ေခတ္တေခတ္ရဲ႕ ဖေယာင္းတုိင္ေတြ

အရာရာက ေမွာင္မုိက္လို႕။

အဲ့အခ်ိန္က ဘာအလင္းတန္းမွ မရွိ ။

ဘာအလင္းမႈန္မွ မရွိ ။

ပကတိေမွာင္မုိက္ေနၾကတယ္။

အဲ့ေမွာင္မုိက္မႈထဲ

တေယာက္လက္ကို တေယာက္ဆြဲ

ႀကိဳးစားၾက ရုန္းကန္ၾက ထၾကြဝီရိယ ရွိၾက။

တုိ႕လက္ေတြ ခုိင္ၿမဲၾက၊

တို႕အသိေတြ ဆက္တြဲၾက

အေမွာင္ထုကို ေတာ္လွန္ၾက ေတာ္လွန္ၾက၊

အသံေတြကေန အသံေတြကို ဆက္

အေတြးေတြကေန အေတြးေတြကိုဆက္

အသက္ေတြကေန အသက္ေတြကိုဆက္

တို႕အားလံုး ရုန္းကန္ခဲ့ၾကတယ္။

တုိ႕အားလံုး ဆြဲထူခဳ့ဲၾကတယ္။

တို႕အားလံုး ကမ္းလင့္ခဲ့ၾကတယ္။

အဲ့အခ်ိန္က ပကတိ ေမွာင္မုိက္ေနတုန္းေပါ့။

ဒီလိုနဲ႕ တေယာက္ေပၚ တေယာက္ဆင့္

တေယာက္ပုခံုးတေယာက္နင္း

အဆင့္ဆင့္ ဆင့္ၾကရင္း

ဆင့္ၾကရင္း

ဆင့္ၾကရင္း

တြန္းထိုးၿဖိဳခ်သူေတြ

ေႏွာက္ယွက္ဟန္႕တားသူေတြကို

ရင္ဆုိင္ရင္း

ေမ့ျပစ္လိုက္ရင္း

ငါတုိ႕ ေရွ႕ဆက္လက္တြဲ

တေယာက္ကိုတေယာက္ အသက္ေပးရင္း

ဘဝေတြ ရင္းခဲ့ၾကတယ္။

ခုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္လား၊

ေန႕သစ္ အလင္းတန္းလား၊

ဝိုးတဝါး ။

ရဲေဘာ္တုိ႕ ...

ခ်စ္စြာေသာ မိတ္ေဆြတုိ႕

ေနာက္ေက်ာက ဓါးေတြ ပ်ံဝဲလို႕၊

ေျခရင္းက ဆူးေညာင့္ေတြ ခၽြန္ျမလို႕၊

ေရွ႕ဘက္က တံတုိင္းက မၿပိဳပ်က္ေသးဘူး။

တသက္လံုး တြဲလာတဲ့ တုိ႕လက္ေတြ အံေသ ကုန္ၿပီလား။

ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္တို႕။

မတရားမႈေတြကိုသာ ရွာေဖြ ေဖၚထုတ္ရင္း၊

တရားမွ်တမႈကိုသာ ေဆာင္က်ဥ္းၾကပါစို႕၊

မာရ္နတ္ေတြ

မိစၦာေတြကို မသိက်ိဳးက်င္ျပဳၾကပါစို႕။

သူတုိ႕ဟာ

တဦးေပၚတဦးထားရမယ့္ ေမတၱာတရားကို မသိဘူး။

သူတုိ႕ဟာ

တဦးေပၚတဦး ထားရမယ့္ သစၥာတရားကိုမသိဘူး။

သူတုိ႕ဟာ

တဦးေပၚတဦးထားရမယ့္ မုဒိတာတရားကို မသိဘူး၊

ဒါေပမယ့္

ငါတို႕က

တဦးေပၚတဦး ထားရမယ့္ ဥေပကၡာတရားကိုလဲ သိခဲ့ၿပီ။

ခ်စ္လွစြာေသာ

မိတ္ေဆြရဲေဘာ္တို႕

အကယ္၍

မင္းအသိုင္းအဝိုင္းကတုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားၿပီး

ဒါေတြဟာမင္းေၾကာင့္လို႕ ဝိုင္းဝန္းျပစ္တင္ၾကတဲ့အခါ

သူတို့ကို နားလည္စြာခြင့္လႊတ္ရင္းနဲ႕

မင္းကိုယ္မင္း ယံုၾကည္မႈ အျပည့္ရွိမယ္ဆိုရင္

အကယ္၍

မင္းရဲ့အေၾကာင္း မဟုတ္တမ္းတရား မုသားစကားေတြၾကားတဲ့အခါ

မင္းကလည္း အလိမ္အညာေတြနဲ႕ မတုန္႕ျပန္ဘူးဆိုရင္။

အကယ္၍

.

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

ခင္မင္းေဇာ္

ျပဇာတ္မဟုတ္တဲ့ ေခတ္ဇာတ္တပုဒ္

အခ်ဳပ္ကား သံတုိင္ေတြၾကားက

ေထာင္ျပတဲ့ လက္မေလးေတြ

လက္သံုးေခ်ာင္း သေကၤတေတြ

လက္သီးဆုပ္ေတြ နဲ႕ ႏႈတ္ဆက္ လက္ဝါးေလးေတြ

မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ကေလးေတြ

လက္ညိႈးခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြ။

သြားေဖြးေဖြးေလးေတြ

ျမင္ရတဲ့ တခဏ

အံႀကိတ္ တက္ေခါက္ရင္း ... ေခတ္ႀကီးထဲ ကိုယ္က လဲၿပိဳ။

ငါတို႕ ဘာလုပ္ႏုိင္မလဲ

ငါတုိ႕ ဘာလုပ္သင့္လဲ

ငါတို႕ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၅ႏွစ္

၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေတြကို တရိပ္ရိပ္ျပန္ေရာက္သြား။

သူတုိ႕မိဘေတြ ေနရာမွာ ကိုယ္တုိ႕မိဘေတြ ျမင္ေယာင္လို႕။

သူတုိ႕စိတ္ေတြကို ကိုယ္တို႕ ဆက္သြယ္ေပါင္းစည္းႏုိင္ခဲ့တာ

အဲဒီလို ထပ္တူျပဳမႈေတြေၾကာင့္ေပါ့။

ဘယ္သူေတြ နားလည္လည္ မလည္လည္

နာက်င္ခဲ့ရသူခ်င္း

ၿပိဳလဲခဲ့ရသူခ်င္း

အံႀကိတ္ခဲ့ရသူခ်င္း

လက္မ ေထာင္ျပ ၾကရသူခ်င္း

ႏွလံုးေသြးခ်င္း ဆက္စပ္ပတ္သက္

ငါတို႕ နားလည္ပါတယ္ ။

ငါတို႕နားလည္ႏုိင္တယ္။

မေန႕ကလုိ

မေန႕ကလို

ေဟာဒီမွာ

 ကိုးေပပတ္လည္လား

ဆယ္ေပပတ္လည္လား

ငါမမွန္းတတ္တဲ့ အလံုပိတ္ခန္းထဲ

ေရွ႕တံခါးေပါက္ႀကီးေသာ့ပိတ္ခတ္ထား

ေနာက္က တေပပတ္လည္ ျပတင္းေပါက္ေသး

အျပင္က ေသာ့ခတ္လုိ႕။

ေမွာင္လိုက္တာ ပိန္းလို႕

ကိုယ့္လက္ေတာင္ ကိုယ္မျမင္ရ

ကိုယ့္ထမင္းကို ကိုယ့္ပါးစပ္ဆီသယ္မရ။

ေန႕လား ညလား

မွန္းဆလို႕လဲမရ

တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္

တဒိတ္ဒိတ္

တဒိတ္ဒိတ္

ကိုယ့္ႏွလံုးခုန္သံ ကိုယ္ျပန္ၾကား

ဒီေလာက္က်ယ္သလား

လူတေယာက္ရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံ

ဒီေလာက္က်ယ္သလား။

ေမာင္ေခၚရာ

ေမာင္ေခၚရာ

ကဲလာ... အတူေလွ်ာက္စို႕တဲ့

ကမ္းလာတဲ့လက္

ၾကင္နာျခင္းေတြ အျပည့္ရွိေနမယ္။

တြဲေလွ်ာက္မယ့္လမ္း

ေမတၱာတရားေတြ ခ်ခင္းထားမယ္။

သဘာ၀တရား ေဖာက္ျပန္လို႕မ်ား 

ေနပူမိုးရြာႀကံဳလာရင္လဲ

စာနာျခင္းရိုးဂုဏ္နဲ႕ ထီးလုပ္လို႕ မိုးမယ္။

ဘ၀တေကြ႕ ၾကမၼာ ၾကည္စယ္လို႕

ခလုတ္တုိက္မယ္ ေခ်ာ္လဲမယ္ဆို

တည္ၾကည္ခိုင္မာျခင္းနဲ႕တြဲလို႕ထူမယ္။

သိပ္ကိုမ်ား ေမာပန္းလို႕ႏြမ္းလာရင္

သံေယာဇဥ္ေရစင္ေအး ေခၽြးသိပ္လို႕ေပးမယ္။

လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာလမ္း ဇြဲမာန္ေလွ်ာ့မယ္မ်ား ႀကံခ်င္လား။

ဟိုး.  ဟို...ေရွ႕မွာ ၾကည့္.

တြဲလက္မ်ား ခိုင္ၿမဲျခင္းအတြက္

ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ လွပတဲ့ စံအိမ္ေလး ရွိေနတယ္။

ခ်စ္ၾကသူခ်င္း

မနာလုိျခင္းကင္းရွင္း

၀န္တိုျခင္းကင္းရွင္း

သံသယေတြ ကင္းရွင္း

အမုန္းတရားေတြ ကင္းရွင္း

မာန္မာနေတြ ကင္းရွင္း

သမုဒယ အတြယ္အတာနဲ႕ မႊန္းထံုလို႕ ထားမယ္။

ခ်စ္သူေရ..

လိုက္ခဲ့ေတာ့ ..ေရႊႏြယ္ရိုး မညိႈးနဲ႕ သခင္။   ။

(တခုေသာ ဧၿပီလတြင္ေရးသားခဲ့ၿပီး ျပန္လည္ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိသျဖင့္ အမွတ္တရ မွတ္တမ္းတင္ပါသည္။)

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

ခင္မင္းေဇာ္

နိဂံုး

 နိဂံုး

လုပ္ခ်င္ရာေတြ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ အခါမွာ

၀ါသနာေတြကို ေမ့ပစ္လိုက္ရတဲ့ အခါမွာ

ျမင္ျမင္သမွ် ေၾကကြဲနာ ခံစားရတဲ့အခါမွာ

အေျပာင္းအလဲၾကား တသားတည္း မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ အခါမွာ

တန္ဘိုး ရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ အၾကြင္းမဲ့ ကုန္ဆံုးခဲ့ရတဲ့ အခါမွာ

ေလးစားျမတ္ႏုိးမႈမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရတဲ့ အခါမွာ

ရိုးသားရင့္က်က္ျခင္းမ်ား အရာမထင္ေတာ့တဲ့ အခါမွာ

လံုလ ၀ီရိယမ်ား ျခစားခံရတဲ့ အခါမွာ

ဇြဲနပဲနဲ႕ အားမာန္မ်ား ေလွာင္ရယ္ခံရတဲ့အခါမွာ 

ျမင့္ျမတ္တဲ့ သည္းခံျခင္းတရား နင္းေျခခံရတဲ့အခါမွာ 

.

.

 .

(ဒီေခတ္ႀကီးမွာပဲ လူလာျဖစ္ရတဲ့ ငါတုိ႕ဘ၀)

အစကတည္းက ဆံုးခဲ့ေလသလား ယံုစားရေတာ့မယ္။

ခင္မင္းေဇာ္

ခ် င္ း တြ င္ း ေ ခၚ သံ (ေအာင္ေ၀း)

ခ်င္းတြင္းေခၚသံ

(ေအာင္ေ၀း)

အို…ခ်င္းတြင္း

သင့္ျမင္းေတြ

ျပင္းျပင္းစီးဆင္းပါစ။

ဟိုး…ေတာင္ရိုင္းေပၚက

ဒုန္းစိုင္းခ်လာ

ကဗ်ာေတြ၊ မုန္တိုင္းေတြ

ဒါ ငါတို ့ရဲ ့

အရိုင္းေခၚသံေတြ

သင့္ရဲ ့ျမင္းေတြလည္းျဖစ္ရဲ ့။

ခ်င္းတြင္းရဲ ့

ငါက ကဗ်ာဆရာဆိုေတာ့

ငါ အရင္ဆုံးတီးခတ္ရမယ့္

ဗုံသံက

ငါ ့ကဗ်ာဆရာေတြရဲ ့ရင္အုံပဲ။

လူယဥ္ေက်းေတြက

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို

တေယာေပၚတင္ၾကသတဲ့

ငါတို ့အရိုင္းအစိုင္းေတြကေတာ့

ဗုံေပၚတင္ၾကသေပါ ့။

ဒီေခတ္

ဒီေခတ္

အနီးဆံုးေတြ အေ၀းဆံုး ျဖစ္တဲ့ေခတ္

စာရင္းမရွိေတြ စာရင္း၀င္လာတဲ့ေခတ္

ဖြႏုိင္ရင္ ပြတက္လာတဲ့ေခတ္

ေျပာပါမ်ား အမွန္ထင္လာတဲ့ေခတ္

သြားေနလဲ ခရီးမတြင္တဲ့ ေခတ္

လႈပ္ေနရင္း ျမဳပ္ေနရတဲ့ေခတ္

ခ်စ္ခင္ရင္း မုန္းတီးသြားရတဲ့ေခတ္

ေလးစားရင္း ေ၀ဖန္ေနရတဲ့ေခတ္

လက္တြဲရင္း ေနာက္ေက်ာၾကည့္ရတဲ့ေခတ္
ေၾကာက္တတ္သူေတြ သတိၱရွိလာတဲ့ေခတ္

နင္းတတ္ခင္းတတ္မွ ေနရာရတဲ့ေခတ္

စားဖားေတြ ၾကားကားဆြဲတဲ့ေခတ္

တိမ္မေယာင္နဲ႕ နက္နဲတဲ့ေခတ္

နက္မေယာင္နဲ႕ ျပာလာတဲ့ေခတ္

သိကၡာနဲ႕ ရိကၡာလဲ ဖို႕လဲ လြယ္လာတဲ့ေခတ္

ခ်စ္စရာနဲ႕ ပစ္စရာ မွားယြင္းယံုၾကည္လာတဲ့ေခတ္

လူမ်ားရာ ဤကို ကၽြဲဖတ္တဲ့ ေခတ္

ဒီေခတ္

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၿပံဳးခ်င္သူ

(တုိ႕ကေတာ့)

မႏြဲ႕တတ္ေပမယ့္ ရြဲ႕တတ္ေနေတာ့ ခက္ေသးတယ္။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

ခင္မင္းေဇာ္

လူပင္လယ္ႀကီးရယ္.. ငါ့မွာေတာ့ ေၾကကြဲ

လူေတြ လူေတြ
လူပင္လယ္ လူသမုဒၵရာႀကီး
လိႈင္းလိုပဲ လႈပ္လြန္းလို႕
စင္ေပၚက ၾကည့္ရင္ မူးမူးသြားသတဲ့။

အလံငယ္ အလံလတ္
အလံႀကီးေတြ
တလူလူ တလူလူ။


ၾကယ္ေတြ ခြပ္ေဒါင္းေတြ
ေစ်းသည္ေလးေတြ ကားသမားေတြ
ဆုိကၠားသမား အထမ္းသည္မက်န္
စစ္သားအခ်ိဳ႕လဲ ကိုင္လို႕
လူတိုင္း လက္ထဲ ပ်ံ၀ဲ၊

ေလးစားျခင္း အၾကည့္မ်ား
အားကိုးျခင္း အၾကည့္မ်ား
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အၾကည့္မ်ား
အားလံုးရဲ႕ မ်က္လံုးမွာ ေတာက္ပ။

ငါ့မွာေတာ့... ငါတေယာက္တည္းမွာေတာ့
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၂ ႏွစ္
မ်က္၀န္းထဲက
ရင္ထဲက
ႏွလံုးသားထဲက စြဲနစ္ပံုရိပ္မ်ား
ငါျပန္သတိရ။


ထပ္တူျပဳမ်က္လံုးမ်ား
ထပ္တူျပဳ အၾကည့္မ်ား
ထပ္တူျပဳေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ား
ထပ္တူျပဳယံုၾကည္ျခင္းမ်ား။
အဲဒီအရာေတြအားကိုးနဲ႕
ဂတိစကားအထပ္ထပ္ဆို
စကားလံုးမ်ားအထပ္ထပ္ဆို
ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္မယ္
ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္လိမ့္မယ္လို႕
အခိုင္အမာယံုၾကည္ခဲ့လို႕ပါ၊


၉၀ရဲ႕ေအာင္ပြဲမွာ ငါတုိ႕နစ္ေျမာမေနခဲ့ရပါဘူးေလ။
ေအာင္ပြဲေနာက္က စိန္ေခၚပြဲေတြကိုလဲ
ငါတုိ႕ ေရွာင္မထြက္ခဲ့ပါဘူး။
မတရားတဲ့ အမိန္႕ဟူသမွ် တာ၀န္အရ ဖီဆန္ခဲ့ၾကပါတယ္၊

ဒါေပမယ့္..
ဒါေပမယ့္...
ဒါေပမယ့္...


၂၀၁၂ ခုႏွစ္


ဒီျပည္သူေတြက ဘာကိုဆန္႕က်င္ျပေနတာလဲလို႕
ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖို႕ လိုလိမ့္မယ္၊
သမိုင္းတေလ်ာက္
ျပည္သူေတြ ဆန္႕က်င္ျပတတ္တဲ့
ျပည္သူေတြ ဆန္႕က်င္ခဲ့ၾကတဲ့
ျပည္သူေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကတဲ့
ျပည္သူေတြ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကတဲ့
ျပည္သူေတြ ေလးစားခဲ့ၾကတဲ့
ျပည္သူေတြ ကိုးစားခဲ့ၾကတဲ့
ျပည္သူ႕ဆႏၵအစစ္အမွန္ကို
အႀကိမ္ႀကိမ္ လိမ္မယူဖုိ႕ပဲ လိုပါတယ္၊


လူပင္လယ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး
လူထုသမုဒၵရာႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး
ငါေတာ့ ရင္ကြဲေနရတယ္၊
ငါေၾကကြဲေနရတယ္၊

ငါေပးခဲ့တဲ့ ကတိ
ငါဆိုခဲ့တဲ့ သစၥာေတြ
ခုထိ မျဖည့္ဆည္းႏုိင္ေသးလို႕ပါ၊


ခင္မင္းေဇာ္
၁၂။၃၊၂၀၁၂)

Why do I have to fight???

Why do I have to fight???

They killed my father a year ago,
And they burnt my hut after that
I asked the city men "why me?" they ignored
"I don't know, mind your business," the men said.
One day from elementary school I came home,
Saw my sister was lifeless, lying in blood.

I looked around to ask what happened, if somebody'd known,
Found no one but living room as a flood.
Running away by myself on the village road,
Not knowing where to go but heading for my teacher
Realizing she's the only one who could help to clear my throat,
But this time she gave up, telling me strange things in fear.

Why, teacher, why.. why.. why?
I have no dad nor a sister left.
To teach me and to care for me you said, was that a lie?
This time with tearful eyes she, again, said...
"Be a grown one, young man,
Can't you see we all are dying?
And stop this with your might as soon as you can,
For we all are suffering."
(ဘာေၾကာင့္ တုိက္ဆိုတဲ့ ကဗ်ာက ေနာ္ေမဦးေရးတာလို႕ ဆရာဂါမဏိက ေျပာပါတယ္။)
ဘာေၾကာင့္တုိက္

မႏွစ္တုန္းက ငါ့အေဖကို သူတုိ႕သတ္ခဲ့
ၿပီးေတာ့ ငါ့တဲကို မီးရႈိ႕
ဘာ့ေၾကာင့္ ငါ့ကိုမွ ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ
ၿမိဳ႕ႀကီးသားေတြကို ေမးလဲ သူတုိ႕လွည့္မၾကည့္။
မသိဘူး ၊ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေအးေအးေန တဲ့.....။

တေန႕ ငါမူလတန္းေက်ာင္းက အိမ္ျပန္အလာ
ငါ့အစ္မ အသက္မဲ့ေသြးအိုင္ထဲမွာ။
ဘာျဖစ္တာလဲ ေမးလိုက္ဖုိ႕ရာ တေယာက္ေယာက္မ်ား သိေလမလား..
ေသြးလႊမ္းတဲ့ အိမ္ခန္းကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွမေတြ႕
ရြာလယ္လမ္းေပၚ ငါတေယာက္တည္း ေလွ်ာက္ေျပး
ဘယ္သြားရမွန္းမသိေပမယ့္ ဆရာမဆီ ေျခဦးလွည့္မိ
ငါ့အသိကို ရွင္းေပးႏုိင္တာ သူတေယာက္တည္းလို႕ နားလည္ထား
သို႕ေသာ္ ဒီတခါေတာ့ သူမတတ္ႏုိင္
အထူးအဆန္းကိစၥေတြ ေၾကာက္ရြံ႕စြာေျပာျပ။

ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆရာမရယ္ ၊ ဘာျဖစ္လို႕လဲ… ဘာ…ဘာျဖစ္လို႕လဲ
ငါ့မွာ အေဖလဲမရွိေတာ့ အစ္မလဲ မရွိေတာ့။
ဆရာမေျပာေတာ့ ငါ့ကို ေကာင္းရာညႊန္လတ္ အတတ္သင္ေစမယ္ဆိုတာ ညာေျပာတာလားဟင္။
ဒီတခါ မ်က္ရည္ေတြ က်ရင္း ဆရာမ ထပ္ေျပာ…
ႀကီးလာေအာင္သာ လုပ္စမ္းပါ သားရယ္၊
တုိ႕အားလံုး အသက္ငင္ေနၾကတာ မေတြ႕ဘူးလား၊ မင္းႀကီးလာတာနဲ႕ တခါတည္း ဒီဥစၥာကို အင္နဲ႕အားနဲ႕ တားပစ္လုိက္၊ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ တုိ႕အားလံုးခံေနရတာမို႕...။

( အဂၤလိပ္ကဗ်ာမွ စာေရးဆရာ ဂါမဏိ ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္၊)

တိတ္ဆိတ္ေျမ

တိတ္ဆိတ္ေျမမွာ ဘယ္သူမွ မေျပာႏုိင္တာက
တေယာက္ေယာက္ကမ်ား ေခ်ာင္းနားေထာင္ေနမလား
လ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြ ျပန္ေရာင္းႏုိင္ဖို႕ေလ။
သတင္းေပးေတြကို ႏုိင္ငံ့ေသြးနဲ႕ တန္ဖိုးသင့္ေပး
ဒီေတာ့ မင္းဆိုးတို႕မႀကိဳက္တာကို ဘယ္သူမွမေျပာရဲ။

ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိတဲ့ တိတ္ဆိတ္ေျမမွာေလ
ရယ္ေမာသံတိတ္ အေတြးအျမင္ဆိတ္။
ေဟာဒီျမန္မာႏုိင္ငံဆိုတဲ့ တိတ္ဆိတ္ေျမမွာ
ဆိတ္ၿငိမ္ေနတဲ့ လူထုႀကီးအတြင္းက တိတ္ဆိတ္ျခင္းအသံကိုေတာင္ ၾကားႏိုင္။

တိတ္ဆိတ္ေျမမွာ ဘယ္သူမွ မေျပာႏိုင္တာက
စစ္သားေတြ ဘယ္အခ်ိန္လာၿပီး
မ သြားမလဲ။
တရုတ္က လမ္းရခ်င္။ ျပင္သစ္က ေရနံလုိခ်င္နဲ႕
ယိုးဒယားက သစ္ယူ၊ န၀တက ခိုးရာပါပစၥည္းယူနဲ႕...။

တိတ္ဆိတ္ေျမမွာေလ..
တိတ္ဆိတ္ေျမမွာ ဘယ္သူမွမၾကားႏုိင္တာက
အသတ္ခံရသူေတြရဲ႕ တိတ္သြားတဲ့ အသံ
ေနာက္ၿပီး အေၾကာက္တရားနဲ႕ ပိတ္ဖံုးထားတဲ့အသံ
ဘယ္လိုပင္ ဇြတ္အတင္းလုပ္လုပ္။ လြတ္လပ္မႈဆိုတဲ့အသံကို
လူလိမ္လူညာတို႕ မတုပႏုိင္ မွိန္ေပ်ာက္ေအာင္ ဖံုးမပစ္ႏိုင္ေပါ့။

(In the Quiet land ကဗ်ာကို စာေရးဆရာဂါမဏိမွ ဘာသာျပန္ဆိုထားပါသည္)
တိတ္ဆိတ္ေျမ ကဗ်ာကို သင္းအုုပ္ဆရာ Wrightson Tongue ကေရးတယ္လို႕ ဆရာဂါမဏိက စီေဘာက္မွာ လာေရးထားပါတယ္)
ေကာမန္႕မွာ တေယာက္က ဆရာေဖသက္နီ ဘာသာျပန္မႀကိဳက္ဘူး ေျပာခဲ့လို႕ ဆရာဂါမဏိ ဘာသာျပန္ကို ထပ္တင္ေပးထားပါတယ္။

In The Quiet Land

In The Quiet Land

(By Daw Aung San Suu Kyi)

In the Quiet Land , no one can tell
if there's someone who's listening
for secrets they can sell.
The informers are paid in the blood of the land
and no one dares speak what the tyrants won't stand.

In the quiet land of Burma ,
no one laughs and no one thinks out loud.
In the quiet land of Burma ,
you can hear it in the silence of the crowd

In the Quiet Land, no one can say
when the soldiers are coming
to carry them away.
The Chinese want a road; the French want the oil;
the Thais take the timber; and SLORC takes the spoils...

In the Quiet Land ....
In the Quiet Land , no one can hear
what is silenced by murder
and covered up with fear.
But, despite what is forced, freedom's a sound
that liars can't fake and no shouting can drown.

တံုဏွိဘာေ၀ ႏုိင္ငံမွာ

ဒီတုံဏွိဘာေ၀ႏုိင္ငံမွာ
ဒင္းတုိ႕ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားႏုိင္တဲ့ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကို
တစံုတေယာက္က နားေထာင္ေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွေျပာမျပႏုိင္ဘူး။
သတင္းေပးေတြကို ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ ေသြးေတြေပးေခ်။
အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကိုေတာင္ ဘယ္သူမွမေျပာရဲၾကဘူး။

ဒီတံုဏွိဘာေ၀ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ
ဘယ္သူမွမရယ္ေမာ၀ံ့ၾကသလို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕လည္း မေတြး၀ံ့ၾကဘူး။
ဒီတံုဏွိဘာေ၀ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ
ရယ္ေမာမႈကို လူအုပ္ႀကီးရဲ႕ ဆိတ္ၿငိမ္မႈထဲမွာ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ၾကပါရဲ႕။

ဒီတံုဏွိဘာေ၀ႏိုင္ငံမွာ
သူတို႕ေခၚေဆာင္သြားမယ့္ စစ္သားေတြ လာေနတာေတာင္
ဘယ္သူတဦးတေယာက္ကမွ် ေျပာမျပႏုိင္ေပဘူး။
တရုတ္ေတြက လမ္းကို လိုခ်င္တယ္၊ ျပင္သစ္ေတြကေတာ့ ေလာင္စာဆီကို လိုခ်င္တယ္။
ထုိင္းေတြကေတာ့ သစ္ကိုယူတယ္။ နအဖကေတာ့ အျမတ္အစြန္းေတြကို ယူတယ္ေလ…

ဒီတံုဏွိဘာေ၀ႏိုင္ငံမွာေလ…
ေဟာ့ဒီ တုံဏွိဘ ာေ၀ႏုိင္ငံမွာေလ…
လူသတ္သမားေၾကာင့္ ေတမိဇာတ္ခင္းေနရတာ
စိုးရိမ္မႈေတြ ဖံုးလႊမ္းေနတာကို မၾကားသိႏုိင္ေပဘူး။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္လုိပဲ အင္အားသံုးသံုး လြတ္လပ္မႈအသံကိုေတာ့
လူညာေတြ လိမ္လို႕မရသလို ဘယ္အသံမ်ိဳးနဲ႕မွလည္း မဖံုးလႊမ္းႏိုင္ေပဘူး။

ေအာင္ဆန္းစုၾကည္

In the Quiet Land ကဗ်ာအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ စပ္ဆိုခဲ့ၿပီး ကဗ်ာဆရာ ေဖသက္နီမွ ျမန္မာဘာသာသုိ႕ ျပန္ဆိုထားပါသည္။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

က်မရဲ႕ ပီေအ

ဒီေန႕…
သီရိေဂဟာလို႕ လူေတြကတင္စားတတ္တဲ့ မိဘရင္ခြင္
ဇာတိေျမက အိမ္ကေလးကို မျပန္ျဖစ္တာ ၂၁ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့….နင့္အတြက္….
အိမ္မျပန္ျဖစ္တဲ့…… နင့္အတြက္ …..
ခ်စ္သူေရ…
အိမ္ပီသတဲ့ အိမ္တလံုးျဖစ္ေအာင္
တတ္ႏိုင္တဲ့အင္အားနဲ႕
ငါဖန္တီးေပးခ်င္တယ္။
ဒါဟာ သက္ေသျပစရာမလုိတဲ့ ငါ့ရဲ႕အခ်စ္ပဲ ျဖစ္ရဲ႕။
ဒီအိမ္မွာ ေႏြးေထြးျခင္းရွိမယ္။
လံုၿခံဳျခင္းရွိမယ္။
တီတီတာတာ ပီယာ၀ါစ စကားလွေတြေခၽြမေနေပမယ့္
လိုအပ္ရင္ အသက္ပါေပးမယ့္ လက္တြဲေဖာ္မေဟသီက
အဆင္သင့္ရွိေနတယ္။
နင့္ဆီက ေပးႏုိင္တဲ့ အရာအားလံုးထဲက
ေအးျမတဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႕ မွန္ကန္ခိုင္မာတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ကလြဲလို႕
ဘာဆိုဘာမွ မေတာင္းဆိုခ်င္ပါဘူး။
မေတာင္းဆိုခဲ့ဘူး။
ဘ၀မွာ လိုအပ္တာနဲ႕ လိုခ်င္တာကို
ခြဲျခားသိတတ္ဖို႕ သင္စရာမလိုပဲ ေနတတ္ခဲ့ပါၿပီ။
ေနတတ္ခဲ့ေလၿပီ။
ေကာင္းကင္တခုတည္းေအာက္မွာ ရွိေနေပမယ့္
တန္ဖိုးထားတာခ်င္းမတူညီတတ္တဲ့ လူေတြရဲ႕ စိတ္ထားေတြ
ကမၻာေျမႀကီးေပၚမွာ ေျခစံုရပ္ေနတာခ်င္းတူေပမယ့္
ေလွ်ာက္ရတဲ့ လမ္းေတြ မတူညီတတ္တဲ့ ဘ၀ေတြ..
ဒါေတြအားလံုးကို… အေတြ႕အႀကံဳေတြဆီက က်က္မွတ္ခဲ့ရတာပဲ မဟုတ္လား။
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေလ…
၄၃ ႏွစ္ျပည့္ ဒီေန႕မွာေတာ့..
နင့္ကိုအေလးထားျမတ္ႏုိးတဲ့
ခ်စ္ဇနီးနဲ႕ သားေလးတေယာက္က
ထမင္း၀ုိင္းျပင္ၿပီး ေစာင့္ေနမယ္။
ကဲ.. ဘာလိုေသးလဲကြယ္..
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

Rest of your post

၂၀၀၈ ရင္ျပင္မွာ….

၂၀၀၈ ရင္ျပင္မွာ
ၾကယ္ေတြေႁကြ လြမ္းေတးဆိုလဲ..
ငါတို႕ ေကာင္းကင္မွာ ေရာင္နီဆိုတာရွိတယ္..
ေရာင္ျခည္ဆိုတာ ရွိေသးတယ္..
ပန္းဆိုတာ တပြင့္ေႁကြရင္ ႏွစ္ပြင့္ေ၀မွာပဲ..
ဒါ…ေလာက သဘာ၀တရား..
ခံယူတတ္ဖုိ႕ပဲ လုိတယ္။


ဘာေၾကာင့္ ေျပာသလဲ…
စစ္မေရာက္ခင္ ျမွားကုန္တဲ့ စကားသံေတြ..
ဘာလို႕ေတြးေနလဲ…
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနတဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ အေတြးအေခၚေတြ..
ဘာျဖစ္ခ်င္သလဲ…
ကိုယ္တိုင္မလုပ္ပဲ ေခါင္းေဆာင္ေမွ်ာ္ေနသူေတြ..
ဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး …
အဆိုးကို ႀကိဳၾကည့္ခ်င္ေနၾကသူေတြ။

ဘာျဖစ္လဲ…
ရြက္မရွိ တက္နဲ႕ေလွာ္မယ္..
တက္က်ိဳးရင္ လက္ထိုးေလွာ္မယ္..
ေလွခြက္ခ်ည္းက်န္
အလံမလွဲစတမ္း…
ေနာင္ရိုး စိတ္ထား
ထားတတ္မွ ျဖစ္မယ္။

တိုက္ပြဲဆိုတာ..
တိုက္ရဲသူအတြက္သာ ျဖစ္တယ္။ ။

ခင္မင္းေဇာ္

ေဘဘီနီလာသိန္း ဧခ်င္း

ေဖေဖကိုဂ်င္မီ ေမေမမနီလာသိန္း တို႕နဲ႕ သမီးေလးျဖဴေနျခည္မင္းယု
(၁၉၊၆၊၂၀၀၇)

ေဘဘီနီလာသိန္း ဧခ်င္း

ဧလည္းတည့္ ယဥ္ဧဧ
မငိုပါနဲ႔ သမီးကေလး …

ေလးလအ႐ြယ္၊ သမီးငယ္သည္
ဘယ္အတြက္ႏွင့္၊ ျပစ္ဒဏ္သင့္၍
မိခင့္ႏို႔ႏွင့္ ေ၀းရသနည္း။

သမီးအ႐ြယ္၊ ေလးလငယ္သည္
ဘယ္အတြက္ႏွင့္၊ မင္းမ်က္သင့္၍
ဖခင့္ရင္ႏွင့္ ေ၀းရသနည္း။

ဧလည္းတည့္ ယဥ္ဧဧ
မငိုပါနဲ႔ သမီးကေလး …

ႏို႔မ၀၍
ညညထငို၊ မ်က္ရည္စိုႏွင့္
စိုမ်က္ရည္ေျခာက္၊ တမိုးေသာက္လွ်င္
ေနာက္ထပ္တဖန္ ငိုဦးမည္။

ဖ မေတြ႕၍
ညညေန႔ေန႔၊ ဘြားရင္ေငြ႕မွာ
ေမေမ့သမီး၊ ငိုရွာမည္။

မိ မလာ၍
ႏို႔ဆာႏို႔ငတ္၊ ေမတၱာငတ္၍
အားျပတ္လဲကာ၊ ငိုေတာ့မည္။

ဧလည္းတည့္ ယဥ္ဧဧ
မငိုပါနဲ႔ သမီးကေလး …


ႏို႔မရ၍
တညထငို၊ က်ီးအုပ္ၿပိဳသည္
ေခြးညိဳထေဟာင္၊ လေငြေရာင္လည္း
အေမွာင္ထစ္ခ်ဳန္း၊ ေသြးနံ႔ဖံုးကာ
ဒိုင္းဒုန္းဒိန္းညံ၊ ေသနတ္သံေတြ
မိုးယံပဲ့တင္ ထပ္ေတာ့၏။

အဘြားစိတ္မွ
ပရိတ္႐ြတ္သံ၊ တရားသံလည္း
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ
အံုးေမာင္းေခါက္သံ၊ ဂီတသံလည္း
တရံမလပ္၊ စက္ေသနတ္တို႔
ပစ္ခတ္သံေအာက္ ေပ်ာက္ကုန္၏။
တင့္ကားဘီးေအာက္ ေရာက္ကုန္၏။

ဧလည္းတည့္ ယဥ္ဧဧ
မငိုပါနဲ႔ သမီးကေလး …

ဖက္ဆစ္ေခတ္သို႔
စစ္ဦးဘီလူး၊ မိစၦာပူးသည့္
စစ္ဦးစီး႐ူး၊ အာဏာမူးသည့္
တပ္မွဴးႀကီးေတြ
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္း၊ ၀င္စီးနင္း၍
ေသြးခ်င္းခ်င္းျဖာ၊ သံဃာေအာ္ညည္း
လင္းလုနီးမွာ
သမီးလန္႔၍ ငိုျပန္သည္။

သမီးငိုသံ၊ ေသနတ္သံႏွင့္
အဖန္ဖန္ေရာ၊ သမီးေမာ၍
အိပ္ေသာခဏ
“စစ္အစိုးရ က်ဆံုးပါေစ”။

သမီးငိုသံ၊ ေသနတ္သံႏွင့္
အဖန္ဖန္ေႏွာ၊ သမီးေစာ၍
ႏိုးေသာခဏ
“လူထုအစိုးရ ေပၚထြန္းပါေစ”။

ဧလည္းတည့္ ယဥ္ဧဧ
မငိုပါနဲ႔ သမီးကေလး …

သမီး ႏို႔ျမက္၍လည္း
အေမ့တိုက္ပြဲ မပ်က္။

အေမ့ ႏို႔သက္၍လည္း
သမီးတိုက္ပြဲ မပ်က္။

ဟိ ံ သစၥံ၊ အမွန္ဖက္၍
“အစိုးရပ်က္”
“အာဏာစက္”ကို
ဓမၼစက္ႏွင့္ “ဖ်က္”ေစသတည္း။ ။

ေအာင္ေ၀း
(၂၉-၉-၀၇)

(၈၈မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဇနီးေမာင္ႏွံ ကိုဂ်င္မီႏွင့္ မနီလာသိန္းတို႔၏ သမီးငယ္သို႔ …)

ကဗ်ာခံစားျခင္း

ဒီပံုကို ဒီက ရယူထားပါတယ္။

ေျမပံုအတိုင္းဆိုရင္

ကမၻာမွာ
စစ္ပြဲ ႏွစ္ပြဲ ၿပီးသြားတယ္
ငါတို႕မၿပီးေသးဘူး...။

စစ္ျဖစ္ေတာ့မွာလား
သတင္းေထာက္မ်ားေမးေတာ့
ဘယ္ႏိုင္ငံနဲ႕လဲ
ေဂ်ာ့ဂ်္ဒဗလ်ဴဘုရွ္ေမးတယ္......။

ငါတို႕ရဲ႕ ဟာသကလည္း ထုိ႕အတူ
ဘယ္အရာနဲ႕လဲ.....။

ဒီေျမပံုအတိုင္းဆိုရင္
အားလံုးေသကုန္ေတာ့မွာပဲ......။

(စိုင္း၀င္းျမင့္)
(ျပည္တြင္းက မဂၢဇင္း တအုပ္မွာဖတ္လိုက္ရၿပီး ႀကိဳက္လို႕ မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္)

poem

သူမတို႕မွတ္တမ္း

(၁)
ေထာင္ဆိုတာပန္းပဲဖိုတဲ့
သံမွန္ရင္ေတာ့ ဓါးေကာင္းတလက္ျဖစ္လာမယ္။
အဲဒီလုိႀကံဳး၀ါး
မတြန္႕စတမ္းေရွ႕ဆက္
အမ်ားအတြက္ေပးဆပ္မယ္။
သူမ
ေထာင္ကိုလည္း မေၾကာက္တရားနဲ႕ ၀င္ရဲတယ္။
ေထာင္အျပင္တန္းမရွိေပမဲ့
ေထာင္တြင္းတိုက္ပြဲ ဆင္ႏြဲ
တိုက္ထဲမွာလည္းေနခဲ့တယ္။

(၂)
အေဖက အင္းစိန္
ေမာင္အႀကီးက မႏၱေလး
ေမာင္ငယ္ေလးက ပုသိမ္
တနယ္ရပ္ျခားအေပ်ာ္သြားၾကတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
(၇)ႏွစ္မွ ႏွစ္(၂၀) ေက်ာ္ထိ အမွည့္ေျခြေျခြဖို႕
ေထာင္ထဲမွာ ေနရမတဲ့
တရားမဲ့အမိန္႕ ခ်မွတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ။
ေထာင္တေထာင္ခ်င္း အလွည့္က် သြားႏုိင္ဖို႕
သမီးငယ္ႀကိဳးစား လူလံုးမလွေပမဲ့
ေထာင္၀င္စာ ရိကၡာထုပ္ လွလွပပထုတ္ႏိုင္ေအာင္
အားထုတ္တတ္ပါတယ္အေဖ။

(၃)
ေယာက္်ားက အင္းစိန္
သားႀကီးက ကေလး
သားမက္က ျမင္းျခံ
အလ်ဥ္မီေအာင္လွည့္ပတ္
အေမ့အိပ္ကပ္လည္း ျပားခ်ပ္ေနခဲ့ၿပီ။

(၄)
လာစမ္းဟဲ့ ေလာကဓံ
အားမာန္နဲ႕တင္း
စစ္ဖိနပ္ေအာက္
ဘယ္ေတာ့မွ ဒူးမေထာက္နဲ႕
(အျပင္မွာ) တို႕အားလံုးအဆင္ေျပတယ္။
က်ဴရွင္ျပ၊ ေစ်းေရာင္း၊ စက္ခ်ဳပ္
နည္းမ်ိဳးစံုေအာင္ရုန္း
ပါရမီျဖည့္ဖက္ေတြ
ပါရမီျဖည့္ခဲ့တယ္။

(၅)
အေဖနဲ႕သား
ေမာင္နဲ႕ ေယာက္်ား
သမီးနဲ႕ေျမး
သူတို႕ေတြၾကံ႕ၾကံ႕ခံႏိုင္ဖို႕
သတင္းလိုခ်င္လား၊ ဟင္းလိုခ်င္လား
လိုခ်င္တာရမယ္တဲ့၊
ေနာက္ကြယ္က ေျပးလႊားလွဳပ္ရွား
သူမ သူမေတြေၾကာင့္
က်မတို႕ ႏိုင္ငံရဲ႕
သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္းမွာ
အမွတ္စဥ္ေတြ တိုးခဲ့တယ္။

(၆)
အသိအမွတ္ျပဳျခင္း မျပဳျခင္းေတြနဲ႕မဆိုင္
သူမတို႕ကေတာ့
ကန္႕လန္႕ကာေနာက္ကြယ္က
သူမတို႕ႏိုင္တဲ့၀န္
သူမတို႕ ထမ္းေနခဲ့ၾကတယ္။

(ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေမြးေန႕တြင္က်ေရာက္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံအမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႕တြင္ ခံစားေရးဖြဲ႕ပါသည္။)

(ေခတ္ၿပိဳင္ အြန္လိုင္းမဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ျပၿပီး)

အကယ္စင္စစ္မ်ားႏွင့္ အခ်စ္

ခင္မင္းေဇာ္


အၾကိမ္ၾကိမ္ စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ေပမဲ့
ရိတ္သိမ္းခြင့္ မၾကံဳခဲ့။
အျပစ္တင္ခ်င္ပါတယ္၊
ရာသီဥတုကိုလား
အခ်ိန္အခါကိုလား
ကံၾကမၼာကိုပဲလား၊၊
အခါခါ ထြန္ယက္
အထပ္ထပ္ ေပါင္းသင္ခဲ့တာေတာင္
စိမ္းလန္းျခင္းနဲ႔ မဆံုဆည္းခဲ့ရ၊
ခ်ိဳျမိန္ျခင္းကို မခံစားခဲ့ရ၊
ခ်စ္ျခင္းမွာ
က်မတို႔
ေရြးခ်ယ္မႈ မွားယြင္းေနခဲ့တာမ်ားလား ေမာင္၊၊
ဒါေပမဲ့
အကယ္စင္စစ္မ်ားနဲ႔
ထပ္တူျဖစ္ခဲ့ၾကျပီမို႔
ဆက္ကာ ဆက္ကာ ေလ်ာက္လွမ္း
ေနာက္မဆုတ္တမ္းေနာ္ ေမာင္၊၊
က်မတို႔ဆီမွာ
ခိုင္မာျခင္းရွိတယ္
ယံုၾကည္ျခင္းရွိတယ္၊၊
ယံုၾကည္ခ်က္ထဲက အတၱရွိတယ္။
တစ္ေန႔
ေကာက္ရိတ္ပြဲကို ဆင္ႏြဲမယ္။ ။