ခ်စ္ေသာ ႏွစ္သံုညတစ္သံုး...

 ၂၀၁၂ ကေတာ့ အေကာင္းအဆိုးေတြ ေရာေမႊလို႕ က်မတို႕ကို ႏႈတ္ဆက္ေနပါၿပီ။

သူ႕ကိုလက္ျပန္ျပေနတဲ့ က်မကေရာ သူနဲ႕ ေတြ႕ဆံုေနစဥ္က ဘာေတြမ်ား တုိးတက္ျဖစ္ထြန္းခဲ့ ပါသလဲ ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည့္မိပါတယ္။

ဟုတ္ကဲ့။ ဒီႏွစ္ကာလတြင္းမွာ က်မတေယာက္တည္း အတြက္ေတာ့ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ရရွိလာသလို မိတ္ေဆြစစ္လုိ႕ ထင္ခဲ့ဖူးတဲ့ လူေတြကိုလဲ စိတ္ေအးသက္သာစြာ ခ်န္ထာဖို႕ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။

ဘ၀ဆိုတာ ဒီလိုပါပဲ။ ေတြ႕ၾကဆံုၾက ၿပီးေတာ့ ခြဲခြာၾကေပါ့။ ၀မ္းနည္းမႈေတြ ႀကံဳလာတုိင္း ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြလဲ ေစာင့္ႀကိဳေနေသးတယ္ဆိုတာ မေမ့တတ္ရင္ေတာ့ ျဖစ္သမွ်အားလံုးကို ႀကံ႕ႀကံ႕ခံ ရင္ဆိုင္နိုင္မွာေပါ့။

လူသားဘ၀ ေရာက္ရွိလာၿပီးတဲ့ေနာက္ ကေလးဘ၀က စၿပီး ရုန္းကန္လႈပ္ရွားခဲ့ရတာ ေသဆံုးခ်ိန္ထိ တရံမလပ္ အားစိုက္ခဲ့ရတာ မဟုတ္လား။ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ အားေလွ်ာ့မိတာနဲ႕ ေက်ာ္တက္သြားမယ့္လူ။ ေနာက္ေက်ာ ဓါးနဲ႕ထုိးမယ့္လူ။ တံေတာင္နဲ႕ တြတ္မယ့္လူ နည္းတာမွမဟုတ္တာ။ ရွားရွားပါးပါး လက္ကမ္းကာေဖးမမယ့္ လူလဲ ႀကံဳခဲ့ရဖူးပါရဲ႕။ အဲဒီအတြက္လဲ ကမ္းလင့္ခဲ့ဖူးသူေတြ ဆြဲေခၚခဲ့ဖူးသူေတြကို ေက်းဇူးတင္ ေလးစားခဲ့ရတာေပါ့။ 

ဒါနဲ႕ ၿပီးမလား။ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲေနာ္။ ကိုယ့္အလွည့္မွာလဲ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့ စရိုက္မ်ိဳး မလုပ္မိေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ရတာပဲမဟုတ္လား။ တတ္ႏုိင္သမွ် ေနာက္ေက်ာဓါးနဲ႕ ထုိးတဲ့လူမ်ိဳး။ ကမ္းတဲ့လက္ကို ပုတ္ထုတ္မယ့္လူမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္။ အားနည္းကို ကူႏိုင္ေအာင္ အားငယ္သူကို တြဲႏိုင္ေအာင္ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားကို အၿမဲ အသင့္ျပင္ထားခဲ့ပါတယ္။

ျပည္သူျပည္သား သတင္းသမားမ်ား (အခန္း-ေလး)

                                   ျပည္သူျပည္သား သတင္းသမားမ်ား(အခန္း-ေလး)

ျပည္သူ ျပည္သား သတင္းသမားမ်ားအတြက္ ရိုက္ကူးရာမွာ သတိထားရမယ့္ အခ်က္ေတြကို ေရွ႕အပိုင္းေတြမွာ တင္ျပေပးၿပီးတဲ့ေနာက္ အခုတပတ္မွာေတာ့ ပိုမိုျပည့္စံုတဲ့ အရုပ္ကတ္ေတြ ရရွိေစဖို႕ ရုိက္ခ်က္ အဆင့္အဆင့္ ကို ေဖၚျပေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ရိုက္ကူးမယ့္ ၂မိနစ္စာသတင္းအတြက္ဆို သူ႕ရဲ႕ ငါးဆ ၁၀မိနစ္ ေလာက္ရုိက္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီ ၁၀မိနစ္အတြင္းမွာ ရုိက္ခ်က္စံုစံု အရုပ္ကတ္ေကာင္းေကာင္းေတြနဲ႕ စနစ္တက်၀င္ေအာင္ ရိုက္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ တည္းျဖတ္ေပးသူအတြက္လဲ ျပည့္စံုတဲ့ သတင္းတပုဒ္အျဖစ္ ပရိတ္သတ္ေရွ႕ကို အေရာက္ပို႕ေပးႏုိင္မွာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ရိုက္ခ်က္ေတြ ေကာင္းေအာင္ ေလ့က်င့္သင့္ပါတယ္။

ရိုက္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳး ဆိုရာ၀ယ္

ရုိက္ကူးရာမွာ ရိုက္ခ်က္ (Shoot ) ၅မ်ိဳး ရေအာင္ ရုိက္ကူးသင့္ပါတယ္။ အေျခအေန မေပးတဲ့အခါ မေပးသလို ေပးတ့ဲ အခါ ေပးသလို ျပည့္စံုေအာင္ ရိုက္လို႕ရသေလာက္ ရိုက္ကူး ရမွာပါ။ အခုလို ရိုက္ခ်က္စံုပါမွ ျပည္စံုတဲ့ သတင္းတပုဒ္အတြက္ အေကာင္းဆံုး တည္းျဖတ္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ရိုက္ခ်က္ေတြဟာ သတင္းစာေဆာင္းပါးေတြ သတင္းေတြမွာ အခ်က္အလက္ေတြကို စာေၾကာင္းေတြနဲ႕ ၀ါက် တည္ေဆာက္ၿပီး သတင္းေရးတင္ျပသလို ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာလဲ ရိုက္ခ်က္ေတြနဲ႕ ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ့ သတင္းစကားကို ပံုေဖၚျပတာပါပဲ။

ျပည္သူျပည္သား သတင္းသမားမ်ား (အခန္း-သံုး)

                       ျပည္သူျပည္သားသတင္းသမားမ်ား(အခန္း-သံုး)

အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့ ရိုက္ခ်က္နဲ႕ အရုပ္ေတြရမွ စိတ္၀င္စားဖြယ္ အေကာင္းဆံုး ရုပ္ျမင္သံၾကားသတင္းတခု ရေအာင္ တည္းျဖတ္နုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရိုက္ကူးသူက အေကာင္းဆံုး အရည္အေသြးနဲ႕ ရိုက္ေပးႏုိင္မႈကသာ အခရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကင္မရာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ရိုက္ကူးသူရဲ႕အယူအဆ ၊ နည္းလမ္းတက် ရိုက္ကူးတတ္မႈမရွိရင္ အရုပ္ေကာင္းမရႏုိင္ပါဘူး။ အရုပ္ေကာင္းမရခဲ့ရင္ ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတဲ့ သတင္းပဲ ျဖစ္ပါေစ။ လူစိတ္၀င္စားမႈ ရႏုိင္ဖို႕ ခက္ခဲသြားတတ္ပါတယ္။ အရင္အပတ္က ဘယ္လိုကတ္ေတြ ရိုက္သင့္တယ္လို႕ အႀကံေပးၿပီးတဲ့ေနာက္ အဲဒီရိုက္ကို ရိုက္သင့္တဲ့ ကတ္ေတြကို ဘယ္လိုေကာင္းေအာင္ ရိုက္မလဲ ဆုိတဲ့ ရိုက္ကူးေရးလမ္းညႊန္ကို ဒီတပတ္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

အခု က်မေျပာျပမယ့္အခ်က္ေတြကေတာ့ ပညာရွင္ေတြေထာက္ျပလမ္းညႊန္ခ်က္ေတြထဲက က်မ မွတ္မိသိရွိသေလာက္ ျဖစ္တာမို႕ ျပည့္စံုတဲ့လမ္းညႊန္မႈေတာ့ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ သာမန္ျပည္သူျပည္သား သတင္းသမားတေယာက္အေနနဲ႕ ပညာရွင္ေတြ ေထာက္ျပေလ့ ရွိတဲ့၊ မျဖစ္မေနသိထားသင့္တဲ့ ေရွာင္ရန္ေဆာင္ရန္ေတြကို သိရွိထားခဲ့ရင္ျဖင့္ အရုပ္ေကာင္းေတြ ရၿပီး အခ်ိန္တိုတုိနဲ႕ လုိရင္းကို တင္ျပႏုိင္မွာပါ။

သတင္းတပုဒ္အတြက ္အသင့္ေတာ္ဆံုး အရုပ္ကတ္ေတြရေအာင္ ဘယ္လိုရုိက္သင့္လဲ…..။

ျပည္သူျပည္သား သတင္းသမားမ်ား (အခန္း-ႏွစ္)

ျပည္သူျပည္သား သတင္းသမားမ်ား (အခန္း-ႏွစ္)

ျပည္သူျပည္သား သတင္းသမားမ်ားအတြက္ ႀကံဳရႏိုင္တဲ့ေနာက္ထပ္ သတင္းအမ်ိဳးအစားေတြထဲမွာ ကိုယ့္ၿမိဳ႕မွာ ကိုယ့္ရပ္ကြက္ထဲမွာ ကိုယ့္လမ္းထဲမွာ  ျဖစ္တတ္တဲ့ မႈခင္းေတြ (မီးေလာင္မႈ၊ကားတုိက္မႈ၊ မတရားအႏိုင္က်င့္မႈ၊လယ္ေျမသိမ္းမႈ၊ခိုးမႈ၊ေရႀကီးမႈ.. စသျဖင့္ )ကစလို႕ ရပ္ကြက္တြင္းမတရားမႈေတြ အျမင္မေတာ္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြပါပဲ။

ကိုယ့္ရပ္ကြက္တြင္း ျဖစ္ပြားတဲ့ အဲဒီျပႆနာေပါင္းစံုကို သတင္းဌာနေတြက သတင္းေထာက္ေတြ မေရာက္လာခင္ ဒါမွမဟုတ္ မလာႏုိင္ရင္  ကိုယ္က အရင္ သိၿပီးျဖစ္ေနမယ္။ စံုစမ္းေပးၿပီး ျဖစ္ေနမယ္။ အခ်က္အလက္ေတြ စုေဆာင္းေပးၿပီး ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ျပည့္စံုတဲ့ သတင္းတခုအျဖစ္ အမ်ားျပည္သူကို တင္ျပၿပီးသား ျဖစ္လာမွာမို႕ ကိုယ္လဲ ေက်နပ္အားရမိမွာပါ။ ကိုယ့္နယ္ျဖစ္ေတာ့ ကိုယ္က ပိုၿပီးကၽြမ္းက်င္ႏွံစပ္မယ္။ ဒါကေဒသခံရဲ႕အားသာခ်က္မဟုတ္လား။ ဘယ္သူ႕ကိုေမးမယ္။ ဘယ္သူက ခ်က္က်လက္က်ေျပာႏုိင္မယ္ အားလံုးကိုယ္သိၿပီးသားခ်ည္းပဲေပါ့။ ဒါကို ဘယ္လိုရုိက္ၿပီး တင္ေပးမလဲ။ သတင္းပို႕ေပးမလဲ ။ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ သတင္းေထာက္တေယာက္ မဟုတ္ေပမယ့္ ပည္စံုတဲ့အခ်က္အလက္ေတြ ေပးပို႕ႏိုင္ရင္ တာ၀န္ေက်တဲ့ ျပည္သူျပည္သား သတင္းသမားတေယာက္ပါပဲ။ နယ္ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးလိုမ်ိဳးေတြမွာဆို သတင္းေထာက္ေတြ မရွိတတ္ေတာ့ ကိုယ္ကပို႕ေပးႏုိင္ရင္ ကိုယ့္ၿမိဳ ကိုယ္ရပ္ကြက္ ကိုယ့္လမ္းက အမႈအခင္းေတြ မတရားမႈေတြကို အားလံုးသိသြားႏုိင္မယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကေန ေျဖရွင္းဖို႕ နည္းလမ္းေတြ ရလာမယ္။ ကူညီမယ့္လူေတြ ရလာမယ္။ သတင္းေလာကႀကီးမွာ အခ်က္အလက္ေတြ ေပးပို႕ႏုိင္သမွ်ေပးပို႕ႏုိင္ေလ အားေကာင္းတဲ့ သက္ေရာက္မႈေတြ ရလာျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။

စမ္းသပ္ၾကည့္ရေအာင္

ျပည္သူျပည္သား သတင္းသမားမ်ား(အခန္း - တစ္)

      ျပည္သူျပည္သား သတင္းသမားမ်ား (အခန္း-တစ္)

က်မတို႕ လူမႈဘ၀ႀကီးမွာ ေန႕တုိင္း သတင္းေတြနဲ႕ မိုးလင္း သတင္းေတြနဲ႕ မ်က္ႏွာသစ္ သတင္းေတြနဲ႕ အစားစား သတင္းေတြနဲ႕ အပန္းေျဖ သတင္းေတြနဲ႕ စကားေျပာ သတင္းေတြနဲ႕ ရန္ျဖစ္ သတင္းေတြနဲ႕ ျပန္ခ်စ္ တေန႕တာရဲ႕ေနာက္ဆံုးလဲ သတင္းေတြနဲ႕သာ အိပ္ယာ ၀င္ခဲ့ၾကရတယ္မဟုတ္လား။

က်မေျပာခ်င္တဲ့ သတင္းက အခ်က္အလက္ေတြ နဲ႕ ေပါင္းစုေပးထားတဲ့ သိသင့္သိထိုက္ စဥ္းစားသင့္ စဥ္းစားထုိက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေပါင္းစံုကို ရည္ညႊန္းတာပါ။ မနက္မိုးလင္း ဘာစားရမလဲ စဥ္းစားတာကေန ညအိပ္ခါနီးနက္ျဖန္ ေနပူမလားမိုးရြာမလား။ ကေလးအတြက္ နုိ႕မႈန္႕ဘုိးကေန အဘိုးအဘြားအတြက္ အေအးပုလင္းေစ်းသိဖို႕လဲ သတင္းပါပဲ။

ျပည္သူေတြအေနနဲ႕ သိထားတဲ့ အခ်က္အလက္ကေန တဆင့္ တြက္ခ်က္စဥ္းစားၿပီး ဘာျဖစ္နုိင္တယ္ ဘာလုပ္သင့္တယ္ ဘာကုိေဆာင္မယ္ ဘာကိုေရွာင္မယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြ အဆင္သင့္ ရွိေနေအာင္ သတင္းသမားေတြ တနည္းေျပာရရင္ သတင္းေထာက္ေတြက အခ်ိန္တိုင္း သတင္းေတြကို ရွာေဖြတင္ျပေပးေနရတာေပါ့။

ဒီကေန႕ေခတ္လို စက္မႈတုိးတက္မႈ အိုင္တီနည္းပညာတုိးတက္မႈေတြထဲမွာေတာ့ သာမန္ျပည္သူတေယာက္ ဟာလဲ သတင္းသမားေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ေနႏုိင္တာပါပဲ။ ကိုယ္သိတဲ့ အခ်က္ကေလးတခုကို လူအမ်ားသိေအာင္ တင္ျပနုိင္တဲ့ ေနရာေတြကလဲ အရင္တုန္းကထက္စာရင္ အမ်ားႀကီး ရွိလာခဲ့ၿပီမဟုတ္လား။ အရင္တုန္းကလို ေန႕စဥ္ထုတ္ သတင္းစာထဲ ပါ၀င္ႏုိင္ဖို႕ ႀကိဳးစားစရာမလိုေတာ့ပဲ ေန႕စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္ေတြကုိ အားကိုလာနုိင္သလို အင္တာနက္ေခတ္ႀကီးမွာ လူတုိင္းအခမဲ့ သံုးစြဲခြင့္ေပးထားတဲ့ လူမႈကြန္ရက္ေတြကတဆင့္ ထုတ္ေဖၚေရးသားလို႕လဲ ရေနခဲ့ပါၿပီ။

က်မဆီကိုလဲ သတင္းဘယ္လိုပို႕ရမလဲ။ က်ေနာ္က်မတို႕ ၿမိဳ႕မွာလဲ ဒီလို ဒီလုိ သတင္းေတြ ရွိတယ္။ တခါမွမပါဘူး ျဖစ္ေနလို႕ ရိုက္ေပးခ်င္ပါတယ္၊ ဘယ္လိုရုိက္ရမလဲ။ တခါမွလဲ မရိုက္ဖူးဘူးဆုိလာသူေတြ တေန႕တျခား မ်ားလာေတာ့ ကိုယ္သိထားတာေလးေတြ မွ်ေ၀ေပးခ်င္လာပါတယ္၊ ကိုယ့္ၿမိဳ႕က သတင္းေလးေတြ တျခားၿမိဳ႕က သတင္းေလးေတြနဲ႕ အၿပိဳင္ တက္လာႏုိင္ေအာင္ ဘယ္လုိရိုက္ၾကမလဲ။ ဘယ္လိုစိတ္၀င္စားေအာင္ လုပ္ရမလဲ။ ဘယ္လိုသတင္းမ်ိဳးေတြကို ရွာၾကမလဲ။ သတင္းဆုိတာကို စိတ္၀င္စားၾကတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္ ရည္ရြယ္ေရးသားမွ်ေ၀လုိက္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ က်မတို႕မွာ ဘာလိုအခ်က္အလက္ေတြ စုေဆာင္းမလဲ ဘယ္လိုသတင္းမ်ိဳးေတြကို ျပန္႕ႏွံ႕ေအာင္လုပ္မလဲ ဆုိတာနဲ႕ ကိုယ္တင္တဲ့ သတင္းကို လူေတြ ဘယ္လိုဂရုစိုက္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္မလဲ ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို စိတ္ပါ၀င္စားသူ မည္သူမဆို ႀကီးငယ္အလတ္မေရြး ေလ့လာသင့္သေလာက္ ေလ့လာထားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အက်ိဳးမယုတ္ေလတန္ပါဘူးေလ။

ခ် င္ း တြ င္ း ေ ခၚ သံ (ေအာင္ေ၀း)

ခ်င္းတြင္းေခၚသံ

(ေအာင္ေ၀း)

အို…ခ်င္းတြင္း

သင့္ျမင္းေတြ

ျပင္းျပင္းစီးဆင္းပါစ။

ဟိုး…ေတာင္ရိုင္းေပၚက

ဒုန္းစိုင္းခ်လာ

ကဗ်ာေတြ၊ မုန္တိုင္းေတြ

ဒါ ငါတို ့ရဲ ့

အရိုင္းေခၚသံေတြ

သင့္ရဲ ့ျမင္းေတြလည္းျဖစ္ရဲ ့။

ခ်င္းတြင္းရဲ ့

ငါက ကဗ်ာဆရာဆိုေတာ့

ငါ အရင္ဆုံးတီးခတ္ရမယ့္

ဗုံသံက

ငါ ့ကဗ်ာဆရာေတြရဲ ့ရင္အုံပဲ။

လူယဥ္ေက်းေတြက

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို

တေယာေပၚတင္ၾကသတဲ့

ငါတို ့အရိုင္းအစိုင္းေတြကေတာ့

ဗုံေပၚတင္ၾကသေပါ ့။

ရန္ကုန္ေရာက္ မိုးသီးဇြန္သို ့ အေရးေပၚ အေၾကာင္းၾကားစာ

ရန္ကုန္ေရာက္ မိုးသီးဇြန္သို ့ အေရးေပၚ အေၾကာင္းၾကားစာ
( ေအာင္ေ၀း )

“ အႏွစ္(၂၀) မွ် တိုင္းျပည္အတြက္ လုပ္လာၿပီးေနာက္
က်ေနာ္သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္၍ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ
ႀကိဳးတိုက္ထဲသို ့ေရာက္၍ေနသည္ကို
ေတြ ့ရေလသည္ “
( ကာနယ္ ခ်စ္ေကာင္း )

မိုးသီး
ေျပာၿပီးသား စကားပဲ
ျပန္ေျပာရေတာ့မယ္။
အိမ္လြမ္းစိတ္ဆိုတာလည္း
ဓားလွံ လက္နက္လိုပဲ
အၿမဲ ထက္ေနေအာင္ ေသြးေနရတယ္။
မင္းဓား ထက္တာလည္း
အစ္ကို သိတယ္။
အစ္ကို ့ဓား မတုံးဘူး ဆိုတာလည္း
မင္းသိတယ္။
ဒါေပမဲ့
အခုေတာ့ တို ့ဓားေတြ
တံေတြးဆြတ္ ခံလိုက္ရၿပီ။
မိုးသီးေရ
မင္းျပန္ခဲ့ေတာ့။
မင္းရဲ ့အိမ္ျပန္လမ္းကို
၀မ္းပန္းတသာ မႀကိဳႏိုင္ၾကမွေတာ့
မင္းျပန္ခဲ့ေတာ့ ။
၂၄ ႏွစ္ၾကာ အိမ္မျပန္ႏိုင္ခဲ့တဲ့
အေ၀းေရာက္ သားတစ္ေယာက္ရဲ ့
အိမ္ျပန္လမ္းဟာ
အၿပံဳးပန္းေတြ ေ၀ခဲ့သင့္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ခုေတာ့
အမုန္းပန္းေတြနဲ ့
ငရဲလမ္းကို ျပန္ရသလိုပါလားကြာ။
ရန္ကုန္မွာ
ယုံၾကည္ရာ မဲ့ေနရင္ေတာ့လည္း
ျပန္ခဲ့ေတာ့ ညီေရ။

သမီးေက်ာင္းတက္ခ်င္ေသးတယ္

 ေရႊေတာက ေရႊအေမာမ်ား

သမီးတုိ႕ေနတာက ရမည္းသင္းၿမိဳ႕နယ္ အေရွ႕ဘက္ တူးကုန္းအုပ္စု အထဲမွာ ပါတဲ့ မိုးထိမိုးမိေတာင္ က ေရႊေတြ တူးတဲ့ေနရာေပါ့။ သမီးေဖေဖတို႕ကိုေတာ့ အင္းလုပ္သားေတြလို႕ ေခၚၾကတယ္။ ေရႊတူးေပမယ့္ သမီးတုိ႕အိမ္မွာ ေရႊနဲ႕ တူတာ တခုမွမရွိပါဘူး။ သမီးညီမေလးကေတာင္ ေရႊျမင္ဖူးခ်င္လို႕ ဆိုၿပီးေမေမ့ကို ေျပာေသးတာပဲ။

ဒီေနရာက အရင္တုန္းက ႏုိင္ငံျခားသားေတြ ေရႊတူးတာလို႕ ေျပာတယ္။ ေဖေဖ့ကို ေမးေတာ့ ကေနဒါႏုိင္ငံက အုိင္ဗင္ဟိုးကုမၸဏီလို႕ ေျပာတာပဲ။ သမီးမွတ္မိသေလာက္ေတာ့ ဒီမွာပဲ သမီးတို႕ေနခဲ့တာလို႕မွတ္မိေနတာပဲ။ ေက်ာင္းလဲ ဒီမွာ ရွိတဲ့ေက်ာင္းကိုပဲ တက္တာ။ ေဖေဖတုိဘ၀နဲ႕ သမီးတို႕ လူျဖစ္ခဲ့ရတာပဲေလ။

အဲဒီေဖေဖတို႕ဘ၀ သမီးတို႕ဘ၀ကို ေျပာင္းလဲ ဖုိ႕ ၂၀၁၁ခုႏွစ္က အစျပဳခဲ့တယ္လုိ႕ အဲဒီတုန္းက မသိခဲ့ရိုးအမွန္ပါ။သမီးမွတ္မိသေလာက္ အစကေန ျပန္ေျပာျပရရင္ေတာ့…

အမ်ိဳးသားေရး ႀကိဳးစားေပး

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလအတြင္းမွာ အမ်ိဳးသားႀကီးပြားတုိးတက္ေရးကုမၸဏီလီမီတက္ ကေန သမီးတို႕ ရွိေနတဲ့ ေဖေဖတုိ႕ အလုပ္လုပ္တဲ့ မိုးထိမိုးမိေတာင္က ေရႊလုပ္ကြက္ေတြကို တူးေဖာ္လုပ္ကိုင္ခြင့္လိုင္စင္ရခဲ့တယ္တဲ့။

အဲဒီေဒသမွာ ေရႊမိုးယံကုမၸဏီ၊ ေၾကာင္နက္မင္းကုမၸဏီ၊ ျမန္မာစန္းသီေအာင္ကုမၸဏီ ဆိုတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးပိုင္ ကုမၸဏီေတြ လဲ တျခားေတာင္ေၾကာ တျခား လုပ္ကြက္ေတြမွာ တၿပိဳင္တည္း လုပ္ကိုင္ခြင့္လိုင္စင္ေတြ ရခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သမီးတုိ႕ေနတဲ့ မိုးထိမိုးမိေဒသကေရႊလုပ္ကြက္ကသာ ေရႊအမ်ားဆံုးထြက္တဲ့ လုပ္ကြက္ဆုိတာ ဒီမွာ ရွိတဲ့ လူတုိင္း သိပါတယ္။

ေဖေဖတို႕ ကေတာ့ အမ်ိဳးသားႀကိးပြားတုိးတက္ေရး ဆုိတဲ့ နာမည္ၾကားတာနဲ႕ ေလးစားခ်စ္ခင္ ေနခဲ့ၾကတာပဲေနာ္။ အဲဒီကုမၸဏီက သူတုိ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရတာနဲ႕ မိက္ဖက္ကုမၸဏီေတြ လက္ခံေတာ့ ေဖေဖတုိ႕က ေလးစားေနၾကေသးတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီမိတ္ဖက္ကုမၸဏီေတြရဲ႕ တာ၀န္ခံမႈနဲ႕ အင္းပိုင္ေတြ စက္ပိုင္ေတြကိုလဲ အက်ိဳးတူပူးေပါင္းလုပ္ၾကဖို႕ လက္ကမ္းေခၚေနတယ္ဆုိတာကို ေဖေဖတုိ႕ရဲ႕ ညဦးေရေႏြးၾကမ္းစကား၀ိုင္းေတြေဘးက ေငးေမာရင္း သမီးေတာင္ ၾကားမိၿပီးေပ်ာ္ေနေသးတယ္။ ဒီလိုပူးေပါင္းလုပ္တဲ့အခါ ခံစားခြင့္ေတြ ပူးေပါင္းလုပ္မယ့္ ကာလသက္တမ္းေတြကို ႏႈတ္ကတိနဲ႕ပဲ ေျပာဆိုခဲ့ၾကတာ။ ေနာက္ ကုမၸဏီအမွတ္တံဆိပ္နဲ႕ အဲဒီက လုပ္ငန္းေကာ္မတီလူႀကီးေတြရဲ႕ လက္မွတ္ေတြနဲ႕ ကုမၸဏီနာမည္ပါတဲ့ လုိင္စင္ကိုလဲ ေဖေဖတုိ႕ ရခဲ့ၾကတယ္ေလ။

အစတုန္းက ေဖေဖတုိ႕ကို လုပ္ကိုင္ခြင့္ ၅ ႏွစ္အနည္းဆံုးလုပ္ခြင့္ရမယ္လုိ႕ ေျပာခဲ့တာေၾကာင့္ အင္းပိုင္စက္ပိုင္ေတြက ေငြရင္းေငြႏွီးထပ္ထည့္ စက္ေတြ ထပ္ဆင္နဲ႕ လုပ္ကြက္ထဲမွာ ေန႕မအားညမအား အမ်ိးသား ႀကီးပြားတုိးတက္ၾကဖုိ႕ေပါ့ေနာ္။

ဒါေပမယ့္လဲ ေဖေဖေရ… အခ်ိန္ ၇ လေလာက္မွာ လုပ္ကြက္ေတြကေန ေအာင္ျမင္တဲ့ အင္းေတြ ေပၚလာေတာ့ အမ်ိဳးသားႀကီးပြားတုိးတက္ေရးကုမၸဏီက အခ်ိဳးေျပာင္းလာတယ္မဟုတ္လား။ လုပ္ငန္းေတြကို ခ်က္ခ်င္းရပ္၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာေတြ ခ်က္ခ်င္းရပ္လုိ႕ အမိန္႕ေပးခဲ့ေတာ့တယ္။

ကန္ထရိုက္ရအမ်ိဳးသားႀကီးပြားတုိးတက္ေရးကုမၸဏီဟာ ကတိစကားမတည္ေတာ့ဘူး။ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံၿပီး အက်ိဳးအျမတ္စတင္ရရွိခ်ိန္က်ေတာ့မွ အေသးစားလုပ္ငန္းကေန အႀကီးစားလုပ္ငန္းကို ေျပာင္းလဲမွာျဖစ္လို႕ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ ရပ္ဆိုင္းခိုင္းခဲ့ေလၿပီ။ ေဖေဖတုိ႕ ၿငိမ္သက္ဆြံ႕အသြားခဲ့ရတာေပါ့။

ဒီေခတ္

ဒီေခတ္

အနီးဆံုးေတြ အေ၀းဆံုး ျဖစ္တဲ့ေခတ္

စာရင္းမရွိေတြ စာရင္း၀င္လာတဲ့ေခတ္

ဖြႏုိင္ရင္ ပြတက္လာတဲ့ေခတ္

ေျပာပါမ်ား အမွန္ထင္လာတဲ့ေခတ္

သြားေနလဲ ခရီးမတြင္တဲ့ ေခတ္

လႈပ္ေနရင္း ျမဳပ္ေနရတဲ့ေခတ္

ခ်စ္ခင္ရင္း မုန္းတီးသြားရတဲ့ေခတ္

ေလးစားရင္း ေ၀ဖန္ေနရတဲ့ေခတ္

လက္တြဲရင္း ေနာက္ေက်ာၾကည့္ရတဲ့ေခတ္
ေၾကာက္တတ္သူေတြ သတိၱရွိလာတဲ့ေခတ္

နင္းတတ္ခင္းတတ္မွ ေနရာရတဲ့ေခတ္

စားဖားေတြ ၾကားကားဆြဲတဲ့ေခတ္

တိမ္မေယာင္နဲ႕ နက္နဲတဲ့ေခတ္

နက္မေယာင္နဲ႕ ျပာလာတဲ့ေခတ္

သိကၡာနဲ႕ ရိကၡာလဲ ဖို႕လဲ လြယ္လာတဲ့ေခတ္

ခ်စ္စရာနဲ႕ ပစ္စရာ မွားယြင္းယံုၾကည္လာတဲ့ေခတ္

လူမ်ားရာ ဤကို ကၽြဲဖတ္တဲ့ ေခတ္

ဒီေခတ္

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၿပံဳးခ်င္သူ

(တုိ႕ကေတာ့)

မႏြဲ႕တတ္ေပမယ့္ ရြဲ႕တတ္ေနေတာ့ ခက္ေသးတယ္။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

ခင္မင္းေဇာ္

သတိတရ (ငယ္ငယ္တုန္းက My Ideal)

                                                      ဓါတ္ပံုကို ဒီက ယူပါတယ္။

လူတိုင္းမွာ ငယ္ငယ္တုန္းက အတုခုိးစရာ စံျပထားစရာ အားက်စရာ လူပုဂၢိဳလ္တေယာက္ေတာ့ ရွိခဲ့မွာပါပဲ။

တခ်ိဳ႕ေတြက ကိုယ့္အမိ အဖ အကို အမ ဦးေလး စသျဖင့္ေပါ့။

က်မ ငယ္ငယ္တုန္းက ၆ တန္းႏွစ္ေလာက္မွာေတာ့ စံျပထားစရာ အတုယူစရာ တေယာက္ကို စိတ္ထဲမွာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။

အသက္ ၁၁ ႏွစ္ ၁၂ အရြယ္ေကာင္မေလးတေယာက္က အဲဒီအခ်ိန္က အသက္ ၁၆ ႏွစ္ေလာက္ အမႀကီးတေယာက္ကို အေတာ္အားက်ခ်စ္ခင္ခဲ့ဘူးတယ္။

အဲဒီအမႀကီးက က်မရဲ႕ အမ၀မ္းကြဲနဲ႕ အတန္းတူ။ သူတို႕ ၁၀ တန္းေအ ခန္းကို အမ၀မ္းကြဲကခဏေခၚသြားရင္း သူ႕ကို စျမင္ဖူးခဲ့တာ။ ပိန္ပိန္ပါးပါးအသားျဖဴျဖဴ မွာ ႏွာတံေပၚေပၚေလးနဲ႕ အမႀကီးက စာလဲေတာ္တယ္လို႕ သိခဲ့ရတယ္။ ေက်ာင္းေကာင္စီမွာ အ၀ါအသင္းကုိယ္စားျပဳ နဲ႕ မဲေပးရတဲ့အထဲ အဲဒီအမႀကီးပါလာလို႕ မဲထည့္ေပးလိုက္ေသးတယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ အဲဒီအမႀကီးကို ရုပ္ကလဲေခ်ာ စာကလဲေတာ္လို႕ ဘယ္လိုခ်စ္မိမွန္းမသိ အားက်မိမွန္းမသိ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာ။ သူ႕ညီမတေယာက္ရွိတာ တႏွစ္ႀကီးတႏွစ္ငယ္ေပမယ့္ အမႀကီးနဲ႕ အတန္းတူေနတာ လဲ ဘာလို႕လဲ သိခ်င္ေနေသးတယ္။ အဲဒီအမက်ေတာ့ အမႀကီးေလာက္ မေခ်ာဘူး။ ေနာက္သူ႕မွာ ေမာင္ေလးတေယာက္ရွိတာ။ က်မတို႕ အထက ၁ ေက်ာင္းနဲ႕ နီးေတာ့ သူတုိ  ႕ေက်ာင္းတက္လာရင္အလယ္တန္းေဆာင္ေတြဘက္က ျဖတ္သြားတာမို႕ ေန႕တုိင္းေစာင့္ၾကည့္တာပဲ။ 

သူ ဆယ္တန္းေအာင္သြားေတာ့ ဂုဏ္ထူးေတြ တသီႀကီးပဲ။ အဲဒီေခတ္က ေဒသေကာလိပ္ေခတ္ဆုိေတာ့ သိပၸံသခ်ာၤတြဲ ယူတယ္လို႕ အမ၀မ္းကြဲကေျပာတယ္။ က်မအိမ္နဲ႕ တအိမ္ေက်ာ္က အကိုႀကီးနဲ႕လဲ အခန္းတူတူပဲလို႕ သိရေတာ့ သတင္းသြား သြားေမးမိတယ္။ သိပ္ေတာ့ မေတြ႕ေတာ့ဘူးေပါ့။

လူပင္လယ္ႀကီးရယ္.. ငါ့မွာေတာ့ ေၾကကြဲ

လူေတြ လူေတြ
လူပင္လယ္ လူသမုဒၵရာႀကီး
လိႈင္းလိုပဲ လႈပ္လြန္းလို႕
စင္ေပၚက ၾကည့္ရင္ မူးမူးသြားသတဲ့။

အလံငယ္ အလံလတ္
အလံႀကီးေတြ
တလူလူ တလူလူ။


ၾကယ္ေတြ ခြပ္ေဒါင္းေတြ
ေစ်းသည္ေလးေတြ ကားသမားေတြ
ဆုိကၠားသမား အထမ္းသည္မက်န္
စစ္သားအခ်ိဳ႕လဲ ကိုင္လို႕
လူတိုင္း လက္ထဲ ပ်ံ၀ဲ၊

ေလးစားျခင္း အၾကည့္မ်ား
အားကိုးျခင္း အၾကည့္မ်ား
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အၾကည့္မ်ား
အားလံုးရဲ႕ မ်က္လံုးမွာ ေတာက္ပ။

ငါ့မွာေတာ့... ငါတေယာက္တည္းမွာေတာ့
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၂ ႏွစ္
မ်က္၀န္းထဲက
ရင္ထဲက
ႏွလံုးသားထဲက စြဲနစ္ပံုရိပ္မ်ား
ငါျပန္သတိရ။


ထပ္တူျပဳမ်က္လံုးမ်ား
ထပ္တူျပဳ အၾကည့္မ်ား
ထပ္တူျပဳေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ား
ထပ္တူျပဳယံုၾကည္ျခင္းမ်ား။
အဲဒီအရာေတြအားကိုးနဲ႕
ဂတိစကားအထပ္ထပ္ဆို
စကားလံုးမ်ားအထပ္ထပ္ဆို
ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္မယ္
ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္လိမ့္မယ္လို႕
အခိုင္အမာယံုၾကည္ခဲ့လို႕ပါ၊


၉၀ရဲ႕ေအာင္ပြဲမွာ ငါတုိ႕နစ္ေျမာမေနခဲ့ရပါဘူးေလ။
ေအာင္ပြဲေနာက္က စိန္ေခၚပြဲေတြကိုလဲ
ငါတုိ႕ ေရွာင္မထြက္ခဲ့ပါဘူး။
မတရားတဲ့ အမိန္႕ဟူသမွ် တာ၀န္အရ ဖီဆန္ခဲ့ၾကပါတယ္၊

ဒါေပမယ့္..
ဒါေပမယ့္...
ဒါေပမယ့္...


၂၀၁၂ ခုႏွစ္


ဒီျပည္သူေတြက ဘာကိုဆန္႕က်င္ျပေနတာလဲလို႕
ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖို႕ လိုလိမ့္မယ္၊
သမိုင္းတေလ်ာက္
ျပည္သူေတြ ဆန္႕က်င္ျပတတ္တဲ့
ျပည္သူေတြ ဆန္႕က်င္ခဲ့ၾကတဲ့
ျပည္သူေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကတဲ့
ျပည္သူေတြ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကတဲ့
ျပည္သူေတြ ေလးစားခဲ့ၾကတဲ့
ျပည္သူေတြ ကိုးစားခဲ့ၾကတဲ့
ျပည္သူ႕ဆႏၵအစစ္အမွန္ကို
အႀကိမ္ႀကိမ္ လိမ္မယူဖုိ႕ပဲ လိုပါတယ္၊


လူပင္လယ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး
လူထုသမုဒၵရာႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး
ငါေတာ့ ရင္ကြဲေနရတယ္၊
ငါေၾကကြဲေနရတယ္၊

ငါေပးခဲ့တဲ့ ကတိ
ငါဆိုခဲ့တဲ့ သစၥာေတြ
ခုထိ မျဖည့္ဆည္းႏုိင္ေသးလို႕ပါ၊


ခင္မင္းေဇာ္
၁၂။၃၊၂၀၁၂)

အမွန္တရား ဆိုတာ...

အမွန္တရား ဆိုတာ တခါတရံမွာ အမွားတရံလဲ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္တဲ့။
အမွန္တရား ဆိုတာ ဘယ္ဘက္မွာ ရပ္တည္ေနလဲ ဆုိတာထက္ ပိုၿပီး က်ယ္ျပန္႕ပါေသးတယ္၊
အမွန္တရား ဆိုတာ လက္ဖမိုးနဲ႕ လက္ဖ၀ါးလုိပဲ ေမွာက္ခ်ည္လွန္ခ်ည္လဲ ျဖစ္တတ္ပါေသးတယ္၊
အမွန္တရား ဆိုတာ ေခါင္းနဲ႕႔ပန္းလိုပဲ ေက်ာခ်င္းကပ္ေနေပမယ့္ ဆန္႕က်င္ဘက္လဲ ျဖစ္တတ္ေသးတယ္၊
အမွန္တရား ဆိုတာ ေရာက္ရွိေနခ်ိန္နဲ႕လဲ တုိက္ရိုက္အခ်ိဳးက်တတ္ပါေသးတယ္၊
အမွန္တရား ဆိုတာ ဘက္၂ဘက္ရဲ႕ ၾကားထဲမွာလဲ ရွိမေနတတ္ပါဘူး။
အမွန္တရား ဆိုတာ ဂိုဏ္းဂဏစြဲေတြ ဘယ္ေလာက္ကင္းရွင္းေနရမလဲ ဆုိတာေပၚလဲ မူတည္ပါေသးတယ္၊
အမွန္တရား ဆုိတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဘယ္ခ်ိန္ေရာက္ေရာက္ မေျပာင္းလဲဘူးဆိုတာဟုတ္သလားလဲ သိခ်င္ပါေသးတယ္၊
အမွန္တရား ဆိုတာ စကားလံုးေတြေပၚမွာ မူတည္တာ ဟုတ္မဟုတ္ ရွာေဖြၾကည့္ခ်င္တတ္ၾကေသးတယ္။
အမွန္တရား ဆိုတာ အေျခအေန အခ်ိန္အခါေပၚ ေျပာင္းလဲတတ္ေသးလား ေလ့လာခ်င္ေသးတယ္၊
အမွန္တရား ဆိုတာ အုတ္အေရာေရာ ေက်ာက္အေရာေရာထဲက ဘယ္အခ်ိန္မွာ ကြဲျပားသြားတတ္သလဲ သိခြင့္ရခ်င္ေသးတယ္၊
အမွန္တရာ ဆိုတာ လ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြထဲ နစ္ျမဳပ္ေနတတ္တယ္လို႕လဲ ထင္ျမင္ေနတတ္ပါေသးတယ္။
အမွန္တရား ဆိုတာ........
အမွန္တရား ဆိုတာ..........
အမွန္တရား ဆိုတာ............
အမွန္တရား ဆိုတာ...................
အမွန္တရား ဆိုတာ.... စကားလံုးကိုသံုးၿပီး နာမည္ႀကီးခ်င္သူေတြ အတြက္ မဟုတ္ဘူး။
အမွန္တရား ဆိုတာ....ပြဲလန္႕တုန္း ဖ်ာ၀င္ခင္းတတ္သူေတြ အတြက္ မဟုတ္ဘူး။
အမွန္တရား ဆိုတာ... အေသးအဖြဲေလးပင္ျဖစ္ပါေစ အာဏာသံုးတတ္သူေတြ အတြက္မဟုတ္ဘူး။
အမွန္တရား ဆိုတာ ...ပုဂၢိဳလ္စြဲေတြနဲ႕ ေဖြရွာလို႕ မရဘူး။
အမွန္တရား ဆိုတာ...ကိုယ့္ကိုယ့္ကို ကာကြယ္ဖို႕ဒိုင္းမဟုတ္ဘူး။
အမွန္တရား ဆိုတာ....
အမွန္တရား ဆိုတာ....
အမွန္တရား ဆိုတာ...............
က်မအတြက္ေတာ့ ... ရွာေဖြေနဆဲ ရွာေနဆဲ။
( အမွန္တရားကို ျမတ္ႏုိးသူမ်ားအျဖစ္ စကားလံုးလွလွ သံုးႏႈန္းေနသူမ်ားသို႕)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

တို႕ငယ္ငယ္တုန္း၀ယ္…

ေရးလက္စ ပို႕စ္တခုေတာင္ အစမသတ္ရေသးပဲ ပ်င္းေနတာမုိ႕ စာေရးအားရေအာင္ ဒီ tag ပို႕စ္ေလးကို အားစိုက္ခြန္စိုက္ ေရးလိုက္ပါတယ္။

က်မငယ္ငယ္ကေတာ့ အေမဖက္မွာ ေျမးဦး၊ အေဖကေတာ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမ ၇ ေယာက္ထဲမွာ အငယ္ဆံုးသားဆိုေပမယ့္လဲ တမိသားစုလံုးခ်စ္တဲ့ အငယ္ဆံုးသားဆုိေတာ့ သူ႕သမီး ျဖစ္တဲ့ ေျမးကိုလဲ သည္းသည္းလႈပ္ေပါ့။ ဒီေတာ့ ရလဒ္က အေတာ့္ကို စြာပါတယ္။ ပုသိမ္တဖက္ကမ္း သေဘာၤက်င္း မွာလဲျဖစ္ ေဆြမ်ိဳးေတြ တန္းစီေနတဲ့ လမ္းမွာ ျဖစ္ျပန္ေတာ့ ေမာင္ႏွမ၀မ္းကြဲေတြနဲ႕ ေဆာ့ၾကကစားၾကပါပဲ။ အဲဒီအခါ ျပန္ခါနီးတုိင္း ကေလးတေယာက္က အၿမဲ ငိုရတယ္တဲ့။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ တေယာက္မဟုတ္ တေယာက္နား ကပ္ၿပီး နားရြက္ေတြ လက္ေမာင္းေတြ မီွရာကို ကိုက္လိုက္တဲ့ က်မေၾကာင့္တဲ့။ အဲဒါ ေမာင္ႏွမအရင္းကိုေတာ့ မကိုက္ဘူးတဲ့။ ၀မ္းကြဲေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား အကိုက္ခံရဘူးတယ္။ ၀မ္းကြဲထဲမွာလဲ အသက္ေတြက မတိမ္းမယိမ္းေတြ ၊ တႏွစ္တည္းေမြးၿပီး လပိုင္းကြာတာ ေတြေရာ တႏွစ္ႏွစ္ႏွစ္ျခားေတြေရာ ၂၀ ေက်ာ္ ရွိတယ္၊ ၊ေနာက္ပိုင္း ပုသိမ္ဖက္ကမ္းကို ေျပာင္းလာၾကေတာ့လဲ အိမ္ေတြက သိပ္မေ၀းၾကဘူး။

စေန တနဂၤေႏြ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာ တအိမ္အိမ္မွာ စုၿပီးေဆာ့ၾကတာပဲ။ ပုသိမ္နဲ႕ သိပ္မေ၀းတဲ့ ကန္ႀကီးေဒါင့္လိုမ်ိဳး ေနရာေတြနဲ႕ ပုသိမ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ဘုရားေပါင္းစံု အကုန္လံုးနီးပါးကို တအိမ္တမ်ိဳး ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး အပတ္တုိင္း သြားခဲ့ၾကတယ္။ လူႀကီးေတြက ဘုရားဖူး ၿပီး ဘာေတြ လုပ္တယ္ မမွတ္မိေပမယ့္ ကေလးေတြကေတာ့ အသားကုန္ေဆာ့ခဲ့တာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ ပုသိမ္က ဘုရားေတြကလဲ ၀င္းက်ယ္က်ယ္ ကားလမ္းနဲ႕ ေ၀း၊ သစ္ပင္ေတြနဲ႕ျပခန္းေတြ လိႈဏ္ဂူေတြ မ်ားေတာ့ စိန္ေျပးတမ္းတို႕၊ တူပုန္းတမ္းတုိ႕ ေဆာ့ခဲ့ၾကတာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ မသြားျဖစ္တဲ့ အပတ္ေတြဆုိရင္ ဇယ္ခုတ္တမ္းေဆာ့ၾကတယ္။ ေက်ာက္စရစ္ခဲ အလံုးလွလွေလးေတြ ေသခ်ာ ရွာၿပီး ၇ လံုးရရင္ ဇယ္ခုတ္တာမွ သိပ္မုိက္တာပဲ။ ေျပာရင္း ခုေတာင္ ခုတ္ခ်င္လာသလိုပဲ။ တလံုးေျမွာက္တလံုးေကာက္ကေန တိုးတိုးသြားတာ ေနာက္ဆံုး ၁လံုးေျမွာက္ၿပီး ေအာက္္က က်ဲျပန္႕ေနတဲ့ ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြကို အျမန္စုေကာက္ၿပီး ျပန္ဖမ္းရတာ ပညာေတာ္ေတာ္ပါတယ္ေလ။ ေနာက္တခုက ဇယ္ေတာက္တမ္းေဆာ့တာ၊ မန္က်ည္းေစ့ေတြကို ရာနဲ႕ခ်ီ စုေဆာင္းထားၿပီး ေရာင္းေတာင္ ေရာင္းခဲ့ေသးတယ္၊ ဇယ္ေတာက္္တမ္းေဆာ့တဲ့့အထဲမွာ ေမာင္ႏွမ၀မ္းကြဲအကိုတေယာက္က ေယာက္်ားေလးျဖစ္ၿပီး ေတာ္တာေတာ့ မွတ္မိတယ္။ သူ႕ကို ဇယ္ျပရင္ ဘယ္ေလာက္ထပ္ေနေန ေ၀းေနေန သူက ၀င္ေအာင္ ေတာက္ႏိုင္တယ္။ ကိုယ့္ေမာင္ႏွမ ၀မ္းကြဲေတြခ်ည္း ေဆာ့ေနရာက လမ္းထဲကတျခားကေလး ေတြပါလာရင္ တုိင္ဦးတမ္း၊ ဖန္ခုန္တမ္း၊ ေက်ာက္ရုပ္ လုပ္တမ္း လူမ်ားမ်ားနဲ႕ ကစားနည္းေတြ ေျပာင္းကစားၾကတယ္။