Wednesday, July 11, 2007

က်မသိတဲ့ ရာေက်ာ့္အေၾကာင္း


က်မသူငယ္ခ်င္းက သူ႕ပါရမီျဖည့္ဖက္အတြက္ေရးတဲ့ ၀တၳဳေလးကို တင္ထားတာေတြ႕ရတယ္။ ရာေက်ာ့္အတြက္ ေရးေပးထားတဲ့ ရာေက်ာ္တေန႕တာ ေလးကို ျပန္ေတာင္းၿပီး တင္ေပးလိုက္ပါ တယ္။ ပူးတြဲ ဖတ္ရႈလိုက္ၾကပါကုန္။

တကယ္ေတာ့ ရာေက်ာ္ဆိုတာ က်မသူငယ္ခ်င္းအတြက္ တကယ့္ကို မရွိမျဖစ္ဆိုတာကို သူ႕တေန႕တာကို ဖတ္ၾကည့္ရင္သိမွာပါ။ ေမၿငိမ္းေျပာသလို သူ႕ဘ၀မွာ အျခမ္းလြဲခဲ့စဥ္က သူဘယ္ေလာက္ စိတ္ညစ္ရတယ္။ ဘယ္လို အေျခအေနရွိခဲ့တယ္ဆိုတာ က်မတို႕က အသိဆံုးမို႕ ကိုရာေက်ာ္နဲ႕ ဆံုဆည္းရတဲ့ ဘ၀မွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေပ်ာ္ေစသူအျဖစ္ ေတြ႕ရတဲ့အတြက္ တကယ့္ကို ေမာင္ႏွမ အရင္းလို ခင္မင္ခဲ့ရပါတယ္။

တခါတေလ ရာေက်ာ္နဲ႕သူ သေဘာကြဲလြဲတဲ့ အခါေတြမွာေတာင္ က်မတို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက ရာေက်ာ္ဖက္မွာ ရပ္တည္တဲ့ သူေတြအျဖစ္ ေရာက္သြားေအာင္ကို စိတ္သေဘာထား ျပည့္၀တဲ့ သူပါ။ ရာေက်ာ္ဆိုတာ သူကိုယ္ပိုင္ဘ၀၊ သူ႕ အတၱမာနေတြကို ေမ့ထားၿပီး (ေမၿငိမ္းနဲ႕ တကြ သူ႕မိသားစုအတြက္ ဆိုတဲ့) ရထားတြဲကို လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္သူပါ။ လက္တအားဖြာတဲ့ က်မ သူငယ္ခ်င္းကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္သူ။ စိတ္မာတယ္ ထင္ရေပမဲ့ တကယ္ တမ္းက် ထိခိုက္ခံစား လြယ္သူ က်မသူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေရးကိစၥတုိင္းမွာ မတ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ပံ့ပိုးေပးေနသူ။ ေရရွည္ကို ႀကိဳျမင္တတ္ၿပီး အႀကံေကာင္းေတြ ေပးႏိုင္သူ၊ က်မသူငယ္ခ်င္း ေတြေ၀ေနတတ္တဲ့ အခါေတြမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ခ်ေပးႏိုင္သူ…။ သူဟာ ေမၿငိမ္းအတြက္ ဘုရားေပးတဲ့ဆု ဆိုတာဘယ္ေလာက္မွန္သလဲ သိေစခ်င္လို႕ က်မက မွတ္တမ္းတင္ ေပးလိုက္ပါတယ္……….။



ရာေက်ာ့္တေန႕တ


၀၆ း ၀၀ နာရီ
ကလင္ ကလင္
အား မနက္ ၆ နာရီေတာင္ ရွိသြားၿပီပဲ။ ဒီေန႕ တနလၤာေန႕ ။
အင္းးးး ထမွ ထမွ ၊ ကေလးေတြ ေက်ာင္းရွိတယ္။
ဟင္ အငယ္ေကာင္ ေစာင္ ကြာ ေနပါလား။ အေအးမိအံုးမယ္။
ကိုယ့္ေဘး က မမကေတာ့ အိပ္တုန္း။ ည တုန္းက ဘယ္ႏွစ္နာရီမွ အိပ္လဲမသိ။
ကေလးေတြကို သိပ္ရင္း ငါအိပ္ေပ်ာ္သြားတာေတာင္ ၁၂ နာရီေလာက္ရွိၿပီထင္တယ္။
၀ါး ………. ထမွ ထမွ

၀၆ း ၁၅ နာရီ
အိုဗာတင္းေဖ်ာ္တိုက္ဖို႕ ေရေႏြးတည္ရမယ္။
ထမင္းေၾကာ္စားခ်င္တယ္လို႕ မိန္းမ ကမေန႕က ေျပာထားတယ္။
ဆိုင္ေၾကာ္ေလးေနာ္ တဲ့။ ထမင္းၾကမ္း က်န္ေသးရဲ႕လားမသိ။
ေအာ္ နည္းေနပါလား။ ထမင္းအိုးလည္း တည္လိုက္ဦးမွ။
ကေလးေတြေတာ့ အိုဗာတင္းနဲ႕ ေပါင္မုန္႕ပဲ ေကၽြးလိုက္ေတာ့မယ္။

၀၆ း ၃၀ နာရီ
ညတုန္းက ေဆာ့ထားတာ ရႈပ္ပြေနတာပဲ။ တံျမက္စည္း လွည္းလိုက္ဦးမွ။
မိန္းမ အိပ္ရာကထလာရင္ ရႈပ္ေနတာေတြျမင္ၿပီး စိတ္မၾကည္ျဖစ္ဦးမယ္။
ၿပီးရင္ ကေလးေတြအတြက္ အ၀တ္ေတြ ထုတ္ထားအံုးမွ။
အႀကီးမအတြက္။
အငယ္ေကာင္အတြက္ ၿပီးၿပီ၊

၀၇ း ၀၀ နာရီ
ထမင္းေၾကာ္ဖို႕ ေဂၚဖီ ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴနီလွီးထားမွ၊
ဟင္ ေရခဲေသတၱာထဲက ၀က္သားနည္းနည္းက်န္တာေရာ မေတြ႕ေတာ့ပါလား။
ေအာ္ ဒီမွာေတြ႕ၿပီ။ မိန္းမပဲ ေနရာေရႊ႕ထားတာျဖစ္မယ္။
ေနာက္… ၾကက္ဥ ခေလာက္ထားမွ။

၀၇ း ၃၀ နာရီ
ကေလးေတြကို ႏႈိးေတာ့မွ။
ဒါမွ စားမွာ ေသာက္မွာနဲ႕ ေက်ာင္းမီမယ္။
က်ဲက်ဲ ။ အဲမြန္ ထေတာ့ ထေတာ့ ၊ ဒီေန႕ ေက်ာင္းတက္ရေတာ့မယ္ေလ၊
မ်က္ႏွာသစ္ ၊ သြားတိုက္ ၊ အျမန္လုပ္ေလ ငိုင္မေနနဲ႕ ။
ေမေမ ႏိုးသြားဦးမယ္၊
ၿပီးရင္လာ ေပါင္မုန္႕နဲ႕ အိုဗာတင္းေသာက္လိုက္.
ဘာ အုိဗာတင္းမေသာက္ခ်င္ဘူး။ ငါစိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့ဘူးေနာ္။ ဒါဆို ဘာေသာက္မလဲ၊
ေအး..ႏြားႏို႕လား။ ကဲ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ အေအးပဲရွိတယ္ေနာ္။ အဲဒါပဲေသာက္မလား။
သြားယူလိုက္။ ပိုက္ေတြ႕လား ဟုတ္ၿပီ .. ကဲ ေပါင္မုန္႕လာစားေနာ္။
ထမင္းက ၁၁ နာရီမွ စားရတာ၊ ဗိုက္ဆာလိမ့္မယ္။
ကဲ……ၿပီးရင္ အ၀တ္လဲမယ္ လာၾက။ ဒီေန႔ဘာ၀တ္စံုလဲ..
အားကစား ၀တ္စံုလား.. ရိုးရာ၀တ္စံုလား…

၀၈ း၃၀ နာရီ
ေက်ာင္းသြားမယ္ ။ ဖိနပ္စီးလိုက္ေတာ့၊
ေနဦး။ ေသာ့ခတ္လိုက္ဦးမယ္ ။ ကဲလာ ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္။
အငယ္ေကာင္ ေနာက္မွာ မထိုင္ရဘူးေနာ္၊ လာ ေရွ႕ကတက္။

၀၈း၄၅ နာရီ
မမေတာ့ အိပ္ရာက မထေသးပါလား။
ထမင္းေၾကာ္ထားလိုက္မယ္။ ႏိုးလာရင္ စားလို႕ရေအာင္။
ေဟာ … ကြန္ပ်ဴတာ ဖြင့္သံၾကားရတယ္။
ေအာ…ႏိုးၿပီကိုး။
မ်က္ႏွာမသစ္ေသးဘူး၊ ဒီကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ အရင္ေရာက္တယ္။
ေယာက္်ားကိုေတာင္ ႏႈတ္မဆက္ဘဲ ကြန္ပ်ဴတာကိုသြားႏႈတ္ဆက္ေနတယ္။
စိတ္ထဲကေျပာတာပါ။ ပါးစပ္က ေျပာမိလို႕ စိတ္ဆိုးၿပီး ထမင္းေၾကာ္မစားရင္
ကိုယ္တေယာက္တည္း စားေနရဦးမယ္ ဟဲဟဲ…
ေဟး အေမၾကီးေရ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးၿပီလား။
ထမင္းေၾကာ္ပူပူေလး အဆင္သင့္ပဲေဟ့။
လာစားၾကမယ္၊
( ထမင္းေၾကာ္ေလးက ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ရာ...
ဆိုင္ထက္ေတာင္ ေကာင္းေသး…
အိမ္မွာ ဒီလုိပဲ ခဏခဏ ေၾကာ္စားၾကမယ္ေနာ့္)
သူ ဒီလိုပဲ ေျပာမွာ သိၿပီးသား၊

၀၉း၃၀ နာရီ
ေဟ့…ဒီေန႕ မိန္းမ ဟင္းခ်က္အလွည့္မဟုတ္လား။
မခ်က္ေသးဘူးလား။
ဘယ္သူနဲ႕ ခ်က္တီးလုပ္ေနတယ္၊
ေအာ္……ေတာ္ရွာပါေပတယ္။
ဘေလာ့တကာလည္ၿပီး စီဗံုးလုိက္ျဖည့္ေနရတယ္လို႕။
ဒီေန႕ ဘာစားမွာလဲ …ေျပာ။
က်ေနာ္ပဲ ခ်က္လိုက္ပါ့မယ္ အမရယ္။
ဒါဆို ေလွ်ာ္မယ့္ အ၀တ္ေတြ ဆပ္ျပာစိမ္ေပးထား၊
ဟင္းခ်က္ၿပီး စက္နဲ႕ ေလွ်ာ္လိုက္မယ္။

၁၂ း ၀၀ နာရီ
ထမင္းစားမယ္ဗ်ိဳ႕။ ဒီမွာ အားလံုးခူးခပ္ၿပီးသား ရယ္ဒီပဲ။
ထမင္းစားမယ္ေလ ။
ဒီမွာ ေအးကုန္ၿပီေနာ္၊ ထမင္းေရာ ဟင္းေရာ၊
ကဲ စားႏွင့္ၿပီ ေဟ့။
တေန႕ေန႕ ဘေလာ့တကာလည္လိုက္။ ခ်က္တီးလုပ္လိုက္နဲ႕
ထမင္းစားဖို႕ ကို မနည္း ေခၚေနရတယ္၊
လာစားေတာ့ေနာ္။

၁၃ း၀၀ နာရီ
ညက ဘယ္ႏွစ္နာရီမွ အိပ္လဲ။ အမ္… ၁ နာရီ။
ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနလို႕တုန္း။
ထူးပါေပ့.. ခ်က္ရြမ္း ၀င္တာ ဒီေလာက္ေတာင္……. ။
အံမာ ဘာစာဖတ္တာ အေၾကာင္းျပေနလဲ..
ကိုယ့္မိန္းမအေၾကာင္း မသိရင္ ခက္မယ္..ဟင္း………။
ေန႕လည္ေတာ့ တေရး အိပ္မွ ျဖစ္လိမ့္မယ္ေနာ္။
ဒီေန႕အျပင္ မသြားရဘူး မဟုတ္လား။
ဒါဆို ေမာင္ စာရိုက္စရာေတြ ကိုင္ေတာ့မယ္ေနာ္။
ညည္း ဘေလာ့အတြက္ေရာ စာ ရိုက္စရာရွိေသးလား..။

၁၅ း၃၀ နာရီ
အား.. ခါးေတြ ေညာင္းလိုက္တာ.. မ်က္ေစ့ေတြလဲ ေညာင္းျပီ..
တေန႔ တေန႔ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ဖက္ျပီး စာရိုက္ရတာ။
သူ႔လိုလဲ ဘေလာ့လုပ္တာေတြ ခ်က္ရြမ္း၀င္တာမ်ိဳးလည္း မရွိေတာ့
တခါတေလေတာ့လဲ ပ်င္းသား..။

၁၆ း ၀၀ နာရီ
ကေလးသြားႀကိဳလုိက္ဦးမယ္။ မိန္းမ ထမင္းအုိးတည္ထားေပးေနာ္။

၁၆ း ၃၀ နာရီ
ကေလးေတြ ေက်ာင္း၀တ္စံု လဲထားေတာ့ေနာ္။
ထမင္းစားေတာ့မလား။ မစားေသးရင္ ေဆာ့မလို႕လား။
ေအး ရန္မျဖစ္ရဘူးေနာ္။ အႀကီးမက ကာတြန္းကားၾကည့္မလို႕လား။
ေနဦး ဘဘ ဖြင့္ေပးမယ္။ ဟဲ့ ကြန္ပ်ဴတာ သြားမကိုင္နဲ႕ေနာ္။
ဟဲ့ ကေလးေတြ လုမေနနဲ႕။
(သူ႔အေဖေရ.. ကေလးေတြက ဆူလိုက္တာကြာ..
ဒီမွာ RFA အတြက္ ေရးေနတယ္ေလ။)
ကဲ မင္းတို႕ အေမေျပာေနၿပီ။
လာ ဒီကိုလာ အဲဒီနား သြားမရႈပ္နဲ႕လို႕ ေျပာေနတယ္ေလ။

၁၇ း ၃၀
ေရခ်ိဳးမယ္။ အႀကီးမ အရင္ခ်ိဳးေတာ့ ။ ၿပီးရင္ အငယ္ေကာင္ ခ်ိဳးမယ္ေနာ္၊
ဘဘ ခ်ိဳးေပးမယ္၊ လာၾကေဟ့၊
သမီး ဘာ၀တ္မလဲ၊ ႀကိဳက္တာယူ၀တ္လိုက္။
ၿပီးရင္ အျပင္ သြားရမယ္၊ ေမေမ ကိစၥရွိတယ္တဲ့။
( ကေလးေတြ ေခၚလို႕မျဖစ္ဘူး ေမာင္ရ ။ အျပန္မိုးခ်ဳပ္မယ္။ )
ဒါဆို ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။
( ျပန္ခါနီးရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ေလ။)
မနက္ျဖန္ ကေလးေတြ ေက်ာင္းတက္ရမွာေနာ္။
ေစာေစာျပန္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဦး။
ဒါဆို အခု ဘာနဲ႕ သြားမလဲ၊
(ကေလးေတြ ထမင္းေကၽြးၿပီးရင္ လိုက္ပို႕ေလ)
ေအာ္ …ေအးေအး.. ဒါဆို ညစာ မစားေတာ့ဘူးေပါ့။
(ဟုတ္တယ္။ ေမာင္ စားႏွင့္လိုက္)
ဒါဆို မိန္းမပဲ ကေလး ထမင္းေကၽြးေပး။
ေမာင္ ထမင္းစားလိုက္ေတာ့မယ္။
(အင္း ။ အင္း)

၁၈ း ၀၀ နာရီ
(ၿပီးၿပီလား ။ကေလးေတြ ထမင္းလာဆက္ေကၽြးေပးဦးေလ။
မိန္းမ ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္)
ေအး လာၿပီ ခဏ ဒီမွာ ဟင္းအုိးေဆးေနလို႕။

၁၈ း ၃၀ နာရီ
ကဲ သားတို႕သမီးတို႕ ေမေမ့ကို လိုက္ပို႕ၾကမယ္ေဟ့..လာ ။
တက္ သြားစို႕။ အိမ္တံခါး ေသခ်ာ ေသာ့ခတ္ရဲ႕လား။
(ခတ္ၿပီးၿပီ)

၂၀ းး ၀၀ နာရီ
……………
၂၂ း ၀၀ နာရီ
…………………
၂၃ း၁၀ နာရီ
ကလင္ကလင္
အင္း… အင္း ကေလးေတြ မအိပ္ေသးဘူး။ အခု လာေခၚမယ္။
ကေလးေတြလား လိုက္မယ္တဲ့၊
ေအးေအး လာၿပီေနာ္။

၀၀ း ၃၀ နာရီ
ေဟ့ ………မိန္းမ ေစာေစာ အိပ္ေနာ္၊ အိပ္ေရးပ်က္တာ မ်ားေနၿပီ။
ေမာင္ေတာ့ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး…….အိပ္ၿပီ။





ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

3 comments:

ေမဓာ၀ီ said...

မခင္မင္းေဇာ္ ေရးတာ မ်က္စိထဲကို ျမင္ေယာင္မိတယ္။
အမေမျငိမ္းက လက္စသတ္ေတာ့ ... အဲဒီလိုကိုး .. ဟီး ... ကံေကာင္းေလစြ ..ကိုယ့္အမပါလား ... ကိုရာေက်ာ္ကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ ...
ေနာက္လဲ အဲလိုေတြ ေဖာ္ေကာင္လုပ္ပါအံုး .. မခင္မင္းေဇာ္ေရ .. :P

s0wha1 said...

ေဩာ္...အေမနဲ႔ ေတာ္ေတာ္တူတဲ႔ အန္တီၿငိမ္းပါတကား...ခုမွပဲ ဒီေလာက္ဆိုးမွန္း သိတယ္...ဟီး

pandora said...

ဟီးဟီး.. ဒါမ်ိုဳးမွ ပန္ဒိုရာ သိခ်င္တာ အစစ္.. ေက်းဇူးဘယ္လိုတင္မွန္းမသိဘူး.. မမႀကီးခင္ေရ႕..
တခါတေလက်ေတာ႕ ကိုယ္တိုင္ေျပာဖို႕ခက္ေနရင္ ဒီလို အလိုက္သိတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေဖာ္ေကာင္လုပ္ေပးရတယ္..