Monday, December 31, 2007

Benazir Bhutto ေသဆံုးျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍


ဘင္နာဇာဘူတို လုပ္ႀကံခံရလို႕ ေသၿပီတဲ့။
ဒီသတင္းၾကားခါစက မင္သက္မိသြားတယ္္။ အသက္ ၃၅ ႏွစ္မွာ ပါကစၥတန္ရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့သူ။ သူက ဟားဗတ္တို႕ ေအာက္စဖို႕တို႕မွာ ပညာသင္ၾကားခဲ့ရသူ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ ထက္ျမက္မႈကို သူ႕အေဖ ႀကိဳးေပး ခံရၿပီးေနာက္ ၁၁ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၈၈ မွာ ကမၻာက မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရၿပီ။
၁၉၉၀မွာ သူမရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားကို လာဘ္စားမႈဆိုတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ႏွင့္ အစိုးရဖ်က္သိမ္းခဲ့ျပန္…
ဒါမဲ့ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူမ ဦးေဆာင္တဲ့ပါတီကပဲ အႏိုင္ရခဲ့ျပန္…
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေနာက္တခါ ထပ္ျဖစ္ျပန္….
ဒီတခါမွာေတာ့ သမၼတက လက္မခံခ်င္ေတာ့ပဲ လာဘ္စားမႈနဲ႕ တရားစြဲ အစိုးရကို ဖ်က္သိမ္း တပည့္ကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ခန္႕ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။
ယူေအအီးလို႕ ေခၚတဲ့ ယူႏုိက္တက္ေစာ္ဘြားႏုိင္ငံမွာ ၇ ႏွစ္ေက်ာ္ ေနထုိင္ရင္း …
ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းမႈေတြအမ်ားႀကီး အဆင့္ဆင့္ ၾကားကေန သူမရဲ႕ ျပည္ေတာ္ျပန္ ခရီးစ စခ်င္းမွာ လူေပါင္း ၁၄၁ ဦးေသဆံုးခဲ့တဲ့ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈကို ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါေသးတယ္။

ခုေတာ့ ၁၉၈၈ က ကမၻာ့အလွဆံုး အမ်ိဳးသမီး ၅၀ ထဲမွာ ပါခဲ့ဖူးတဲ့..
ႏိုင္ငံတခုရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ တာ၀န္ ၂ ႀကိမ္တုိင္ရရွိထမ္းေဆာင္ဖူးတဲ့…
ကေလး ၃ ေယာက္ရဲ႕ မိခင္ …
ခုလာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲအမ်ားဆံုးရရွိဖို႕ အလားအလာ အေကာင္းဆံုး …
ပါကစၥတန္က စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို အဆံုးသတ္ေပးမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေရာင္ျခည္….
သူမကေတာ့ သူမဖခင္ေဘးက ေျမကြက္လပ္မွာ ဆိတ္ၿငိမ္စြာ လဲေလ်ာင္းသြားခဲ့ၿပီ..

က်မ မ်က္စိထဲမွာေတာ့ ..
သူမ အေဖ ႀကိဳးေပးကြပ္မ်က္ခံရတာ…
သူမ ေသနတ္နဲ႕ ဗံုးနဲ႕ အၾကမ္းဖက္ သတ္ျဖတ္လုပ္ႀကံခံရတာ……..
အဲဒါနဲ႕အတူ ….
ခု သူ႕ရဲ႕ ၁၉ ႏွစ္အရြယ္သားေလးက သူမပါတီရဲ႕ ဥကၠဌ လုပ္မယ္တဲ့…

တဆက္တည္း ျမင္ေနရျပန္တယ္…
အိႏၵိယ က အင္ဒရာဂႏၶီ…
သူမရဲ႕သားငယ္ ဆန္ေဂ်း ဂႏၶီ..
ေနာက ္သားႀကီး ရာဂ်စ္ဂႏၶီ… သူတုိ႕ေတြ ရဲ႕ ေသဆံုးခဲ့ရျခင္းေတြ…
အေျပာက်ယ္လွတဲ့ ဒီေလာကႀကီးထဲက…
ေသဆံုးျခင္းေတြမွာ အဓိပါယ္ ရွိမွာပါ….
ႏိုင္ငံကို တုိးတက္ေစခ်င္သူေတြ နဲ႕ အာဏာကို မက္ေမာသူေတြၾကားထဲက ကြာဟခ်က္ေတြ..
အစြန္းေရာက္မႈေတြ…..
အားလံုးထဲမွာ… ခုိင္မာတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္… ျပတ္သားတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြက …
ေနာက္မတြန္႕တဲ့ ေျခလွမ္းေတြကို ျဖစ္ေပၚေစတယ္ ထင္ပါရဲ႕….
ခုေတာ့…. သူမ က ေအးခ်မ္းသြားခဲ့ေလၿပီ…
ဒါေပမဲ့ ပါကစၥတန္ျပည္သူေတြကေတာ့……

ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံကို ဒီမုိကေရစီရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းဟာ အာဏာရွင္စံနစ္ကို အေကာင္းဆုံး လက္စားေခ်ျခင္းပဲ တဲ့။

ပါကစၥတန္္ျပည္သူ႔ပါတီ ေခါင္းေဆာင္သစ္ျဖစ္တဲ့ သားျဖစ္သူရဲ႔ ပထမဆုံး မိန္႔ခြန္းထဲမွာ သြားေလသူသူ႔မိခင္ အျမဲေျပာေနက် စကားေလးကို ျပန္ေျပာျပခဲ့တာပါ။ သူ႔မိခင္ ရည္မွန္းခဲ့တဲ့အတုိင္း ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံကို ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားသြားမယ္လုိ႔လည္း ေအာက္စဖုိ႔ဒ္ေက်ာင္းေတာ္သား ၁၉ႏွစ္အရြယ္ လူငယ္ေလးက ေျပာသြားပါေသးတယ္။

ပါကစၥတန္ ႏုိင္ငံေရးေလာကရဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ တုိက္ဖ်က္ေရးမွာ ဘူတိုမ်ိဳးဆက္ဟာ အဘုိး အေမကေနမွတဆင့္ ေျမးအထိ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ပါျပီ။

ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မေ၀ခဲြတတ္ေပမယ့္ ဘင္နာဇာဘူတုိ ေသဆုံးမွဳဟာ က်မရင္ကုိ ေတာ္ေတာ္ မသက္မသာ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။

က်မဘာေတြကို ဆက္စပ္စဥ္းစား ပူပန္မိေနတာပါလိမ့္.. ဘုရား ဘုရား မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ မျဖစ္လာပါေစနဲ႔ လုိ႔ (ဒီတခါေတာ့ မိန္းမဆန္ဆန္) ဆုေတာင္းမိယုံမွတပါး က်မကေကာ ဘာမ်ားတတ္ႏုိင္ပါဦးမည္နည္း။ ။

Thursday, December 27, 2007

ေတြးမိသမွ် (၂)

The form of the struggle is not chosen by the ruled but by the ruler.

ကိုမိုးသီးဘေလာ့မွာ တင္ထားတဲ့ inside of september movement 2007 ဗြီဒီယိုမွာ ၾကည့္လိုက္ရေတာ့ တုတ္နဲ႕ ကိုင္ရုိက္ေနတဲ့ စစ္သား ၁၀ ေယာက္ေလာက္ကို ထြက္ေျပးတဲ့ ေယာက္်ား မိန္းမ ၁၀၀ ေလာက္က ျပန္သာခ်လိုက္ရင္ ခုလို တေယာက္ေသတာကို ျမင္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ လဲေနတဲ့ လူတေယာက္ကို အတင္းထပ္ရုိက္ေနတာကို ဘယ္လိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးေတြနဲ႕ ထုိင္ၾကည့္ေနႏုိ္င္သလဲ ဆိုတာကို ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားမရဘူး။ အဲဒီမွာ ေျပးေနတဲ့လူေတြဟာ ငါတို႕ ျပန္ခ်မယ္။ သူခ် ကိုယ္ခ်၊ သူေသ ကိုယ္ေသ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ၀င္ေအာင္ အၾကမ္းမဖက္ လူထုလႈပ္ရွားမႈ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသလား။ စဥ္းစားေလ က်မစိတ္ထဲမွာ ေျပးသာ ခ်ခ်င္ေလပဲ။ မတရားတာကို ဘယ္လိုမွ ေခါင္းငံု႕ မခံခ်င္တဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာခဲ့တယ္။ ၈၈ တုန္းက အဲလိုစိတ္ဓါတ္နဲ႕ပဲ မဆလ တပါတီကို ခံတိုက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ တိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ့တာ။ ေနာက္လူထု တုိက္ပြဲကို ယံုလို႕ ေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ မဲဆြယ္စည္းရံုးေရးေတြ ဆင္းေပးခဲ့တာ။ အဲဒီတုန္းက စစ္အာဏာရွင္ဆိုတာ ကတိတည္မယ္လို႕ ထင္တာကိုး။ သူတုိ႕ေတြကလည္း လူထု ကို ေလးစားလိမ့္မယ္ ထင္ခဲ့တာကိုး။
ခုေတာ့ က်မက စစ္အုပ္စု ေရြးေပးလိုက္တဲ့ တိုက္ပြဲ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ၈၈စိတ္ဓါတ္၊ ေရႊ၀ါေရာင္စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႕ ျပည္႕၀ တက္ၾကြလို႕ ...

က်မတို႕ ေရြးခ်ယ္မဲ့ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဟာ အၾကမ္းဖက္မႈဆိုတဲ့(Terrorism) နဲ႕ လားလားမႈ မတူဘူးဆိုတာကိုလည္း နားလည္ထားမွ ျဖစ္မယ္။ က်မေျပာတဲ့ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ ပန္းတိုင္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီအာဏာရွင္ျပဳတ္က် ၿပီးရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရွိေအာင္ လုပ္ရမယ္လို႕ ယံုၾကည္ခ်က္ ထားတယ္။ ဒါဟာ အနိမ့္ဆံုး လူတုိင္းသံုးတဲ့စကားနဲ႕ ေျပာျပတာပါ။

လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ လူတုိင္းပါ၀င္ႏုိင္ဖို႕ဆိုတာ မလြယ္တာလက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းေထာက္ခံ ေနဖုိ႕ေတာ့ လုိပါလိမ့္မယ္။ ကမၻာေပၚက စစ္ႀကီး ၂ ခုစလံုးကို ရပ္တန္႕ေစဖို႕အတြက္ စစ္ပြဲေတြကပဲ အဆံုးသတ္ေပးခဲ့တာပါ။ ဒါကိုေတာ့ ျငင္းႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒီလိုပါပဲ ဂႏၶီရဲ႕ အၾကမ္းမဖက္ လမ္းစဥ္အတြက္ ေနရူးက ဘယ္လိုေပးဆပ္ေပးခဲ့ပါသလဲ။ မင္ဒဲလား တို႕ စကား၀ိုင္းထုိင္ႏိုင္ဖို႕ သူ႕ရဲ႕ ANC လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕က ဘယ္လိုပံ့ပိုးေပးခဲ့ပါသလဲ ။ သမိုင္းေၾကာင္းေတြကို ေသခ်ာေလ့လာၿပီး ေနာက္ကြယ္က ပံ့ပိုးမႈေတြရဲ႕ အားကို သိဖို႕လဲလိုပါလိမ့္မယ္။တကယ္ေတာ့ က်မက နအဖကို တိုက္မွ ရမယ္လို႕ ယံုၾကည္သူတဦးပါ။ ဘယ္လို တိုုက္မလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ က်မနားမလည္ပါဘူး။ တုိက္သင့္တယ္ တိုက္ေနတဲ့လူေတြ တိုက္မယ့္ လူေတြကို ေထာက္ခံမယ္။ ေထာက္ပံ့မယ္။ အႀကံေကာင္းေတြ ၊ နည္းနာသစ္ေတြ လိုခ်င္တယ္။ အားလံုး၀ိုင္း၀န္းရမယ္လို႕ ခံယူထားသူပါ။ေနာက္ထပ္ေျပာမယ္ဆိုရင္ အမ်ားႀကီး ထိခိုက္စရာေတြ ရွိလာေတာ့မွာမို႕ ဒီအေၾကာင္းေတာ့ ရပ္လိုက္ဦးမယ္။
......
က်မတို႕ အင္အားေတြ မသာခဲ့လို႕ သူတို႕နိုင္ေနတာလို႕ ယူဆမယ္ဆိုရင္ သူတို႕ ကို ေမာင္းထုတ္ႏိုင္ဖို႕ ၊ ကိုယ့္ကၽြန္ ကိုယ္ျပန္ခံေနရတဲ့ ျမန္မာ ျပည္သူေတြကို စစ္ကၽြန္ဘ၀က ဆြဲထုတ္ကယ္တင္နိုင္ဖုိ႕၊ အတုိင္းအတာတခုထိေတာ့ က်မတို႕ စုစည္းညီညြတ္ၾကရမယ္။ ဘယ္လုိနည္းလမ္းကို မဆို က်မတိ္ု႕ အားေပးၾကရမယ္။ဒီတေခတ္မွာ က်မတို႕မ်ိဳးဆက္ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့ရင္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြက အျပစ္တင္တာ ခံရမယ့္အျပင္ က်မတို႕ ရင္ေသြးမ်ိဳးဆက္ေတြဟာ ကမၻာ့အလယ္မွာ မ်က္ႏွာေအာက္ခ်လို႕ လူျဖစ္တယ္ ဆိုရံုဘ၀မ်ိဳးနဲ႕ အသက္ရွင္ သြားရေတာ့မယ္။

က်မတို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူေတြ အသံုးမက်လို႕ ႏုိင္ငံသူႏိုင္ငံသားေတြ မ်က္ႏွာငယ္ရတာေတြကို ျမင္ရတိုင္း ရင္ထဲမွာ တကယ္မခ်ိပါဘူး။ တကယ္ဆို ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြဟာ အင္မတန္ေတာ္တဲ့ထက္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူညံ့ဖ်င္းမႈက ႏိုင္ငံကို ဆင္းရဲေစတဲ့အျပင္ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကုိယ္ေသြး ထက္ျမက္မႈေတြကိုပါ ေအာက္ဆံုးအဆင့္ကို ဆြဲခ်လိုက္တာပါပဲ။ တိုင္းျပည္တျပည္ တိုးတက္ေခတ္မွီေနဖို႕က အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြရဲ႕ ထက္ျမက္မႈေပၚမွာ မူတည္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ျငင္းစရာမရွိပါဘူးေနာ္။ က်မဆက္ဆံဖူးတဲ ့ ႏိုင္ငံျခားသား ပညာတတ္ဆိုတဲ့ လူတခ်ိဳ႕ဟာ က်မေလာက္ေတာင္ စည္းကမ္းမရွိ ၊ မသပ္ရပ္ ၊ မထက္ျမက္ဘူးဆိုတာ ကုိယ္တိုင္ႀကံဳခဲ့ဖူးေတာ့ က်မက အဲလုိပဲ ျမင္တယ္။ သူတို႕အစိုးရေကာင္းေနလို႕ သူတုိ႕အေျခအေနက ငါတို႕ထက္သာေနတာပါလား လို႕.....။

ႏိုင္တဲ့လူက သမိုင္းကိုေရးစတမ္းလို႕ က်မစီေဘာက္မွာ နအဖ ေအာက္ဆဲြတေယာက္က ေရးသြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီသမိုင္းဟာ တကယ္တည္တန္႕တဲ့ သမိုင္းျဖစ္မလား။ ေနာက္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြက ဒီသမိုင္းကို အျပစ္တင္တာ ခံမလား။ ဒီလိုပါပဲ သမိုင္းမွာ လူဆိုးျဖစ္မလား၊ လူေကာင္းျဖစ္မလားဆိုတာကို ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြက ဆံုးျဖတ္မွာပါ။ ကိုယ္ေရးတဲ့သမုိင္းကို ဖတ္မွာက ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြဆိုတာကို မစဥ္းစားႏိုင္ေအာင္ အသိဥာဏ္ နံုနဲတဲ့သူေတြကိုသာ နအဖလို လူမိုက္ေတြက စည္းရံုးႏိုင္တယ္ဆိုတာ လက္ေတြ႕ သိလိုက္ရတာလဲ ေက်နပ္စရာပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက တုိင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္သတဲ့။ ေအာ္ .. ေတာ္ေတာ္ ေရွာ္တဲ့အေတြးေတြပါလား.. လို႕ က်မ ေတြးမိေသးတယ္။

တုိင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တဲ့လူေတြက ကိုယ့္တုိင္းျပည္ တျဖည္းျဖည္းဆင္းရဲလာေနတာကို ၾကည့္ရက္သတဲ့။ ႏိုင္ငံတြင္းက အေျခခံလူတန္းစားေတြ တပါးႏုိင္ငံမွာ ကၽြန္လို ရုန္းေနရတာကို ၾကည့္ရက္သတဲ့။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ သံုးရင္ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေလာက္ လင္းထိန္ေနမဲ့အျပင္ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြလဲ တိုးတက္လာမဲ့ အေျခအေနရွိတဲ့ ႏုိင္ငံပိုင္ ဂတ္စ္ေတြကို ေအာက္ေစ်းနဲ႕ ေရာင္းၿပီး သူတို႕ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ သံုးစြဲ။ တုိင္းျပည္ကိုေတာ့ ေမွာင္ခ်ထား။ ေအာ္ ခ်စ္တတ္ပံုမ်ားကေတာ့.. ေအာခ်ေလာက္ရဲ႕။

စစ္တပ္ကလြဲမ်ား က်န္တဲ့ လူမ်ားက ႏုိင္ငံမခ်စ္တတ္ဘူးတဲ့ ။ ယူဆေနပံုမ်ား။ ကဲ .. ဒါဆုိလဲ
ေဆးရံုက ဆရာ၀န္ေတြ ေမာင္းထုတ္.. စစ္သားေတြပဲ လုပ္ေတာ့.
ေက်ာင္းေတြက ဆရာေတြကို အလုပ္ျဖဳတ္…. စစ္သားေတြပဲ လုပ္ေတာ့..
အင္ဂ်င္နီယာေတြ အကုန္ဖယ္….. စစ္သားေတြပဲ လုပ္ေတာ့…
ေစ်းသည္ေတြ ကုန္သည္ေတြလ ဲ အကုန္ပိတ္ခိုင္း… စစ္သားေတြပဲ လုပ္ေတာ့..
ဆိုက္ကားဆရာ ကားဆရာေတြလဲ အကုန္နားေတာ့… စစ္သားေတြပဲ လုပ္ေတာ့..
လဖက္ရည ္ေကာ္ဖီ အသုတ္စံု အကုန္နား…. စစ္သားေတြပဲ လုပ္ေတာ့… ရံုးေစာင့္ ညေစာင့္ ဂိုေဒါင္ေစာင့္…. အကုန္နား …… စစ္သားေတြပဲ လုပ္ေတာ့..
ဘုန္းႀကီးေတြ လဲ မရွိေစနဲ႕ ….. စစ္သားခ်င္းပဲ ရွိခိုးေတာ့ ( က်မတို႕ကေတာ့ ရွိမခိုးႏိုင္ဘူးကိုး) ဟိဟိ…. စစ္သား ၄ သိန္းကို အကုန္လုပ္ဖုိ႕ လႊဲေပးလိုက္ေတာ့.. သူတို႕ေတြမွ တိုင္းျပည္ခ်စ္သတဲ့ .. ႏိုင္ငံအတြက္ အလုပ္လုပ္သတဲ့…
ေအာ ္ … သနားၿပီးရင္ း သနားရပါလား… သန္းေရႊတုိ႕ရဲ႕ တပ္မေတာ္ႀကီးရယ္…
ေနာက္ဆိုရင္ မိန္းမေတြ ကေလးမေမြးနဲ႕ လို႕ … စစ္သားေတြပဲ ေမြးခိုင္းေတာ့မယ္….

ေအာ္…. က်မတို႕ရဲ႕တိုင္းျပည္မွာ

Friday, December 21, 2007

ကိုယ္ေတြးမိရာပါ

ေတြးမိသမွ် (၁)
ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ၃ လျပည့္ေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ သူမ်ားေတြ ေရးတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြ လိုက္ဖတ္ၿပီး ကိုယ္လဲ ကိုယ့္အယူအဆေလးေတြကို ေရးခ်င္လာပါတယ္။တကယ္ေတာ့ နအဖ စြပ္စြဲသလို အျပင္က လူေတြ လုပ္လို႕ ဒီေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္လာတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ မေထာက္ခံနိုင္ပါဘူး။သူတို႕ ေျပာသလို ဒီလို လူထုအံုၾကြမႈျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ရင္ ခုလို အေျခအေနနဲ႕ ဘယ္အရပ္ခံမလဲ။ လူထုအံုၾကြၿပီးရင္ ဘာလုပ္ရမယ္ ဆိုတာ စီမံကိန္းေတြ ဆြဲၿပီးသားရွိေနမွာမို႕ တဆင့္ၿပီး တဆင့္ တက္သြားဖို႕သာ ရွိေတာ့မေပါ့။ ခုေတာ့ ဒီဖက္က ျပည္ပကလူေတြလဲ အရွိန္ျမန္လြန္းတဲ့ လူထုတိုက္ပြဲမွာ ဘယ္လို ေပါင္းစပ္ရမယ္ ဆိုတာကို စီမံကိန္းမဆြဲရေသးခင္၊ (ဆြဲၿပီးသားလဲ မရွိဘူး ထင္ပါ့။) မေပါင္းစပ္ႏုိင္ပဲ ဒါ့ထက္အဆင့္ျမင့္ဖုိ႕လဲ ပံ့ပိုးမွဳမလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပဲ ၾကည့္ေနလိုက္ရတယ္ ဆိုတဲ့ အေျခအေနျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ျပည္သူေတြကေတာ့ သူတုိ႕ကို္ယ္တုိင္ခံစားေနရတဲ့ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းမႈကေန လြတ္ေျမာက္ဖုိ႕ သူတုိ႕ကို္ယ္တုိင္ ရုန္းကန္တိုက္ပြဲ ၀င္လုိက္တာပါပဲ။

၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ေရွ႕တန္းက အနစ္နာခံ လမ္းျပႏိုင္မႈေတြက နည္းလို႕လား။ အဲဒီ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြကိုလည္း ျပည္ပကလူေတြနဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္ေပးလိုက္တာ ကုန္ေရာပဲ ။ဒီလူနဲ႕ ဒီလူေတြဆိုတာကလည္း ၈၈ ကတည္းက အတူတူလုပ္လာခဲ့တယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို တုိက္ခ်င္စိတ္က တထပ္တည္း။ ဒီေတာ့ ဘာေတြ ဘယ္လုိပဲ တားဆီးထားထား အာဏာရွင္ကို တိုက္ရမဲ့ တိုက္ပြဲနည္းနာေတြကို စဥ္းစားတဲ့ေနရာမွာ ဆင္တူုတာေတြ ထပ္တူညီတာေတြ ရွိေနမွာပဲ။ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲဆိုေတာ့ ဒီလုိလူစားေတြကို ဒီလုိနည္းေတြနဲ႕ တုိက္ရတယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရး စိတ္မ၀င္စားတဲ့လူေတြေတာင္ သိေနတာပဲ။

ဒီ(၃) လအတြင္းမွာ ဖမ္းဆီးထားတာေတြကို ျပင္ပအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႕ အတင္းခ်ိတ္ဆက္ ဇာတ္လမ္းဆင္၊ ေနာက္ ဘာဆိုဘာမွ အၾကမ္းမဖက္ပဲ ေမတၱာပို႕လမ္းေလွ်ာက္ေနတာ သိရက္နဲ႕ အၾကမ္းဖက္ ဆူပူရန္ႀကံစည္မႈနဲ႕ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ရွည္ႀကီးေတြ ခ်ၿပီး တရားစီရင္သတဲ့။ တရားဥပေဒရဲ႕ အထက္မွာ မည္သူမွမရွိေစရတဲ့။ သူတို႕ပဲ ရွိေနရမွာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ဥပေဒနဲ႕အႀကံဳးမ၀င္လဲ အတင္းအမိန္႕ခ်ခိုင္း တရားသူႀကီးက သူတုိ႕ ေပးလုိက္တဲ့ စာအိတ္ကို တရားခြင္မွာ ဖြင့္ဖတ္ျပရသူပဲ၊ (ဒါကလည္း ကိုယ္ေတြ႕)ေသနတ္ေတြနဲ႕ ပစ္ခတ္ေနတဲ့လူေတြက သူတုိ႕ကို ျပန္လွန္ အၾကမ္းဖက္ရန္ႀကံစည္မႈ၊ ႀကိဳးပမ္းမႈေတြနဲ႕ ဖမ္းဆီး ထားတ့ဲ သက္ေသခံ လက္နက္ေတြကလည္း အံ့ၾသေလာက္ဖြယ္ ေလာက္ေလးဂြေတြ ။ ကမၻာ့မီဒီယာေတြ မျမင္ဖူးလို႕ တခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္ေတြဆို မ်က္လံုးအျပဴးသားေလးနဲ႕ ေသခ်ာ ၾကည့္ေနတာကိုလည္း MRTV က ေသခ်ာ ရိုက္ျပလိုက္ေသး။ ေအာ္ သနားစရာေလးေတြ။ ေလာက္ေလးဂြဆိုတာ ေနာက္ဆံုးေပၚ ၊လူကို မထိခင္ကတည္းက ေသေစႏိုင္တဲ့ လက္နက္ ။ မျမင္ဖူးရင္ေသခ်ာ ၾကည့္ထားဆုိတဲ့ အထာနဲ႕။

မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ႕ တိုက္ေနတဲ့ ဦးေက်ာ္ဆန္းတို႕ တစုလည္း ေမ့တတ္တာလြန္ပါေလေရာ။ ေလလိႈင္းထဲက လူသတ္သမားဆိုၿပီး စြပ္စြဲတဲ့အထဲမွာ DVB ဘာ့ေၾကာင့္မပါခဲ့သလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေမ့က်န္ခဲ့လို႕တဲ့။ အမွန္တကယ္က ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ဦးစီး ဦးေဆာင္ လုပ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံျခား မီဒီယာေတြကိုသာ သတိျပဳစရာ၊ ဂရုစိုက္စရာ လုိ႕ သူတုိ႕က သေဘာထားတယ္ဆိုတဲ့ စတိုင္နဲ႕ ျမန္မာအတိုက္အခံေတြ ဦးစီးလုပ္တဲ့ ဒီမုိကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံကို ရွိတယ္လို႕ စာရင္းထဲေတာင္ မထည့္ပဲ ထားျပခဲ့တာပါ။ သူတုိ႕စိတ္ထဲမွာ ေမ့ဖုိ႕ေနေနသာသာ ၊ အမႈန္႕ႀကိတ္ပစ္ခ်င္လြန္းလို႕ DVB လႊင့္သမွ် လႈိင္းေတြကို အဆမတန္ေစ်းပိုေပးၿပီး လိုက္၀ယ္ေနတာ မသိတာမွတ္လို႕။

ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းဌာနႀကီးတဲ့၊ ျပန္ၾကားေရးဌာနက ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာလအတြင္း ေသဆံုးသူဦးေရမွာ ဂမ္ဘာရီကိုေျပာေတာ့ တမ်ိဳး၊ ပီညဲရိုးကို ေျပာေတာ့တမ်ိဳး။ အဲဒါကို သတင္းေထာက္က ေထာက္ေမးလိုက္ေတာ့ ဟဲဟဲ… ဟိုဟာက ဒီလို ဒီဟာက ဟိုလို တဲ့…။မထင္မွတ္တဲ့ သာမန္ျပည္သူေတြ ရိုက္ယူထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေတြ ဗြီဒီယိုေတြက ပလူပ်ံလို႕ စစ္အုပ္စု ရဲ႕ ရက္စက္အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခဲ့တာမို႕ ႏိုင္ငံတကာမွာ အံ့ၾသမင္သက္ခဲ့ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ နအဖဟာ ယုတ္မာတဲ့ ေနရာမွာ ေတာ္တယ္။ အာဏာလက္ဆုပ္ မျဖည္တဲ့ေနရာမွာေတာ္တယ္။ လိမ္လည္ သတင္းထုတ္ျပန္တဲ့ေနရာမွာ ေတာ္တယ္။ ေနာက္ဆံုး ငရဲမေၾကာက္ ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေတာ္ပါေပတယ္။
က်မတို႕ဘက္ကေတာ့ ကဗ်ာဆရာကိုေအာင္ေ၀း ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။
ရန္_ငါ မျပတ္လို႕
သံဃာအသတ္ခံရတာ… တဲ့။

ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားတိုင္း ျမန္မာျပည္မွာ စစ္သားေလးသိန္းဆိုတာမွာေတာင္ ေအာက္ေျခ စစ္သားေတြက အငတ္ငတ္အျပတ္ျပတ္။ က်မတို႕ ျပည္သူေတြထဲမွာ ျပည္တြင္းက စစ္အုပ္စုေတြရဲ႕ ေစာင့္ၾကည့္ အက်ဥ္းခ် ခံထားရသူေတြမပါပဲ၊ ကေလးသူငယ္ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြမပါပဲ။ ေနာက္ဆံုးစကားကုန္ေျပာရရင္ အခု ထုိင္းမွာ လာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္သား ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတာင္ ႏွစ္သန္းေက်ာ္ရွိေနတာပဲ။ ဒီလူေတြနဲ႕ ခုနစစ္သားေလးသိန္းကို ဖိသတ္ရင္ေတာင္ ေသႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ရွိေနတာပဲ။ က်မတို႕ လူ႕အခြင့္အေရးကို နားမလည္။ လူ႕စကားနားမလည္။ ငါ့ဖို႕ ငါ့အာဏာ ငါ့စည္းစိမ္ ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးနဲ႕ တိုင္းျပည္ႀကီးက သယံဇာတေတြကို ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းလို လက္ညိႈးထိုးေရာင္းစားေနတဲ့ ဒီလို စစ္အုပ္စုေတြကို လက္၀ါးျဖန္႕ေတာင္း ၊ ေမတၱာပို႕ေတာင္း၊ စကားထိုင္ေျပာဖုိ႕ ေတာင္းေနလို႕ မရေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္။

က်မတို႕ သိခဲ့တဲ့ ကတီၱပါေတာ္လွန္ေရးတို႕ ႏွင္းဆီေတာ္လွန္ေရးတို႕ နဲ႕ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး ဒီစစ္အာဏာရွင္ကို အၾကမ္းမဖက္ လူထုနည္းနဲ႕ မေတာင္းပါနဲ႕ေတာ့ ။ ဒီနည္းေတြနဲ႕ ေသသူေသ။ ဘ၀ပ်က္သူေတြပ်က္ ၊ မ်ိဳးဆက္ေတြ စေတးခံထားရတာလဲ ထည့္တြက္ၾကပါဦး။ ျပည္သူေတြ အထိနာမွာ စိုးရိမ္လို႕ ေသြးထြက္သံယုိမႈေတြကို စုိးရိမ္လို႕ ဆိုေပမဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီေသြးထြက္သံယို က်ဆံုးမႈေတြနဲ႕ပဲ အဆံုးသတ္ေနရတာပဲ မဟုတ္လား။

ခုေနာက္ဆံုးျဖစ္ခဲ့တဲ့ က်မတို႕ႏိုင္ငံက ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတုိ႕ ဆိုတာက တကယ့္ ဘာသာသာသနာရဲ႕ ၀န္ထမ္း။ အေလးအျမတ္ျပဳရာ ဘုရားသားေတာ္ေတြက ဘာလက္နက္မွမပါ လမ္းေလွ်ာက္ ေမတၱာပို႕ခဲ့တယ္။ အဲဒီလို ဘုရားသားေတာ္ေတြ ရဲ႕ ေမတၱာလက္နက္ကို ျပည္သူလူထုက လက္တြဲ အားျဖည့္ခဲ့တယ္။ ဘယ္မွာလဲ အၾကမ္းဖက္မႈ အရိပ္အေယာင္။ ျပည္သူေတြပါခဲ့တယ္ ဆိုရာမွာလဲ တကယ့္ကို ဘယ္သူတဦးတေယာက္မွ တိုက္တြန္းခ်က္၊ ျမႈဆြယ္ခ်က္ေတြ မပါဘုူး၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြမပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆိုတာကို အျပည့္အ၀ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လူထု ဆႏၵျပခဲ့တာစစ္စစ္။ ကမၻာေပၚမွာ ဒီလို သာသနာ့၀န္ထမ္း ဘာသာေရး သီးသန္႕ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္တာ က်မတသက္ေတာ့ မေတြ႕ခဲ့ဘူး မၾကားခဲ့ဘူးပါ။

(အၾကမ္းမဖက္ လူထုလႈပ္ရွားမႈ) ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးမွာ က်မတို႕ အေလးအျမတ္ျပဳရာ ဘုရား သားေတာ္ေတြ အသတ္ခံရ၊ ေထာင္ခ်ခံရ၊ အနိမ့္ဆံုး ၀ါတ၀ါ ပ်က္ခဲ့ရ။ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ေထာက္ခံ အားေပးသူ ျပည္သူေတြ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ် ၿခိမ္းေျခာက္။ တင္းက်ပ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်မတို႕ရဲ႕ အၾကမ္းမဖက္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပမႈက ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့ရတယ္။ အသက္ေပးခဲ့ရတယ္။ အႏွစ္ျပန္ခ်ဳပ္ရရင္ အာဏာရွင္ေတြနဲ႕ တုိက္တဲ့ပြဲမွာေတာ့ တုိက္ပြဲ နည္းနာကို ကိုယ္ကေရြးခ်ယ္လို႕ မရေတာ့ဘူး။ သူေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ လမ္းေပၚမွာ က်မတုိ႕က ျပန္လွန္ေတာ္လွန္ရမွာပဲ။
(ဆက္ရန္)

Saturday, December 15, 2007

စကားမစပ္ ေျပာျပခ်င္တာ....

စကားမစပ္ ေျပာျပခ်င္တာက..
အလုပ္ေတြ ပိေနၿပီး စာမေရးႏုိင္ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ကေလးရတိုင္း းကိုယ့္ဘေလာ့ကို ၀င္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ပို႕စ္အသစ္မတင္ႏုိင္တာ ၂ ပတ္ေက်ာ္ေတာ့ မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္လိုပဲ လူတိုင္း စား၀တ္ေနေရး ရုန္းကန္ရင္းကပဲ ပို႕စ္အသစ္ေတြ တင္ေနတာပဲ ။ မတူတာဆိုလို႕ ကိုယ္က ဒီကြန္ပ်ဳတာ ကို ဗြီဒီယို ဖုိင္ေတြ အက္ဒစ္လုပ္ရင္း၊ ဖုိင္ဖြဲ႕ရင္း စာေရးတဲ့အခါ အရမ္းအခက္အခဲ ျဖစ္တာ တခုပဲ ကြာမယ္ထင္ပါရဲ႕။
ခုရက္ေတြမွာေတာ့ .. ေရးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနၿပီး ေရးဖို႕ အခ်ိန္မေလာက္တာက အဓိက ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ဒီရက္ပိုင္းမွာ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ေမြးေန႕ ၊ ႏုိင္ငံတကာ လူ႕အခြင့္အေရးေန႕၊ ကေလးကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး ပေပ်ာက္ေရးေန႕စတဲ့ အခမ္းအနားေတြ ဆက္တုိက္ကို ကိုယ္နဲ႕ တုိက္ရုိက္မပတ္သက္ပဲနဲ႕ ေနာက္ကြယ္တာ၀န္ေတြက ကိုယ့္ကို ဖိစီးသြားခဲ့ပါတယ္။

ကိုယ့္ကို ထမင္းေကၽြးတဲ့အလုပ္နဲ႕ ကိုယ္က ကူညီရတဲ့ အလုပ္ေတြကို မွ်တေအာင္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေနရတဲ့အခါ အခ်ိန္မရွိဘူး လို႕ ညည္းတဲ့လူေတြကို သတိရသြားမိတယ္။ အခ်ိန္ဆိုတာ ယူရင္ရပါတယ္လို႕ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ က်မေတာ့ အိပ္ခ်ိန္ေတြက မနက္ ၂ နာရီ ၊ အိပ္ရာထခ်ိန္ မနက္ ၆ နာရီေတြမွာ မူးခ်ာလည္ခဲ့ရေတာ့တယ္။ ဒီေန႕ ေနာက္ဆံုး ။ ခု မနက္ ေနာက္ဆံုးဆိုတဲ့ ေလာေဆာ္သံေတြ ၾကားမွာ ကြန္ပ်ဳတာကို ခိုင္းေနရတာ စိတ္မရွည္ခ်င္စရာ.. ကြန္ပ်ဳတာကေတာ့ သူ႕အလုပ္ကို သူ႕သတ္မွတ္ခ်ိန္နဲ႕ လုပ္ေပးေနတာပဲ.. ကိုယ္ကသာ စိတ္ေလာေနမိတာကိုး..
ထူးျခားတာေလးေတြ ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္။
ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ အသက္ ၄၈ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႕ပြဲ မွာ gay ေတြ မယ္ၿပိဳင္ပြဲလုပ္တာ…
(အဲဒါကေတာ့ တကယ္ၾကည့္လို႕ ေကာင္းခဲ့တယ္)
ေနာက္ လူ႕အခြင့္အေရးေန႕ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲကို ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ (ၾသစေတးလ် ဌာနခြဲ) က က်င္းပတာမွာ ကေလးေတြက ကိုယ့္ထက္ေတာင္ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႕ ပတ္သက္တာေတြ သိေနတာ..
ထူးျခားဆံုးက ပထမ ရတဲ့ ကေလးရဲ႕ စာစီစာကံုး ကို ဒိုင္လုပ္သူေတြအားလံုးက တညီတညာတည္း အမွတ္အျမင့္ဆံုးေပးခဲ့တဲ့ထိ ေကာင္းခဲ့တာ..
စာစီစာကံုး ပိုင္ရွင္ကေလးက (၆) တန္းေက်ာင္းသား ငယ္ငယ္ေလး ျဖစ္ေနတာ..
(ဒုတိယက ၁၁ တန္း၊ တတိယက ၉ တန္း)
ေနာက္ အဲဒီ ပထမရတဲ ့စာစီစာကံုးတအုပ္ထဲ ေရြးေပ်ာက္သြားခဲ့တာ… (အဲဒါအရမ္းထူးဆန္းေနတယ္)
ကေလး ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈ ပေပ်ာက္ေရးေန႕မွာ ကိုယ္တုိင္ ၅ ႏွစ္သားေလးနဲ႕ ဘန္ေကာက္မွာအေရာင္းခံခဲ့ရတဲ့ (ခု အသက္ ၁၂ ႏွစ္ေလာက္ရွိတဲ့) ကေလးနဲ႕ အင္တာဗ်ဳးရင္း မ်က္ရည္စို႕ခဲ့ရတာ..
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမက ထြက္တဲ့ (Saffron Revolution) အေခြမွာ အမိန္႕ေပးေနတဲ့ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးကို ေသခ်ာ ရိုက္ျပထားႏိုင္တာ…
လူေတြက ဘာ့ေၾကာင့္ လူ႕က်င့္၀တ္ေတြကို သိပ္ဂရုမစိုက္ေတာ့တာလဲ..
ဘ၀ေတြက ဘာေတြမ်ား ထူးျခားဦးမွာလဲ…
ကိုယ္တိုင္ေရာ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ဘာေတြမ်ား ေျပာင္းလဲေအာင္ ပဲ့ကိုင္ ႏိုင္မွာလဲ..
အေတြးေတြက မရပ္မနား..
ေရးခ်င္တဲ့စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္ပဲ ေရးလိုက္ပါတယ္။
မနက္ျဖန္ေတာ့ အလုပ္ေတြ တေၾကာ ရွင္းေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕…….
ခ်စ္ခင္စြာျဖင္
ခင္မင္းေဇာ္