Friday, August 31, 2007

အႀကိဳက္ဆံုးပို႕စ္(၅) ပုဒ္

ေမာင္ရန္နဲ႕ လင္းလက္တို႕က Tag လိုက္ျပန္တယ္၊ ကိုယ္တင္ထားတဲ့ ပို႕စ္ေတြထဲက အႀကိဳက္ဆံုး ၅ ခုေရြးေပးရမယ္တဲ့၊ ကိုယ္ေရးခ်င္လို႕ ေရးတင္တယ္ ဆိုကတည္းက ႀကိဳက္လို႕ေပါ့ေနာ္၊ အဲဒါကို ေရြးခိုင္းတာကေတာ့ ဘယ္သားသမီးကို အခ်စ္ဆံုးလဲ ေမးသလိုျဖစ္ေနၿပီ၊ ခက္ပါေလ့၊ ၿပီးေတာ့ က်မဘေလာ့မွာကလည္း ေကာမန္႕မ်ားတဲ့ ပို႕စ္ တခုမွ မရွိ ဟိဟိ။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ အကုန္လံုး ႀကိဳက္၊ ေရးၿပီးသား မတင္ရေသး တာေတြလဲ ႀကိဳက္မွႀကိဳက္၊အင္း ဒါမဲ့ေပါ့ေလ….ေပါ့ေလ….

အေရြးခက္ခက္ထဲက လက္တြဲေဖာ္ကို ေရြးထားလိုက္ရသလို ေရြးလိုက္ရေပၿပီေပါ့၊

ကိုင္းလာေလ့…….

၁။ ခ်စ္သူ႕ဒိုင္ယာရီ

ဒီ၀တၳဳတိုေလးကေတာ့ အျဖစ္အပ်က္ အစစ္အမွန္ ၂ ခုကို ေရာယွက္ထားတဲ့ ကိုယ္ပိုင္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခ်စ္ကေလးေတြ အေၾကာင္းေပါ့၊ မဖတ္ရေသးသူေတြ ဖတ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္၊

၂။အကယ္စင္္စစ္မ်ားနဲ႕အခ်စ္

ကဗ်ာက ေရးခဲတဲ့ ဘာသာစကားတခုပါ။ အဲဒီကဗ်ာေရးခ်ိန္က ခ်စ္သူ႕ဒိုင္ယာရီထဲကလို လက္တြဲေဖာ္ ေနာက္ကို လုိက္လာရင္း အဆင္မေျပမႈေတြ အမ်ားႀကီးကို ေမွ်ာ္လင့္ထားတာ ထက္ ပိုလို႕ ႀကံဳလာတဲ့ အခ်ိန္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးရင္း ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးမို႕ တန္ဖိုးထားမိတာပါ၊

အထက္ပါ ၂ ပုဒ္ကေတာ့ ႀကိဳက္လြန္းလို႕ ဘေလာ့စလုပ္ကတည္းက ဒီႏွစ္ပုဒ္ကို ပထမ ဦးစားေပး တင္ထားလိုက္တာပါ၊

၃။ သူမတို႕မွတ္တမ္း

အဲ…ဒီတပုဒ္လည္း ကဗ်ာကိုပဲ ေရြးပါတယ္၊ဇာတ္ခံုတခုေနာက္ကြယ္က ပါရမီျဖည့္ဖက္ေတြကို အေလးအျမတ္ျပဳဖို႕ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကတဲ့ တခ်ိဳ႕ေသာ သူေတြကို ေတြ႕ရတိုင္း ခံစားရတဲ့အတြက္ ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးမိတာပါ၊ တကယ္အမွန္တကယ္ ရွိေနတဲ့ သူမေတြအတြက္ မွတ္တမ္းတခု အျဖစ္ ထင္က်န္ရစ္ေစခ်င္လို႕ပါ။

၄။ တိမ္ေရာင္စံုခ်ိန္

အေျပာင္းအလဲေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၁၉ ႏွစ္တာ အတြင္းက မိသားစုေလးတခုကို ကိုယ္စားျပဳ ေရးဖြဲ႕ထားေပမဲ့ တကယ့္အျပင္မွာ မိသားစုမ်ားစြာဟာ ဒီ့ထက္မကတဲ့ ဒုကၡေတြကို ရင္ဆိုင္ေနရဆဲ ဆိုတာ… က်မက မေမ့ေစခ်င္လို႕ ေရးဖြဲ႕ လိုက္ပါတယ္၊( ဒီရသစာစုကို က်မေရးစဥ္က မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ေရးခဲ့ရတာပါ။)

၅။ သမီးဖတ္ဖို႕စာ

က်မသားေလး ၂လခြဲကို ခြဲခြာလို႕ ေထာက္လွမ္းေရး ဖမ္းဆီးခံရခ်ိန္ ကို္ယ္ေတြ႕အျဖစ္ေလးကို သတိရ…….၊

နီလာသိန္း ဆိုတာ က်မနဲ႕ အင္မတန္ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ ၉၅၊၉၆ အတူလႈပ္ရွားခဲ့ပံုေတြကို သတိရ……

သူနဲ႕ သူ႕သမီးေလးပံုေတြပါတဲ့ ဗြီဒီယိုဖိုင္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္း…..
ကိုယ္စား ခံစားလို႕ ေရးဖြဲ႕လိုက္တာပါ၊

အခ်ိန္အခါအရ ႏွစ္သက္သူမ်ားတဲ့ ရသစာစုေလးလဲ ျဖစ္တာမို႕ ဒီစာရင္းထဲ ထည့္လိုက္တာပါ၊

တကယ္ေတာ့ က်မစာတုိင္းကို ရင္ထဲက ခံစားရမွ ေရးခဲ့တာမို႕ တမ်ိဳးစီမွာ ေနာက္ေၾကာင္း ရာဇ၀င္၊ အဲဒီအခ်ိန္က ခံစားခ်က္၊ မွ်ေ၀ေပးခ်င္တာေတြ ရွိတဲ့အျပင္ ဒီစနစ္ႀကီးရဲ႕ မွားယြင္းမႈေတြေနာက္ကေန ရင္းႏွီးေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့ အညတရဘ၀ အျဖစ္သနစ္ေတြကို စာဖတ္သူမ်ား ရခ်င္တာပါပဲ၊

က်န္တဲ့ ပို႕စ္ေတြျဖစ္တဲ့ ေသာင္ရင္းျမစ္ရဲ႕ တဖက္ကမ္းမွာ၊ မဟူရာညထဲက လိုမ်ိဳး ရသစာစုေတြ ကိုလည္း သံေယာဇဥ္ မျပတ္သလို မတင္ရေသးတဲ့ ပို႕စ္ေတြမွာလည္း အႀကိဳက္္ဆံုးေတြ ရွိေသးတယ္ လို႕ ႀကိဳတင္ေၾကာ္ျငာ ထားလိုက္ပါတယ္။
(မသိမသာနဲ႕ ၇ ခုေျပာထားလိုက္မိၿပီ)

ကိုယ္ကေန ဘယ္သူ႕ကို ျပန္တက္ရမယ္ စဥ္းစားတဲ့အခါ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရးၿပီးေနၿပီ၊ မေရးရေသးသူမ်ားထဲက ကိုေမာင္ရင္၊ ကိုထိုက္၊ ကိုဖိုးေဇ၊ မသဒၵါ ေနာက္ဆံုး ဘေလာ့မွာပို႕စ္အသစ္ အၿမဲတင္ေနေပမဲ့ အခုတေလာ ေရျခားေျမျခား ခရီးသြားက ဒီေန႕ျပန္ေရာက္မဲ့ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုတဲ့ စိုး၀ွက္တို႕ကို ဆက္လက္ တက္လိုက္ပါတယ္။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

3 comments:

Unknown said...
This comment has been removed by the author.
Unknown said...

Bahan said...
I like to say about myself . That is came from reading all the blogs.As everyboody see, we are limited in breathing ourself and felt the wall around us are going more near and may be absent if we can't.
We must know that "To do nothing , Become nothing". So, we also should appreciate all the protectors and always think about how to protect.But as I have said with big words,I can't do anything for our poeple and country. That always make me shame and only can say sorry.
Anyhow,I dare to say all the protectors that I always stand behind you and I see myself that I am trying to help and do to have real democracy for our country.

Unknown said...

Here is a fitting tribute to the 88 Generation Student Leaders now
protesting in Burma.
I want to share following poem which our unigue Bogyoke Aung San liked so much.

William Ernest Henley. 1849–1903

Invictus

OUT of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find, me unafraid.

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.