
(ဒီစာစုကို ဆက္ေရးျဖစ္လဲ ေရးျဖစ္ပါဦးမယ္၊ မေရးျဖစ္ခဲ့ရင္လဲ မေရးျဖစ္ဘူးေပါ့)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

4 comments:

ဂ်ဴနို said...

မခင္မင္းေဇာ္ေရ
က်မေဖေဖၿပာတတ္တဲ့ စကားေလး ၿပန္ေၿပာခ်င္ပါတယ္။
ေခြးေဟာင္တိုင္း ထႀကည့္ရင္ အိပ္ပ်က္ရုံ ဘဲရွိမွာေပါ့တဲ့။
သူမ်ားကိုယ္ လက္ညဳိးတစ္ေခ်ာင္းထိုးရင္ က်န္တဲ့လက္ေလးေခ်ာင္းက ကိုယ့္ၿပန္ထိုးမွာ သတိရပါတဲ့။
ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရးႀကတာပါတဲ့။
အယ္ဇီ

ကုိေပါ said...

အစစ္ဘဲ မခင္မင္းေဇာ္ေရ....

စကၤာပူမွာ တက္ႂကြစြာ လႈပ္ရွားေနသူေတြကုိလည္း ဒီလုိဘဲ ေ၀ဖန္ၾကတာပါဘဲ။ ဒီလႈပ္ရွားသူေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ဘ၀နဲ႔ ရင္းၿပီး လႈပ္ရွားေနၾကရတာပါ။

တခ်ဳိ႕ကလည္း ေစတနာေယာင္ေယာင္ ဘာေယာင္ေယာင္ေပါ႔ေလ။ မင္းတုိ႔မရွိရင္ စကၤာပူမွာ ေတာ္လွန္ေရး မ်ဳိးဆက္ျပတ္သြားမွာ စုိးလုိ႔ပါ....လုိ႔ စကားခံၿပီး အတုံးလုိက္ အတစ္လုိက္ အားမနာပ ေ၀ဖန္ေနသူေတြရွိတယ္။ သူတုိ႔ကုိေမးခ်င္တာက က်ေနာ္တုိ႔မရွိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ၀င္လုပ္ေပါ႔ဗ်ာ။ ဒီလုိဆုိရင္ ဘာမ်ဳိးဆက္ျပတ္စရာရွိသလဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ တစုတဖြဲ႕ဘဲ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ရမယ္လုိ႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားလုိ႔လား။

ဒီအခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ႏုိင္ငံသားတုိင္းရဲ႕ တာ၀န္ဆုိတာမွန္းသိသိနဲ႔ ၀င္မလုပ္ဘဲ ေဘးထုိင္ဘုေျပာေနတဲ့သူေတြဟာ ႐ုရွားက စစ္ဗုိလ္ေတြထက္ေတာင္ က်ေနာ္တုိ႔ ေတာ္လွန္ေရးကုိ အႏၱရာယ္ေပးႏုိင္ပါေသးတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ႐ုရွားက စစ္ဗုိလ္စကားကုိ ဘယ္ျပည္သူကမွ နားေယာင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ေတာ္လွန္ေရးသမားေယာင္ေယာင္၊ အကဲျဖတ္ေယာင္ေယာင္၊ အကဲခတ္ေယာင္ေယာင္ေတြက အမ်ားကုိ ေ၀၀ါးေစတယ္။ ေထြျပားေစတယ္။ ေရွ႕ထြက္လာမယ့္လူေတြကုိ တန္႔သြားေအာင္လုပ္ႏုိင္တယ္။ ကိုယ့္တာ၀န္ကုိယ္မေက်ဘဲ ေဘးကေန ကဖ်က္ယဖ်က္လုပ္တဲ့ အဲဒီလူေတြဟာ တခ်ိန္မွာေတာ့ သမုိင္းတရားခံအျဖစ္ေတာ့ ေရာက္ရဦးမွာပါ။ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိစကားကုိဘဲ ျပန္ကုိးကားလုိက္ပါရေစ။

ႏုိင္ငံေရးဟူသည္ ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ အေရးပင္ျဖစ္သည္။ ႏုိ္င္ငံေရးကို စြမ္းစြမ္းတမံလုပ္ေနေသာသူသည္ သူ႕တာ၀န္သူ ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေဆာင္ေနျခင္းမွ်သာျဖစ္၍ အထူးတလည္ ေက်းဇူးမတင္ထုိက္။ သုိ႔ေသာ္ ႏုိ္င္ငံေရးကုိ အလွ်ဥ္းမလုပ္သူမ်ားကား ျပည္ေလွးျပည္မႊားမ်ားသာျဖစ္၏။ ထုိ႔ထက္ပုိ၍ ႏုိင္ငံေရးကုိ ကုိယ္တုိင္လည္းမလုပ္၊ လုပ္ေနသူမ်ားကုိလည္း ကဖ်က္ယဖ်က္ ေႏွာင့္ယွက္တတ္သူကား တုိင္းျပည္ရန္သူ နံပါတ္တစ္ပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

ဘေလာ့ဂါေလာကမွာလည္း အဲဒီလုိ ရန္သူ နံပါတ္ တစ္ ေတြ ႀကဳိးက်ားႀကိဳးက်ား ေပၚေပါက္လာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ကန့်ကေ် said...

အမေရ
ေဒါသေတြခ်ည္းပဲ လွိမ့္ထြက္ေနရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ပဲ အကုသိုလ္မ်ားယံုရွိလိမ့္မယ္။
ကိုယ့္ဖာသာ ကိုယ္၊ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ သူ႔လမ္းသူ သြားလိမ့္မယ္။
သူ႔လမ္းသူ မေရြးႏိုင္ၾကေသးခင္ေတာ့ (သူ႔ေျခေထာက္နဲ႔ သူ မရပ္ႏိုင္ မေလွ်ာက္ႏိုင္ၾကေသးခင္ေတာ့) ကိုယ့္ေျခေတာက္ကို လာအမွဳရွာေနၾကဦးမွာပဲ။
(ခက္ေနတာကလည္း သူတို႔ကိုယ္တုိင္က ေျခေထာက္ဆိုတာကို ဘယ္လိုသံုးရတယ္ဆိုတာ နားမလည္ၾကတာလား၊ မသိ)
(ကေလးစကားနဲ႔) ထမင္းသိုး ဟင္းသိုး လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ပါေတာ့။

m a w k o e said...

ႏုိင္ငံေရးဟူသည္ ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ အေရးပင္ျဖစ္သည္။ ႏုိ္င္ငံေရးကို စြမ္းစြမ္းတမံလုပ္ေနေသာသူသည္သူ႕တာ၀န္သူ ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေဆာင္ေနျခင္းမွ်သာျဖစ္၍ အထူးတလည္ ေက်းဇူးမတင္ထုိက္။ သုိ႔ေသာ္ ႏုိ္င္ငံေရးကုိ အလွ်ဥ္းမလုပ္သူမ်ားကားျပည္ေလွးျပည္မႊားမ်ားသာျဖစ္၏။ ထုိ႔ထက္ပုိ၍ ႏုိင္ငံေရးကုိ ကုိယ္တုိင္လည္းမလုပ္၊ လုပ္ေနသူမ်ားကုိလည္း ကဖ်က္ယဖ်က္ ေႏွာင့္ယွက္တတ္သူကား တုိင္းျပည္ရန္သူ နံပါတ္တစ္ပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
Thank you Ko Paw, Thank you Ma Kmz for this words.