တေန႕က မဲေဆာက္နဲ႕ ေန႕ခ်င္းျပန္ခရီးတခု နယ္စပ္မ်ဥ္းေၾကာင္းတေနရာကို သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ လူပုဂၢိဳလ္တေယာက္ကို ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီးလို႕ ေျပာလို႕ရမယ္။ လူစိမ္းမုိ႕ ၿပံဳးျပ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ၿပီး ျပန္လာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလူရဲ႕ ဥပဓိရုပ္က ၾကည္လင္ၿပီး ေလးစားဖြယ္ ရွိတာမို႕ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေျပာျပျဖစ္တယ္။ ဘယ္လုိပံုသ႑ာန္နဲ႕ ဦးေလး တေယာက္ကို ေတြ႕ခဲ့တယ္။ သူနဲ႕တြဲေတြ႕တာ ဘယ္သူေပါ့။ စသျဖင့္ေပါ့။ ေနာက္ေန႕မွာ သူနဲ႕တြဲေတြ႕သူရဲ႕ အိမ္ကို ေရာက္သြားတယ္။ စကားေတြ ဆက္ေျပာၾကရင္း အဲဒါ ဘယ္သူေလ ဆိုေတာ့ အံ့ၾသမိသြားတယ္။ ဘာလို႕ဆို သူက က်မႏွစ္သက္လြန္းလို႕ က်မဘေလာ့မွာ သူ႕ရဲ႕ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ကို ယူၿပီး ခပ္ေစာေစာပိုင္းက တင္ခဲ့ဖူးတာကိုး။ အဲဒီေဆာင္းပါးကလဲ ေခတ္ၿပိဳင္မွာ တင္တဲ့ ေဆာင္းပါး။
ဒီေဆာင္းပါးကို ဖတ္လိုက္ရကတည္းက သူေရးထားတဲ့ စိန္မႈန္ပြင့္ေလးေတြကို က်မက ရွာေဖြေနခဲ့ဘူးတယ္။
ဖုန္မႈန္႕လိုလူမျဖစ္ဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါ့အတူ ေဆာင္းပါးထဲက အတိုင္း အတၱကိုေအာင္ႏုိင္သူျဖစ္ဖို႕ က်မက အတတ္ႏုိင္ဆံုး ႀကိဳးစားခ်င္မိတယ္။ သူဟာ သူေရးတဲ့ေဆာင္းပါးထဲက လူမ်ိဳးပါပဲ။ အဲလိုမွန္းသိရင္ သူ႕ကို ေသခ်ာ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္လို႕။ ခုေတာ့ ေနာက္ဘယ္အခ်ိ္န္မွာ ျပန္ေတြ႕ေတာ့မယ္ မသိတဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ကို စိတ္ထဲကပဲ ႏႈတ္ဆက္လုိက္ပါတယ္။ က်မတုိ႕ ေအာင္ပြဲေတြနဲ႕ ျပန္ေတြ႕ခြင့္ရပါေစလို႕ေလ။
အဲဒီေဆာင္းပါးရွင္ ျမတ္ႏိုးရဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဘူးတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးကို က်မဘေလာ့ ဒီေနရာေလးမွာ တင္ေပးခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဖတ္ရႈၾကည့္ပါဦးရွင္။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္
ဒီေဆာင္းပါးကို ဖတ္လိုက္ရကတည္းက သူေရးထားတဲ့ စိန္မႈန္ပြင့္ေလးေတြကို က်မက ရွာေဖြေနခဲ့ဘူးတယ္။
ဖုန္မႈန္႕လိုလူမျဖစ္ဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါ့အတူ ေဆာင္းပါးထဲက အတိုင္း အတၱကိုေအာင္ႏုိင္သူျဖစ္ဖို႕ က်မက အတတ္ႏုိင္ဆံုး ႀကိဳးစားခ်င္မိတယ္။ သူဟာ သူေရးတဲ့ေဆာင္းပါးထဲက လူမ်ိဳးပါပဲ။ အဲလိုမွန္းသိရင္ သူ႕ကို ေသခ်ာ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္လို႕။ ခုေတာ့ ေနာက္ဘယ္အခ်ိ္န္မွာ ျပန္ေတြ႕ေတာ့မယ္ မသိတဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ကို စိတ္ထဲကပဲ ႏႈတ္ဆက္လုိက္ပါတယ္။ က်မတုိ႕ ေအာင္ပြဲေတြနဲ႕ ျပန္ေတြ႕ခြင့္ရပါေစလို႕ေလ။
အဲဒီေဆာင္းပါးရွင္ ျမတ္ႏိုးရဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဘူးတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးကို က်မဘေလာ့ ဒီေနရာေလးမွာ တင္ေပးခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဖတ္ရႈၾကည့္ပါဦးရွင္။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္
No comments:
Post a Comment