အေရြးခက္ခက္ထဲက လက္တြဲေဖာ္ကို ေရြးထားလိုက္ရသလို ေရြးလိုက္ရေပၿပီေပါ့၊
ကိုင္းလာေလ့…….
ဒီ၀တၳဳတိုေလးကေတာ့ အျဖစ္အပ်က္ အစစ္အမွန္ ၂ ခုကို ေရာယွက္ထားတဲ့ ကိုယ္ပိုင္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခ်စ္ကေလးေတြ အေၾကာင္းေပါ့၊ မဖတ္ရေသးသူေတြ ဖတ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္၊
ကဗ်ာက ေရးခဲတဲ့ ဘာသာစကားတခုပါ။ အဲဒီကဗ်ာေရးခ်ိန္က ခ်စ္သူ႕ဒိုင္ယာရီထဲကလို လက္တြဲေဖာ္ ေနာက္ကို လုိက္လာရင္း အဆင္မေျပမႈေတြ အမ်ားႀကီးကို ေမွ်ာ္လင့္ထားတာ ထက္ ပိုလို႕ ႀကံဳလာတဲ့ အခ်ိန္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးရင္း ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးမို႕ တန္ဖိုးထားမိတာပါ၊
အထက္ပါ ၂ ပုဒ္ကေတာ့ ႀကိဳက္လြန္းလို႕ ဘေလာ့စလုပ္ကတည္းက ဒီႏွစ္ပုဒ္ကို ပထမ ဦးစားေပး တင္ထားလိုက္တာပါ၊
အဲ…ဒီတပုဒ္လည္း ကဗ်ာကိုပဲ ေရြးပါတယ္၊ဇာတ္ခံုတခုေနာက္ကြယ္က ပါရမီျဖည့္ဖက္ေတြကို အေလးအျမတ္ျပဳဖို႕ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကတဲ့ တခ်ိဳ႕ေသာ သူေတြကို ေတြ႕ရတိုင္း ခံစားရတဲ့အတြက္ ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးမိတာပါ၊ တကယ္အမွန္တကယ္ ရွိေနတဲ့ သူမေတြအတြက္ မွတ္တမ္းတခု အျဖစ္ ထင္က်န္ရစ္ေစခ်င္လို႕ပါ။
အေျပာင္းအလဲေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၁၉ ႏွစ္တာ အတြင္းက မိသားစုေလးတခုကို ကိုယ္စားျပဳ ေရးဖြဲ႕ထားေပမဲ့ တကယ့္အျပင္မွာ မိသားစုမ်ားစြာဟာ ဒီ့ထက္မကတဲ့ ဒုကၡေတြကို ရင္ဆိုင္ေနရဆဲ ဆိုတာ… က်မက မေမ့ေစခ်င္လို႕ ေရးဖြဲ႕ လိုက္ပါတယ္၊( ဒီရသစာစုကို က်မေရးစဥ္က မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ေရးခဲ့ရတာပါ။)
နီလာသိန္း ဆိုတာ က်မနဲ႕ အင္မတန္ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ ၉၅၊၉၆ အတူလႈပ္ရွားခဲ့ပံုေတြကို သတိရ……
သူနဲ႕ သူ႕သမီးေလးပံုေတြပါတဲ့ ဗြီဒီယိုဖိုင္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္း…..
ကိုယ္စား ခံစားလို႕ ေရးဖြဲ႕လိုက္တာပါ၊
အခ်ိန္အခါအရ ႏွစ္သက္သူမ်ားတဲ့ ရသစာစုေလးလဲ ျဖစ္တာမို႕ ဒီစာရင္းထဲ ထည့္လိုက္တာပါ၊
ကိုယ္ကေန ဘယ္သူ႕ကို ျပန္တက္ရမယ္ စဥ္းစားတဲ့အခါ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရးၿပီးေနၿပီ၊ မေရးရေသးသူမ်ားထဲက ကိုေမာင္ရင္၊ ကိုထိုက္၊ ကိုဖိုးေဇ၊ မသဒၵါ ေနာက္ဆံုး ဘေလာ့မွာပို႕စ္အသစ္ အၿမဲတင္ေနေပမဲ့ အခုတေလာ ေရျခားေျမျခား ခရီးသြားက ဒီေန႕ျပန္ေရာက္မဲ့ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုတဲ့ စိုး၀ွက္တို႕ကို ဆက္လက္ တက္လိုက္ပါတယ္။
ခင္မင္းေဇာ္
3 comments:
Bahan said...
I like to say about myself . That is came from reading all the blogs.As everyboody see, we are limited in breathing ourself and felt the wall around us are going more near and may be absent if we can't.
We must know that "To do nothing , Become nothing". So, we also should appreciate all the protectors and always think about how to protect.But as I have said with big words,I can't do anything for our poeple and country. That always make me shame and only can say sorry.
Anyhow,I dare to say all the protectors that I always stand behind you and I see myself that I am trying to help and do to have real democracy for our country.
Here is a fitting tribute to the 88 Generation Student Leaders now
protesting in Burma.
I want to share following poem which our unigue Bogyoke Aung San liked so much.
William Ernest Henley. 1849–1903
Invictus
OUT of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find, me unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.
Post a Comment